EIDA

19 juni ’39

Lieverdjes –

Daar ben ik als “verrassing” in de Huize Rempt. Het is echt fijn dat jullie dit bedacht hebt, een zeer geslaagd cadeautje voor Em en voor mij. – Ik zit hier op hun plat, het is 9 uur – de kinderen, de groten zijn net naar bed, de kleintjes allang en Dirk is naar Parapattan, naar zijn weeshuis. – Em zal misschien al slapen en Mennootje zéker. Het is een schat van een baby, zo mooi rozig en zo tevreden – Hij heeft prachtige handen met lange vingers en pronkt daar elegant mee. Hij heeft enige nageltjes zo volmaakt en z’n maantjes alles even zoals het moet. Hij heeft een scherpe neus. Dick en An vrezen dat het één wordt al de hunne maar hopen op die van Dirk. Em vond opeens vanavond dat hij op Dirk leek als hij wilde drinken! – Dirk keek nl. op dat moment naar boven, maar beweerde geen dorst te hebben! – Em is sinds gister weer helemaal echt goed. Tevoren was ze al best maar nog enigermate onevenwichtig door alles en nog wat. Ze heeft veel hechtingen en die gingen er vanmorgen uit, dus dat is fijn; ze zijn mooi geheeld. Dat is ook weer een stapje verder. Ze krijgt nog wel een versnelde pols van veel bezoek, maar ze wilde zelf dat iedereen werd gewaarschuwd dat ze konden komen. Ik heb haar niet veel alleen kunnen spreken daardoor, maar gelukkig heeft ze me wel over de bevalling kunnen vertellen. Het is haar weer niet mee gevallen, maar meestal zal het dat ook niet. Op het moment zelf weet je pas weer hoe erg het is, gelukkig dat je [2] je dat in de 9 maanden niet realiseert – dan kijk je daar overheen en ziet alleen de tijd wanneer het kind er zal zijn. Trouwens direct na de entree van de spruit is met één slag alles vergeten. Em was zo blij dat ze het nu beleefd heeft dat moment van geboorte, het gaan over de drempel – ze is erg ingeknipt, maar vond het toch een evenement. Ze heeft zo krachtig geholpen met uitpersen dat ze nog spierpijn had na afloop, enige dagen lang – Ze heeft last van rode hond en mag geen goerita aan (= sluitlaken) maar heeft al die tijd op de rug moeten liggen. – De voeding gaat nu ook prachtig vooral sinds gister, dat gaat natuurlijk samen met de gemoedstoestand – De dokter is een merkwaardig mens – hij wil graag dat het kind teveel drinkt! Eén maal dronk hij 50 gram – kreeg uit een fles 30 gram bij – Ik heb er bij Em op aangedrongen, de natuur zijn gang te laten gaan, dat regelt zich allemaal vanzelf – Maar al die Zusters komen vragen hoeveel het kind gedronken heeft. Ik heb geleerd dat je de dag-hoeveelheid moet bekijken en dan komt het meestal ongeveer op hetzelfde getal. Enfin – ze heeft erg volle borsten, het [3] ziet ernaar uit dat ze meer dan genoeg heeft. Ze krijgt nu al gortewater, melk en djeroek en verder eet ze veel vruchten, die de bezoeksters meebrengen – ik ried haar af peren te eten omdat Menno meer vuile luiers had dan nodig was – ik herinnerde me opeens dat mij datzelfde bij Lisa overkwam. Het is grappig hoe je opeens allerlei dingen uit de tijd van je eigen baby’s te binnen schieten, die je al vergeten waande. Natuurlijk doet me dit alles ook denken aan de geboorte van Tineke, toen ik in hetzelfde paviljoen bij Anneke zat. Em is nu al 2 dagen buiten, zaterdag voor het eerst – Ze blijft graag wat langer in het Ziekenhuis om heel fit thuis te komen, vrijdag waarschijnlijk – Vanmorgen trachtte Mevr. Elfring (een onmogelijk mens!) ons te intimideren met de mededeling dat zij altijd de 5e dag al rondliep – ze had niet veel succes bij ons. Tine Schepers zat er ook bij en vond haar al even erg. Goddank heeft Em weinig [4] met haar te maken – Em’s vriendin Jet de Haas maakte ik ook mee – een bijzonder prettige vrouw, zoiets als Nanda. Het oordeel van alle bezoeksters dat Em er zo goed uitziet deel ik volkomen – zij heeft ook een rozig kleurtje, even echt de natuur als haar zoon, op wie ze daverend trots is. Toen Mevr. Elfring zei: “hij is zeker de mooiste baby van Java, kon Em uit de grond van haar hart zeggen “dat vind ik wel!” Ik moet zeggen, ik begin me ook al aan hem te hechten, vanmorgen lag hij wat op m’n schoot en ik nam hem uit de wieg toen hij huilde. Maar nadat duidelijk bleek dat hij honger had, moest hij weer naar de wieg terug. – Het pakje dat ik voor hem maakte draagt hij al en alle Zusters willen het na maken. Het is ook erg aardig uitgevallen en de kleuren groen met goud en terra zijn sterk mannelijk! en staan goed na al de roze kleertjes, die hij verder kreeg – ik maakte een bloesje met strik op de buik en 2 sierluiers gevoerd zodat er geen gewone luier onder hoeft – Morgen gaan alle bedienden Menno begroeten – Ze mogen met een taxi gaan en 5 minuten blijven, groot feest. – Lisa en Marijke amuseren zich enorm samen. [5] Ze zijn onafscheidelijk en precies even groot – morgen maak ik een kiekje. Ik krijg 3 jurken voor haar, die Marijke te klein zijn – Anneke doet niets dan kleren voor Marijke maken – ze doet ook de huishouding en Dick is een grote steun – aardige kinderen toch, ze zijn zo gezellig – Dirk had het juist zo druk deze dagen, maar ging toch gister met me uit, eerst wat eten en toen naar de bioscoop – ’s middags waren Lisa en ik met Jan, Tine c.s. naar Priok – we aten goddelijk aan zee, en daarvoor rijsttafelden we bij de Pimmen – drukke familiedag – Pimmetje beviel me weer heel goed – hopelijk ik haar ook! De avond tevoren at ik bij Henk en Riek en de eerste avond bij Jan en Tine. Morgen eet ik bij de Schüllers, bij Therus, wanneer ik hier althans nog ben. Hok belt net op dat Axel koorts heeft. Hij zal morgen weer opbellen. Wanneer het nog niet goed is, ga ik maar terug. Ik had het plan om deze hele week ook nog te blijven en de laatste 2 dagen naar de Drosten te gaan, maar nu weet ik nog niet wat de toekomst zal brengen – In elk geval hebben we een prettige tijd gehad en kunnen we tevreden zijn en zijn jullie dankbaar voor dit alles! [6] 

Het bezoekuur ’s avonds van half 7 tot 8 is zeer ongunstig want nu moet er altijd iemand vroeg weg of thuisblijven om de kinderen naar bed te brengen – Lisa vindt alles best en laat zich door iedereen uitkleden en in bed stoppen – het is hier ook niet zo warm – vandaag had ze vermoedelijk slaap te kort – weigerde eten en sliep – Na 3 uur was ze weer in orde –

Dag jongetjes – ik ga naar bed en omhels jullie in gedachten.

Onze kokki zwaar ziek en in ’t Ziekenhuis. – Hok heeft alleen een djongos en een baboe – vervelend.

Eida