EIDA

1 april 1930

Geliefden –

Ik wil maar niet aan Hok’s sokken denken – waarvan de witte allemaal! stuk zijn en nog ettelijke paren van de rest – maar allereerst juichen over al het moois dat ons deze week gewerd! Eerst het pak voor Hok en toen het schattige blauwe truitje – wat dol! Om maar met het begin te beginnen: Hok’s pak kwam net de dag voor zijn verjaardag. Wat keurig op tijd, elke dag vroeg Hok al: “en is het pak er al” waarop ik in ‘t begin gerust nee kon zeggen maar alleen de laatste dag met een jokkentje! Prettig dat je om zulke dingen tegen verjaardagen mag jokken! – Fijn weer een couvert om nog eens op te poetsen en dan op te bergen! Ik geloof dat het het 10e is, maar ik zal straks even na tellen en dan die blikjes, zalig, ze staan nog steeds op de piano opdat onze blik er zich aan verlustige! Dan de Marmite waarmee speciaal ik enorm geweldig dol blij ben! Al ettelijke boterhammen gingen dankzij zijn opwekking als gesmeerd door m’n keelgat, binnen 5 minuten heb ik er nu één op, terwijl ik anders een kwartier ± per boterham rekenen kon! Zalig! Verder eet ik nu ’s morgens na 2 boterhammen, een bord griesmeelpap dat gaat ook zo heerlijk gauw. Vanavond zijn de kiekjes klaar en dan kan Em zien hoe Hok er charmant uitziet met het [2] butterfly-tje, en Em als je nog eens korte dasjes koopt, koop dan die zelf gestrikt moeten worden, mannen zitten graag zelf aan zo’n ding te trekken tot ze zich op hun allermooist hebben uitgedost. De kleuren zijn beeldig. – Hok kreeg erg veel fraaiigheden – al zeg ik het zelf – zie maar de kiek. We begonnen met verjaardagvieren om kwart na 6, anders kwamen we niet klaar! Allereerst offreerde ik Hok de pentekening die hij in februari al had gekregen van de bazaar – en die al een maand aan de muur had gehangen vanwege kale muurplekken! Verder liet ik Brugge inlijsten, eindelijk hè! Maar we schreven jullie toch over het gezeur dat we hebben gehad met een lijstenmakertje, dat deze + 1 trouwkiek zou inlijsten en die al ƒ 4.50 voorschot had gehad en van wie Hok de ets + portret, na 3 maanden precies zo terughaalde! Nu hebben we ’t bij een grote zaak laten doen en hij is werkelijk keurig in een eikenhouten lijst met een heel klein goud randje. – Verder kreeg hij z’n hartenwens: postpapier met zijn naam, d.w.z. een schrijfblok van heel dik stevig papier, niet geschikt voor de mail, maar mailpapier is hem te dun – maar jullie zult er toch weleens een vel van zien. – Dan een tandenborstelhanger bij de vaste wastafel, door een melkglas tegen stof beschermd, en een wit melkglas voor Odol glas, echt netjes; en een kristallen bakje voor hagelslag of leverpastei. Trude vond het erg raar dat Hok al die dingen kreeg – maar ik vind een verjaardag juist zo praktisch om eens allerlei te kopen wat je nodig hebt! En Hok vindt het zalig [3] om maar zoveel mogelijk te krijgen. Dat treft mooi! Anneke bracht een plantje met een rode plek op de blaren, erg leuk, omdat ze het boek voor Hok nog niet had kunnen krijgen. Ik weet eigenlijk niet welk boek Hok nu met hen heeft afgesproken, maar ik had gezegd iets over Gandhi. Trude gaf een mooi boeket orchideeën, 2 takken schorpioen – met een tak angkrek boelan – die witte van m’n bruidsboeket, verder had ik nog een grote bos rode dahlia’s voor in de zwarte P.S. pot op de boekenkast. Het geheel was dus feestelijk. Hok schreef jullie al het door hem bestelde menu en vooral de kip was erg lekker. Om 7 uur kwamen A. en Th. terwijl ik nog in de keuken bezig was met de kokki voor de hors d’oeuvre – Hok had voor ’s middags al huzarensla besteld en toen maakte ik meteen veel voor ’s avonds en vanwege de mooiigheid nog allerlei er rondom heen. – Trude leende me haar broodrooster – het was werkelijk lekker en vooral erg besteed aan Hok en Thijs. Na ’t eten bridgeden we nog wat. Ziehier Hok’s verjaardag. Je ziet geen belangstelling van Mamma, zelfs niet van Houw, ook Henk kwam een dag te laat met z’n brief. Henk komt nu 19 april tot 30 april, de eerste dagen zal Houw er ook zijn, want ze hebben 4 dagen vrij voor de Prins[1] en