EIDA

21 nov.’38

Lieverdjes –

Geen wonder dat jullie zo juichen over de komst van Anneke c.s. Volgens Em straalt Anneke ook. En Thijs niet minder naar wij zelf konden constateren. Hij was heel genoeglijk 2 dagen bij ons – we bezochten de film Sneeuwwitje, die werkelijk een wonderfilm is, daar je je er steeds aan moet herinneren dat het een tekenfilm is. De Schüllers vertelden dat het bos waar Sneeuwwitje doorheen dwaalt wanneer de jager haar laat vluchten, door hun zwager, de man van Tres hoofdzakelijk is getekend. Dat is werkelijk wondermooi, zoals trouwens veel in de film, die deels prachtig is voor kinderen, maar deels ongeschikt. Bijna al onze kennissen namen hun kinderen ermee heen, maar Axel bracht ik er niet – misschien wanneer de film later nog eens terugkomt. Die dwergjes zijn wel kostelijk. Wij zijn van het begin tot het eind erdoor geboeid. Toen Thijs ’s middags zou komen, kreeg ik om 1 uur een telefoontje van Annie Schüller of ze konden komen eten met Robert Jan, erg gezellig want we hadden Jan in lang niet gezien. Jammer genoeg moest Hok vlug eten en vlug weg om te tennissen, maar ze kwamen ’s middags terug om Thijs te spreken, die precies op dat moment weer vertrok voor een bezoek. Het was net stuivertje wisselen –Tenslotte wilde Jan met ons mee naar Sneeuwwitje, maar Annie had meer zin in mensen zien, zodat ze naar de Soos gingen. Robert Jan sliep tot 12 uur op Thijs’ bed! Ik ried ze nog aan zich te verdiepen in “het Volkomen Huwelijk” van Van der Velde, waar Hok en ik veel uit geleerd hebben – dat moest ieder bruidspaar en verloofd stel lezen. – Dat was dus een druk bezette dag. Van 11 tot half 1 had ik nog met de kinderen gezwommen. Omdat Axel plotseling neiging had te leren zwemmen, hield ik dat deze week elke dag vol met het gevolg dat hij vandaag al zonder band probeerde. Ik leerde het hem zelf, verdiende daarmee ƒ 10.-!! De slag kan hij al goed maar nu is de moeilijkheid om drijvende te blijven. Daarom leerde ik hem vandaag zijn hoofd in het water te houden – eerst vond hij het griezelig, maar hij kreeg de smaak ervan beet en sprong steeds onder water en gemakkelijk kreeg ik hem ertoe om zonder banden te proberen. Ik heb alle hoop dat hij het nu gauw zal kunnen. We zwommen ook nog een dag met Thijs op Dago en nu komt morgen Nanda weer voor een kleine week. Ze heeft veel huizen waar ze kan logeren in Bandoeng, maar blijkbaar komt ze het liefst bij ons. Wij vinden het natuurlijk heerlijk. – Deze week hebben we Inlands Nieuwjaar, 2 dagen – Hok heeft dan vrij – ik weet nog niet wat we zullen doen. Nanda gaat die dagen naar Buitenzorg. – Hok werd dus vrijdag “Meester” – hij vond het heel prettig geloof ik, maar zal er wel zelf over schrijven. Gisteravond belde een kennis van Hok op, een Chinees uit Semarang, tevens Maçon. We waren de hele avond bij hem en zijn gastheer en -vrouw, een arts Tan, heel genoeglijk, maar die familie Tan is verder niks voor ons, geloof ik. Het is moeilijk om echtparen [2] te vinden voor nader contact. Ik heb nu al enige vrouwen gevonden met wie ik graag omga maar de echtgenoten zijn dan vaak minder geschikt – Vanmorgen maakte ik nader kennis met een Mevrouw Duyvis. Zij studeerde ook maar 1 jaar, medicijnen, ik ken haar van de Vivos. Zij sluit zich niet aan maar zocht contact met mij. Het grappige is dat verschillende mensen vinden dat zij en ik op elkaar lijken en ik kan wel zien dat we hetzelfde soort hoofd en gezicht hebben. Ze was direct een sympathie van mij en ik zeker van haar. Haar man is bouwkundig ingenieur en schilder. Hij schildert bijzonder mooi, zijn kleuren zijn prachtig. Wie weet kunnen we eens nader kennismaken. Zij zit in de Oxfordgroep – meestal kan ik me niet bij zulke mensen thuis voelen maar zij is dunkt me een zuiver type. Daarnet kwam de leidster van de Vrouwenkruistocht-hier-in-Indië weer bij mij – aan haar voel ik me zeer nauw verwant en het is een genot om haar te spreken. Helaas gaat zij over 2 maanden naar Batavia. Zij heeft nu alle hoop op dat wanneer zij weg is, ìk ook mee zal helpen de Vrouwenkruistocht-gedachte uit te dragen – Ze heeft zelfs gezegd dat ze er trots op zal zijn wanneer ik me in hun gelederen zal scharen. En als je dan weet dat ze alleen dingen zegt die ze meent, dan voel ik me erg vereerd en wil ik alle moeite doen, om die verwachting wáár te maken!! – Fijn dat je de 3 bekroonde huwelijksopstellen al hebt verzonden. Ik ben benieuwd welke naam ze nu voor onze vereniging zullen bedenken. Hok stelde voor Aletta Jacobs vereniging – helemaal niet gek, maar ze zullen wel iets anders bedenken. – Wil je maar bij Pander zo’n kleed bestellen dat ± 2 x 1½ is, Marokkaans en van een ander patroon dan we hebben. Wat je het mooist vindt. Liefst niet te druk. Vraag maar aan Dien of ze ’t mee wil nemen, het zal nog geen 0,2 m³. Verder zou ik dolgraag schoentjes voor Lisa hebben – die beige die we kochten zijn zó sterk en stevig, als je ze hier niet kunt krijgen. En graag van dat heel brede model – wit is ook goed of blauw of 2 paar van verschillende kleur en soort waarvan 1 paar 1 nummer groter. Verder graag nog 2 van die stelletjes ondergoed voor mij, zijden broek + hemd, geen gewoon zijden tricot, tenminste wanneer je die nog niet in ’t Sint pak deed! Of komen die pas in de januari uitverkoop –  als je die dingen nu niet kunt krijgen, wacht er dan maar mee, maar het zou handig zijn wanneer Dien het meebracht. Verder nog een suikerpot van het theeserviesje van die grote winkel bij het plein, geel met een groen en terra bloemetje. Ik heb wel niet veel hoop dat we die kunnen bij krijgen, maar misschien wil je even proberen:

