1940-03-31

EIDA

31 maart ’40.

Geliefden –

Net kwam jullie brief met de mededeling dat Moeder al 2 weken in bed is, vervelend, maar we vertrouwen dat je alweer de oude zult zijn en prettig Hok’s verjaardag zult hebben herdacht. Wij deden dat ook heel genoeglijk. Axel had paasvakantie maar Hok werkte ’s morgens als gewoonlijk en tenniste ’s middags. Lisa danste ’s middags en Axel ging mee om te kijken en deed clandestien met ze mee. ’s Avonds hadden we 7 gasten – de kinderen konden dus niet laat opblijven – de viering hadden we met hen ’s morgens vroeg. Ze stonden liefst al om half 5 op om de kamer te versieren en vonden het erg lang tot 6 uur duren dat ik meedeed met de voorbereidingen. Axel maakte voor Hok een bloknoot-hanger voor naast de telefoon – hij is verbazend aardig geworden in rood en geel en blauw, een herderinnetje met 2 schaapjes wandelen boven de bloknoot. Lisa had een eigen verzonnen cadeau nl. een badhanddoek – ze borduurde er een H op, die ik haar eerst liet schrijven – op de handdoek kon je geen potlood afdruksels zien, dus deed ze het uit haar hoofd, echt leuk. Hok kreeg een gele handdoek + gele wastafelbeker voor de slaapkamer en een blauw stel voor de logeerkamer, waar hij zich ’s morgens wast, het staat zo genoeglijk – Lisa heeft nu alles in oranje, Axel in groen, Hok in geel en ik in roze + rood – Verder maakte ik gordijntjes, ook geel, voor Hok voor de slaapkamer en 2 grote poefs voor binnen, één voor de radio overtrok ik alleen maar met restjes van m’n groene overgordijnen met een beige draad ter bedekking van naden, erg leuk geworden – de andere is effen terra en vierkant met een klein wit weefseldraadje –Het was een toer om hem vierkant te krijgen, Riek gaf me een goede raad door te zeggen dat ik koord moest naaien in de hoeken. Verder kreeg hij nog een riem van me en een kam en een borstel! Naar zijn zeggen is de kam overbodig voor het beetje haar, maar die moet dan maar dienen voor de nieuwe haren op komst! – Van onze gasten kreeg Hok wijn en een boek – Henk bracht liefst 2 flessen Rijnwijn. Het was voor het eerst dat zij nu bij een feestdag tegenwoordig waren – Em schreef een klein briefje – van Anneke kreeg ik deze week een officiële brief aan Vivos, daar ze in Curaçao er ook een wil gaan stichten, grappig – Ik moet jullie nog veel vertellen geloof ik. Ik weet niet of ik over m’n uitstapje naar Batavia schreef voor de Vrouwenbelangen – Ik logeerde bij een nieuw hoofdbestuurslid, dat ik zelf tot lid der [2] Vereniging wierf en nu een goede propagandiste blijkt, erg prettig – ze heet Meijer en is een goede vriendin van Tine Schepers, die ze al haast overtuigde! Wij waren met ons drieën van Bandoeng, het dagelijks bestuur – Ik moest de afdeling vertegenwoordiging daar Thea als hoofdbestuurslid dat niet mocht. Colet was er ook, ze zei wel goede, maar ook vreemde dingen – ze beschouwen haar als iemand waar een streep door loopt, erg jammer want ze zou onze zaak veel goed kunnen doen, maar nu is eerder het tegenovergestelde het geval. Ik trad daar op als een soort dictator want we stemden naar het ledenaantal en het onze was groter dan dat van de andere afdelingen samen! Maar veel belangrijks was er niet. Ik belde Lies Andriessen nog op – ze was erg druk bezet – ik vroeg haar of ze niet eens in Bandoeng kwam en prompt kwam ze met Pasen, erg gezellig. Ze kwam binnen terwijl de Mattheus Passion werd uitgezonden vanuit Batavia op grammofoonplaten. Hok’s jongste collega, Simons en vrouw hadden bij Lies indertijd gelogeerd en wij vroegen ze bij ons ‘s avonds en de volgende dag maakten we een wandeltocht in de bergen met hen mee en rijsttafelden bij hen – in de bergen verstopten we paaseieren – 10 gekleurde gekookte en 12 chocoladen – we zochten allemaal en Simons maakte kiekjes en nu zijn Jan en To + Ineke[1] bij ons. Ze kwamen vanmiddag aan en zijn nu, moe van de 7½ uur rijden, naar bed – Ze zoeken een nieuw tehuis voor Jan Wim en schijnen een tijd te willen blijven, waarover ze nog niets gezegd hebben. – Fijn dat je werk maakte van een toneelstukje voor onze propaganda-avond, geweldig prettig – we verheugen ons weer op die avond en zijn alle moeiten en zorgen van het vorig jaar vergeten. Ik bof maar dat ik jou heb, Mam, om in Holland moeite voor me te doen, want vanaf zo’n afstand hebben ze geen zin. We