EIDA

15-2-’39.

Dierbaren –

Jullie zijn erg geheimzinnig aangaande Anneke’s Ziekenhuisplannen. We hebben maar zelf onze conclusies eruit moeten trekken en zijn nu in afwachting van een meer uitgebreid verhaal. – Ik heb nu geen brief te beantwoorden; de vorige maal kon ik op de laatste net antwoorden. Dus Thijs is nu weg na een prettige maand. Wij zijn benieuwd hoe zijn bevindingen op Curaçao zullen zijn. – Axel komt net van school met een uitnodiging morgen voor een verjaarspartij en hij tikte meteen het antwoord op de schrijfmachine! Bepaald modern hè. Ik zei hem dat hij eerst moest gaan spelen, maar hij was bang dat het antwoord dan niet klaar kwam en zo begon hij meteen. Eerst met potlood op een kladje. Hij heeft dezelfde neiging als ik vroeger om lettergrepen in te slikken – hij doet dat ook op papier en vindt “koom” voldoende voor “komen”. – Om zijn gevoel voor de dans te ontwikkelen, nam ik hem mee, zaterdag naar een openbare les van een “dansschool”. Op blote voeten dansen ze, maar er werd zoveel gelet op de juiste te maken pasjes dat de hele élégance ver was te zoeken. Ik moest kreunen toen ze me daar de liefelijke “Melody” van Schumann gingen verknoeien en daarna de mooie Spaanse wals van Chopin, meer dan afschuwelijk. Na 1 uurtje liepen we weg, want hoe ouder de leerlingen werden hoe smakelozer de dans, van kleine kinderen is tenslotte alles aardig al vind je de bewegingen zinloos, maar als  grote mensen het doen, is het om te griezelen en je te ergeren. Dat zo iemand de smaak van het publiek mag verknoeien, want er was een geweldig applaus! – Vanavond zullen we wel heel iets anders beleven: een Joodse zangeres, die haar zang met dans uitbeeldt; het moet erg aangrijpend zijn. – Met dat al heb ik nog steeds geen idee hoe ik Axel’s ritmisch gevoel moet laten ontwikkelen. Ik ga nu bij de Eurythmie m’n licht opsteken. – Maandagavond hadden we Vivos; Thea Hermans trad voor het eerst op als praeses; ze is daar uitstekend voor geschikt en weet de goede woorden te vinden. Op het eind herinnerde ik haar er aan de gastvrouw te bedanken, zoals dat de gewoonte is en nu vloeit ze over van dankbaarheid dat ik haar dat figuur bespaard heb; maar ik ben zo gewend om een hulpje te zijn voor de praeses. In de Vrouwen-belangen bedenk ik vóór de vergadering alle punten, die besproken moeten worden en leg ze dan aan de presidente uit; op die manier word ik goed getraind en verbeeld me nu ook in de Vivos te moeten helpen besturen! – Ik heb net een lange brief aan Tante Masje klaar liggen, haar verjaardag is wel al voorbij maar ik kwam niet op tijd klaar – ik had haar nogal veel te schrijven en stuurde ook een paar kiekjes – Anneke is dus nu niet thuis en jullie hebben 2 kinderen voor jezelf alleen, net als in de tijd dat Hok en ik met de Opel uit waren. Je zult wel echt van ze genieten, vooral met behulp van tante Harting. Jullie zijn nog steeds samen met haar de personen, die Holland bewonen. Axel zei verleden week, toen ik het [2] niet goed vond dat hij opstond van tafel om iets te halen, dreigend “pas op, want ik zal het aan Omie zeggen en dan vindt Omie je stout, goed onthouden”! Dat laatste sloeg waarschijnlijk op de 6 jaar, die hij dat moet onthouden, want hij weet dat het zolang duurt eer we weer naar jullie gaan. Hij beweert geregeld dat hij weer naar jullie wil. “Ik vind Holland veel leuker”. – 

We stormen hier tegenwoordig weg. In de studeerkamer kan je haast geen raam open hebben, want komt er dan iemand door de deur, dan waait alles van de schrijftafel, 

