EIDA

24-1-’33.

Geliefden –

We lazen met schrik in de krant dat het vliegtuig via Medan de boot niet heeft gehaald, ook wat – nu heb jullie geen post van ons, ’t is te hopen dat Anneke extra veel schrijft. Ik was voor Anneke uit op haar te huren flat met juni – ik ben benieuwd of ze ‘t doet want het zal haar met Wytje alleen ƒ 220.- per maand kosten, ik heb haar een goedkopere manier aan de hand gedaan om alleen een slaapkamer te nemen en de zitkamer gemeenschappelijk met Erna en Irmgard. Ik vind het meer dan dol dat ze komen. Die Irmgard leek me erg aardig, een prettig mens om mee te praten en te bomen. Om ook weer eens wat te bomen ga ik morgen naar Lous Groeneveld Meyer – ze verwacht de baby eigenlijk al over een week, maar de beminnelijke “men” heeft haar gezegd dat de eerste meestal 2 weken te laat komt, wat ze nu erg vervelend vindt. Ik heb een apepakje voor haar gemaakt van effen blauw met fraise geborduurd – Morgen gaat Suus per vliegtuig naar de boot, Hok en ik waren ook nog even bij hen zondagavond, wat ze erg prettig vonden – Suus is zo opgewonden geworden sinds een paar dagen, echt zenuwachtig gejaagd – ’t is ook lang niet prettig naar Davos te moeten en je man 2 jaar alleen te laten.

We kregen een erg aardige brief van oom Jaap, hij schreef weer over de Brugstraat dat Opa, gevraagd waarom een mens trouwt, gezegd heeft “liberorum creandorum causa” (is creandorum nu wel goed Latijn, Paatje, ik dacht creandi) en dat Wynne gezegd had, wat zeg je Bennie en dat hij het toen voor haar had moeten vertalen.

Hok en ik hebben een avondjasje voor mij gekocht, zwart gefigureerd bont (namaak!) en kort, zoals de mode voorschrijft. Verder kocht ik zelf nog een zwart vilten hoedje erbij met een klein voiletje! Net als Emma heeft – [2] (heeft Moeder er geen?) ik dorst het eerst niet te nemen omdat Hok niet houdt van buitenissigheden, maar ik geloof wel dat hij dit kan appreciëren, hij beweerde het tenminste. Het geheel is hoogst chique, ik vergat alleen nog handschoenen! Eerstvolgende keer komen de schoenen aan de beurt. Je ziet hoe goed ik weer ben dat ik zo werelds word! We hadden reuze pret toen we samen jasjes uitzochten – Hok had als teken, als hij het jasje dat ik aanpaste lelijk vond, om met z’n tong langs z’n lippen te vegen, hetgeen natuurlijk steeds meer te pas kwam! En dan moest ik me er maar vanaf maken en mocht niet laten merken dat ik me doodlachte! We gingen in alle winkels en ik moest denken aan Vader toen we het eerst-aangepaste in de eerste winkel tòch namen! Maar Hok wou graag dat ik een mooi smal wit bontkraagje erop zette, maar tot nog toe heb ik het niet kunnen krijgen.

Ik zit nu in de tuin te schrijven, ’t is hier zo zalig en ik heb echt behoefte aan frisse lucht, ook doe ik gymnastiek elke dag, zoals Meneer Punt me aanried. Ik ben nog vaak zo moe in mijn rug, maar hierdoor en door ’t eten van lever gaat het wel over.

Zaterdagmiddag zou Hok met De Jongh tennissen, hij haalde hem maar het goot toen ze hier kwamen – hij heeft toen maar bij ons theegedronken en de volgende avond zijn we samen naar “Backstreet” geweest naar een boek van Fanny Hurst – ’t wordt erg goed gespeeld, maar ’t aardigste was dat het begon in 1900 en dat de mode precies zo was als nu, heel schuine hoeden, pofmouwen, lange rokken, echt enig, ook voiles droegen ze.

