EIDA

3-12-‘35

Liefjes – Wat nadert Sinterklaas hard, en nog geen gedicht rees in mijn brein! Ik moet er nu overigens nog meer maken daar onze Truitje ook bedacht moet worden – Ze heeft het nu druk bij ons gekregen, daar we haar nu eens laten koken voor de variatie. De hulpbaboe deed ik net weg en de djongos is wel blij dat hij van het koken af is. Truitje kan enorm veel werk verzetten want om 12 uur baadt ze Axel toch nog en helpt bij zijn eten en om 2 uur eten wij weer – Ondertussen verft ze het kinderzitje dat Axel op zijn verjaardag krijgt – de autoped moeten we ook voor zijn verjaardag bewaren want hij heeft hem al ontdekt bovenop de kast. – Gisteravond zetten we allemaal onze schoen op ook Lisa en Truitje. Maar Axel deed vanmorgen in bed en dus moest het autootje dat hij kreeg bewaard worden. Hij begrijpt dat heel best en vindt het zeer rechtvaardig zodat hij er niet om vraagt hoewel ik het vlak in zijn buurt zette opdat hij steeds zijn zonde zal gedenken. Elke avond voor hij gaat slapen zeggen we ’t hem ook eraan te denken om op tijd te roepen maar steeds helpt het maar een paar dagen. Ik hoop dat Sinterklaas een handje meehelpt. Jullie brief is er nog niet helaas. Ze hebben nogal vertraging. Ik hoop maar dat de onze voor jullie Sint op tijd kwam, en Anneke [2] gelegenheid had de opdracht uit te voeren. Gelukkig dat Anneke zo gauw weer beter was van de reumatiek – Lisa heeft nu tegen mij zo genoeglijk gelachen, 3 maal achter elkaar toen ze 7½ week was! Het beviel haar zo goed dat ze ’t nu steeds doet als haar buikje vol is en als Hok met haar speelt van klap eens in je handjes. Ze heeft dan beeldige kuilen. Hok zegt dat Lisa een door hem verbeterde uitgave van mij is! Leuk dat jullie ook Em’s en Dirk’s enthousiasme over haar en Axel kreeg, want dan lijkt niet alles zo opschepperig!! – Enig dat Lies Andriessen bij jullie was en dat ze jullie ook zo goed beviel. – Ik heb in m’n eentje 2 jurken gekocht; eerst is Hok meegegaan maar zonder enig succes. De volgende dag alleen lukte het me direct. Ik heb nu maat 44, een jaar geleden 40! Maar ik zie er nu ook goed uit, zegt “men” al kun je dat niet erg vertrouwen gezien het feit dat ze dat in ’t Ziekenhuis al zeiden en enige weken later weer: nú zie je er goed uit, beter als toen in ’t Ziekenhuis en zo gaat het steeds door! Donderdagavond was ik op Vivos, waar ik voor ’t eerst Tine Sparmann weer zag. We gaven elkaar de hand, maar zij wendde zich meteen weer af. Ik doe precies tegen haar als tegen de anderen, misschien komt ze er [3] weer overheen. Degene, die naast haar zat hield me juist staande om uitgebreid naar de baby te informeren. – De volgende dag hadden we vergadering van de Vereniging voor Vrouwenrechten, waar Mevrouw Kluit-Kelder uit Batavia een keurige propagandalezing hield waar ook mannen (4!) waren – Wie weet gaat Hok ook nog eens mee. Als ik zo goed kon spreken als Mevrouw Kluit, zou ik hem vast al overtuigd hebben! – Verder was ik ook nog op een demonstratie van Vereniging v. Huisvrouwen. Er zijn nog steeds dames voor te vinden om mooie schotels en taarten te bakken. Wie weet kom ik er ook weer eens toe. Voorlopig overigens nog niet. Vanmorgen stopte ik van allerlei goed van mijn echtgenoot en morgen laat ik nog 2 jurken maken. Ik span me meteen maar een beetje goed in, daar ik van m’n “magere jaren” (!) er haast geen meer aan kan. Ik heb nu een erge voorkeur voor effen, kocht terra en groene zijde; de beeldige Liberty van jullie vind ik dan des te mooier omdat hij dan anders is dan één ander. Die laat ik eind van de maand maken omdat dan m’n eigen naaistertje pas tijd heeft. Hoe is eigenlijk Anneke’s jurk bevallen die ze hier in [4] Bandoeng liet maken? – De IEVA gaat verhuizen, 2 huizen verderop, groter mooier en ƒ 35.- goedkoper per maand! Op Axel’s verjaardag hebben we ’s avonds er onze vergadering – Het bestuur is minder tevreden over de eigenschap van Adri Buriks dat ze wat we met haar bespreken niet voor zich kan houden maar met de leerkrachten bepraat, vervelend. Het moet haar nog eens gezegd worden. Ze maken nu klaar voor het Gouvernementsdiploma, ik hoop maar dat we succes zullen hebben met het examen in ’36. – Er bestaat hier een voorschrift dat paleontologen niet kleurenblind mogen zijn, dus dáárvoor moet Hok dispensatie hebben, anders zou hij afgekeurd moeten worden. Hij heeft langs omwegen gehoord dat het hem verleend wordt. Houw heeft ook goede kans voor de vaste dienst, schreef hij, fijn is dat. – Tegenwoordig zegt Axel als hij graag iets wil hebben: “Aatje mij” erg moppig. Hij had het vanmiddag opeens weer over “Màmma Ziekenhuis” en hij zet dikke verhalen op over “Sisa” niet koekje eten en lachen – net komt hij binnen mij roepen en als ik zeg dat ik dadelijk kom, zegt hij “Mamma even toortje” (= kantoortje tegenover Pappie’s kantoor) – Vanmorgen sloeg hij Chrisje niet terug toen ze hem sloeg maar hief een strijdkreet aan waardoor ze terugweek! Dag Eida. [5]

