EIDA

Liefjes –

Gisteravond kwamen we terug van Tjipetir. We hadden direct bij Irene willen binnenrollen maar in plaats daarvan rolden we slaperig en wel het bed in om 9 uur. Aldus belde ik vanmorgen Irene op en een half uur later verscheen ze bij Axel en mij. Ze is niet meer zo uitbundig van harte als vroeger – ze piekert steeds over de kinderen, hoewel ze over andere dingen praat. Ze was erg blij geweest met Moeder’s brief, die zo goed had aangevoeld wat het verlaten van de kinderen betekende. Verder ziet ze er wel beter uit dan vroeger. – We hadden het genoeglijk in Tjipetir, Jeanne was een aardige gastvrouw, ze is erg dol op Axel. Hij is nu ook zo moppig nu hij al ’t een en ander begrijpt en al zo goed los loopt. Jeanne moest alleen zelf koken en vooral de laatste dag, toen Houw en Fanny er ook waren, had ze ’t erg druk. Ik moest steeds op Axel letten e.d. en kon haar niet veel helpen. De eerste avond maakten we kennis met alle mensen van de onderneming. Er was een film opgenomen en Jeanne was de filmster, ze was van vlakbij genomen. Er werd nagedanst en na Hok’s verjaardag en de volgende dag pakken, niet slapen en erheen rijden had ons wel enigermate vermoeid. Ik sliep althans bijna in onder de film, maar daarna met de gezelschapspelletjes werd ik weer wakker. Om half 4 gingen we pas naar huis. Axel was erg vlug ingeslapen die avond. Hij was natuurlijk ook moe van de tocht. Ondertussen was ik de avond vóór Hok’s verjaardag ook nog p.f. geworden zodat ik nog enigszins moe was. De volgende morgen op de tennisbaan was Axel ook uit zijn humeur en ik bracht [2] hem weer thuis in de box, wat hij direct prachtig vond. Hij sliep daar elke nacht ook in de box. Jeanne heeft de helft van haar vitragegordijnen afgehaald en tot klamboe gemaakt. Eerst at Axel niet veel, maar als hij eerst gewandeld had met Hok ging het prachtig. Ook toen Fanny hem voerde. Fanny is nog steeds dezelfde, kalm en zwijgzaam en lief – ik mag haar graag – Houw vond het wel vervelend dat zij aan tafel niks zei, maar ze voelde zich ook niet zo thuis in de plagerige toon die zo heerst onder familie! Houw is steeds dezelfde, prettig en degelijk, een steunpilaar voor de familie. Over Tek Bheng zijn we minder te spreken. Maar hij heeft het daar ook moeilijk tussen geniepige konkelende lieden. Gelukkig is hij pienter genoeg en liet degenen die voor hem een kuil groeven er zelf invallen  – Maar ik moet eigenlijk eerst van Hok’s verjaardag vertellen: ’s morgens vroeg waren er Tommy, Axel en ik + een pak van Em en Dirk om te feliciteren, een brief van Dien en van Jeanne en Irene (wat een dames!) – We hadden allemaal samen heel veel pakjes, Axel alvast 4 bungelend aan armen en benen. Van dat kiekje dat jullie ook kregen liet ik een vergroting maken die erg leuk is – hij zit in een gouden lijstje, hij kreeg van ons verder een nieuw vulpotlood daar hij, schandelijk genoeg, dat gouden dat ik hem gaf voor ons trouwen, kwijt is – een chroom zakmes - riem, sloffen, batterij, scheerzeep, een badpak van Axel! (dat nog niet af was en is!), dus alles zeer nuttig! Uit Soerabaja stuurden ze een beeldige moderne pul waar bloemen erg mooi in staan, Em schreef dat ze ’t idee van jullie kreeg. Een lange [3] brief van Em (de 2e van haar binnen 1 week!), erg genoeglijk, later nog van Anneke, Henk en Riek (hun grammofoon die wij zullen bewaren is onderweg, reuze!) – Na ’t ontbijt kon ik jullie pak halen, echt leuk op de dag en bracht gelijk Annah naar de pasar want de Buck’s en Linn’s aten bij ons. Ik zou nl. die morgen met Elly Linn samen hors d’oeuvre maken omdat zij een ijskast heeft, een elektrische, en nu vroeg ik haar het samen met haar man bij ons te komen opeten, erg gezellig. We maakten van 10 tot 1 drie schalen hors d’oeuvre, waar we zeer trots op waren en waarover ’s avonds de conversatie langdurig ging! We hadden natuurlijk weer reuze pret. Toen Hok thuiskwam van kantoor pakten we direct “het” pak uit. We zijn meer dan verrukt van ’t divankleed, gauw hebben we de divan in de voorkamer gezet – het kussen van Liesje past daar beeldig bij, echt genoeglijk is het. Axel en ik zijn ook zeer verrukt van de inhoud voor ons, de pyjama is een engel, staat hem enig, past ook goed, alleen de mouwen even te lang. Ook handig dat er elastiek in zit; een schattig jasje ook, hij droeg het al een paar maal, staat schattig met zijn witte schoentjes; we hebben hem zó net bij Letty en Emiel getoond. Maar blijkbaar heeft hij een bijzonder groot hoofd zodat hij het leuke truitje niet aan kan. Hok en ik hebben samen geprobeerd, maar het kan er niet overheen; misschien kan ik het nog oprekken, jammer want het is ook erg aardig, anders stuur ik het wel voor Menno’tje. De rammelbal valt ook in de smaak en de eitjes, enig zakje – inderdaad is hij al te groot voor die kubusblokken; we