EIDA

31 maart 1936.

Geliefden – Hok’s verjaardag is achter de rug, een gezellige dag. Juist zo genoeglijk dat hij thuis was. In zijn zijden kamerjapon ontving de jarige gasten meest dames! Mevrouw Wormser die ik de volgende dag hielp verhuizen naar haar hotel, kwam ook met Chrisje en de Schüllers tot onze verrassing met de ondernemingsauto daar hun eigen in Bandoeng te koop staat. ’s Avonds dronken de Linn’s een glaasje wijn bij ons. ’s Morgens vroeg zong Axel al van “langselege” en we kwamen met z’n allen met pakjes bij Pappie’s bed. Het hoofdcadeau was een speciale schrijfmachinetafel, die Hok evenwel nu ook gebruikt om weer meer boeken op neer te kunnen leggen. Daarop staat een portret van Lisa + Axel en één van ons drieën, vergrotingen van kiekjes, de eerste met “het kastje” genomen. Die van Lisa en mij krijgen jullie als vergoeding voor het uitblijven van de film – ’t Is een wonder wat een mooie foto’s je met dat kastje kunt maken, jullie zult ze zien. Truitje nam die van Axel en mij en een kennis die van ons drietjes, de rest nam ik zelf op het galerijtje van de Wormsers. Het was nu moeilijk om alles geheim te houden nu Hok zelf de hele dag thuis was! Gelukkig viel alles nogal in zijn smaak. Hij kreeg ook speelgoed voor zijn kinderen, een rammelaar en een vliegmachine, Douglas model, dat hij voor Axel moet uitsnijden uit hout. Hij heeft er al 2 klaar, 1 hangt boven de eettafel aan de lamp, erg leuke dingen. Hier is zelfs aluminium verf bij; deze zal wel “echt” worden. – Morgen gaat Hok misschien naar kantoor, de wond [2] heeft steeds niet dicht willen gaan maar dankzij goede raad van Linn is hij nu prachtig geslonken evenals mijn verwondingen “voor Tommy-vechten” zoals Axel dat noemt dankzij het houden in heet sodawater. Al het vuil is er zó schitterend uitgetrokken. – De nieuwe buren zijn bezig in te trekken, ze hebben een zoon van een jaar of 8, dus niks voor Axel; Hok gelooft dat er ook een klein meisje is; ik hoop het maar. Hij fietst nu heen en weer op straat maar vraagt toch niet naar Chrisje, typisch. – Lisa zou gister met nasi tim beginnen maar ik vergat het op het kritieke moment en gaf haar te drinken, dan vandaag maar. De box staat nu ook klaar, de baboe is bezig een mat te kopen om erin te leggen. Het wordt nu dus opeens al een groot meisje. – Van Em kreeg ik nog geen antwoord op mijn briefkaart met de prijzen van Hotel Homann voor logies en ontbijt. De hotels zijn hier met Pasen zó vol dat ze niet konden “beloven” dat er nog plaats zou zijn als ze het niet snel opgaven. Ik hoop maar dat het hen niet te duur is ƒ 18.- met z’n vijven. Ze zullen dan bij ons eten, 2 maaltijden. – Jullie brief kwam keurig vrijdag aan en Hok was erg blij met het beloofde boek van jullie en dat van mij. “De Opstand der Horden”[1] kreeg hij van de Linn’s. Ik ben erg benieuwd wanneer hij ze zal lezen. – Zondag zwommen Axel en ik alleen. Hok wilde liever thuisblijven. In een auto schokt het nog wat – Wat heb jullie Vader’s verjaardag genoeglijk samen gevierd. Nu komt de tijd weer aan dat je ’t waardeert als je eens samen alleen bent! – Hok is inderdaad tegen zonsopgang geboren, om half 5 [3] naar Mamma zich meent te herinneren. Het adres van Irene is in mei al in Bandoeng: Tasmanstraat 30. Ze gaat 15 april aan boord. Ze gaan allemaal bij de Buck’s in huis hoewel Lettie no. 4 verwacht en Irene er dus 3 heeft en vermoedelijk haar schoonzus ook nog meebrengt! Ze krijgen vast ruzie! – Geweldig dat Marc nu arts is, zou hij nu voor de praktijk deugen en waar gaat hij die uitoefenen. Hier in Indië zijn nog plaatsen waar geen dokter zit. In Palembang b.v. is alleen een militaire dokter, die eigenlijk geen tijd heeft voor andere patiënten. Het klimaat is daar als Batavia. Hier in Bandoeng komt er haast elke maand een dokter bij, als je ook denkt hoe de chirurg die Hok hielp een halve maand van ons salaris verdient in een kwartiertje en het dan allang mooi vindt en niet eens thuis meer kwam kijken. – De korstjes zijn er bij Lisa al afgevallen van de pokken, veel last heeft ze er niet van gehad. – Wat fijn dat jullie weer bij elkaar zijn in Tirol – er is daar nu zeker ook geen sneeuw meer – Anneke en Thijs lezen deze brief dan zeker ook weer en dus kan ik hen vast bedanken voor de briefkaart op Hok’s verjaardag. Als Vader en Moeder weer weg zijn, krijgen ze eens een brief van me. Toen ze nog in Indië zaten, hoorden we meer van elkaar dan nu! – [4]

