EIDA

4 mei 1937.

Geliefden –

Anneke’s verjaardag nadert al. Helaas ben ik te laat om jullie daarmee geluk te wensen. Wij hadden Thijs zaterdag te eten nadat de logees weer naar Klaten waren vertrokken. Tot zijn vreugde aten we erwtensoep! Eerst had ik hem enige dagen tevoren 20 minuten gezelschap gehouden in de trein toen hij op het perron Bandoeng zolang de tijd had. En zo zijn we weer wat bijgepraat. Anneke schreef me juist gister ook. Ze heeft een zeebaboe voor me, een tandeloze weliswaar maar die het meest aanbevolen werd. Het lijkt me bij nader inzien fijn zo’n mens te hebben. Annie Schüller had er juist ook één voor me, van een reisgenoot van Jan. Ze heeft de knoop doorgehakt en is op hun trouwdag 16 april (!) weer bij Jan teruggekomen, gelukkig dat ze er af kon van de school in Semarang! Jan’s moeder zal het nu toch zeker al weten? – Riek had het plan om de 6e al in Bandoeng terug te komen uit de bergen en gauw naar huis te gaan, maar nu komt Henk opeens oók hier, de 17e. Ik heb haar onze logeerkamer maar weer aangeboden, hoewel ze in een hotel wil gaan, maar ze komen op zulke grote kosten en Riek is een erg [2] gemakkelijke logee zonder emoties. Dat was anders bij de Thungs! Hiang kwam op zijn verjaardag uit Batavia terug. Ze kregen zelfs allerlei bezoek die dag, terwijl ik de kinderen naar bed moest brengen. Het was een toestand: Hok hielp gelukkig ontvangen buiten op de voorgalerij – in de voorkamer speelden Paul en Mady met 2 vriendjes en in de eetkamer aten Axel en Lisa met mij. Verder kwam de kokki extra weer terug om de hors d’oeuvres te maken, waarvoor Nanda allerlei ingrediënten had ingeslagen. Lisa kon natuurlijk niet slapen en beweerde steeds “plasje doen” en “nat”. Jullie zult je verbazen over haar woordenschat! en begrip. Gister wilden zij beiden een stuk djeroek hebben, waarop Lisa Axel toevoegde “nee; mij!” Komisch is het gewoon. Open maken heet “máke”, en “los” weet ze ook al. Als m’n kimono of jas openhangt, moet die met alle geweld dicht en de hele dag wil ze “wàsse, Mamma”, haar handjes nl., ze plast dan heerlijk met water. Als ik haar uitkleed voor een schone trui of zo, heet het “bàje” en dan slaat ze van pret zich op de buik. Een grappig gevalletje. Een “oto” en “tlein” weet ze ook al op plaatjes te herkennen en dat ze op een hansop “eendjes” heeft. Zij spreekt alle woorden zo goed uit, terwijl Axel er vroeger een eigen taaltje op nahield! “Lekker” en [3] “niet-lekker”, daarover heeft zij haar vaste mening waaraan niet valt te tornen. Ze heeft sinds gister een kleine darmstoornis. Voor de zekerheid de ontlasting maar naar de dokter gestuurd, die haar poeders gaf en een weinig streng dieet. Haar poeders vindt ze niet lekker door de thee, maar daarnet gemengd met 2 scheppen suiker beviel het haar uitstekend. – Half Bandoeng is bezig op te breken. Geweldig hoeveel mensen er weggaan. Ons huis steeds maar niet verhuurd. Ik ga deze week beslist adverteren. – Gister en vandaag zocht ik al m’n bewaarde lapjes en lappen uit en gooide hoeveelheden weg, wat nog gebruikt kan, stop ik in een grote koffer, waarvan de werkelozen morgen de inhoud komen halen. Ik moet me er echt toe zetten om allerlei weg te doen wat nog goed was, maar niet meer gebruikt, zoals te nauwe jurken en schoenen. Ik vind het een gezellig werk dat opruimen. Pas las ik alle gedichten van ons trouwen nog eens en bekeek ik veel kieken. Ik wil dolgraag de kiekjes uit Indië nog opplakken vóór we weggaan. Of het zal lukken is een andere kwestie! – Ik ben uitgenodigd in een jury voor een babyshow van Chinese baby’s. Ik voel er niets voor en Hok vindt het niet noodzakelijk. Alleen geneer ik me dat we ons altijd terugtrekken als ze ons in de Chinese wereld willen halen. Houw zou het nooit goedkeuren maar ik [4] ben allang blij een uitvlucht te kunnen zoeken! – Gister naar een concert: zang door Betty van der Bosch – Ze zong 4 liederen van Henk Badings, een componist, paleontoloog [HOK mijningenieur], die van Hok [HOK en collega’s] een veeg uit de pan kreeg onlangs, maar die dankbaar aanvaardde. Hij is na zijn proefschrift directeur van een muziek conservatorium geworden. Bijzonder fijn vond ik zijn liederen. Van Mengelberg zong ze ook maar Duitse. Alleen van Badings waren Hollands, heel typisch doet dat aan. De mensen horen liever Russisch. Dan alles in hun gezicht geslingerd worden, zonder dat ze er hinder van hebben, want wie verstaat het?! – Ik schreef jullie toch dat we Axel van school namen. Deze éne maand kan hij zich wel zélf amuseren. Hij helpt me op zijn manier maar vindt dat er schot in moet zitten want hij kan niet meer zolang wachten vóór hij naar Open en Oma kan gaan! Daarnet vond hij ’t nodig dat ik jullie ging schrijven en hij deed er dan een kusje bij; bij dezen dan • •! – Hok dankte de hemel toen de Thungen verdwenen waren. Het was hem veel te druk. Paul sliep hier ook nog een nacht op Nanda’s verzoek, at en ontbeet bij ons, doordat hij vrij had op 30 april. Van hen allen mogen we Nanda altijd het liefst. De laatste avond hebben we trouwens met ons vieren gezellig gepraat – Hiang wil graag meer van de Vrijmetselarij weten. Het zou wel fijn zijn wanneer hij zich daarvoor ging interesseren, want hij is op ’t ogenblik volkomen Chinees georiënteerd. Hij wil Paul zelfs lid maken van een Chinese vereniging, wat Hok hem ook afried. – Wil je Juffr. Harting vragen allerlei papier en fröbelwerk voor Axel mee te willen brengen naar

