EIDA
24-3-‘39
Lieverdjes –
We waren zeer verheugd ook weer een briefje van Moeder ingesloten te vinden. Fijn dat alles weer was als gewoonlijk, al moest Moeder het diner van de Staatsburgeressen afzeggen, jammer overigens; die sociale knobbel heb ik overigens het meest van je geërfd Mam. Ik moest deze week vaak denken aan het vers dat we voor jullie zongen toen je 24 jaar getrouwd was. Daarin beschreven we hoe Moeder steeds voor een ieder moest bedenken, van thee tot dienstboden toe; bij mij begint het daar ook enigszins op te lijken. Het is inderdaad in m’n lijn, maar je zult ook weleens te veel van het goede krijgen. Wij hadden woensdagavond ledenvergadering en de volgende morgen lapte ik het zaakje aan m’n laars en was zalig tot half 11 met Lisa in het Jubileumpark waaraan die morgen blijkbaar niemand anders gedacht had dan Jan Koch en zijn hondje en Lisa, Tommy en ik! Ik genoot eerst een uur helemaal alleen van de stilte en vroeg me af waarom de mensen elkaar dit korte mooie leven nog zuur gaan maken. Wat is hiervan de zin. De mensen begrijpen nog niet dat ze aan God gelijk zijn zegt Baker Eddy – en inderdaad kun je je niet indenken dat er ooit een tijd zal komen dat ze dit wél zullen gaan begrijpen! – Heerlijk dat Vader en Anneke samen veel wandelen en dan weer Anneke met Moeder. Het is fijn dat jullie Anneke nu ook eens gezond helemaal voor jezelf hebben. Dat is een punt waar alle verlofgangers het over hebben. Een kennisje van ons is juist 6 weken vóór haar man gegaan om alleen bij haar ouders te kunnen zijn. De volgende maal moeten wij daar ook iets op vinden. – Een hele kluif voor Thijs om zich in verdragen in te werken en inderdaad merkwaardig dat ze voor deze baan iemand uitzochten, die op dat gebied geen ervaring heeft. – Onbegrijpelijk dat Em niet verrukt was van Chaja, dat typisch Joodse gaf juist het bijzondere element aan haar dansen, ze sprak zo welsprekend met haar handen en tegelijk fijn en mooi. – Wij hebben jullie niet eens gelukgewenst met Tineke, de 2-jarige – we zijn benieuwd hoe ze de poppenwagen vond. Die van Lisa is nog steeds in gebruik. – Leuk dat je paaseitjes namens ons voor Anneke kocht, en prettig dat ze haar smaakten. Is haar tafelkleed voor Mama nog afgekomen, geweldig ijverig! – Hok’s collega gaat op 10 april per vliegtuig uit Australië – op die dag vertrekt Julie Chavannes + Beatrijs weer naar Soerabaja, nadat ze een dag of 5 bij ons zal zijn geweest. Echt leuk om zo’n oude vriendin weer terug te zien. [2] Wil, haar man, komt over voor het grote diner in de Loge en ook Jan en Therus Schüller hebben het plan daar te komen. Ik hoop tenminste dat Jan dan weer beter is; hij heeft sinds een tijd difterie en het is nu pas ontdekt. Hij moet vel over been zijn en lopen als een oude man, naar Annie me telefonisch meedeelde. Praat er niet over met de familie, want ze schrijven nooit over ziekte. – Daarnet telefoneerden we met Henk Heyrmans, hij zei dat Houw en Fanny zijn Moeder al bezocht hadden. In jullie volgende brief horen we misschien ook van een bezoek. Ze stuurden ons een kiekje uit Merano van Fanny in mijn bontjas met –hoedje. Laatstgenoemde zet ze niet zo flatteus op, leer het haar, Mam! – Bep Einthoven wil graag Juffr. Harting hebben, wanneer Anneke haar niet meeneemt. Bep gaat in juli met verlof, maar natuurlijk maar voor enige maanden. Voor “Tante” is het veel fijner als ze met Anneke mee kan, wanneer ze zich voor 1 jaar aan Anneke verbindt, dan zijn beide partijen geholpen. – Ik bezocht de Barendrechtse tweeling al, maar ik vergat het te schrijven. Het zijn beide erg gezonde kinderen, 1 van 6 en 1 van 7 