EIDA

29-9-‘36

Geliefden –

Zaterdagavond zagen we de intocht van de Koninklijke familie in Amsterdam, enig was het. Prins Bernhard is het wuiven niet gewend, dat is duidelijk merkbaar. Hij is erg onhandig en niet gewend als vorst toegejuicht te worden. Maar dat zal wel wennen. De Prinses heeft opeens weer pret in haar leven, samen op een tandem echt leuk. De Hollandse film “Kermisgasten” kon ons minder bekoren, in hoge mate ordinair met als “Schlager” dat je pas aardig bent na je 7e glaasje. Wat jammer dat ze niet eens wat beters maken. Zó gaan de meesten toch liever naar een Duitse of Engelse – die zijn tenminste beschaafd. En dat zou Johan Kaart toch ook kunnen. –  Axel converseert de hele dag over de boot naar Holland en de trein ook naar Holland en zijn andere thema is: jarig zijn! Hij is net bij een buurjongen geweest en heeft bij donker met lampions gelopen, geweldig fijn natuurlijk. Hij weet nu dat Lisa gauw jarig is en verheugt zich geweldig. We hebben hem beloofd dat hij dan ook wat krijgt en hij koos zich een trein! – Sinds een paar dagen heb ik een enorme dikte op m’n kaak, die wij voor een steenpuist hielden. Het moet echter een ontstoken talgklier zijn, die door zalf weer moet slinken en dan uitgesneden. Niks leuk. Het jeukt en prikt nu, het ontsiert me, maar verder is het niks. – Houw en Fanny kunnen niet met verlof gaan dit jaar, ze willen hem niet missen, ook een strop. Misschien kunnen ze zowat gelijk met ons, want Houw wil graag weer een winter naar Zwitserland. – Mamma gaat in die tijd gelukkig bij Ho.– Ze is nog steeds niet hier gekomen om [2] te logeren, in augustus zei ze ons dat ze graag wou komen en we hebben het goedgevonden. Hok won op Em’s verjaardag nog een tennispartij en bracht het tot de eindstrijd, waar ze het moesten afleggen, maar toch leuk hè, een herendubbel. – Axel heeft een kwartier op het stoepje zitten uitkijken naar zijn vriendin Beatrijs Chavannes. Hij zag de djongos gaan om haar te halen en wachtte vanaf dat ogenblik! Net juichte hij dat ze aankwam en rende achter de fiets aan, aangemoedigd door Beatrijs’ lach! Een gezellig stel, ze zijn erg op elkaar gesteld. Het is enorm jammer dat ze met maart uit Bandoeng gaan en op z’n vroegst na 4 jaar terugkomen. Zij en ik spreken elkaar haast dagelijks en Hok en hij mogen elkaar ook graag. Je moet hier elk jaar nieuwe vrienden zoeken, die meestal slechts kennissen blijven. – Lisaatje is niets meer op de box gesteld sinds ze zo goed loopt. Ze zou het liefst de hele dag rondkruipen, wat wel mag, na haar nasi tim zolang Axel nog eet. Julie gaf me 2 hekjes om de galerij af te sluiten, dan kan ze niet weglopen. We sturen jullie een paar leuke kiekjes. – Alle kinderen Linn hebben kinkhoest. Vlak tevoren speelde Axel daar, maar tot nu toe niets, gelukkig. De incubatietijd moet al voorbij zijn, wat erg te hopen is. Bij de eerste hoest, moet hij een injectie, maar nog niet nodig. – We hadden weer een gezellige Vivos. Het is zo geanimeerd tegenwoordig dat we geen zin meer hebben naar huis te gaan. Het is echt dol zo’n avond met veel aardige mensen en hij vliegt om. – Verder weer het een en ander voor de IEVA gedaan en veel mensen gesproken. Ik voel me weer echt actief worden! [3] Komt beslist van de vakantie en de ochtendgymnastiek plus koude douche erna! M’n buikje is beslist al wat minder slap. – O ja, schrijf even waar jullie die gezellige handwerktas voor mij kochten. Julie wilde er haar moeder ook een vragen. Het tuig dat jullie Lies Andriessen meegaf, doet prachtige diensten. Als Lisa op de troon zit bind ik haar aan de poot van de babytafel vast, anders rent ze naar de speelgoedkast en gapt Axel’s auto’s in plaats van netjes een plas te doen! Op haar plassen kan je gewoon geen staat maken. Vanmorgen deed ze niks van 6 tot 9 uur en vaak moet ik haar in die tijd 3 of 4 maal op de po zetten. Nu was het steeds tevergeefs! – Ik weet niet waarom Anneke me niets van een a.s. baby vertelde toen we in Batavia waren. Misschien voelde ze zich nog steeds niet zeker of kon ze er niet toe komen.  