EIDA

Maandag 1 september ‘30

Geliefden –

Welk een vreugde dat pak – we zijn meer dan enthousiast over de inhoud – ongelooflijk wat eruit kwam! ’s Morgens om 6 uur nadat Hok mij z’n cadeaus had geoffreerd, zijn we aan ’t pak begonnen. Allereerst keurig dichtgespijkerd – dan kwamen de slabben te voorschijn, buitengewoon mooi, beeldig, enig, de lieve Tante wordt zeer bedankt, die kleuren zijn ook zo vrolijk. Moeders groene luierbroek is beeldig van kleur, zal hem (haar!) vast flatteren – de kraampjesbroek hoogst degelijk, volgens Trude zeer praktisch, de slofjes zijn direct door Anneke ingepikt om na te maken – zeer bedankt. Het doosje met gebaksschoteltjes zat wel onderin, maar het moet nu maar genoemd – we hopen ze gauw in te wijden – enig al die kleuren – zeker net zoiets als je Vader op z’n verjaardag gaf. Het blauwe stelletje van Tante Leidie maakte enorme opgang – wat schattig is het hè – het staat zo leuk op de witte babytafel, en in de gordijnen zit ook veel blauw – en alles gevuld met zeep en poeder, echt enig. Je Haagse beschuitjes zijn meer dan verrukkelijk, stiekem smul ik er telkens van! – jammer voor de visite! – Het goed voor de jurk vind ik werkelijk mooi – ik verheug me over een maandje op een goed figuur + nieuwe jurk; en de badhanddoekjes ook zo gezellig klein. Het badschort is fraai, ik heb het laten wassen en strijken: “es wird aber auch Zeit”! (uit het liedje: da unten am Meere, da sasz ‘n alte Maid – sie waschte ihre Füsze, es wird aber auch Zeit!) Ik zie Vader al vies kijken en “bah viezigheid” zeggen! Maar het deed me er werkelijk erg aan denken! – Ik ben benieuwd of ik hem gebruiken zal. – Beide [2] kluwenhouders zijn al in gebruik – ik heb zelf de zalm-fraise gehouden, past precies bij de wieg! Anneke kon er eerst niet goed mee overweg, maar begint hem nu ook te waarderen. Ik vind het een reuze vinding, echt prettig dat je je niet meer hoeft te bukken om de kluw op te rapen, komt me goed van pas. – De gesp zal misschien voor de wieg dienst doen. Je ziet alles wat we zien slepen we naar de babykamer! – Het manteltje van Mevrouw Drost lijkt erg ouderwets, maar ’t kan best leuk staan omdat het zo stijf gesteven is. In elk geval erg aardig van haar om wat te sturen. – Nu eerst Hokje: eerst bood hij me een gelukspoppetje aan, met om haar halsje mijn diamanten hangertje van de trouwdag. Hij heeft het helemaal opnieuw laten zetten en alle diamantjes glinsteren nu weer zo mooi, dol! Het poppetje had als broekje een stukje lint van de wieg, om hem heen genaaid – x-je moest toch ook wat! Dan een fles 4711, onze eerste Indische eau-de-Cologne – m’n “gegenüber”[1] is nu haast op; en zeep 4711, hetgeen haast een traditioneel geschenk is geworden, niet kwaad, maar dit keer voor de baby, volgens Hok, – we zullen zien! Dan een schaal met manga’s, de eerste van het seizoen – echt zalig als ze rijp zijn, echt geschikt voor mij op ’t ogenblik daar ze dan niet zuur zijn. Het voornaamste geschenk: een bijzettafeltje van onze stijl, een vierkante, erg fijn. Een echte verrassing, daar had ik helemaal niet aan gedacht! Verder een grote bos dahlia’s en een theeroos uit de tuin! – Er was een stapel mail, ongelooflijk en nog meer pakjes. Tante Leidie stuurde nog een beeldig kraagje voor op de nieuwe jurk, Mevrouw van Gilse: een zelf gebreide “mantelcape” wit met lila omgehaakt. Hij zal nu ’s avonds geen kou hoeven te vatten – ik heb zelf [3] nog 2 wollen manteltjes en Anneke bracht ook haar cape, wat een cadeaus. Van Annetje Rempt een zelf gemaakt schortje, met blauw omgehaakt, voor op de groei, praktisch dus! Later kwam nog een pakje uit Batavia van Olivier – een wit zijden keepje met roze omgehaakt, precies hetzelfde als dat met blauw van Mevrouw van Vianen, grappig. Er zat ook in, uit naam van tante Jenne een beeldig roze hansopje met iets donkerder omgehaakt, erg leuk. Je begrijpt dat het tafeltje goed beladen was met dit alles. En ’s morgens werd alles bewonderd door Anneke, Trude, Heleentje, Deetje v. Erp en Leni. – Ik vergat nog te bedanken voor de dweiltjes en de stofdoeken en dan dat kinderjurkje waar ik eens op de Huishoudschool aan begonnen ben. Het kostelijke was dat Trude hier juist kwam met een jurk aan van precies dat goed. Ze vond zich nu opeens erg kinderachtig met die bloemetjes! – Anneke bracht een geweldig vrolijke plaat voor de kinderkamer, waar we nog niets aan de muur hadden – het stelt voor 2 kinderen die sneeuwballen gooien. A. vond het nodig dat dat het eerste was, dat hij moet weten! Het is helemaal in vrolijke kleuren. Trude bracht orchideeën, Deetje takken met oranje vruchten, niet eetbaar, alleen voor de mooiigheid, Leni chrysanten. –