pond, een prestatie! Ze lijken helemaal niet op elkaar, het model hoofd is volkomen verschillend. Ze verloor met de moederkoek mee ongeveer 20 pond, en voelde zich inderdaad opgelucht na afloop! Ik hoop de gelegenheid te vinden met haar te praten – de vorige maal was Mevr. Sturm bij haar en ze is ook erg bevriend met de Fokkers, die naast haar wonen, vrienden van Jan en Tine. – Ik zal haar nog wat namens jou sturen. – Ik kreeg net een briefje van Dien uit Sawah Loento , zat Marietje daar vroeger niet ook? Ze vindt het daar heerlijk en ook gezellig met mensen. Ze vindt dat er zoveel Europeanen zijn, nl. 11! Ze rekent alweer met een Indische of Celebesse maatstaf, in Leiden zijn er wel wat meer dan 11! Ze kookt op kolen, zo uit de mijn in een gemetselde oven – Ze hebben nú pas hun koffers, dus zal ze het pak gauw aan ons sturen. – We hadden hier op Vader’s verjaardag een demonstratie van de Luchtbescherming. Hok ging naar kantoor en ik met de kinderen in ’t gedrang! Axel kan erg [3] goed met de ellebogen werken en heeft steeds een plaatsje voóraan! Ze vonden de brandende bommen mooi vuurwerk! En de vrijwillige brandweer bluste de brand in bilikken hutjes met gasmaskers voór – verder zagen we nog de eerste hulp dienst uittrekken. Maar het was zó vol en zo slecht georganiseerd dat je op ’t kritieke moment net iemand voór je kreeg, wanneer je dacht vooraan te staan, dat we na 1½ uur weer naar huis togen met enige porties ijs in de auto die we thuis met een kennisje op Vader’s gezondheid opaten. – Deze week kwam Lies Andriessen een morgen aan. Ze is zo aardig gezelschap – ik praatte zo prettig met haar en ze werd ook lid van de Vrouwenbelangen in Batavia, en ze wil met mij samen naar de jaarvergadering op 1 april. Wij gaan uit Bandoeng met ons ± zevenen, enig zoveel animo. Het zal wel vreemd zijn geen Zuster in Batavia te vinden. Em gaat juist weg. Ze heeft me overgedaan aan Henk en Riek en dat is ook plezierig. Ik zal overigens niet veel thuis zijn, daar er eerst een tentoonstelling is, ’s middags al, daarna vergadering de hele avond, verder de volgende morgen weer een vergadering met 8 sprekers (!!) en een lunch tot slot. Hopelijk kunnen we ondanks vermoeidheid nog eten!! – Ik kreeg zo’n gezellige lange brief van Tante Masje – Ze stuurde me ook het propagandageschrift, waarvan we veel kunnen gebruiken. Ze gaf me op vele vragen antwoord. Bel je haar eens op om haar te zeggen dat ik zo blij ben met haar brief. Deze week kregen we 7 nieuwe leden, hoe vind je, we zijn nu haast op 70, welk getal nog nooit werd bereikt. M’n vriendin Thea Hermans is nu als presidente opgetreden – ik heb het druk met de toebereidselen voor de propaganda-avond, het moeilijkste is om een zaal te krijgen volgens onze stand en tóch goedkoop – je weet hoek sterk ik in zoiets ben! Ik sjouw alles af en droomde al dat we de aula van het Lyceum kregen – ik was [4] nl. bij de rector, die uiterst vriendelijk was, maar “men” geeft me geen kans – ze rekenen nl. gewoonlijk erg veel dus het zou een vriendelijkheid zijn wanneer ze het ons goedkoop gaven! – Vanmorgen had ik geen kokki, ik hoop maar dat ze morgen weer komt – ik moest juist vanmorgen een verslag schrijven voor de krant van onze vergadering en nog 2 brieven voor de Vereniging. Gelukkig kan ik nu al vrij vlug tikken en ik liet eten halen van Bogerijen, waarop Hok er geen bezwaar tegen had, dat de kokki nog eens weg zou blijven!
Dag lieverdjes, omhelsd
Eida.
Veel groeten van Hok – hij is zo hard aan het werk aan een artikel voor de Ingenieur – het is tientallen bladzijden lang –
Omhelsd!
HOK
Dag, een volgende keer zal ik schrijven.
Hok.