EIDA

Lieverdjes –

Na een gietbui vanmiddag is het heerlijk geworden en ik heb me met spoed aangekleed en zit nu over half 6 op het plat – de kinderen spelen in de buurt bij een familie met een jochie van Lisa’s leeftijd, die tegenwoordig ook ’s morgens Lisa geregeld willen meenemen van 9 tot 10 naar het Jubileumpark – hun zoontje is wel het tegenovergestelde van haar – hij is fors en ook al aanhalig, waar Lisa niets van hebben moet. Verder wandelt Lisa alleen op straat met Tommy en ze kijkt goed uit, terwijl dat joch angstvallig wordt vastgehouden en de hele familie schrikt bij elke auto! – Wat een gezellig pension hebben jullie daar, veel dank voor de briefkaart – Wij hebben een paar maal achter elkaar op woensdag geschreven en daardoor kwam onze brief zeker later dan je verwacht had. En nu is de woensdag weer voorbijgegaan zonder dat ik tot schrijven kwam. Het is vervelend maar jullie moet maar denken dat de volgende vlucht de brief dan wel zal meebrengen, wanneer je niets krijgt, als je ’t verwacht. Er komt af en toe plotseling een verhindering, zodat het onmogelijk is, een brief af te krijgen en er gaan toch 3 vliegtuigen per week. Je moet niet direct denken dat we te laat posten of dat er iets is, want juist áls er iets zou zijn, zouden we wél schrijven! – Daarnet tot onze verrassing een brief van Pim Cohen – zij is actiever geweest als ik, met het vragen van ons adres via Holland. Zij schrijft erg aardig en opgewekt, al heeft ze het wel eenzaam en wil Fred geen lid van de Soos worden – ik hoop zó dat hij haar niet is tegengevallen, gezien de verhalen van Anneke en Em over zijn uiterlijk. Was hij ook al zo’n kolos vóór hij van Holland ging? Ze bakt koekjes en leest veel schrijft ze en denkt nog vaak aan de gezellige tijd aan boord – Jammer als zij opgesloten zou worden in de rimboe, het is zo’n aardig meisje. – Wij hadden, van meisjes gesproken, 4 dagen de dochter van Nanda te logeren, een bijzonder aardig eenvoudig meisje van 20. Ze was alleen ’s nachts bij ons en ’s middags om te rusten en het ontbijt, omdat ze zoveel mogelijk bij de Thungetjes moest zijn om ze te helpen wennen aan de vreemde omgeving. Veel hebben we haar dus niet gesproken. – Maandag hadden we een collega van Hok + vrouw te eten – hij is een zoon van prof. Rutten en zij een collega van Mia[1].  Ze vertelde dat Mia een mooie baan heeft gekregen bij de gistfabrieken in Delft. Ik moet nodig mijn licht daar eens over opsteken. Misschien kun je haar opbellen, Mam, als je weer terug bent. – Ik hoop dat jullie nog gezellig oom I’s verjaardag in ’t noorden viert of zijn ze dan op reis? – Vanavond heeft Hok Loge en ik moet naar een vergadering van het Propagandacomité van de Democratische groep. Goddank zijn maandag de verkiezingen! Ik heb helemaal geen propaganda gemaakt, het ligt me niet omdat nu nog alleen de mannen stemmen. Over 4 jaar de vrouwen ook. – Hoe vind je dat Jan en To plotseling arriveerden – erg gezellig en [2] gezellig voor Anneke dat ze nu bij haár logeren sedert hun terugkomst uit Batavia. Ze vertelden dat Em en haar gezin allemaal na elkaar griep hadden. Hopelijk is het nu weer voorbij – Gisteravond aten Jan en To bij ons, ze kwamen over kwart voor 9 en wij hadden de hoop al opgegeven dat ze nog zouden komen – waren net aan de soep begonnen. We hebben hen aan een adres geholpen voor Jan Wim – Het vorige was helemaal niet bevallen, hetgeen mij niet verbaast en meteen wist ik een ander Harting, geen familie van haar denk ik, maar een geoloog, collega van Hok,  die zelf 1 zoon van de 3 in Holland hebben en nu plaats en het niet om het geld hoeven te doen daar hij leider is van Geologisch Technisch onderzoek. – Zij vonden alleen de eerste indruk te zacht en lief, maar daar ze dicht bij het Lyceum wonen en veel zwemmen en aan padvinderij doen, zullen ze er misschien toch op besluiten. Ik zal alleen nog eens zeggen dat ik er geen verantwoordelijkheid voor op me neem, dat ze me niks kunnen verwijten wanneer het niet goed zou zijn. Het is een aardige jongen, die Jan Wim, om zo te zien en hij rende direct met Axel naast de fiets om Axel te laten fietsen. – Ondertussen is Axel´s eerste schooldag al 5 dagen achter de rug. Hij vindt het heel prettig op school – hierbij een ”werkje” –  het spiegelschrift ligt hem af en toe nog beter door zijn linkse aanleg! Stuur het maar weer terug, misschien moeten ze het bewaren. –  We zouden morgen met Anneke naar een uitvoering van plastische dansen door kinderen. Hok zou ook mee en nu blijven Jan en To opeens en willen met Anneke naar de bioscoop. Ik heb haar kaart nu aan Elly Linn gegeven  – het zou wel aardig geweest zijn wanneer we met ons vijven hadden kunnen uitgaan. Het gekke is dat Hok en ik nu een uitgang hebben, die door Anneke is bedacht – we zouden het anders nooit gedaan hebben, maar misschien is het toch wel aardig. – We hadden deze week ook een vergadering van de Ver. v. Vrouwen-belangen, een ledenvergadering met een grote opkomst, het gehalte van de belangstellenden is zoveel beter geworden. Mevr. v.d. Zijl ofwel Coletje[2] was er ook. Ze was ervan overtuigd dat ik de presidente was, toen ze kwam, maar daarvoor hebben we een goede keus gemaakt. Het was een heel geslaagde vergadering. – Vlak vóór Thijs´ vertrek waren we nog per auto op de Prahoe; ik zette de auto net op de plek waar we de Whippet met jullie kiekten. De weg is nu nog doorgetrokken naar een hoger punt waar een parkeerplaats is. Het was fijn om de kraters weer eens te zien – Verder waren we met alle kinderen op het vliegveld, waar steeds Koolhovens[3] opstegen en veel Douglas toestellen stonden. De kinderen waren er niet weg te slaan. Daarna naar het grafje waar de oleander schitterend gegroeid was – ik heb Axel niets nog verteld, later als hij kan lezen. De letters herkende hij niet – ik had gedacht dat hij de TAN zou herkennen, maar nee, gelukkig niet. Dag liefjes omhelsd

Eida.