1933-01-20

EIDA

20-1-’33.

Geliefden –

Omdat de Sibajak en deze boot maar met 2 dagen tussenruimte gingen, besloot ik via Medan te schrijven, maar nu is het al erg laat geworden en heb ik maar een half uurtje. We hebben vele emoties beleefd, één ervan hebben jullie nu ook al doorstaan nl. de verloving van Tek Bheng. Hij heeft het in Holland publiek gemaakt, maar hier niet omdat hij niet wil dat zijn vijanden (zijn moeder c.s.) haar naam te weten krijgen. Hij is helemaal onder de invloed van het geloof aan allerhande machten, die hem en ieder die hem lief is, kwaad kunnen doen, het is zo echt unheimisch als hij daarover praat. Eergister kwam hij het ons vertellen – wij zijn verstomd dat hij er nooit eerder over gesproken heeft, daar hij toch al verloofd was toen hij uit Holland wegging. Enfin – ’t is een typische jongen, van zijn innerlijk leven laat hij nooit een glimpje zien. Hij wou met ons naar de bioscoop, 2e voorstelling tot 12 uur!, kwam om half 10 toen we net naar bed wilden gaan! Een andere Tan, een neef van hem, kwam ook en toen zijn ze maar gebleven tot 11 uur – waarna ze vertrokken toen ik al enige malen hartverscheurend gegaapt had! Iets anders is, dat ik per vliegpost net aan Bep een baan heb aangeboden als apothekeres in Bandoeng, hoe vind je! We zitten enorm in spanning of ze ’t zal doen. Ik kom eraan door Bert Schutter. Zijn baas heeft nu nl. een drogisterij en hij vertelde, toen hij bij ons at, dat ze er een apotheek van wilden maken en net had ik van Bep een vliegbrief gehad of ik eens voor haar uit wilde kijken in Bandoeng en ziet, Bert’s baas, Meneer Punt, heeft een hele middag bij me zitten praten, moest haar portret zien en hij wil haar wel – ik ben benieuwd – ’t zou enig zijn, ze kan eerst bij ons logeren en dan misschien in Anneke’s paviljoentje! We hebben haar gevraagd te telegraferen, over 2 weken kunnen [2] we ‘ t dus weten!

Gisteravond was er Vivos, het was een erg aardig feest, voordrachtjes en souper, om half 2 was ik thuis!! Hok had voor Axel gezorgd, hij had om 11 uur gehuild, Hok had hem verschoond en toen is hij gaan slapen, tot vanmorgen 6 uur! Hij slaapt echt al helemaal door van half 8 zonder voeding 6 uur, d.w.z. de eerste nacht, toen hij precies 6 weken was, deed hij het keurig, de 2e  begon hij om 4 uur al te huilen maar sliep weer met lange tussenpozen, en nu vannacht dus ook weer tot 6 uur – ik had dus de hele avond vrij om naar de Vivos te gaan. Ik zat naast Elly Linn, die jullie over een paar maanden ook zult zien, misschien – Ze komt alleen met 2 kinderen naar Den Haag, waar haar ouders wonen: Wijnne. – Van Tine Schepers kregen we nog geen antwoord op onze vraag wanneer ze nu hier komt en over een dag of 14 gaat haar boot al, ik zal moeilijk mee kunnen.

Axel begint al minder te drinken en te huilen en hij slaapt ook al vaster, hij zal nu deze week wel minder zijn aangekomen, hoop ik, misschien kunnen we hem zondag weer eens in Borromeus laten wegen, o nee, zondag gaat Hok op excursie, maar de volgende week hebben we 4 vrije dagen! – De Haarlemmers stuurden een erg leuk pakje voor Axel en Tineke Hijmans sloofde zich uit met een rammelaar, een erg leuke, een wollen keep (helaas no. 2!) en een kimono voor mij! Mam, als jij iets aan Axel wilt geven, geef dan liever een bekertje, in plaats van een rammelaar, die hij nu al heeft. En stuur voor mij koffie Hag (1 pakje kost hier ƒ 1,25. -) – De IEVA heeft de Vivos op een koffie-uurtje gevraagd, morgen – ik ben benieuwd wie er komt.

Tommy is helemaal niet jaloers op Axel, hij mag uit de verte naar hem ruiken, maar verder niet; hij moet de hele dag aan de ketting tegenwoordig, eerst om de vrindjes en nu om de politie, want er is hier weer hondsdolheid – nu moet hij weer gemuilkorfd, echt vervelend.

Straks moet ik naar Suus Hortsink om de boel te halen, die ik van haar overnam o.a. een broodtrommel, goddank! Ze gaat over een week [3] aan boord naar Davos, haar man blijft nog een jaar hier, echt akelig voor ze, maar ze doet erg opgewekt alsof het een pretje was, maar voor haar lichaam is het ook het allerbeste, ze doet hier toch eigenlijk niks anders als op een stoel liggen lezen, ze kan nergens tegen en de doktoren kosten haar handenvol geld.We zijn erg blij met Moeders vliegbrief en Vaders aanvullende woorden. Mam, we zullen ervoor zorgen onze humeuren te bedwingen – je hebt dat erg goed aangevoeld dat dat nodig was en ’t is echt prettig dat je erover schreef want van jou neemt Hok alles aan, je zet het zo duidelijk uiteen dat het direct tot zijn hart spreekt, terwijl ik dagenlang erover kan praten zonder dat hij ’t snapt – maar nu ik weer goed ben zijn we beiden zeer verheugd – Hok kan er niet tegen als ik ziek ben, dat maakt hem enorm uit zijn hum!

Het wonder is geschied dat onze edele buurman Axel is komen bekijken. Hij vond dat hij er erg goed uitzag en lachte allerbeminnelijkst, wat zo’n kleine kriebel al niet kan bereiken!

Ik ben nu weer opgehouden en ’t is 12 uur geworden – Nu moet ik deze op ’t hoofd-postkantoor brengen, ook wat. Maar eerst Axel eten geven. –

Ik moet eerstdaags naar Sparmann, maar ik ben er nog niet toe gekomen, misschien maandag – hij wil me nog even nakijken, maar dan ga ik niet meer, al wou hij het graag. ’t Is bekend dat hij een geldwolf is.

Emma wel gefeliciteerd met haar baan, ik hoop dat je ’t er niet te vermoeiend hebt en overwerk je niet. Ik heb het al aan Anneke geschreven.

M’n tepels zijn weer helemaal in orde. Niets geen last van sinds ik ontdekte dat ik er even aan moet masseren vóór het drinken, van alle raadgevers -sters is niemand op dat idee gekomen!

Bedankt voor het maandblad.

Dag Hok en Eida

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida
  • Pagina's: 3
  • Soort: Brief, gelinieerd papier
More in this category: « 1933-01-09 1933-01-24 »