Overmorgen is het Chinees Nieuwjaar – Hok heeft opeens bedacht dat hij naar zijn familie moest gaan. Als hij gevraagd was te komen, zou hij het zeker niet gedaan hebben!

Daarnet wandelde ik met Tommy en opeens viel er een vogelnestje met een vogeltje erin naar beneden. Het vogeltje bleek nog te leven, het nestje is blijkbaar net gevallen toen ze een ei produceerde. Kasan heeft het nu liefderijk opgenomen, want van vogels houden Inlanders wel omdat ze geluk brengen.

Axel wil opeens zijn ontlasting niet meer kwijt – in 2 dagen helemaal niks en gister een snippie – ik ga maar even naar Zus Ortt vragen hoe je een [3] zeepje aanlegt. (Heeft enorm succes gehad!) Het is wel vervelend al met zulke middeltjes te beginnen bij zo’n klein kind, maar al eet ik ook ongelooflijk veel vruchten, ’t helpt opeens niks meer. Het is ook vervelend dat er geen djeroeks te krijgen zijn op ’t ogenblik, nu moet ik maar water drinken want theecider durf ik ook niet meer omdat er alcohol in zit.

Vanmiddag hebben we eerste bestuursvergadering van het nieuwe bestuur Vivos, dus in plaats van met Bep Einthoven met Tine Sparmann. Gelukkig hebben we voor februari een spreekster maar voor de toekomst houden we ons hart vast. Het wordt steeds moeilijker want de meesten die ééns een lezing gehouden hebben, vinden dat genoeg voor hun leven zoals ik!

Ik heb nu een enorme correspondentie, zelfs nog veel brieven van mijn verjaardag onbeantwoord. Verder moet ik naar vele mensen toe, die mij opzochten. Mevrouw Gunning is al gauw aan de beurt omdat ik haar ook nog boeken moet terugbrengen.

Mevrouw Ludwig gaf ik voor de baby, éen van de vele keepjes die ik bezit en nooit gebruik, misschien gebruikt zij ze.

(’s Avonds) Hok is weer naar de Gemeenteraad, ’t is nu 9 uur en Axel slaapt alweer gerust nadat hij tegen achten eten kreeg – die laatste voeding gaat niet zo op de minuut – hij slaapt toch wel door tot ik hem wakker maak. ’s Morgens wil hij niet langer slapen dan tot 5 uur zowat, tegenwoordig verschoon ik hem dan en dan slaapt hij weer verder tot kwart na 6 en ik ook! Erg prettig dat ik zo makkelijk slaap.

Vervelend dat jullie nu niks van Hok hoort, maar in plaats daarvan krijg je zijn portret, een 2-dubbele vergroting van een 4x4 opname, opgenomen op ’t perron toen we Van der Ploeg wegbrachten. [4] Leuk is hij hè – Königswald nam hem. Laatstgenoemde is ook naar Axel komen kijken, vind je niet enorm, zo’n vrijgezel.

Tek Bheng was hier zondag weer, bleef liefst tot 12 uur!, De Jongh was tot tegen 11 gebleven, maar toen moest Tek Bheng ons nog spreken. Hij is al enorm lang bezig met besprekingen tussen de aandeelhouders van hun landen – de stemming is verdeeld maar de familie Tan heeft de meeste aandelen dus moeten ze ook de meeste stemmen hebben, maar dat is niet zo omdat er een maximum bestaat van je stemmen al heb je ook 2x zoveel aandelen. Maar Tek Bheng heeft er nu op gevonden om zijn aandeel aan al zijn vrienden te “verkopen” (fictief natuurlijk), en ook aan Hok en mij ieder één en aan Houw en ons dan hem te laten machtigen om alles te doen en te laten wat hij wil zodat hij voor ons stemt en wij er niets geen last van hebben. Als we oneerlijk waren, konden we kalm die aandelen inpikken (ieder ƒ 50.000 waard!!!) – Ik geloof dat dit niet verder verteld mag worden.

Morgen is De Jongh jarig – We gaan hem ook opzoeken.

Dag Eida.