EIDA

Zondagavond 23 maart 1930

Geliefden –

De Tabanan[1] is gearriveerd, Chris ook, de mail nog niet. Chris belde net op om ons Anneke te laten berichten dat hij al een ander tehuis had. A. zal het niet erg betreuren. Wij kunnen nu ons bed terugkrijgen, hoewel het geen haast heeft, daar Henk nog geen levensteken gaf. Overigens is het nog zo erg niet dat hij er nog niet is, daar ik verleden week te vroeg gejuicht bleek te hebben en m’n maag sinds die 6 “vette” dagen – weer met de 6 “magere” begonnen is. Jammer, geen 7! Toch zul jullie begrijpen dat dat ook al weer zo heel erg niet is, men went toch immers aan alles! Alleen kost het me zo af en toe een uurtje dat ik ter bezwering (die overigens nog geen enkele maal uitwerking had!) en om uit te rusten wat gaan liggen, maar dat zal hopelijk Eüs wel ten goede komen – rust kan nooit kwaad! Hok heeft de wijze woorden gesproken dat het van winter nooit direct zomer kan zijn, maar dat sneeuw en gure wind af en toe de komende warmte verjagen! Wat een gelijkenis als je in Indië zit! – Verder ben ik deze week enige malen naar de stad geweest, hetgeen Hok vrijdag en mij zaterdag ten goede zal komen. Vrijdag is het nl. 28 maart[2] – van harte gelukgewenst! – en zaterdag is het galabal of eigenlijk souper dansant – ik ben benieuwd of we ons nog erg thuis zullen voelen op zo’n feest, als echtelieden! Voor zaterdag nu, heb ik m’n verlovingsjurk laten veranderen, zoals ik al schreef en hij is, mijns inziens verbazend [2] geslaagd, al vindt Hok me er enigszins een tonnetje in. Enfin ik trek me er lekker niks van aan, ook mijn dikte komt Eüs ten goede! Ik vind mezelf helemaal niet zo dik, maar dat kan wel komen omdat ik elke dag voor de spiegel mezelf bekijk! Maar Hok zal me erin kieken, oordeelt dus zelf – ik ben nu bezig er een onderjurk voor te fabriceren – heb jullie ook een jurk die van achter op je schoenen hangt – zo is deze van mij nu gemaakt, ’t staat toch wel goed, zo’n soort sleep. – Hok heeft vanmorgen op de grote tennisclub gedebuteerd, geïntroduceerd door Frits Hugo Tan, een waarschijnlijk familielid van Tek Bheng. Hij werkt ook op G.B. (“ook” slaat op Hok). Hokje heeft er danig van langs gehad, maar ten 1e  hoort deze jongen tot de 5 allerbesten van de club en ten 2e was het een absoluut nieuwe baan voor Hok en was het weer vreemd bij zonlicht na het kunstlicht. Hok wordt nu in de maand april lid en wil nu niet meer naar de Stadstuin waar hij verreweg “keizer” is en ongeslagen kampioen. [HOK ik voel me nu zeer onbeholpen na dit ferme pak op m’n raket!] Dus je ziet hoe goed het is, dat hij nu eens flink verslagen is! De hele Stadstuinclub wordt opgedoekt, want degenen die lid van de Stadstuin zelf ook waren scheiden uit, de rest, de parasieten kunnen nu niet meer voortleven.! – Vrijdagmorgen was ik bij Mevrouw Ter Haar, de mevrouw, die haar 6e in aug. verwacht! Ze gaf me veel, duizenden raadgevingen, is net een waterval van woorden, die niet te stuiten is. Ik mag graag bij haar zijn. Het is echt, wat je noemt een eenvoudige vrouw, ik voel me best thuis bij haar omdat je precies weet wat je aan haar hebt. Ze maakt van haar hart geen moordkuil maar vertelt [3] openlijk alles. Ze heeft me gezegd dat ik geen goerita’s voor mezelf moet maken (buikbanden voor na de bevalling, alleen voor 10 dagen) omdat het zo’n werk is en er zoveel stof in gaat en zij ze toch schoon heeft liggen, en zij in augustus en ik in sept.-oktober pas aan de beurt ben. Mocht ik gelijk met haar zijn, dan leent zij ze weer van een ander, dat doen ze hier in Indië zo vaak, zegt ze. Buitengewoon aardig hè. Ze zegt je kunt toch nooit weten of je een tweede krijgt en dan heb je die lappen maar voor niks! Werkelijk een kostelijk mens. Ze heeft me aangeraden katoen voor baby goerita’s en lakentjes en sloopjes, zowel als truitjes uit Holland te halen. Ze vertelde dat in Gerzon’s catalogus stellen lakentjes en sloopjes voor ƒ 3.- staan, zou jij, Maatje, willen kijken of ze van stevige kwaliteit zijn en aardig om te zien, want daarvoor kun je ze zelf haast niet maken. –

