EIDA

26 juni ‘39

Lieverdjes –

Inderdaad heb ik jullie slecht behandeld door ongeregeld te schrijven – toen ik eenmaal van de vaste dag was afgeraakt, raakte ik de kluts kwijt en sloeg ik teveel over blijkbaar. Het is nu bijna jullie verlovingsdag, die nadert de 45 dunkt me – en Vader gaat zijn laatste schooljaar in mét eindexamens als slot apotheose. Iedereen die het hoort vraagt of jullie dan hier komen. De ouders van Elly Linn zijn hier nu, Mevrouw Wijnne die toen bij jullie niet te spreken was over Indië, is nu heel wat enthousiaster. Elly’s huis is helemaal verbouwd en ze heeft heel wat meer plaats en bovendien zijn haar ouders er nu tegelijk, terwijl ze toen om de beurt kwamen. Maar inderdaad lijkt het me voor jullie fijner op Curaçao! Of anders wacht je Em eerst af met haar lieftallige Menno. – De vorige maal schreef ik jullie op Em’s plat – ondertussen belde Hok op uit Bandoeng, dat Axel koorts had – Het was net of ik helderziend was – ik wist toen al dat zijn ziekte niet langer dan 2 dagen zou duren en had tot Hok’s verbazing geen haast thuis te komen. Voor zijn genoegen deed ik het tenslotte en vertrok de volgende middag met de laatste trein, dus dinsdag – ik nam eerst uitgebreid afscheid van Em – het was jammer dat ze steeds bezoek kreeg, maar af en toe hadden we een kwartiertje. Ze was zo stralend en verrukt van haar Menno en zag er beslist jong van uit – iedereen prees trouwens haar uitzicht. Ze zal nu dus weer thuis zijn – haar wonderen van bedienden zullen weer voor haar vliegen in het met bloemen versierde huis en de grote kinderen zullen haar het werk uit handen nemen. Ik heb An en Dick nog meer leren waarderen. Doordat ik nu veel met hen alleen was, praatte ik meer met ze dan anders wanneer Em er is. Ik vind hen beiden bijzonder geslaagd – An is echt evenwichtig en altijd even actief en ook met Marijke altijd lief en Dick ook vol leven. Hij haalde me keurig van de trein en vertelde me van alles en nog wat de eerste uren in hun huis, toen ik nog niet naar Em mocht omdat het bezoekuur voorbij was. – Met studie maakten we kiekjes – ik weet nog niet of er iets van slaagde. Lisa heeft ook zo genoten van de nicht en omgekeerd niet minder. Lisa heeft prachtige verhalen en vertelde van “het mannetje” haar geliefkoosd onderwerp, een fantasie. Meestal converseert dat “mannetje” met de “vis”, een andere speler in haar stuk – toen in Batavia ging het verhaal over doodslaan e.d.; het woord “dood” is tot haar doorgedrongen door het sterven van het kind van de kokki en nu moet ze dat maar steeds gebruiken – ik laat haar zich uitleven, maar Anneke Rempt vond het luguber. Ze begreep niet hoe Lisa het begrip “dood” al gevat kan hebben. Enfin, ze is in het “vatten” nu eenmaal vrij snel! – Therus Schüller was nog een maaltijd [2] hier – Ik was m’n laatste morgen in Batavia ook even bij hen. Ik fietste van het Ziekenhuis eerst naar de presidente H.B. van de Vrouwenbelangen en daarna naar Rinie en belandde tenslotte bij Jan en Tine waar ik een bordje rijst mee at. Daar is het toch zo gezellig – echt prettige familie waar je even binnen wandelt. Ze zijn altijd zo hartelijk en je voelt dat je welkom bent. Jan is ook zo aardig – het is zo prettig om met hem te praten omdat hij zo op Vader lijkt en hij weet altijd iets geks uit je woorden te halen, maar op een stemming-verhogende wijze! – Het is zo fijn dat jullie het me mogelijk hebt gemaakt naar Batavia te gaan en de jongste familie aanwinst te bewonderen – nu hoor, het is een schat van baby – wát een wonder!!! overigens. Ik hoop dat m’n verslag jullie duidelijk heeft gemaakt hoe Em daar was en hoe we ’t samen hadden. – Ondertussen ging ik dus voor Axel’s “ziekte” terug en toen we aankwamen was meneer koortsvrij, hetgeen hij verder bleef! Hok was die dag van kantoor thuisgebleven en had een houten bootje voor hem gemaakt – Axel was het meeste blij met Lisa, die ook één en al bedrijvigheid was om het haar broer prettig te maken – ze moest op zijn slaapkamer eten en kwam steeds binnen melden wat er nog meer gewenst werd. Ik vond haar opeens zo groot! (tot mijn spijt!!) – Merkwaardig die Axel – hij had zijn klok vooruitgezet om de trein waarin Lisa en ik zaten een handje te helpen – hij had tegen Hok gezegd dat we nooit meer weg moesten gaan, maar toen we er waren, vond hij het meteen weer gewoon, althans dat ik er was – van Lisa genoot hij merkbaar. Misschien was zijn gemoed te vol! – Gister een lange brief van Nanda. Ze had het even prettig met jullie gevonden als omgekeerd en vond het zo lief dat je haar te logeren had gevraagd. – Ze beleeft weer het nodige – de activiteit straalt uit haar brief. Ze komen later dan ze gedacht hadden – fijn 2 maanden langer in Holland, niet gek. – Hok heeft St. Jan’s feest gevierd in de Loge – intussen ben ik weer eens vroeg naar bed gegaan – ik heb slaap tekort sinds een tijd en in Batavia kwam er van vroeg naar bed gaan evenmin wat. Momenteel hebben we een echtpaar te logeren, McGillavry, uit Palembang, paleontoloog. Ze zijn veel jonger dan wij (!!) en verwachten hun eerste. Gelukkig gaan ze vroeg naar bed – het zijn overigens heel prettige mensen. Toen ze kwamen gistermiddag, was m’n djongos [3] ziek en weg en hadden we geen hulp. De logees zag ik voor het eerst, maar ze bevielen direct goed en ze hielp me met tafeldekken! Ze blijven 5 dagen. – Mamma is woensdag jarig en die dag wordt de Jaarbeurs geopend – Wat vreselijk dat Jan Kunst zijn ene vinger moet missen, afschuwelijk – Merkwaardig die kinderen van Jaap – is Jaapje eigenlijk ook begaafd? – Van hem werd het meest verwacht.

Dag lieverdjes – omhelsd

Eida

HOK

G. Eida is eerder naar Bandoeng gemoeten, dan oorspronkelijk haar plan was. Axel was plotseling ziek - influenza – kreeg hoge koortsen, en toen Eidje thuiskwam was het grootste leed weer voorbij. Hij bleef nog de volgende dag in bed, en kon toen weer naar school. Ik was erg blij dat Eidje weer thuis was. Ons bediendenstel was ook niet compleet; en ik vond het erg naar om Axel aan de bedienden over te laten. – Momenteel hebben we logees. – Een collega uit Palembang. Erg aardig stel, zodat we veel pret met elkaar hebben. ’s Ochtends zitten we op kantoor de problemen te bespreken; van deze besprekingen heb ik meer profijt dan van die met de Australische. – Axel is nu vol verwachting n.a.v. de Jaarbeurs die over een twee dagen geopend zal worden. Het liefst zou hij de hele dag in de elektrische autootjes zitten, maar dat zou erg kostbaar zijn. Lisa houdt de gasten goed bezig. Zij kan zeer goed converseren en spreidt een zeer grote fantasie ten toon.

Dag Hok.