’s avonds om een uur of 9 gaat de wind liggen, maar heel zelden eerder. – Ik maakte erg leuke kiekjes van Lisa’s verjaardag, naar ik nu pas ontdekte. Die film zit al in het toestel sinds begin september en gister werd hij pas ontwikkeld. Ik vind ze zo aardig dat ze hier beslist in moeten, hoewel er nog diverse andere kiekjes liggen te wachten. – Nanda komt over 2 weken hier op doorreis naar Holland – we geven haar een dikke zoen voor jullie mee! Momenteel is ze de wanhoop nabij omdat ze niet begrijpt hoe ze ooit klaar komt, maar dat is een normaal verschijnsel voor een verlofganger! – Ik moet gauw beginnen aan het maken van m’n jaarverslag; maandag hebben we jaarvergadering. Zondagavond moesten de convocaten geschreven worden omdat de leden ze anders niet op tijd kregen. De 2e secretaresse had weinig tijd, zodat ik het zelf moest doen. Hok deed me een handige manier aan de hand om ze te tikken en dan op kaarten te plakken, zo was ik gauw klaar, kreeg alvast geen schrijfkramp want 62 kaarten is niet weinig; al is het belachelijk weinig voor deze Vereniging om aan leden te hebben! – Zeg Mam, indertijd schreef je over postzegelplakkertjes, die voor je lagen om verstuurd te worden. Zouden ze weggeraakt zijn? Ik heb overigens gezien dat ze hier ook te krijgen zijn en we zullen de volgende week eens aan de gang gaan. – Zondag hebben we ons vermaakt met filmen. Lisa is nu zo enig leuk nog dat het zonde is om ermee te wachten. Het treft alleen erg slecht dat we vooreerst nog geen geld over hebben om een nieuwe te kopen; deze hadden we nog uit Port Said. Indertijd hebben jullie nog eens aangeboden in dat geval te helpen, mocht je dat geld nog beschikbaar hebben, dan graag. Het zou enig zijn om wat van het dagelijkse leven van de kinderen vast te leggen! Of anders als cadeautje voor Hok’s verjaardag. – Net komt jullie brief, dus je hebt enige kleine ziektetjes van je medebewoners afgewerkt. Belangrijker is het bericht dat de pillen van V. Leggelo voor Vader een goede stimulans bleken. – Was Anneke toch al niet meer van plan mee te gaan met de boot tot IJmuiden. – Intussen hebben jullie al gehoord dat we dolblij zijn met het vloerkleed. Het pak van Dien moet via Batavia naar Padang dus vóór we ’t krijgen zal wel de nodige tijd duren. Wat betreft het vloerkleed, Nico heeft er geen last mee gehad, de bagagemeester zorgt er verder voor, wanneer de passagier van boord is. [3]

Begin volgende week hebben we examen voor gasinstructrice. Onze cursus is afgelopen – we weten er nu het één en ander van en nu zullen de heren uitmaken hoeveel we ervan weten, vermoedelijk zullen ze het niet moeilijk maken want deze kennis is eigenlijk alleen voor eigen gebruik. Wanneer we op posten geplaatst willen worden, moeten we eerst nog een cursus EHBO volgen. Het zal me overigens moeite kosten tijd te vinden om het hele dictaat door te nemen. – Lisa wilde daarnet niks na haar slaapje dan liggen, bewerende dat ze hoofdpijn had; ik bewerkte haar hoofd met tijgerbalsem, een mentholmengsel en nu zingt ze enthousiast liedjes met Hok; ze heeft een geweldig tempo dat Hok soms niet bij kan houden en ze zingt met luider stemme. Eerst van Piet Hein, toen uit ons oude boek van “Rijden, rijden in een wagentje” en dan de AVRO-liedjes, die Nanda de vorige maal voor ons meebracht. – Het is nu kwart na 6, Axel speelt bij Inge – We eten dadelijk allemaal samen. Wanneer Lisa ’s middags heeft geslapen, kun je haar niet voor half 8 in bed stoppen en dán vindt ze het nog nodig om een half uur te kletsen – gelukkig heeft Axel veel minder slaap nodig dan vroeger – Toen ik naar Batavia was, is hij steeds om 6 uur opgestaan en de tafel gaan dekken. Dat schreef ik je nog niet, geloof ik. De eerste dag dat ik terug was, heeft hij me verrast, maar daarna vond hij het niet meer nodig. Hij deed het overigens heel goed. Jammer dat hij ermee uitscheed, maar hij heeft wel meer van die korte bevliegingen. Maar nu zie je hoe goed het is, wanneer de moeder eens weg is.

AXEL

•  •   v a n  a x e l  e n  l i e s a

[5]

HOK

G. We zullen hopen dat de ziekten nu tot het verleden behoren. Wellicht hebben Anneke en de kinderen wat koude gevat bij het wegbrengen. We zijn de vorige week weer eens naar de bioscoop gegaan na zeer lange tijd. Het was erg genoeglijk. Zondag zijn we naar de koepel van Tjioemboeloeit, waar de V. d. Laans ook veel kwamen, geweest. Tommy zal een dezer dagen weer een Hansje ter wereld brengen. We zijn benieuwd wat voor een mormel het zal zijn. Moeder, zoudt u voor mij bij Mart. Nijhoff willen bestellen: W. Zimmermann, Vererbung “erworbener Eigenschaften” und Auslese. Uitgever: Jena, Gustav Fischer 1938. Bij voorbaat bedankt. Het gaat op rekening. 

Dag Hok.