Pasen. Houw schreef op 28 maart een brief en toch vergat hij Hok’s verjaardag te vermelden. Morgen krijgt hij van mij een brief op poten want hij is ook zondag een kwartier bij onze bloemist Hasan geweest, zonder tijd voor ons te hebben. Hij was met de man van Laura Ong Kie Hong, dat is zijn advocaat en één van z’n vele vrienden. – Zaterdagavond hadden we [4] groot feest. Ik had verwacht dat m’n maag wel absoluut in de war zou zijn – maar hij heeft zich keurig gedragen. Het is ook zo prettig als je man bij je is, dat geeft zo’n rustig gevoel dat je niets zal overkomen. Ik zal nu op soupers niet meer zo gek doen als vroeger, het is ook rustig als je getrouwd bent, vroeger was ik enorm opgewonden bij zo’n gelegenheid, maar nu heel kalm. We hadden een erg leuk gezelschap, echt gezellig. We gingen met ons 6-en in “de” 7-zits auto (er schijnt er hier nl. maar één te zijn, was al de vorige morgen besteld!) tot m’n verontwaardiging ontdekte ik dat ik m’n corsage vergeten had, wat stom – gelukkig m’n rouge niet! Nu moet ik nog vertellen dat ik ’s morgens geonduleerd was – dat flatteert me toch erg. Het deed net dienst voor 1 dag, zondag was het er behalve bovenop m’n hoofd alweer uit, enfin we zullen maar zeggen, ook de mannen blazen hun geld in de lucht met roken, dan hoef ik me niet zo bezwaard te voelen (onduleren is ƒ 1.50). Mevrouw Koolhoven die met ons was, had haar permanent pas 4 maanden en ’t was er nu al haast uit, leve Emile! Kwam hij maar naar Indië. Ze verdienen hier enorm. – Anneke Harloff die met ons was en in dezelfde staat als ik, paste nog in haar trouwjapon. – Ik was werkelijk enorm fors, gek idee als je altijd tot de dunnere gehoord hebt! Toevallig zat in de schouwburg Chris naast ons – hij is dolblij weer terug te zijn, en ziet er best uit en vrolijk. Hij bracht ons jullie groeten – deze week zal hij eens hier aankomen. Anneke zal ook wel over hem schrijven – hij deed bij hen de mooiste verhalen over de Van Rossems. -  Om 9 uur begon het concert, eerst de 7e van Beethoven, maar in ’t begin kon ik niet over het kleine geluid heen komen. Er waren 6 eerste violen – af en toe helemaal overstemd door de blaasinstrumenten, en dan zag je ze zich een ongeluk strijken, hetgeen me opeens deed denken aan dat jongetje dat vroeg: “als dat ding is doorgezaagd, gaan we dan naar huis?” [HOK De uitvoering was slecht. Van de 7e symfonie “de apotheose van de dans” is niets terecht gekomen]. Om kwart na 12 begon het souper bij Homann, Hok en ik werden aan tafel en in de zaal, steeds angstvallig van elkaar gehouden – ze hebben erg moeten rekenen hoe we nou moesten gaan zitten zonder naast onze echtgenoot/-genote te komen! – We hadden veel pret, Harloff werd erg opgewonden, eerst schreef hij een brief aan de voorzitter van het Hoofdbestuur, die in een andere zaal soupeerde, omdat 3 soorten wijn al direct op waren en juist de Graves en de Haute Sauterne, ook gek in zo’n groot hotel. Hij vroeg of het Bestuur niet wat van z’n tafel kon missen! Maar er kwam een brief terug dat ook daar alles op was en ze maakten er verder geen lolletje van! Later is Harloff opeens opgestaan en brulde Dames en Heren en toen iedereen zweeg, ging hij weer zitten zonder verder een woord! Ze hebben ook ettelijke glazen gedronken zodat Hokje ook steeds spraakzamer werd. Veel mensen liepen ook met mutsen op en de muziek speelde o.a. van Turf in je ransel[2] en Men hoste. Anneke Harloff danste helemaal niet, ik een paar maal. Het is toch niet anders dan lopen! – Wel hadden wij gemeen dat we rammelden van de honger – ik al om 10 uur! En voor ’t souper ging men cocktail drinken, maar ik was zo slim om om bouillon te vragen, waardoor ik weer bijkwam. [6] Om half 4 waren we thuis en die arme Koolhoven moest om half 6 weer naar de trein om op tournee te gaan, fijn dat Hok zoiets niet hoeft! Mevrouw van Bosch, Reins schoonma, was op ’t feest met een lok opzij, een mooie pijpenkrul! – Jullie brief kwam pas zondag om 1 uur, in plaats van zaterdag en ik dacht direct wel dat je iets zou sturen omdat het nu jullie eerste antwoord