HOK

G. Het valt ons met de dag meer op, hoeveel Lisa op Axel lijkt. Het is hetzelfde hoofdje, smal en lang naar achter uitgetrokken, een zelfde trekken met de lippen als er gehuild moet worden, hetzelfde bij het oprichten van het hoofdje. Zij is natuurlijk meisjesachtig verder van snit en de oren staan ook niet zoveel uit en de mond is kleiner. Zij slaapt nu de nachten door, we zetten haar ook niet meer alleen in de studeerkamer, maar in Axel’s kamer. Hij bemoeit zich nu en dan ook al met haar en weet niet van jaloezie. – Ik heb mijn publicatiefonds van ƒ 1.000 bij elkaar. Nu verkeer ik echter in de merkwaardige omstandigheid, dat dit fonds waarschijnlijk niet nodig is, want het Tijdschrift waarin ik geregeld publiceer heeft voor de auteurs een zodanig gunstige regeling geschapen, dat het nu waarschijnlijk niet meer nodig zal zijn, dat er uit eigen zak bijgepast wordt. En bovendien regel ik zelf het gedeelte van het Tijdschrift, dat voor mij van belang [6] is. Ik hoop maar dat Anneke weer monter is. Het is wel eenzaam voor Thijs, gelukkig dat hij veel vrienden heeft. – De versjes voor Sinterklaas moeten nog gefabriceerd worden. Axeltje schijnt bang te zijn voor die goede man. In een winkel op Braga zit sinds enige weken een Sint. Als we daar langslopen, sluit Axeltje zijn ogen, hij wil voor geen geld mee naar binnen. Wellicht dat hij de baard griezelig vindt. – Lisa lacht met heel diepe kuiltjes in de wangen, precies als Anneke. – Ik ben op kantoor nu erg druk bezig: ik moet de geldschenkers voor het fonds ook tevreden stellen, zodat ik steeds maar bezig ben met het klaarmaken van publicaties.

Dag prettig Sinterklaas toegewenst.

Hok.

Groeten aan A. en Th.