EIDA

6 dec.’39.

Dierbaren –

Axel werd vandaag voor 7 jaar geboren – we schonken er geen aandacht aan – wel 2 vriendinnen van me belden op hoe het zat. Axel zelf zei vanmorgen: ik ben toch jarig – maar ik ben steeds weer blij dat we de viering verschoven hebben. Het is jammer om de aandacht van het Sinterklaasfeest zo gauw af te leiden, nu waren ze de hele morgen bezig met wat ze gekregen hebben. Maar om met 5 december te beginnen – jullie gesloten briefje kwam al de 2e en Axel merkte het direct op en vroeg waarom er 5 dec. op stond, enfin ik beloofde dat we het op tijd zouden openmaken en vele malen herinnerde hij eraan en toen Zwarte Piet de mand met de pakjes voor de deur had gezet en hij die met krijsgeschreeuw had binnengehaald, ging hij eerst jullie briefje halen. – Veel dank voor het gedicht van Vader en het korte van Moeder, jammer dat je anders zo rijkvloeiende dichtader verstopt was! Wat betreft de inhoud van de regels zal de tijd ons misschien wijzer maken, want we weten nog niet “wat ze in Bandoeng niet maken, maar ons wel zou smaken” – ’s Morgens gingen Lisa en ik naar Axel’s school waar Sinterklaas alleen aankwam, zonder Piet (omdat er op die school geen stoute kinderen waren!! en omdat ze de kleine kinderen niet bang wilden maken: treurig!) Elke klas gaf een nummer voor de Sint – uit Axel’s klas traden 3 kinderen op waaronder ook Axel in een stukje van een ballonnenkoopvrouw die één ballon verkoopt aan 2 kinderen, die er tenslotte om vechten, zodat die kapot springt, wat laatste veel succes had bij de andere kinderen. Axel’s Juffie bleek geen gevoel voor regie te hebben, want ze stonden hun rol op te zeggen in plaats van te spelen, overigens vond ik 2 kibbelende kinderen ook niet iets wat je nog eens op de voorgrond gaat stellen. De kleuterklas was verbazend aardig, ze voerden op: “Hansje knipperdolletje” en “Koen, maak je m’n schoen” en “Klein, klein kleutertje” – verder speelden die kleintjes op Montessori-bellen allerlei Sinterklaasliedjes. Lisa vond alles prachtig. Ze kende ook gedeelten uit Axel’s rol en had die al dagelijks te pas gebracht. Toen Sinterklaas wegging, wilde ze hem een hand geven en aaide zijn hand teder – dit was ook een echt aardige Sinterklaas. Wij waren op 30 nov. al in de stad naar Sint gegaan, in één van de winkels hier. Die Sint hief tegen ieder zijn vinger op en de kinderen moesten moed vatten naar hem toe te gaan. Tenslotte zong Lisa nog van bonne-bonne-bonne met heldere stem en ze kreeg een ballon. – Op 4 dec. maakten de kokki en ik [2] allerlei van marsepein. Ik had het nooit eerder gedaan en modelleren is ook m’n fort niet, maar ik kon in de winkels niet krijgen wat ik zocht. Ik maakte voor Hok een radio met een tafeltje eronder, de radio was wit en erop 2 blauwe knoppen met een rood tafeltje eronder. Ik had nl. paaseieren verf, gifvrij en die was uiterst geschikt – voor een vriend van ons maakte ik een blauw boek met titel in chocolade gespoten, heel netjes, dat hij kortgeleden had gepubliceerd – verder maakten we een vogeljong in alle kleuren, voorstellende wat er geboren zou worden uit de kippeneieren door de duiven uitgebroed. Voor de kinderen ook dergelijke vogels waarop Axel direct: o die heb je zelf gemaakt – Axel zag me ook bezig aan het tekenen van een lijst voor de radiostations – ik zei hem dat ik Sinterklaas maar wat hielp omdat die in de drukte misschien zou vergeten die lijst te maken en hij vond het prettig in een geheim te zijn. Ik zal hem eerstdaags meer vertellen zodat hij het volgend jaar ook mee wat gaat maken. Het kan best samengaan met het geloof in de goede man. Deze viering is nog eenvoudig – meest korte gedichtjes voor de kinderen. Voor Axel had ik ook 2 langere verzen over zijn trein en hij vond het mooi – we hadden allerlei pakjes ingepakt met op elk papier een andere naam wat erg opwindend was. En ik liet hun ieder een paar maal zoeken in allerlei kasten van het huis – Ze waren enorm blij met alle pakjes – Lisa: een pajong  van vuurrood (!!) goed, een emmertje, een pompje, een poppetje in een bad en een verfdoos, sigaretjes, allemaal kleinigheden. Voor Axel: nog een wissel, wat rails, chocolade sigaretjes en een figuurzaag met een plank en voor ze samen nog 3 Hollandse soldaten: 1 officier, 1 trommelslager en 1 trompetter en een dag-scheurkalender – Mamma vierde bij ons. Vermoedelijk