op “het” nieuws zou zijn. De meeste mensen hier weten het nu al. Anneke zegt dat jullie het maar moeten vertellen omdat het de enige manier is om wat te krijgen!! – Ik liet Mevrouw v. Vianen het truitje zien omdat ik toevallig voor de bustehouders toch naar haar toe moest. Ze was ook erg verrukt en zei: “dus een jongetje!” Maar een dochter van mij zal blauw vast ook mooi staan! – Morgen is er weer Vivos vergadering. De herrie in ’t Bestuur is nog niet over, toen ik toevallig even bij Juffr. Potjer was, deed ze me grote verhalen. De abactis is dunkt me erg kleingeestig en één der leden is al van plan morgen haar schorsing te vragen als ze haar excuses aan de praeses niet wil aanbieden. Hoe moet dat gaan, een nare geschiedenis. – Nu nog een paar vragen beantwoorden: ik begin nu net weer meer zin te krijgen in vruchten, tot nu toe at ik alleen pisangs. – Mag ik me nu al niet uitrekken? Ik dacht dat dat de laatste maanden alleen niet mocht, maar goed, ik zal ’t niet doen. Verder hebben we op de Kol. School geleerd de borsten de laatste 3 maanden te wassen met glycerine alleen of + alcohol. Trude vertelde dat ze daar erg veel plezier van gehad heeft. In elk geval was [7] ik ze toch enige malen per dag met water omdat ik er veel kriebel aan heb en krabben verboden is! – Nee hoor, de baby komt niet pas in juli-aug. maar al in mei! Nee hoor mis: 1 april! Nee Maatje, hij zal zeker niet eerder dan september komen – m’n laatste menstruatie was 12 december. Op de laatste kiek in Zweeds kostuum kun je ’t inderdaad al zien, ’t was toen ook ± 20 januari, terwijl wij rekenen vanaf begin jan. Dus dat komt uit. Maar de dokter constateerde 21 dec. dat er helemaal niets te doen was. – Wat dol dat jullie een kinderwagen sturen – we verheugen ons er erg op – bij voorbaat heel erg bedankt. ●●▪ (het laatste zoentje is van de aanstaande wagen-wieg-bewoner). – Wat mooi als ze in ’t Internationale Volkenbond Wetboek gaan opnemen dat je je eigen nationaliteit mag kiezen, dat zal dan veel last besparen, overigens lasten waar ik geen van heb! – Van de Kol. School heb ik enige boekopgaven gevonden – Hok zal ze proberen te krijgen. – De volgende week zal Dien’s trouwcadeau komen – ik ben erg benieuwd. Dien schreef dat jij gezegd had dat het mijn kleuren waren en zij schreef, “in ieder geval zijn het mijn kleuren!” – Het truitje is ons eerste stuk in de luiermand, bij ’t aan-schouwen daarvan begin ik echt de smaak beet te krijgen en als de wieg-wagen komt,  dubbel en dwars! – Tenslotte kunnen alle namen wel bij Tan, geloof ik – we zullen nog eens hard piekeren. – We zijn erg benieuwd waar Emma en Niek tenslotte zullen belanden – naar A’dam zou [8] je misschien nog heen en weer kunnen reizen of zijn het teveel werkuren! Dan maar bij oom Willem! – Vader schrijft zo fijn over allerlei gebeurtenissen buitenshuis en in Europa, zo gemakkelijk, nu hoeven de krant haast niet meer te lezen! Nu lieve a.s. Grootouders en Tante, heel hartelijk gegroet – wat en brief – ik ben om 10 uur begonnen en het is nu 1 uur! Dag Eida

Daarnet belde de neef van Betsy, die met een Hollandse McDonald getrouwd is op, of we vanmiddag bij hen kwamen in hun pension, ze zijn met vakantie. Ik ben erg benieuwd. Volgens Betsy heeft ze hem niet zo op zijn kop gezeten als ik Hok, zodat hij egoïstisch is geworden (= gebleven?), terwijl Hokje… ●● een schat is. Dag.

HOK

Heel erg bedankt voor verjaarsbrief, -pak, en alles en nog wat. Ik moet het hierbij laten, omdat Eida en mijn maag tegen opzitten protesteren. Ik heb nl. een geduchte diarree, afkomstig van ijswater op de tennisbaan. Een volgende keer meer. Dag Hok

EIDA

Hok kwam om 2 uur thuis met de mededeling dat hij ziek was en inderdaad 38.1. Hij heeft erge maagpijn en behoefte aan warmte – mijn wollen doek van de blaascatarrh doet weer zijn diensten. Hij is heel ongezeglijk en vanmiddag opgestaan toen de Thungs kwamen. Toch is hij al wat opgekikkerd en smaakte een sigaret hem weer. Maar met moeite heb ik hem nu weer naar bed gekregen. Ik hoop maar dat het morgen weer wat beter is. Dag. E.