            Petrus Regout en Co.

            Made in Holland

            Maastricht 2219

staat er onder op. Indertijd stuurde je ons zo’n grote kinderplaat, de herfst voorstellende. Bij het opslaan is die bedorven en nu zouden we graag weer iets dergelijks hebben, het mag natuurlijk best wat anders zijn – de winter hebben we al. Zo’n lange plaat is erg leuk voor de speelkamer, die we wel helemaal in groen houden. – Er is me gevraagd een lezing te houden over “Moeilijke Ouders”. Het is inderdaad belangrijk genoeg – wie weet kom ik ertoe.  Dag jongens – wat is het leven machtig interessant!

Eida. [3]

HOK

G.

We hadden een paar gezellige dagen met Thijs, die hier op dienstreis was en tevens mijn Meesters-receptie meemaakte. Het was erg prettig dat hij er was. Ik heb het dan ook zeer geapprecieerd. De inwijding zelf bevat nog heel wat momenten die duister zijn voor mij, maar dat zal later, wanneer ik wat meer heb bijgewoond, duidelijker worden. Volgens Thijs wordt de receptie in de Meestergraad te Batavia veel beter verzorgd. – Thijs is wel een grote bofferd, dat bleek weer uit zijn verhalen. Het zal hem in de Boven- en Benedenwindse eilanden stellig voor de wind gaan.[1] En het klimaat moet er wel veel gezonder zijn als te Batavia. We zullen de Van der Laans wegbrengen naar Priok. Wat leuk, dat ze met Oudejaar waarschijnlijk al in Den Haag zijn. We zullen maar hopen dat de oude Coen er een goed vaartje achter zet. – Eida is nu bezig Axel zwemmen te leren, en naar de enthousiaste verhalen van Axel te oordelen [4] schijnt zij succes te hebben. Axel wil zo graag, dat Zwarte Piet weet, dat hij vandaag zonder zwemband gezwommen heeft. Schrijven kan Axel nog altijd erg slecht, maar lezen kan hij al vrij goed. – Over een twee dagen is het Inlands Nieuwjaar; nu horen we overal al de knallen van het vuurwerk. – Nanda komt omstreeks die tijd bij ons logeren. Wij mogen haar erg graag, zodat het weer gezellig zal worden. Maar het zal ook een drukke tijd zijn, omdat de bedienden vrijaf krijgen. –

Dag Hok.