EIDA

27-7-’38.

Lieverdjes –

Jullie brief is bij Anneke, dus kan ik er niet precies op antwoorden – Wel bedankt voor jullie moeite aangaande Pander, jammer dat ze het grotere kleed niet hebben, misschien hebben we toch aan het kleinere genoeg – we zullen zien. – We waren zeer verblijd met het pakje dat we kregen, veel dank voor het mooie roze broekje, de eierlepeltjes en de zakdoeken, hetgeen alles in goede aarde viel bij de kinderen en mij. Het was een heerlijke balsem voor de wonde die de post ons juist had toegebracht nl. een strafport van 95 cent op een ongefrankeerde Dienstbrief die Vader ons doorzond uit Wageningen. Willen jullie voortaan alle dienstbrieven openmaken. Het is meestal drukwerk en dan kun je met een paar cent frankeren en doórzenden. Nu moeten we ervoor als brief betalen, terwijl het een drukwerkje was, de postbeambte had erg met me te doen en zei dat je voortaan dergelijke brieven kon terugzenden met de mededeling “vertrokken naar Indië, van Hoytemaweg 4” en dan frankeren ze ’t zelf wel bij. En toen hij me het pakje van jullie erna gaf, zei hij, dat jullie er voortaan “geschenk” of “cadeau” op konden zetten, dan hoefde je er niets voor te betalen, dat was een nieuwe regeling. Echt iets voor de post om zoiets niet bekend te maken onder het publiek! Op die manier kun je fijn allerlei sturen en met Sinterklaas misschien ook. Je moet eens informeren bij gelegenheid. – Axel’s vakantie is nu bijna om – hij informeerde gister of het met Kerstmis weer vakantie is! – Ik heb geen enkele keer met de kinderen gezwommen, wel jammer maar het was niet te doen in deze drukte met de huisinrichten, Verenigingen, Anneke in de buurt, naaister enz. Anneke komt nooit beneden tenzij we haar halen. Dat kost dus allemaal veel tijd. Thijs was hier een paar maal met de kinderen. Wytje was verrukt van de jonge hondjes, de “Hansjes” en wil erg graag één, maar Anneke is bang voor Tineke. – Degene die ons Tommy terugbezorgde met inbegrip van 3 a.s. hondjes heeft zich nog niet laten zien, maar we hebben haar gezegd dat ze verplicht is één te nemen. En onze djongos wil er ook graag één. Hoé hij dat wil doen, is ons alleen onbegrijpelijk daar hij op ons erf woont. – Nanda heeft 5 weken geleden haar enkel gebroken, een geluk dat haar dochter uit haar eerste huwelijk bij haar is. Die zal haar nu ook vervangen bij het brengen naar hier van de kinderen, die nu beiden hier op het Lyceum zullen gaan en bij een leraar in huis. Zij zal bij ons logeren. Als ik daaraan denk, rijzen mijn haren te berge, daar onze logeerkamer momenteel de rommelkamer is, waar ook Tommy plus kroost woont. [2] Vanmorgen maakten we de kamer al enigszins bewoonbaar, maar nu staat de grote kist van mijn spiegel er nog, die nog steeds mooi is ingepakt. Hok maakte al ontwerpen voor een tafel eronder, maar ik zocht er nog geen uit. Degene, die ik nu heb van Tia Hettema is erg prettig. Jullie stel staat er beeldschoon op, de spiegel, 2 borstels en de kam en dan past een spuit voor eau de cologne, die ik aan boord met een race won, er precies bij, ook roze, een genot om daaraan plaats te nemen, ik heb dan nooit haast! – De kinderkamer nadert zijn voltooiing. Vanmorgen hing ik de kapstok op, op Lisa’s hoogte voor hun badjassen, Axel’s dassen en de mooie groene waszak (grappig dat we toen groen kozen!). Een paar geborduurde doeken hangen ook al. Lisa heeft er één van Baukje met allemaal dieren en daarnet kreeg ze het er benauwd van, van al dat gedierte boven haar hoofd en huilde toen ik was weggegaan. Gelukkig kon ik haar bepraten en sliep ze gauw in. – Gisteravond was ik met een paar “Vrouwen” naar een congres van Inheemse vrouwen. Ze waren in grote getale opgekomen en ’t was interessant te zien hoe goed ze luisterden. Helaas ontging ons bijna alles doordat er Maleis gesproken werd en geen Pasar Maleis, zoals wij met de bedienden spreken. Het is merkwaardig hoe moeilijk die taal is. – De avond daarvóór moest ik naar een vergadering van het propaganda comité van de Democratische partij; er gebeurt heel wat hier zoals je ziet, gelukkig zal ná de verkiezingen alles wel minder druk worden. Maar het is wel enig alles mee te maken. De Inheemse vrouwen willen ook graag het actief kiesrecht, dus op dát punt kunnen we samenwerken. Maar verder streven ze naar de afschaffing van de polygamie, verbetering van hygiënische toestanden e.d. – Zondag maakten we een heerlijke tocht met Anneke en Thijs helemaal in de krater van de Papandajan, een enorm grote uitgestrektheid met veel kokende bronnen en uitslaande stoom. We hadden grote pret bij het opwarmen van de nasi goreng die m’n kokki gemaakt had op een hete plaats, die een gids ons wees, het werd werkelijk gauw warm. Hok werd met de pan vereeuwigd![1]

