HOK

26 maart ‘34

G. Bij voorbaat bedankt voor het pak. We kunnen het op 28 maart afhalen aan het postkantoor, dus keurig op tijd. Ook alvast bedankt voor de gelukwensen, die hoewel wat vroeg, toch maar geaccepteerd worden. We zijn erg benieuwd wat het pak bevat. Vandaag hebben we vrij, morgen ook. Vandaag omdat de Arabieren Nieuwjaar hebben en morgen vanwege de Koningin-Moeder. Morgen gaan we met de Buck’s + kinderen + Axel een tochtje maken naar Telaga Petengan[1], wellicht gaan de mannen de Patoeha[2] op. Zondag zwommen we op Dago. We hebben er de smaak van beet, het is ook zo’n aardige openlucht gelegenheid, in een pracht omgeving. – Axel loopt al als een kieviet. Hij heeft zijn zelfvertrouwen heel gauw gekregen. Vallen deert hem niet, hij is niet kleinzerig gelukkig. Hij loopt al heel gemakkelijk tot de Technische Hogeschool en terug. – Donderdag vertrekken we naar Tjibadak[3] om bij Jeanne de Paasdagen door te brengen. Het zal wel weer een hele verhuizerij worden. Kinderstoel + box + matras voor Axel. We zullen dan ook Houw en mijn moeder opzoeken. Ho heeft weer een baantje gekregen bij het Kantoor van Statistiek. We hopen dat hij daar gehouden zal worden. –

EIDA

Dinsdagavond 10.45. Net is de radio uitzending van de uitvaart van Koningin Emma[4] afgelopen. We volgden de aankomst in Delft en de dienst in de kerk. Buitengewoon duidelijk kwam alles door. In gedachten zagen we ook jullie bij je radio zitten en dezelfde woorden en klanken opvangen als wij. Wij hoorden het bij de familie Linn, daar de radio accu der Buck’s net op was. We waren eerst de hele dag met de Buck’s + 2 kinderen + Axel op Telaga Patengan, waar we kampeerden en [2] zwommen, breiden en kletsten. De mannen zijn nl. de Patoeha opgeklommen onder leiding van Jantje Westerveld, die we toevallig ontmoetten. We hadden allemaal een heerlijke dag, Axel ook maar het slot was voor hem minder leuk daar hij daar de hele dag niet sliep, pas op de terugweg in de auto en in bed eerst een uurtje brulde vóór hij insliep. Letty heeft me de raad gegeven hem voortaan thuis te laten tot hij de leeftijd bereikt heeft dat hij er zelf plezier in heeft. Ik kon de hele dag geen meter van hem vandaan gaan, zonder dat hij brulde, zo is het genoegen aan beide kanten minder groot! – En nu vieren we morgen Hok’s verjaardag. We kunnen precies morgen het pak halen! Fijn is dat, keurig op tijd. Van Em kwam er ook een pak, althans één uit Soerabaja. Ze kan aan het verzenden blijven als ze al haar familieleden telkens wat wil sturen, gelukkig ook voor háár!! dat wij geen 4 kinderen hebben! We gaan donderdag al naar Tjipetir[5]. Tek Bheng kwam net plotseling binnenvallen. Jammer dat we net weg moesten voor de radio uitzending. ’s Avonds is er feest op hun onderneming. Hok heeft zó de smaak van feesten beet, dat hij direct toezegde die dag te komen. Maar ik houd m’n hart vast voor Axel in een vreemd huis in zijn box in plaats van in bed. Ik kan hem toch geen 4 dagen thuislaten? – Hetzel’s vrouw heeft tyfus – Ter Haar ligt ziek aan zijn maag, ik ben p.f.!! D.w.z.: gisteravond ook, maar vandaag was ’t weer over, ik zwom dus in ’t meer en nu is ’t er weer (dat rijmt!). We weten nog niet wat we morgen zullen doen, de Buck’s komen in elk geval eten, misschien vragen we de Linn’s ook nog, ’t is wel niet overdreven vroeg om iemand voor ’t eerst te eten te vragen. Dag kindertjes – de volgende maal vast een reuze lange brief als vergoeding. Eida