had ze nog nooit Sinterklaas gevierd – Hok had een schitterend Maleis gedicht gemaakt op een nieuw koffertje dat we voor haar gekocht hadden en verder nog een Maleis versje van mij op een chocolade schaar. Ze was volkomen verrast dat ze ook iets kreeg en ze had veel pret om de opgewondenheid van de kinderen. – Hok strooide tevoren eerst – de eerste maal is de moeilijkste om onmerkbaar uit je zak te laten komen, maar dan als ze aan ‘t grabbelen zijn [3] merken ze niet waar het vandaan komt. Sinterklaas of Axel’s school zei dat hij autopech had gehad, wat hij met z’n schimmel nooit gehad had en dat hij het volgend jaar maar te paard zou komen. – Ik had de kinderen verteld dat het Sinterklaasfeest is een feest van geven en dat Sint het prettig vindt wanneer in de tonnen in de stad (v. h. Leger des Heils voor Kerstmis) cadeautjes gegooid worden – Lisa had nog één mooi ding nl. een konijn, dat ze op haar verjaardag kreeg en niet naar omkeek, Axel had een boek. We pakten ze netjes in en met vreugde haalden ze ieder ook 50 cent uit hun spaarpot om iets van te kopen. In de winkel vertelde ik wat het doel was want ze vroegen wat alles kostte nadat ze merkten dat hun halve gulden niet voldoende was voor alles wat mooi was. Veel dingen wilden ze zelf hebben en ik moest ze er telkens aan herinneren dat dat op dat moment niet ter zake kwam. Lisa kocht 3 springtouwen en ze kregen een paar cowboys goedkoop voor het goede doel. Elk touw apart ingepakt en de cowboys en een “moederschip” van Axel – met konijn en boek dus heel veel pakjes, die ze over 2 tonnen verdeelden – het moeilijkst deden ze afstand van de cowboys! – Dat was zo enig en het mooiste was dat we op 5 dec. de radio aanzetten en dat Sinterklaas uit de studio zei dat hij nooit zou vergeten wanneer een kind iets van zijn speelgoed aan een ander had gegeven En Axel luisterde met genoegen! – In de winkel waar de kinderen het speelgoed kochten, waren we om de prijs die Hok met tennissen had gewonnen te ruilen. Hok won de eerste prijs herendubbel en kreeg een houten sigarettendoos (wij hebben een mooi tinnen) en nu wilde het geval dat ik voor wensen aan Hok had opgegeven een witte pul – zoals Ger mij eens gaf, en die de huurders van ons huis hadden weggemaakt – De enige mooie, van wit matglas was ons te duur en opeens [4] werd de wens werkelijkheid doordat Hok een prijs won die net in die zaak gekocht was – die prijkt dus nu als triomf van Hok’s tenniskunst in onze kamer en ik heb er mimosa in, die erg goed staat. En nu verder onze Sint-viering: toen Mamma en de kinderen naar bed waren, hadden Hok en ik nog onze pakjes, want je kunt het de kinderen niet aandoen naar lange verzen te luisteren! We waren beiden zeer tevreden. Hok’s gedichten zijn zo enig leuk en ze lopen zo goed en ik kreeg een witte tas met rode (!!) voering, een vulpotlood en enige mopjes – één chocoladepotlood om op te kauwen als ik nadacht en één om te gebruiken! Op m’n tuin heeft hij zo leuk gedicht dat zal ik je sturen – hij deed er pakjes zaad voor allerlei rozen bij – ik kan ze meteen zaaien want ik heb juist de perken klaar om het straatje heen – ik zal eens een kiekje maken voor jullie – inderdaad is het zoals in het gedicht staat dat de duiven de jonge blaadjes oppikken – ik moet daar nog iets op vinden – ik heb er nl. steeds de haan en  kip van verdacht, maar de duiven doen het in een tempo dat je het niet merkt, maar opeens is alles weg. – Ik maak nu achter alles voor vruchten en groenten en voór: bloemen en struiken, die voor dat doel veelal moeten verhuizen –ik hak ze dan klein en ze moeten weer allemaal opnieuw beginnen! – Is Vader bezig in “de Stenen Spreken”? De inhoud dat het Britse rijk de vrede zal brengen is zeer verheugend te noemen. De stam van Benjamin zijn dat de Engelsen of juist van Juda? De voorspelling is dus een Statenbond van Europa? Alvast geslaagd als ze nu de Russen er maar eerst uitgooien. De berichten over Finland zijn nog gunstig, hopelijk blijven ze zo. En er werd gemeld dat in de economische leiding in Duitsland onenigheid zou heersen – goed zo –laten ze elkaar daar maar een kopje kleiner maken! – dat zal de anderen veel moeite sparen.– We hebben nieuwe postzegels – ik stuur Thijs een serie – Houw en Fanny zijn al op 8 nov. uit Paramaribo gegaan – ze gaan via New York en komen eind januari hier aan. Mamma is erg 