HOK

G. Erg bedankt voor de verjaarsbrieven met gelukwensen, postwissel, + Herfsttij der Middeleeuwen[2], dat een dezer dagen wel arriveren zal. – Reuze gezellig gejaardagd, ofschoon mijn ex-blindedarm me niet vel bewegingsvrijheid veroorlooft. Van Eida: mooie kiekjes gekregen + lijst; typewriter-tafel; bloemen; taart; vliegmachien, die ik voor Axeltje maken mag (het is een nieuw soort speelgoed, dat je zelf snijden moeten; geschikt voor volwassenen) verder een rammelaar voor Lisa. Veel damesvisite, die ik in een eveneens verjaarskamerjas ontving. ’s Avonds familie Linn, mijn huisarts met wie we een flesje Bourgogne ledigden. – Met mij gaat het best. Ik ben nog wel niet op kantoor geweest, vanwege de wond die nog niet helemaal in orde is. Overigens alles best. – Over een publicatie, die net verschenen is het volgende judicium van Dr. Thalmann: „Ihre Miogypsiniden-Revision[3] ist ohne Zweifel das Beste was bisher auf dem Gebiete der Grossforaminiferen publiziert wurde, und als Beispiel einer entwicklungsgeschichtliche-philogenetisch orientierte Studie gerade zu klassisch. Ich gratuliere Ihren vom Herzen dazu und möchte immer und immer wieder die Hoffnung aussprechen, dass dieser Arbeit bald weitere und noch ausgedehntere folgen mögen. Ich bewundere ferner Ihre Geduld, welche Sie bei diesen minutiösen anatomischen Untersuchungen beweisen und beneide Sie um Ihre hohes Mass an räumlich stereometrischer Auffassung und Darstellung.“ De heren in Holland zullen nog groener worden van nijd. – De volgende maand verschijnt het vervolg van deze studie. Ik ben er erg enthousiast over.

Bedankt voor A. en Th.’s gelukwens. Deze kwam op tijd. Veel plezier toegewenst in Tirol met A. en Th. Onze groeten,

Hok [5]

EIDA

Dinsdagmiddag.

Lisa is erg aan het brullen. Ze is wat verkouden en is erg boos dat ze de nasi tim in plaats van de melk kreeg en niet alle twee. Twee uur na de nasi tim moest ik haar alweer voeden, daarvóór en daarna sliep ze niet en zo stopte ik haar nu om 6 uur maar weer in bed. Ze is nu ook ingeslapen, gelukkig. – Ze komt veel te weinig aan de laatste tijd, 2 weken achter elkaar 70 gram terwijl 100 wel het minimum is. Het bewijs dat ze nu van de borst af moet. – Het zou wel leuk zijn als jullie voor Axel’s halfde verjaardag wat boekjes stuurden die we met hem lezen kunnen en waarin hij plaatjes kan kijken. Die kun je dan als drukwerk sturen zonder invoerrechten, speelgoed kunnen we hier dan wel krijgen. – Homann heeft de kamers voor Em en Dirk afgestaan!! Ze komen dus vast en Em blijft dan nog een paar dagen alleen. Axel kent ze allemaal al Tante Emma en aanhang en weet dat ze met een grote auto komen! 

Dag hoor,

Eida.