schreven eens aan Jane de Jongh, maar ze wilde ons niet geregeld laten weten wat er voor nieuws uitkomt over de Vrouwenbeweging. Misschien weet Mevr. v. Overveldt hoe we dat kunnen weten en of het voor ons zou lonen om lid van dat Internationale Archief te worden. Ik vertel hier ook aan een ieder over de Israël beweging – niemand hoorde ervan – ik zal [3] er Irene erover opbellen. – Ik kreeg je tijdschriften ook deze week, veel dank. – Ik schreef een lange brief aan Anneke, vast voor haar verjaardag – ik deed er een kiekje in van Sitoe Goenoeng met Em + kinderen. Ik belde Em op toen ik er de weekend was en ze vertelde dat ze een meisje voor de kinderen neemt – het beste middel is: alleen zijn, lijkt me. Lies Andriessen vertelde dat ze ook het plan had alleen naar boven te gaan, maar Jan en To zeggen dat de kinderen meegaan. Inderdaad zag ze er best uit – ’t is, dunkt me, alleen dat ze geweldige behoefte heeft om weer eens helemaal baas over eigen tijd te zijn en de rust aan ’t heufd, zoals ik was toen ik naar Adelboden ging – ik had toen gezelligheid aan Moeder, maar Em heeft een eigen huis daar en geen hotel zodat ze best helemaal alleen zou kunnen gaan. – Fijn dat Vader het hondje aardig vindt – Axel is werkelijk handig er mee. Hok tekende nu een acrobaat voor hem met dikke armen en kuiten en die zaagde hij uit, kleurde hem met waterverf en Hok maakte een rekstok waar hij omheen kan springen, zoals wij vroeger hadden met een harlekijn dunkt me. Gister en vandaag (regen zondag) hield ik grote schoonmaak in de kinderspeelkamer. Het was weer dringend nodig dat de boel werd uitgemest – ik wil ze er nu aan houden om elke dag het gebruikte op te ruimen. –Ik ben de kluts kwijt over de kiekjes – ik weet niet meer wat ik gestuurd heb. Kregen jullie van de kinderen samen op de fiets? En op de Beatrix’ verjaardag bij de vlag in de tuin en met Hok op een schuine boomstam? Ik heb ze naar mijn idee al 2 maal laten afdrukken en vind nog maar van alles één. Ingesloten 2 van onze tochten in december. Ik zond een grote foto van Lisa’s verjaardag – misschien zitten de andere kiekjes daarbij in. – Ik begin deze week geregeld te tennissen, ik moet dan partijen afspreken en een nieuweling kijken ze graag met schele ogen aan, veronderstellend dat ze er wel niks van zullen kennen. Inderdaad ben ik nog niet veel, maar ik ben in opkomst! en ben erg enthousiast – Zaterdag maakte ik de hele morgen schoon, tenniste ‘s middags met Hok in plaats van te rusten en ’s avonds gingen we naar een film tot 12 uur ’s nachts! En vanmorgen weer opnieuw schoonmaken – het was fijn dat het stortregende, zo waren we gedwongen [4] binnenshuis te werken. Aan de logeerkamer was ook nog veel te doen – Ineke slaapt op het veldbed, de kamer is groot genoeg. – Ik had Mamma uitgenodigd met een kleindochter, maar ze vindt de reis te duur. We geven haar elke maand een bijdrage en kunnen onmogelijk ook nog haar reizen betalen, trouwens deze maand ben ik vrijwel blut, maar morgen is het de eerste. – Ik ging luisteren naar een lezing van Lisa en Axel’s danslerares – het was met demonstratie, heel eenvoudig en aardig en beschaafd – ik had opeens zin om ook weer eens mee te doen en vond mezelf gek dat ik alleen m’n kinderen dat genoegen gunde! Maar ik weet het nog niet.

Dag hoor, omhelsd en het beste Eida. [5]

HOK

31/3 ‘40

G.

Erg bedankt voor uw gelukwens met mijn verjaardag. Het was een zeer gezellige avond, met 7 gasten, waarvan er 5 al sinds jaren geregeld op mijn verjaardag komen. Nieuw zijn Henk en Riek, die nu hier in Bandoeng zijn geplaatst. Deze konden niet tegen het Bataviase klimaat. Zij zijn hier sinds februari. Ik kreeg 3 flessen wijn als verjaarscadeau, zodat ik een begin heb van een wijnkelder. De mensen weten nu dat ik wijn altijd kan appreciëren. Nog bedankt voor de film. Wij hebben ons oude toestel nog niet ingeruild. Men geeft er absoluut niets voor, maar het lijkt mij ook verstandig om een 8 mm-toestel te nemen. – Ik hoop dat de ziekteperiode nu weer achter de rug is. Dag Hok.

 



[1] Jan en To Goudsmit + dochtertje Ineke.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Van Hoytemaweg 4
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 5
  • Soort: Brief, bloknootvel
  • Bijzonderheden: Dubbelzijdig beschreven
More in this category: « 1940-03-13 1940-04-07 »