Het is ook vreemd als je elkaar zo lang niet gezien hebt en dan heb je eerst een tijdje nodig om op gang te komen. Tussen ons zal het wel anders zijn omdat we elkaar elke week schrijven. – Hok gaat elke middag naar kantoor en verdient weer wat extra’s voor ons verlof, reuze! Voor een auto misschien!! – Hoe lang blijven Emma en Dirk eigenlijk. Blijft Em nog na, of hadden ze nog niet beslist. Lies Andriessen had idee dat ze weer 3 kinderen mee zouden brengen of 2, het zal nog moeite genoeg geven om een huis voor Lou en Eida te zoeken – wat enig dat het viertal zelf bij jullie wilde logeren, jullie zult het wel enig met ze gehad hebben zo’n vrolijk stel. [4] Voor Paul Thung moet ook weer een tehuis gezocht – in Klaten vroegen ze ons nog of wij hem niet namen. Maar voor hem lijkt het me veel leuker als hij in een huishouding is waar meer grote kinderen zijn. Bovendien zou hij dan de kinderkamer moeten hebben, en dat wordt allemaal te benauwd als de kinderen bij ons moeten. Het is wel een enige jongen, maar ik zou veel fouten maken bij zijn opvoeding – als Axel zo oud is, kan ik het wel misschien, je moet meegroeien. – Dol dat Moeder met haar kleindochter gereden heeft, in Holland lijkt het me zeker nodig dat zo’n kind eruit komt, waar ze thuis toch binnen moeten blijven, helemaal geen luxe. Hier is het wat anders, staan ze toch in de wieg de hele dag buiten. Ik reed haar pas met 3 maanden. In elk geval vinden ze het dol om gereden te worden, nóg een reden om het te doen! – Staan in Holland de mensen in de bioscoop ook niet op wanneer het Wilhelmus gespeeld wordt. Hok en ik waren ongeveer de enigen, ik vind het een lamlendige boel! – Ik heb gister het goed naar de naaister gebracht dat Liberty goed van m’n vorige verjaardag van jullie, voor een avondjurk met lage rug! Alvast voor het trouwen van Juliana. Er komen grote bloemen op van hetzelfde goed, aan de hals en de rug, naar een model van Patou! Strak zonder ceintuur. –  Ik heb voor vandaag kippenlevertjes maar kan in geen kookboek vinden hoe je ’t moet klaarmaken, Hok zou ’t wel weten! Ik bàk ze nu maar; in de hoop… Onze bedienden worden deze week tegen de pest ingeënt, maar wat je daaraan hebt snappen de meesten niet. Ze weten alleen dat je van de prik niet lekker wordt en daarom vinden ze ’t juist niet in de haak. – Net de Prinses en Bernhard horen spreken – heel goed. Duidelijk te merken dat “Benno” aan het gejubel een eind wenst! en een hekel heeft aan ’t schrijven van bedankbrieven! Een echte man!

[Randje pag. 4]

Mam, wat doe je tegen eksterogen. Ik heb de mijne afgesneden, maar ze branden nog. In m’n spijkerschoenen met wollen kousen heb ik geen minuut last van m’n voeten gehad, ook niet moe!

Dag Eida.

Mevr. v. Vianen vindt Axel een bijzondere schoonheid!! [5]

HOK

G. Ondanks devaluatie is het hier erg rustig. Men merkt er eigenlijk niet veel van. Vanavond de toespraak van Juliana en Bernhard gehoord. Erg aardig. Zij zullen wel doodmoe zijn van de fuiven. En straks als het huwelijk gesloten wordt, zullen ze nog meer te verduren hebben.

Dag Hok.