– Helaas gingen we te laat naar het panorama – de lucht zat dicht van de mist, dus we zagen niets, maar het was enig. De kinderen hadden tot 12 uur bij Wyt en Menno gespeeld en verder had Karja voor ze gezorgd. Het is echt prettig zo’n betrouwbaar iemand te hebben. – Elke dag komt er weer iets meer klaar aan ons huis. Zondag kregen de groene gordijnen in de voorkamer een donkerbruine rand, heel netjes en nu nadert Axel’s pak zijn voltooiing en dán weer de gordijnen in het kantoor, die al een paar weken zonder zoom hangen! Dagelijks pak ik ook weer een kist uit en verbaas me over de hoeveelheid goederen die we bezitten, afschuwelijk! Moeilijk alles weer een plaatsje te geven, ik laat veel in de kisten, maar dat moet later weer gesorteerd worden dat ik weet waar alles precies is. [3] Ik ben dolblij als ik eigendommen terug kan geven, deze week stuurde ik 6 kisten leeg terug naar Hok’s kantoor op een grobak met Axel mee – een heerlijke opruiming. Karja mag nu enige kisten als tafel gebruiken, dat ruimt ook weer op! En dan neemt Houw over een paar maanden veel koffers mee naar Europa en eind september vraagt Tia Hettema haar boel terug, straks hebben we weer plaats teveel!! – We zijn benieuwd hoe jullie het in Groningen had. – Vandaag vier je natuurlijk de 2e verjaardag van je schat Marijke! Heel hartelijk omhelsd. Jammer dat je haar geen koek op de arm kunt binden!

Dag omhelsd

Eida.

HOK

G. Gelukgewenst met Marijke. Axel heeft de eierlepel in watten gepakt en wilde haar liever bewaren, maar heeft tenslotte er zoveel naar gekeken dat het snijwerk stuk is. De tocht naar de Papandajan was erg gezellig. Anneke en Thijs hebben de benzine + tol betaald, wat erg welkom was, daar we zeer slecht bij kas zijn. De rit heeft ons een groot lek in de achterband bezorgd. – Eida is druk bezig met haar Verenigingen. Na de verkiezingen [4] in augustus zal het wel wat rustiger worden. Zondag draaiden we de films af van de prille jeugd van Axel. Lisa kon niet begrijpen dat zij het niet was. De kinderen gaan ’s ochtends vaak met een dame hier in de buurt in het Jubileumpark spelen. Genoemde dame vindt Lisa zulk aardig gezelschap voor haar zoontje, dat van Lisa’s leeftijd is. – Axel vindt dat het nu al tijd wordt dat de oogjes van de “Hansjes” opengaan. Die kinderen van Tommy zijn reuze mormels. Alle drie vrouwtjes, zodat het heus niet gemakkelijk zal zijn om ze kwijt te raken. – We hebben vandaag een nieuwe tuinjongen gekregen. De oude werd ziek en nu hebben we zijn zoon. De nieuwe kan gelukkig fietsen. Veel plezier op uw reis toegewenst.

Dag Hok.