[Randje pag. 4]

Mieders – Zet de uitgaven maar op onze rekening. Werkjes met wol vindt hij ook fijn, omwoelen en zo en kralen rijgen en naaien! Thijs vertelde juist dat Juffr. Harting daar plezier in heeft.

Dag hoor.

Omhelsd Eida. [5]

HOK

G. Nog 6 weken, wat de tijd vliegt! Gelukgewenst met Anneke’s verjaardag. Mijn werk schiet, gezien de omstandigheden, goed op. Er ligt weer een publicatie drukgereed: “Weitere Untersuchungen über Miogypsiniden II”. Ik zal het drukken daarvan nog verzorgen. Hierna hoop ik er nog één, een korte, te voltooien, dan is het vakantie (zolang als het duurt natuurlijk!). Het C.O.B. (= Certificaat Ophouden Betaling {van mijn salaris}) heb ik al ter invulling ontvangen. Dan merk je dat je al dicht bij het verlof bent. – Van de Opel dealer “v.d. Valk” heb ik nog geen antwoord op m’n definitieve bestelling gekregen. Moeder zoudt u hem voor me willen opbellen (tel. 773 666) en hem op het hart drukken mij zo spoedig mogelijk het gewicht van de wagen op te geven. Dit heb ik absoluut nodig voor het Carnet de douanes! De andere gegevens kunnen later volgen! Hartelijk dank. –

Verschillende verenigingen heb ik reeds afgezegd. – Uw aanbod om in Vaders kantoortje te werken aanvaard ik gaarne, maar of er veel van werken komen zal, weet ik niet. Ik heb altijd een laboratorium nodig en dan het materiaal. Het laatste kan ik niet overal meeslepen. – Thalmann heeft in het bijzijn van een der Bandoengse collega’s met Zwierzychi over mijn werk gesproken. Het resultaat is dat Zw. nu zeer manis (= poeslief) doet. – De mensen in Utrecht schijnen mijn werk au serieux te nemen. De anderen zwijgen het dood. Een van de mensen uit Leiden, die me kwam bezoeken heb ik tot zijn grote verbazing gezegd, dat het voldoende is wanneer ik zelf mijn werk ernstig neem, de rest hoeft er geen rekening mee te houden. Wat hij van me gedacht zal hebben, weet ik niet. Hij deed nl. zeer uit de hoogte.

Dag Hok.