EIDA
11-8-’36.
Geliefden – Lisa is in bed gaan slapen – het is stil in huis want Axel speelt bij Hofstee. Lisa is weer kracht aan ’t vergaren voor het lopen straks. We lopen Pappa tegenwoordig tegemoet, Lisa tussen Axel en mij en daarna loopt ze nog met Hok. Ze kan er niet meer mee ophouden als ze eenmaal aan de gang is en geniet van haar eigen prestaties. Daarnet kocht ik een kinderstoel voor haar, toevallig was er net een zwarte, bij onze meubels voor ƒ 2.50! Geweldig hè – Ze mag nu eerst thuis erin zitten eten en morgen bij de Hofstee’s. We brengen haar morgen daar tegen het eten, haar bed en box en “hebben en houden”, alles gaat dáárheen. Ze heeft een speciaal kamertje voor Lisa en verheugt zich gelukkig erg op haar. Ze zal alleen haar Pappie wel erg missen want Hofstee is geen leuke Pipa, ik vind hem overigens helemáál niet leuk! Hij dorst zijn vrouw niet alleen met mij uit te laten gaan zaterdag en ging op het laatst plotseling mee naar het toneel om ons [2] te chaperonneren. Ik was ziedend, want met háár kun je je nog amuseren maar met hem als Hok er niet bij is, verveel je je dood! Ik ging in de pauze gezellig met 2 Vivos leden een kopje koffie drinken om weer om m’n verhaal te komen van de ergernis! En ’s avonds na afloop had ik bijna het huis afgebroken! Weet je nog dat we na Eva van Dantzig’s bezoek altijd behoefte hadden heel hard op de piano te timmeren, o nee, ’t was na die catechisatie juffrouw, hoe heet ze maar weer. Nu, die behoefte had ik na zijn gezelschap verdrievoudigd – Hok had heel wat met me te stellen! Enfin ik ben er weer overheen!! Het toneel was weer enig, “het Smalle Straatje” van Molnar – Vera Bondam had een snertrolletje erin. Ze laten haar er steeds uit, terwijl ze toch de beste kracht is. Adolf Engers hebben we erg leren waarderen – bijzonder mooi speelt hij een geestig kan hij ook zijn – Het is wel waarschijnlijk dat Hok ook meegaat naar Batavia, gelukkig; ik had het zo saai gevonden zonder hem, voor Thijs ook. Ik denk niet dat we nog iemand mee kunnen nemen en om weer met een familie Duyfjes kennis te maken, zijn we [3] een beetje huiverig – Die jonge Ir. hier is niks voor ons en zijn vrouw is een Indische van het nare soort, die je ´t liefst op een afstand moet houden, anders komt ze iedere dag. Maar zijn neef kan natuurlijk best het tegenover gestelde zijn. – Anneke schreef er ons overigens niets over. – Ons dierbare Whippetje is weer geheel de oude, dat hopen we althans op de langere afstand ook te kunnen constateren. We logeren met Axel bij Jan en Tine en gaan vrijdags weer terug over Buitenzorg, even naar Houw en Fanny om het een beetje goed te maken dat ze Axel niet krijgen. Schreef ik eigenlijk al dat we besloten hem mee te nemen naar Klaten? Hij mag daar blijven tot Hok en ik uitgereisd zijn. Hok is een beetje huiverig voor de goede zorgen voor Axel van zijn Moeder en voor die van alle familieleden die hem natuurlijk willen zien en Nanda was van dezelfde mening. Nanda vertrok zaterdag na een gezellige week hier. We mogen haar bijzonder graag en zij óns. Nu Axel en Lisa weer in hun eigen kamer zijn, kunnen wij weer dansen in onze slaapzaal! – Fijn dat het met [4] Em en spruit zo goed gaat. Ik kan me begrijpen dat ze de bevalling heel erg gevonden heeft; de eerste dagen erna kun je die pijnen nog net zo navoelen maar dan vervaagt het – Enorm attent dat jullie ons een vroegere brief schreef met het oog op onze reis. Oorspronkelijk was mijn plan om vanuit Batavia meteen onze reis te beginnen maar Hok verwierp het voorstel en dus komen we eerst weer terug naar huis. Hij heeft nog allerlei te doen voor het blad “de Ingenieur” en haast hebben we tenslotte niet. Alleen is het vervelend dat we Lisa dan niet hebben als we thuiskomen, en des te langer moeten we haar nog dáár laten. – Wat fijn dat jullie de Olympische Spelen op de film kunt meemaken – Ik hoop erg dat dat hier ook nog komt. – Ik slank de laatste tijd gelukkig af. Ik pas nu precies in een “short” van Hok, dan zijn we net tweelingen! Ik kocht ook een Tweka strandpyjama, dus goed uitgerust gaan we uit! – Ik kreeg een brief van Emy Drost. Ze gaan ook juni ´37 met verlof maar Dien helaas een jaar later. – We zullen haar baby Marijke vrijdag ook even bekijken. – Mijn koffer is al grotendeels gepakt en die van Lisa ook, Axels boeltje kan mooi bij de mijne in. Lisa krijgt zelfs de strijkplank mee! – Omhels Em en Marijke nog eens van ons – We vlassen op een kiekje en blij te horen dat Dirk het stel filmde.
Dag Eida.
[Randje pag. 1]
Hok kan niet schrijven – hij is zo hard aan ’t werk om mee naar Batavia te kunnen. Hij probeert me steeds nog aan ’t schrikken te brengen met de mededeling dat hij misschien toch niet kan gaan – Enfin, eigenlijk schrik ik er niets eens meer van, maar doe alsof om hem te plezieren!, maar ik reken erop dat hij ’t wel zal doen.
[5]
HOK [5]
G. Morgen gaan we eindelijk met vakantie. Maar er moet nog een reuze hoop gedaan worden. Mijn koffer wacht op zijn inhoud. Mijn werk is niet klaargekomen. Ik heb toen mijn Inlandse helpers maar ook met verlof weggestuurd. Probaat middel. – Fijn dat het met Emma goed gaat. Het zal een reuze thuiskomst geweest zijn. Vandaag had ik nog volop werk, zodat mijn hoofd draaierig was toen ik thuiskwam. Maar het pak wachtte toen al op het buffetje. De film die Thijs nam is reuze aardig. Het is heel moeilijk goed kieken in een sneeuwlandschap. Axel en Lisa waren vrolijk en blij toen ze vertrokken. Verder hadden we een berichtje van hen van onderweg. Reuze aardig van Nanda. Ik ben benieuwd hoe de logeerpartij hun bevalt.
Dag Hok.