Maandagmiddag. Het is jammer dat jullie “het” net te laat weet, zodat we er op Hok’s verjaardag nog niets op horen. Vandaag kwam Hok’s verjaarsbrief, we zullen hem niet openmaken, zelfs Hok zal geduld hebben en dat is heus veel, want hij kan b.v. nooit nalaten vroeger op te staan om naar de mail te kijken en dan leest hij jullie brief en die van Dien, die van anderen zijn mijn onbetwist eigendom, daarvoor interesseert hij zich niet, behalve natuurlijk als ze voor hem zelf zijn. Vandaag ook een brief van Mevr. van Gilse en Jaap, erg gezellig – ze waren erg verrukt over de kiekjes van ons, net als jullie nu over die Zweedse boerin. Die van mij alleen zijn wat mij betreft veel geslaagder dan die met de troep. – Vaders verjaardag moest ik – alleen vieren, ’s morgens, [4] omdat Anneke visite had van een nieuwe vriendin. Maar ik vond het niks feestelijk, hier alleen te gaan zitten kousen stoppen of zo, en belde Piekje op, die me wel kon gebruiken. Ze is nu nog dunner geworden, en ik ben een forse dame naast haar, ik voelde me haast als vroeger naast Tante Masje! Ze voelt zich veel beter en wandelt al zo’n beetje en het lijkt me dat Emma al gauw weer hersteld is geweest, of komt dat door die verre afstand? – Jammer dat je zo’n moeite moet doen om ergens geplaatst te worden. Jaap schreef net dat hij gelezen had dat je examen op 2 april was, dus is het nu al een poos voorbij, al zullen wij nog lang op de uitslag moeten wachten. Jammer dat ik je van tevoren geen succes heb kunnen wensen, ik wist niet dat het al zo in ’t begin van de maand was. – We kregen de kaartjes van Tom Michielsen. – Ik ben benieuwd of jullie het meisje nog eens te zien krijgen. – Fam. Borger was nog niet hier, maar we zullen niks zeggen van Marietjes abces; is het alweer over? – Wat blijft T. Leidie lang ziek, ik schreef haar nog niet. Vanmorgen ook een brief van Co, wier verjaardag ik niet wist en zodoende oversloeg. – Ze kreeg een hond op haar verjaardag, dat is iets voor jou, Em! Hok wil er ook zo graag één – geef mij dan maar liever een Eüsje! – Wat fijn voor haar dat de kleine De Ranitz al in juli komt, daartegen kunnen wij niet concurreren! Ze heeft blijkbaar geen last van misselijkheid gehad, daar feliciteer ik haar mee, hoe zal zij/hij heten? – Nu nog verder over Vaders verjaardag – we aten bij Anneke en na afloop zwoeren A. en ik geen sterke drank meer te zullen drinken als het niet hoogst [5] nodig was, we bridgeden wat na tafel – waarbij ik met Thijs speelde,en waarbij ik elk spel open moest leggen, het welk zodanig mijn slaap opwekte dat wij al gauw moesten uitscheiden, opdat ik nog net wakker naar huis kon rijden in een delemannetje.[3] Anneke had beeldige anjers van Thijs gekregen – fijn toch als je man vlakbij de bloemenmarkt zijn werk heeft! – Wij hebben nu een witte dahlia in de tuin, een erge mooie. Elke bloem lijkt op een camelia, zonder reuk, staat beeldig in een zilveren vaasje. – Annie Thijssen belde me donderdag op of ik 2 april voor de blinden wou collecteren, maar gezien ik al te gauw moe ben, heb ik het maar weer aan Anneke overgedragen. Het is wel jammer, je maakt zo kennis met de Bandoengse grootheden. Even later belde Juffr. Potjer, praeses Vivos, op of ik de volgende dag met haar mee in haar auto naar Batavia ging, naar de Alg. vergadering van Vivos. Ik zei niet: voor geen geld, maar ik bedoelde het wel! Jammer als je niet normaal bent, want het was toch een gelooflijk aanbod, van vrijdag tot zondag. Er was nl. in ‘t geheel één lid van de Bandoengse afdeling, dat mee wou, behalve Juffr. Potjer en wel… Fiet v. Houten, de rest had allemaal of een baan; of haast (!) of allemaal kinderen. Alzo vertegenwoordigden die 2 Bandoeng, en moesten zonodig ons voorstel verdedigen over die reglementverandering – ik ben benieuwd wat het gevolg ervan zal zijn. Er schijnen enige ongewenste elementen in de afdeling Bandoeng te zitten, hoorde ik zo vaag, misschien hoor ik er ook onder, je kunt nooit weten! (Ik denk wel van niet hoor). Maar men verwacht dat die zich zullen terugtrekken. [6] Maar ik zou eerst wel eens de nadere omschrijving voor welkome leden willen horen. Trouwens daar zullen nog wel enige woorden over worden vuil gemaakt. Dinsdagavond, verleden week was er een zeer ernstige vergadering, omdat praeses en abactis ’t vrij ernstig oneens waren, zelfs wilden ze een van beiden aftreden. De vergadering heeft echter het zaakje heel netjes geleid en allen weer verzoend en blij gemaakt. Maar ik ben benieuwd of de samenwerking in ’t bestuur weer goed zal worden, de quaestrix is echt het stootkussen, ik ben blij dat ik het niet geworden ben! Misschien treedt de quaestrix over een paar maanden af, daar ze haar positie geen lolletje vindt, maar ze is dunkt me, juist erg geschikt voor die baan. – We kwamen net Katy Kunst tegen, Jaap vertrok vanmorgen voor 8 weken naar Nias – Katy was er dunkt me, erg van onder de indruk – geen wonder, vooral nu Jaap de laatste maand de hele dag thuis was. We zullen Katy ook eens te eten vragen – ik lijk jou wel hè, Maatje! Er staan er al een heel risje op ’t programma, allereerst Westerveld, een aardige collega van Hok, ± jaargenoot uit Delft – dan Chris, – dan Roos Driessen, – Harry van Raalten (let op de n), ook een kennis uit Delft.

