EIDA

26 aug.’30

Geliefden –

Als jullie dit krijgt is het dus om en nabij “het” ogenblik en zitten we allen in spanning welke dag het wurmpje zal uitkiezen of misschien zitten we niet eens meer in spanning – laten we het hopen! Overigens is x-je bezig zich naar lager regionen te begeven, om daar zich voor te bereiden op het einde van zijn donker bestaan. De dokter meende te voelen dat hij aan ’t zakken was en ’t is wel mogelijk al gaat hij niet erg hard. Ik ben nu in een tijd gekomen dat ik maar weinig eet, zodat onze maaltijden heerlijk verkort worden – nu hoeft Hok minder lang op me te wachten. Zelfs at ik vanmorgen niets tussen 8 en half 3. Het verbaast me telkens als ik na een klein tijdje al genoeg in m’n maag voel en omdat ik steeds niet op ’t idee kwam dat ik nu met weinig tevreden was, heb ik vaak teveel gegeten en veel overgegeven de vorige week, want ná het eten begint m’n maag zich pas bewust te worden van hoeveel hij binnen heeft! Aldus ben ik nu wijzer geworden en drentel statig naar het einde, het begin van x-je – hoe vind je Elsje? – Ik heb vast idee van een meisje en de kokki suggereert me verder door het steeds over “nonni” te hebben, de babykamer is de kamer voor de nonni. Ze vindt jongens maar ondeugend, die wenst ze niet! – De babykamer wordt steeds fraaier – Hok heeft de muur bij gekalkt en gordijnhaken vast ingeslagen. Eén overgordijn hangt er en we zijn enorm verrukt van die stof, en vooral de kleuren passen precies bij het raam – groen van buiten en bruin van binnen. Ik zit alleen nog [2] te piekeren over het andere gordijn dat precies moet hangen tussen babytafel, zodat “het” er aan zou kunnen trekken, en de vaste wastafel, zodat hij nat wordt – wat moet ik doen. Ik wacht daar dus nog maar mee. – Hok heeft zondag beeldige vitrages voor daar gekocht, heel dicht geweven zijden draad, erg mooi, beeldig voor een jurk! – Alle laden van de babytafel heb ik vanmorgen laten wrijven, die kan dus ingeruimd, hij staat al op z’n plaats – de wieg staat er ook al, neemt de halve kamer in beslag! Er moet nog een badje komen – Hok loopt alle vendu’s af om er een te vinden, maar tot nu toe nog niets – anders moeten we er een kopen, verven en er een onderstel onder maken - klaar is gemakkelijker! – Mevrouw ter Haar heeft 7 goerita’s voor mij gebracht – ik heb ze ook al “geTant” voor ’t wegraken, d.w.z. de kokki heeft deze en alle babykleertjes van “Tan” voorzien – ik heb de hele lange morgen geen werk genoeg voor haar, als ze niets extra’s doet – zij is erg prettig vlug en houdt veel van extra werkjes – dan voelt ze zich gewichtig. – Als je het telegram krijgt, wil je dan direct even aan Dien schrijven, ook om door te geven aan P.S., Dien is 22 sept. jarig.– Wees verder heel hartelijk gelukgewenst met je jongste dochter, moge ze jullie veel plezierige weekends bezorgen! – Hoe vind je Hok’s succes in de Gemeenteraad, een “joyeuze entree”, zoals Anneke zei. Thijs stuurde alle kranten, zei hij – we zitten in spanning over de P.N.I.-zaak, een sympathieke man die Soekarno. – Ik lees op ’t ogenblik “Buddenbrooks” van Thomas Mann[1], maar ik begrijp niet waarom die man nu zo’n bijzonder schrijver is – hij is af en toe erg [3] langdradig en onbelangrijk. – Ik was gistermorgen met Deetje Holle bij Marietje Jager Bruining, ze stuurde haar auto om me te halen en liet me weer thuisbrengen, waarvan ik profiteerde om even naar Anneke te gaan. – Deetje is niets veranderd, een in hoge mate zacht meisje – ze vond me erg onhartelijk voor de baby, toen ik bij het omhaken van m’n luier (de 3e!) beweerde dat ik me de weelde van niets-doen niet meer kon veroorloven! Ze is echt lief, net als vroeger. – Marietje J.B. draagt nu een stalen korset, is verplicht ongelooflijk rechtop te zitten, vermoeiend. Ze heeft een aardige jonge verpleegster, Schuringa, regelrecht uit Groningen. – Ik heb een (lange) brief aan Groningen geschreven, om met het dubbele “Jacqje” te feliciteren, 9 pond, geen wonder dat het met de 3e maand al te zien was. Een heerlijke opluchting zal dat voor haar zijn, is ze nu weer net zo dun en slank als vroeger, alleen haar buste zal niet zo gauw slinken denk ik. Waarom heeft het arme schaap zulke rare namen, waarvan is Catharina? – Wat een vreselijk mooie kiek van jullie in Harzburg[2], vooral de middelste is zeldzaam goed, een keurig stel! We zijn er erg verrukt van, evenals van de omgeving daar – heerlijk lijkt het. Jullie boften toch met het weer. – Het pak is nog niet gekomen. We wachten met spanning. Dag Eida. [4]

HOK

G. Overmorgen is Eida jarig. We moeten nu voor twee tegelijk cadeaus bedenken. Of ik er goed in slagen zal, staat nog te bezien. Het pak is nog niet aan. Bedankt voor de kiekjes. – Mijn entree in de Raad is een succes geweest, niet zozeer omdat ik op die vergadering de kat uit de boom keek en dus nog niets zei, maar omdat ik amendementen heb ingestuurd, die door B&W zeer geprezen zijn. Het heeft een haar gescheeld of ik was wethouder. Zonder de steun van onze fractie was de huidige wethouder het niet geworden. Maar ik heb me niet beschikbaar willen stellen, én omdat ik het niet tactisch vond om bij mijn eerste vergadering in de Raad me reeds voor wethouder beschikbaar te stellen en omdat het niet dan met moeite met mijn werk overeen te brengen zou zijn. Een volgende keer misschien. Ik zal ook eerst navragen wat voor werk de wethouders hier hebben. Overigens wordt er zeer veel gepraat. Erg vermoeiend. De topic van de week is de berechting van de leiders van de P.N.I.. Hun ideeën komen zeer goed overeen met die van de S.D.A.P., hier komt alleen het nationalistisch moment nog bij. Naar mijn mening is het verhoor nog niet zover, dat men het schuldig kan uitspreken. Het moet nog bewezen worden dat hier werkelijk van misdrijf tegen de staat sprake is. Hoewel we nog niet zover zijn, schrijft “ons onvolprezen” A.I.D. alsof de schuld al duidelijk en overtuigend bewezen is. Een zeer onsympathiek gedoe van dat dagblad! Maar dat is de mentaliteit van zovelen. Alles wat niet direct overeen te brengen is met het materieel belang van de heersende klasse, wat hun positie zou kunnen verzwakken, is communistisch, is staatsgevaarlijk. Sommigen zouden hen maar liever direct aan een boom zien hangen. Men vergeet dat met toeneming van de ontwikkeling de mensen zich niet tevreden zullen blijven stellen met de positie die ze nu hebben, dat ze economisch zich emanciperen willen, en dat zulk een emancipatie voor het kamp der ondernemers niet welkom is, is duidelijk. Maar recht en billijkheid moeten bij dit alles blijven zegevieren. En dat schijnen de ondernemers en daarmee gelijk te stellen kringen niet alle te wensen.

Dag Hok.