’s Middags kwam een groot bloemstuk met rozen van Mevrouw van Vianen, verbazend aardig. Zijn jullie er buiten adem van?! – Je ziet alle visite kwam ’s mor-gens. Walter en Leni moesten juist die middag naar Batavia, en Deetje is met Leni meegekomen, wist de datum niet. – Nu vergeet ik nog de gladiolen van Marietje Jager Bruining. – Ik had [4] juist de visite ’s middags verwacht en crême au beurre met chocola gemaakt voor de Savooien taart – gelukkig hebben nu Anneke en Thijs en Hok er goed van gegeten, ik zelf ben niet meer snoeplustig. M’n maag is maar zo klein, kan haast niets bergen. Erg jammer, gezien het menu: kippensoep (de enig lekkere soep!), pasteitjes (kip) dewelke ongevuld van de banketbakker besteld – huzarensla + geroosterd brood – rode wijn (voor de mannen!), vruchtensla + slagroom (verse!). Lekker hè! Geen taart voor de variatie, omdat ik toch ook niet in de keuken kon staan. – Helaas heeft mijn maag maar kort van dit menu kunnen genieten! – x-je hield er bepaald niet van! toch was ’t lekker. Het was een gezellige dag, gesloten om 10 uur – dus heel behoorlijk. – Maar nu: waarom sloot je geen 6 witte truitjes in, die ik bij je bestelde, Maatjelief. Het was zeker te lang geleden: door de telefoon en nog eens per brief – of ben ik niet duidelijk genoeg geweest – ik had er vast op gerekend – maar we kochten er nu hier 3, helaas geen mooie, katoen. Met fil d’écosse niet verkrijgbaar. Maar ’t is nu misschien goed te wachten tot hij (!) wat groter is, dan kan ik nog eens aan je bestellen – ik heb er nu 7, dus in elk geval genoeg. O ja, de 7e stuurde Mientje ter Spill, een beeldige witte zijden – een soort netstof. – Van de club kwam er nog niks, ze vonden niet je “dat” blijkbaar. – We hebben nu ook badhanddoekstof voor onderleggers gekocht en ik heb er vandaag juist een omgehaakt. Mevrouw ter Haar heeft aangeboden me te helpen, aardig hè. Maar ik heb er maar gauw 4 op de machine gedaan voor de zekerheid. Ik geloof wel niet dat hij al zo gauw zal komen, hoewel het niet onaardig zou zijn. Ik heb nu last [5] van m’n zij als ik lang zit, onhebbelijk. – Morgenochtend komt Mevrouw Hartink bij me – de Hartinks horen bij het troepje Ter Haar-Koolhoven. Ik had geen moment verwacht dat ze zou komen, maar die mensen blijken allemaal hartelijk te zijn. We komen erg veel bij Ter Haar, waren er zondag nog. – Alleen maar voor een praatje – ze wonen aan dezelfde straat als Trude en zondag was laatstgenoemde jarig, maar niet thuis ’s mor-gens (de kerk!) en toen liepen we maar door naar Ter Haar. – Voor vanavond hadden we een officiële uitnodiging voor het vuurwerk, maar gezien het feit dat we dan een auto moesten nemen en m’n buikje daar misschien in ’t gedrang zou komen, zijn we maar thuisgebleven. We hebben niets gemerkt van de Koninginnefeesten in ons Berlagedorpje! Hok heeft vanmorgen getracht naar de parade te gaan kijken, maar kon niets zien door het gedrang, dus kwam hij maar weer gauw thuis. Wij zijn echte huismotten! – Morgen komen de Pimmen, Trude heeft ze te eten, daar Anneke en wij naar Niddy Impekoven gaan, zalig! In geen jaren zoiets gezien. Eindelijk zijn A. en Th. lid van de Kunstkring, ze hebben veel gemist deze 1½ jaar.

Dag! Eida.

Hoe gaat met Mevr. Kunst? Ze heeft geen asem gegeven op m’n mededeling of gelooft ze ’t pas wanneer “hij” er is!

De dag voor m’n verjaardag heb ik stiekem m’n haar laten onduleren, staat toch enorm – leve de krul! Hok vindt het ook altijd zo leuk, maar [6]

vindt het gelukkig geen noodzakelijkheid meer!

[7]

HOK

Wimpel voor Emma’s verjaardag.

2 september ‘30

G. Hartelijk bedankt voor het pakje, dat precies op tijd is gekomen. De garderobe van x-je is er zeer door verrijkt geworden. Alles ligt nu opgeborgen in de babytafel in afwachting van het komende. En dat zal niet lang meer op zich laten wachten. We hopen, dat alles achter de rug is, wanneer u deze brief in handen krijgt. – Vanavond gaan we naar een dansuitvoering van Mej. Impekoven, en daarvóór hebben we visite te ontvangen van Pim en Pimmetje Bodisco-C. Tervaart. De Koninginnefeesten zijn voorbijgegaan, zonder ons. Voor het vuurwerk had ik een officiële uitnodiging als Raadslid, maar ik heb er geen gebruik van gemaakt, daar vuurwerk uit Scheveningen zeker nooit door een Indisch vuurwerk overtroffen zal kunnen worden. Een bedrag van ƒ 2.500.- is er op dat avondje in vuur en rook opgegaan. Jammer, hè? We konden het net goed gebruiken. – Deze brief zal waarschijnlijk net op Emma’s verjaardag komen, indien dat het geval is, van harte gelukgewenst, vooral het feestnimfje. Nog vele jaren.

Dag, misschien straks na de visite nog gelegenheid om verder te schrijven.

Hok.