Maatje ik zou graag tetrastof hebben voor luiers. Ik kreeg hier het formaat van 70x70 cm, en als hoeveelheid 36 stuks (Mevr. Ter Haar vindt dat meer dan genoeg), dus ik heb nodig (bijna) 26 meter als het 70 cm breed is. Koop je dat voor me – en 6 fil d’écosse truitjes (die gebruiken ze ook voor ’s nachts) – volgens Mevr. Ter Haar al voor ± ƒ 1.- verkrijgbaar. – Maar koop maar een goede kwaliteit. Ze ried me aan niet met meer te beginnen omdat je die zo vaak cadeau krijgt – dan 1 wollen dekentje – zoals wij vroeger voor de pop hadden, maar een extra grote maat, 3 stel lakentjes en sloopjes als ze leuk zijn. – [7] wat die lakentjes en sloopjes betreft, moet ik eigenlijk eerst weten of je slaagt met het zoeken naar een wagen-wieg. Als ik daar dan bij een bed koop, moet ik daar weer grotere lakens en een rechthoekig sloopje voor hebben. Maar die 3 stel kunnen dan in elk geval voor het wagentje dienst doen. Is het eigenlijk erg nuchter om geen echte wieg te willen hebben – Men zegt dat de baby er zoveel voordeliger in uitkomt! – Dat model van wagen, dat ik je beschreef – dat absoluut uitklapbaar is, is volgens Mevr. Ter Haar minder praktisch, wel als je bepaald veel reist, maar dat doe je toch niet zo vaak met een baby heb ik idee, vooral niet wanneer je al niet reist als er niet eens een is!! – Ik hoop Maatje, dat je niet teveel voor me moet lopen, neem anders eens een auto voor onze rekening, dan kun je zoveel afdoen, er kan nog best wat af! – Mevr. Ter Haar kocht hier een kinderwagen voor ƒ 67.50, een ouderwets model maar met 4 prachtveren, Trude heeft een grote tweedehands voor ƒ 60.-! Ik wil liever geen tweedehands, vind ik onsmakelijk. –

