EIDA

25-1-’39 woensdagmorgen

Dierbaren –

Voor de variatie schrijf ik deze keer op woensdag. Het is nu half 12 en kan ik nog enige tijd voor jullie nemen, wanneer ik niet weer gestoord word zoals daarnet door een propagandiste van de Blue-band en door de presidente van de Vrouwen-belangen, die even langs kwam. Eerst was ik vanmorgen op weg om kledingstukken op te halen voor de Vivos uitvoering – we hebben vanavond generale repetitie bij Bep Einthoven. Het is erg gemakkelijk dat ze zo dichtbij woont. We hebben echte voetlichten kunnen krijgen en een gordijn en hebben nu een echt toneeltje – Ik zal je het revuetje sturen, we houden alleen ons hart vast voor sommigen die blijkbaar geen kans zien hun rol goed te leren. Maar enfin, de uitvoering valt meestal mee. – Enig dat jullie nog naar Dien’s trein zijn geweest. Ik schreef haar net naar Sabang. Ze kan me mooi per luchtpost melden wanneer ze op Sumatra mochten zijn geplaatst. Dan ga ik niet naar Batavia, anders wel. Ik wist niet dat Dirk zijn voet verzwikte – Dirk kent haast al die mensen die in Batavia bij het zedenschandaal zijn betrokken, van Bandoeng kende ik alleen De Hon, die zelfmoord pleegde. Ik zou geen kans zien om al die mensen voor Thijs op te noemen – Ik weet ook de juwelier Van Witsenhuyzen, die een vrouw heeft en 2 bijna volwassen kinderen. Maar tegenwoordig zetten ze gelukkig alleen de letters in de krant, dat is wel zo rustig. Ik weet nog wel Dr. Arends, Dr. Nosten, die weer op vrije voeten is naar Holland en een onderwijzer Koelewijn èn Van Wulfften Palthe  en zijn clubje uit Batavia, die hebben ook allemaal het verzoek gekregen ontslag te vragen. Van Bob Mörzer Bruyns wist ik het niet. – Het kiekje van het afscheid werd gemaakt met mijn toestelletje van de Lux. Het was de laatste en Dicky opende het toestel en toen bleek dat de film nog helemaal was opgewonden. Daardoor kwam er licht bij. Hok heeft Lisa op de arm, je ziet nog minder dan een haarstrik van haar! – Nauwelijks had ik je de vorige maal geschreven over onze “trouwe” Karja of het heerschap stuurde ons een brief met een “serp” met de mededeling dat zijn vader was gestorven en hij over 5 dagen terugkwam. Vermoedelijk erfde hij wat geld – in elk geval heeft hij het hoog in zijn hoofd en is niet meer teruggekomen, hoewel hij nog schuld bij me had. Hoe vind je de mentaliteit! Achteraf blijkt dat we onze bedienden-ellende ook gedeeltelijk aan hem “danken” omdat hij ze allemaal opstookte en ontevreden maakte wanneer ik een aanmerking had gemaakt. Onze nieuwe jongen is niet veel zaaks, maar we hebben nu een goede kokki en dat vergoedt veel! – Wat betreft de postzegels: ik heb juist die liefdadigheidszegels niet kunnen krijgen omdat ze al direct uitverkocht waren en daarom zei Em dat ik de hare best mocht. Als Tante Leidie weer beter is, wil ze misschien weleens wat voor ons bij elkaar zoeken. – Axel is weer erg ijverig. Hij maakte een gesjabloneerde tekening voor zijn “juffie” en voor het Hoofd van de school en daarna komen Hok en ik [2] aan de beurt. Hij zegt “eerst de visite”! Wij waren bij Axel’s juffie op theevisite. Het is zo’n aardig meisje van een jaar of 26. Ik leende haar een kast en nog een paar andere nuttige dingen, daar ze zich ging inrichten. – Lisa gaat tegenwoordig kinderachtig praten. Het is net of ze ’t jammer vindt dat ze die periode heeft overgeslagen, echt onwijs. – Die figuren in het water om Axel heen komen door de tegels van de bodem. Het water in Tjimahi is nl. zó kristalhelder dat je er alles doorheen ziet. We lieten de zwembanden in Sitoe Goenoeng achter en nu durft Axel helemaal niet meer in het diepe. Ik ben weer