[Randje pag. 4]

blij. Dag – omhelsd 

Eida.

[Randje pag. 3]

HOK 

Postzegels gaarne terug.

[5]

HOK

G. Erg bedankt voor het Sinterklaasvers. We hebben een geslaagd feestje gehad. Vooral genoten we van Lisa, die erg enthousiast was van elk pakje, ook al was het niet voor haar. Axel was erg enthousiast ook, was in de dagen van voorbereiding al wat wantrouwerig, zodat hij langzamerhand ingelicht moet worden. – Mijn Moeder heeft ook genoten; zij heeft zo’n feestje nog nooit als deelneemster meegemaakt. We gaven haar een kleine fiber-koffer waarmee zij zichtbaar in haar sas was. Zelf kreeg ik o.a. het boek van Lin Yutang: “My country and my people”, een prachtig eerlijk boek over de Chinese cultuur, zeer lezenswaard. – Houw en Fanny zijn gelukkig op de terugreis; zij komen rechtstreeks van New York over de Kaap naar Batavia. Ze komen 23 jan. aan en zullen ruim 40 dagen onderweg zijn. Ze zullen nog naar Anneke en Thijs gaan op Curaçao. – De invasie in Finland is vreselijk. Voordat Finland’s lot bezegeld is, hoop ik dat Rusland blijk zal geven van nog steeds slecht te kunnen organiseren, zodat die Finse veldtocht geen gemakkelijke wandeling voor hun zal zijn. Hoe meer een leger gemechaniseerd is, hoe moeilijker de organisatie moet zijn. Verder biedt die invasie prachtig propaganda materiaal tegen Duitsland, dat is tenminste nog een lichtpunt. – Wat vreselijk is die spionage affaire. Ze moesten al die NSB’ers maar in een concentratiekamp zetten onder Duitse Feldwebels en S.S. – Dan hebben zij hun zin. – We luisteren geregeld naar de Phohi op 19.71 m. Op de middengolf van 50 kunnen we Europa nog behoorlijk krijgen. Maar met de lange golf is het niets gedaan. Je hoort alleen maar gerommel van onweer.

Dag Hok.