zullen houten voor hem kopen. Hij wordt nu al zo echt groot en heeft geen zin meer in de box te zitten, in de kamer kan hij dan [4] mooi bouwen. – De blauwe jurk droeg ik op reis naar Tjipetir, fijn – Axel vond hem ook zo aantrekkelijk dat hij er op de thuisreis een enorme plas op deed! Hij past me precies, ik deed hem zó aan als jullie hem in het pak legden! Ook veel dank voor ’t kettinkje, precies wat ik bedoelde en voor de blikjes en de zalige koekjes die als vers uit de oven waren en zo’n beeldige trommel en die 2 lekkere blikjes – een fijn pak weer! – Voor ’s avonds hadden we een groot menu omdat we thuis wilden blijven met de visite – we waren ook pas om 11 uur klaar: hors d’oeuvre – bouillon – asperges – gebakken vis – vruchten met slagroom – koffie! – We reden allemaal samen nog een eindje om en bedachten toen dat er nog rode wijn was. Aldus gingen ze weer mee onder groot protest van Elly die naar bed wou – ze bleven nog tot 1 uur, civiele tijd voor ons! – O ja, Paula kwam nog gelukwensen, Alex was al op weg om Irene van boord te halen. Daarna moesten we de hors d’oeuvre nog uit Elly’s ijskast gaan halen – Hok vond de dag ook geslaagd – dus net als Vader zijn verjaardag! – Irene vertelde vanmorgen dat jullie zo enthousiast zijn bij ’t afdraaien van de films en dat Vader zo echt zit te stralen, zo waren jullie dus ook bij onze laatste film. Hok wil nog weten wat de omstanders zeiden en hoe jullie Axel vindt in de kinderstoel en zo charmant lachend van dichtbij – we voelen inderdaad heel duidelijk hoeveel zo’n film voor jullie betekent – ’t is ook niet in woorden uit te drukken, maar bij ’t weerzien later zal ’t jullie zijn of je ons nog pas gesproken hebt. – We zochten Paaszondag Mamma op, die Axel het laatst met 8-9 maanden zag. Ze straalde over hem, hoewel hij niet bij haar wou komen, daar hij opeens wat eenkennig is af en toe, later bij die aangenomen moeder van Hok voelde hij zich best thuis ondanks 4 vreemde vrouwen, liep hij van de een naar de ander. We aten bij Mamma met de Rienksjes, je weet wel dat Vivos lid dat juist in Bandoeng geweest is met wie we met de Buck’s uitgingen. Mamma vond het fijn daar bijna al ’t eten opging. Houw was toen naar Batavia maar kwam de volgende dag op Tjipetir. Met de Rienk’s wandelden we in de Plantentuin. Vertel maar niks aan Mieke want we zochten de Pimmen niet op, hoewel we het wel van plan waren – Jeanne was met ons mee – Tek Bheng had [5] geen vrij, ze genoot van die dag. Zaterdag vierden we Tek Bh.’s verjaardag. We hadden een Paaskrans voor hem meegebracht die hij zeer apprecieerde, ’s avonds deden we “schoppen” met kaarten – ’t was verder niet erg feestelijk, je vergat telkens dat het zijn verjaardag was, de 3 honden hadden ook geen strikjes en geen cadeautjes – dat is zeker Joods! – Tek Bh. gaat nog steeds nooit vóór 4 uur ’s nachts naar bed. Hij kan er blijkbaar niet toe komen naar bed te gaan, want volgens Jeanne slaapt hij altijd op zijn stoel als ze uit haar bed hem komt halen. Hij is altijd woedend als ze zegt dat hij sliep, hij vindt het zeker erg flink van zichzelf dat hij elke nacht werkt, maar dat kan toch niemand – Hok is nu naar de vergadering van de Chinese Federatie, er schijnen onaangenaamheden te zijn. – Inderdaad schrijf ik misschien nog aan Tante Masje, maar ik ben tegenwoordig zo lui met schrijven. Ik moet Bepje nog een verjaarsbrief sturen – dank voor je gelukwens met 2 en 7 april – ik heb eerst erg moeten piekeren wat er de 2e ook weer gebeurd was, schandelijk hè! De 7e is net weer op zaterdag, een bof, we kunnen dus nu 3 dagen vroeg naar bed eerst! Ik zie er volkomen verfoven uit, maar als ik pret heb voel ik geen moeheid! Als Hok niet gauw komt, is dit velletje vol! – Ho schijnt nu ƒ 200.- te verdienen, terwijl hij ons schreef de helft, echt verontwaardigd zijn we erover, we houden nu op met steunen, sturen Mamma wat meer. –

HOK

Erg bedankt voor het pak: het divankleed is prachtig, evenals de verdere inhoud. Onze visite bewonderde het kleed zeer. Ik ben erg blij met de cadeaus. De divan staat nu weer in de voorkamer als pronkstuk. – Axel is ook wat moe van het reizen en trekken. Maar hij heeft zich uitstekend gehouden en kan een stootje verduren. Hij loopt nu erg goed en is al zeer amusant. Hij houdt van een mopje. We gaan nu wat uitrusten van onze vakantie in Tjipetir, hetgeen nodig is. – Wat leuk dat de film zo geslaagd is. Er schijnt dus wel vraag naar dat genre te bestaan. Een goed geleide studio dient dan meer te produceren hetgeen dus ook geschieden zal. Een dezer weken sturen we wat geld. – Mijn moeder ziet er gelukkig patent uit. We zullen Ho binnenkort niet meer steunen. Houw vond ook dat dat beter is.

Dag Hok.

Eida heeft teveel ruimte genomen.

[Randje pag. 5]

EIDA

Irene zei dat ik zulke lieve ouders heb “ja” zei ik !!