van plan de volgende maand geregeld met de kinderen te gaan zwemmen. – Hok heeft vermoedelijk wat griep onder de leden. Hij voelt zich ’s avonds steeds gloeierig maar verder heeft hij er niet zoveel last van. – Er is hier weer een grote brand geweest in een kampong – 12 huisjes verbrand omdat een petroleumlamp te dicht bij de bilikken  muur was geplaatst – het was die avond windstil zodat het vuur gelokaliseerd bleef. – We zijn steeds weer ontevreden over het H.B. van de Vrouwenbelangen, tevens redactie. Ik zou het toch weleens van Tante Masje willen weten of dat nu mag. Ik stuurde een maandverslag in, vertellende over een lezing o.a. Maar omdat die lezing ging over de “Vrouwenkruistocht” waar de redactie niets van moet hebben, hebben ze gewoon een deel daarvan geschrapt. Nu vragen ze om een jaarverslag maar ik stuur het niet wanneer ik de kans loop dat ze er kalm stukken uit laten. Als die gedeelten nu in strijd waren met de statuten, dan was het wat anders. Moeten ze niet een stuk plaatsen dat een hele afdeling (niet 1 persoon) verzoekt op te nemen?! Ze begrijpen niet dat dergelijke manieren kwaad bloed zetten en dan zo onnodig – ik moet toch aan Tante Masje schrijven. Wanneer vrijdag dat Vivosfeest voorbij is, heb ik meer tijd, al ga ik dan de volgende week eerst naar Batavia. Het stormt hier sinds een tijdje – de hele morgen en avond raast de wind om het huis. Er is net zon, zodat de kinderen toch buiten in hun tobbe zitten. Ik hard ze graag en ik geloof beslist dat het helpt, want vergeleken bij andere kinderen én op zichzelf zijn ze erg gezond. – Verleden week had ik het idee om allemaal rauw-kostjes te geven. Het gevolg was dat zelfs Hok’s ingewanden het aflegden. We aten nl. papaja vooraf – Ik moet het boekje eerst eens beter bestuderen – ik ben al enigszins afgestapt van gekookte bladgroenten die we altijd zo gezond geacht hebben. Maar het feit dat alle kinderen er tegenzin in hebben, zegt toch al veel. Ik geef altijd met de rijst een stuk of 3 groenten, waaronder soms tomaten, soms komkommer, of sojabonen of erwtjes, maar zelden bladgroenten. – Toen ik tot hier was gekomen klonk er een ontzettend gebrul uit Axel’s keel uit de kinderkamer. Ik begrijp nog niet hoe het gebeurd is maar hij zat met een bebloede mond in de kamer op de grond, zodat hij nu zijn rechter voortand mist, die erbij hing. De buurman zit ook los. Dit was dus een hulpje bij het wisselen, dat bij hem niet wilde beginnen! Zijn lippen zijn opgezet, maar hij is weer levenslustig als steeds en vertoonde zijn tand aan de buren! De tand is er geen voor een gouden lijstje!! Ingesloten de tand.

[Randje pag. 1]

Omhelsd met de trouwdag van Anneke en Thijs. – De tand kan er niet in, hij is te opvallend – een andere manier verzinnen!

HOK

G. Men heeft inderdaad zonder aanzien des persoons de razzia onder de homoseksuelen gehouden. De ambtenaren, die met de strafwetten in aanraking gekomen zijn, zullen oneervol ontslagen worden, d.i. zonder recht op pensioen 

’s lands dienst moeten verlaten. Dat is wel erg hard. Er zijn reeds ruim een 100 gearresteerd over heel Indië, de namen weten we niet. Degenen die geen strafbaar feit gepleegd hebben zullen vermoedelijk ook de dienst moeten verlaten. Bij onze dienst hebben we gelukkig alleen maar normale

[Randje pag. 2]

mensen. – Axel vraagt nog steeds wanneer het vliegtuig met en brief voor hem zal komen. Hij telt de dagen! Wytje en Menno vormen samen wel een heel erg druk stel. Daarop zijn de Hollandse huizen niet berekend. 

Dag Hok

EIDA

Hoe vind je de tand met gaten!! –

De generale repetitie achter de rug – het is 11 uur – ik gaap me dood! Dag! Eida