MOEDER
A'dam 16 december '45
Dierbare Eidje,
Wat ontzettend is dat! Sinds we Axel's brief lazen, zijn wij vervuld van schrik. Wat moet dat voor jullie geweest zijn, toen de aanvallers kwamen en wat voor minuten moeten zijn gevolgd – minuten waarin jullie levens zo'n grote verandering hebben ondergaan en Hok's leven eindigde, zo plotseling. Hopelijk heeft hij er niets van gevoeld – en jij had ook nog erge pijn zeker in je arm – het is vreselijk! Maar toen Axel schreef, 3 dagen later, was je toestand goed – dat is ons een troost en die lieve kinderen waren bij je in 't ziekenhuis en schreven ons alles. Geef ze een dikke kus er voor – Ze zullen je zeker goed helpen en Axel zal al gauw een steun worden. Als je steun nodig hebt, want je bent een flinkerd en zult na de eerste moeilijke tijd, wat goeds van jullie leven weten te maken. Je schreef, dat je in het kamp veel had nagedacht over de verschillende perioden van je leven en dat je aan ons hebt gedacht, als meelevende met jullie in grote en kleine gebeurtenissen – denk er dus aan, dat we nu met open armen je verwachten en jullie alle 4 met liefde zullen omringen – Em en Dirk nemen jullie zeker mee! Dirk schreef aan Eida , dat ze al gauw misschien konden komen! Wij zelf kregen niets van hen met de laatste 2 vliegtuigen, maar Eida kreeg de hare wél gelukkig –
Wat zal ik je verder zeggen? We hebben zoveel beleefd vroeger samen en zoveel gepraat – we weten het wel hè? Ik hield veel van Hok, hoewel hij wel moeilijk was in de omgang af en toe. Omdat hij moeilijk was voor zichzelf en dat kwam ook door zijn sombere jeugd.
Jij hebt het niet gemakkelijk gehad, maar door de tegendruk ben je sterker geworden, net als bij het Mensendiecken – sterker van geest en karakter.
Je zult je er best doorheen weten te slaan! Ik heb het volste vertrouwen in je.
Vader knapt alweer op en heeft liggend een briefje aan je geschreven. De dokter (Delprat) was zeer tevreden gisteren. Morgen mag hij een beschuit hebben in de yoghurt en wat pap – hij is uitgehongerd door het melkdieet en het weinige eten vóór de bloeding . – We hadden de hele dag bezoek: de Leenmansen, Noordenbossen,
v.d. Zijls, Max , allemaal achter elkaar en nu gaan net Hans en Mies Caljé weg –
Allen groeten jullie hartelijk. Hok heeft zich zeer bemind weten te maken bij onze vrienden – [2]
N.S.
Je denkt misschien, dat nu wij geen eigen huis hebben, jullie niet bij ons kunnen zijn. Maar dit is een groot bovenhuis met 2 logeerkamers en 1 bed op zolder. En ik zal de Leenmansen de kinderbedden terug vragen, als die tenminste niet weggebombardeerd zijn, zoals 't grootste deel van hun inboedel. Dan is er een voor Gijsje. En de Jorissen zijn allerliefste edele mensen, die niets liever doen dan helpen – de eerste tijd kunnen jullie hier prachtig logeren en dan kunnen we verder zien.
Ook Jup heeft een logeerkamer beschikbaar gesteld voor de Vereniging Holland helpt Indië, hij zei erbij "uw dochters gaan voor hoor – denkt u daaraan".
[Randje pag. 1]
Dag schat, houd je kranig en beterschap met je arm – Kus Em en Dirk en hun 4-tal hartelijk van Vader en mij en je kinderen ook. Met het vorig vliegtuig schreven we aan jullie allen samen, adresseerden we V. Engelbert v. Bevervoordenweg – hebben jullie die gekregen?
Dikke zoentjes van Moeder.
1945-12-16 Moeder aan Eida
Details
- Plaats: Oranje Nassaulaan 52 bv., Amsterdam
- Auteur(s): Sari Schepers-Cohen
- Pagina's: 2
- Soort: Brief
- Bijzonderheden: -