HOK

Moeders verjaarsbrief is binnen, maar nog netjes ongelezen, bij voorbaat bedankt. Vaders felicitatie reeds ontvangen – met het ontvangen daarvan hoefde ik niet te toenggoe sampai hari Djoeknahat – banjak terima kassih. Het pakje is voor zover ik het weet nog niet binnen, maar het zegt nog niet, dat het nog niet gekomen is, want ik weet momenteel niet meer, wat in ons huis komt. Gisteren ontving ik b.v. iets, maar het bleek later dat het niets was. Dat gebeurt geloof ik meer op de vooravond van een verjaardag. Voor het feest zelf heb ik het menu [8] koninginnesoep – huzarensla – gebraden kip met pommes frites en zoete erwtjes (zonder wortels) – pisang goreng. Een feestmenu! Dat zijn zo de hoofdzakelijke beslommeringen welke ik momenteel heb. – Eida heeft er meer: vandaag kreeg ze een telefoontje van de praeses van Vivos of ze binnen 4 dagen wilde zeggen, of ze een lezing, event. causerie wilde houden. Ik mocht het voor haar “beslissen” wat ik dan ook deed. Het zal waarschijnlijk een causerietje worden over de Chinezen: heel oppervlakkig, want ik weet er ook niet veel van. In Holland had ik meer contact met de Chin. van hier, daar las ik tenminste nog Chinees-Maleise kranten, en zag ik vaak Chin. jongelui, en sprak ik vaak met de mensen over allerlei, maar hier niet meer. Het zal wel lastig zijn een gedegen causerie te maken, maar allicht weten we meer dan de meeste Hollanders, en het heeft zeker zijn nut om over deze niet-onbelangrijke groep een en ander in deze kring te vertellen.

Zo ziet u dat Eida meer beslommeringen heeft dan ik. – Mijn tenniszelfvertrouwen is gezakt tot een zeer laag punt. In de vroegere club was ik wat men hier noemt de djago (=kraan). Daar won ik meestal, zodat het zelfvertrouwen tot een niet te geringschatten hoogte steeg, maar nu, na zulk een nederlaag als zondag, nu moet ik weer voor mijn reputatie hard werken. – Even wat vertaalwerk:

[9] Zaterdag a.s. vieren we feest ter gelegenheid van het vijfde lustrum van de Bandoengse Kunstkring. Er wordt een galaconcert gegeven (Beethoven’s 7e symfonie) en daarna souper. – Ik heb even gekeken of Emma ook mee heeft geschreven voor m’n verjaardag en heb tot mijn grote vreugde ook wat van haar ontdekt. Ook bij voorbaat bedankt. Zul je je niet overwerken! Of is daar nog geen gevaar voor? –

EIDA

Hok schept weer op alsof hij het bedacht had dat ik over de Chinezen een lezing zou houden! Maar dat heb ik allang in m’n hoofd voor ‘t geval me eens om een lezinkje gevraagd zou worden. En Juffr. Potjer zei dat het haar heel interessant leek. Maar ik liet het enigszins aan Hok over omdat hij me aan de nodige stof moet helpen. Zij wou dat ik een modern boek inleidde en het debat leiding zou geven!! Toppunt – de laatst gesproken hebbende heeft altijd gelijk hè, Maatje, dat vind jij toch ook, hoe kunnen ze bij een gewone huisvrouw met zoiets aankomen! – Maar ik moet nu nodig aan anderen schrijven – m’n onderjurk voor zaterdagavond is af – nu… m’n corsetje nog verwijden – zo kan ik hem niet meer aan. – Trude zei me hier een blok katoen te kopen = 19 el om alles van te maken. Maar aan jou te vragen om baadjes (jakjes) en kleine pakjes, omdat die hier zo duur zijn. Klaar gekochte sloopjes e.d. is misschien toch niet zo handig, omdat de Indische maten zoveel groter zijn en ik eigenlijk eerst een wieg moet hebben. Ze zijn ’t er hierover oneens, wat ouderwets en wat de nieuwste mode is: Trude heeft nl. een wieg met hoepels als kap en Mevr. Ter Haar heeft een bak met alleen een dwarse stang voor de klamboe, welke Trude ouderwets vindt: ik geloof: de pot verwijt [10] de ketel – wat neemt A. Cohen er voor één? Dag hoor Eida

Wat die sloopjes betreft en lakentjes, schrijf maar even de maten maar koop nog maar niet, het is wel beter om ze zelf op maat te maken – voor een wagen-wieg of wagen alleen wil ik erg graag van je horen. Dag geliefden.