EID

Geliefden – Em en Dirk zijn weer vertrokken. We namen geen plechtig afscheid op Em’s verzoek. Over een jaar zien we elkaar alweer en wat betekent zo’n tijdsduur voor een Indisch mens. We hebben weer echt genoeglijk bijgepraat, vooral de laatste morgen dat we samen met Axel in het Jubileumpark zaten en Em ten zeerste genoot van de frisse berg- en boslucht. Axel was niet van haar af te slaan. Hij vroeg steeds haar aandacht, maar als echte kindervriendin vond ze het niets lastig, maar in tegendeel genoeglijk. Ook Lisa mocht zich in haar belangstelling verheugen. Ze was zeer gesticht over ons stel hummeltjes! – Em zelf vond ik er bijzonder goed uitzien.

’t Is echt heerlijk dat ze na zo’n korte tijd in Indië alweer terug kan, nu ze nog zo blozend is en ook haar banden met vrienden nog hecht zijn. Ze heeft vele cadeautjes verzameld, maar ik vermoed dat ze die pas ná de baby zal gaan uitreiken, en niet als een rond tonnetje! Merkwaardig hoe ze aan alle kanten dik is, ook haar rug en haar gezicht. Haar haar groeit vrij lang, laag in haar nek en krult keurig en weelderig, zodat de dikte van haar lichaam daar- [2] onder minder opvalt. Ze is nog steeds evenwichtig, dus alles prachtig in orde. Ik heb haar nog vergeten te vragen over dokter en ziekenhuis. Moeten jullie dat voor haar regelen? – Truitje was pas 3 dagen naar Batavia. Ze weet pas sinds kort dat haar moeder daar woont en nu kreeg ze bericht dat die ziek was. In 10 jaar hadden ze elkaar niet gezien en de moeder was er enorm van streek van, geen wonder, en zijzelf ook nogal. In die dagen had ik het enorm druk daar ik behalve de kinderen ook het koken nog voor mijn rekening moest nemen. Gelukkig had ik hulp aan de baboe. Maar we hadden die dag ook nog een nieuwe huisjongen, sinds Soma de derde! De vorige was weer weggebleven de laatste dag van Em en Dirk. Gelukkig bleek dat we nog niet álle huisjongens van Bandoengafwerkten!! – Vanavond is nu ons plan de K XVIII[1] te gaan zien, de laatste avond, vandaar dat ik nu op het thee uurtje zit te schrijven. Zou het heus de eerste film van de Koningin geweest zijn, zoals de krant vermeldde? Kan toch haast niet – Axel is met de vlieger op de rug met Hok het veld ingetrokken. Het blijkt ook voor Hok nog een even groot genoegen als in zijn jeugd om vliegers op te laten. Axel vindt [3] het mooiste aan het vliegeren wanneer Hok briefjes naar boven laat gaan. – We zijn net terug van de K 18 film, schitterend in één woord, in alle opzichten, we hebben echt genoten al was het wel enorm vermoeiend. Geweldig wat die mensen gezien hebben, echte genoeglijke zeelui, zoals ze b.v. Kerstmis vieren in een ruimtetje vlak op elkaar. Wat een wereldsteden hebben ze aangedaan. Buenos Aires is geen kleinigheid! en Kaapstad. – Lisa heeft geen weegschaal meer – de zoon van Irene heeft hem nu, een slap mager baby’tje met grote blauwe ogen. Misschien is hij van de reis zo verslapt, maar zijn armpjes en die van Lisa is een enorm verschil. Lisa is trouwens helemaal stevig veerkrachtig. – Vandaag had ze blijkbaar slaaptekort. Ze [4] wilde de 4e voeding niet, maar wilde alleen maar slapen. Ze houdt er dus dezelfde manieren op na als Axel, erg praktisch. – Vanmorgen heeft Axel met enthousiasme de tandartsstoel beklommen. Tussen zijn bovenvoortanden was een gat, dat dichtgemaakt is. Hij heeft geen kik gegeven, zelfs niet met de ogen geknipt. Hij vond het prachtig. Het spoelen deed hij bepaald met schwung! – Gisteravond was ik met 2 vriendinnen naar de Ver. voor Vrouwenrechten, waar ons wat verteld werd van de Huwelijkswetgeving – het was zeer leerrijk, vooral daar we gestencilde papieren erover kregen. Ik ben de Vivos leden ook aan het bestoken, er waren er nu 4. En vrijdag hebben we op de Vivos een lezing over Johanna Naber[2], dus wie weet wordt er nog meer belangstelling gewekt. Misschien doe ik moeite die Naber lezing ook voor de Vrouwenrechten te krijgen. Die Vereniging groeit geweldig, een enorm actieve presidente hebben we. – Dien schrijft net dat ze voorjaar ’38 met verlof gaan, dus alle kans dat we ze niet meer zien, vervelend – Emy en Jan zullen ook wel later gaan omdat hij nu pas in Buitenzorg is. –“Vrouw en gemeenschap” krijg ik toch. Tante Masje vergat me zeker af te schrijven.

Dag Eida. [5]

HOK

G. Vader’s verjaarsfilm is vandaag eindelijk weggestuurd. Onze verontschuldigingen voor deze zeer late afdoening. We hopen, dat de inhoud veel zal vergoeden. Verleden week vergaten we hem door al de logeerdrukte. Dirk stelde voor om hem voor ons mee te nemen. We menen echter, dat we hem beter kunnen sturen, daar hij dan een week vóór Em’s komst er is en u er alle aandacht voor kunt hebben. De film is er hoofdzakelijk een van de kinderen. U ziet Lisa als gymnaste, in training voor de a.s. Olympiade, Axel als zwemkampioen. De angst voor water is dik op zijn gezicht te lezen. Eidje als duikster. Verder ziet u heel even onze juf. – Sinds een paar dagen vlieger ik met Axel. Hij vindt het erg leuk, maar zijn vader niet minder. Vooral is het brieven sturen naar de vlieger een groot succes. Het gaat dan vergezeld met groeten van Axel aan opa oma Holland. We hebben het deze week in vergelijking met de vorige erg rustig gehad. Alleen moesten we zaterdag tot maandag Truitje missen, die naar haar moeder ging. Toen had Eidje het erg druk. Vanavond kunnen we eindelijk naar de K 18 film gaan. Het schijnt de moeite waard te zijn. – Met mijn werk vlot het niet erg. Ik voel me nog vaak slap. Ik heb de laatste weken er dan ook erg van genomen. Kalmpjes aan, te zijner tijd komt de lust weer.

Dag Hok.