EIDA

Geliefden – Morgen beginnen we weer normaal ons eigen leven zonder logees! Houw is vandaag weer naar huis gegaan en Axel slaapt vandaag weer voor ’t eerst sinds 3 weken in zijn eigen kamer, hetgeen hij direct weer prettig vond.

Overigens heb ik morgen net nog 1 dag om geregeld te huishouden want opeens wil Annah weg en nu kunnen we weer met een kokki aan de sukkel gaan! Enfin, wat doe je ertegen – ze geeft geen reden op, nogal eigenaardig, ik had haar bijna net zo lang als Axel oud is. – De dag voor Pinksteren kwam ik weer thuis, erg plezierig – in Batavia genoot ik van de middagen en avonden, maar de ochtenden vond ik nu ook wel erg drukkend zodat ik geen neiging had me te verplaatsen. Op den duur went dat natuurlijk, want Emma is de hele dag druk in de weer en ziet er nooit verhit uit – Ze is steeds erg actief en heeft oog en oor ten alle tijde voor de kinderen, hetgeen ik enorm bewonderde en Dirk is zo in zijn evenwicht en jolig, ’t is ongelooflijk – Deze week is er heel wat gebeurd. We vierden de avond van Anneke’s vertrek enorm genoeglijk en deftig in Hotel des Indes met eet- en danspartij, aan ’t laatste deden Hok en ik niet mee, aan ’t eerste des temeer! – Naar boord reden Hok en ik met alle Remptjes mee – ongelooflijk warm en vol was het daar, ze konden niet op tijd vertrekken daar de mensenstroom van wegbrengers maar aanhield. Het is fijn dat de beide kindertjes weer helemaal goed waren. Mennootje at enorm om de schade in te [2] halen – Ik ben net enorm opgehouden door Henk, Riek en een vriendin, die nu pas na een dik uur weer verdwenen zijn. En ik wil ook nog naar Port Said schrijven aan Anneke en Thijs, want we vergaten Medan helemaal. – O ja, jullie weet nog niet eens waarom ik niet met Hok mee terugging. Ons plan was nl. om Prof. Remmelts op te zoeken “dé” gynaecoloog van Indië, maar hij bleek op reis tot vrijdagavond, dus besloten we maar dat ik zolang zou wachten, hetgeen ook m’n darmpjes ten goede kwam – Deze Prof. heeft nu gezegd dat de keizersnee bij mij, als het een gewoon klein kindje is, absoluut niet nodig is. Hij constateerde dat er geen enkele afwijking bij mij aanwezig is. Is het niet reuze dat ik tóch normaal ben! Hij ried me af om bij Sparmann te blijven daar die een keizersnee noodzakelijk acht, en me te laten helpen door de pas gevestigde gynaecoloog Boon van Ochsee[1] – Ik hoop maar dat jullie evenals wij, volkomen vertrouwen hebben in deze beslissing. Deze dokter moet erg goed zijn bij een bevalling – wij waren al eens bij hem en hij maakte ook wel de indruk zijn zaakjes te weten – ik ben er erg blij om dat “mijn geval” nu niets bijzonders blijkt – Sparmann weet zich alleen geen raad met zo’n endeldarmscheur en daarom [3] heeft hij die maar willen vermijden – Het moeilijkste zal zijn om van hem af te komen zonder onaangenaamheden – zijn vrouw zal zeker ook erg in haar wiek geschoten zijn – een vervelend geval, maar bij ons staat het wel vast om Remmelts’ raad op te volgen. – Loe Ping Kian[2] heeft zich erg uitgesloofd om een speciaal spreekuur bij de Prof. te krijgen – daar Hok er niet was, is hij ook met me meegegaan – hij interesseerde zich er erg voor, daar hij vóór Axel al de raad had gegeven om eerst deze dokter te raadplegen, maar na m’n eerst bevindingen voelde ik er niets voor en vond juist de keizersnee heel wat rustiger. – Henk en Riek gingen weg toen ik thuiskwam – ze hebben uitstekend voor Hok en Axel gezorgd en de laatste 2 ook voor elkaar – Axel vond ik direct veel wijzer, hij begrijpt veel meer, zegt zelf wat hij op zijn boterham wil hebben. Als je ’t goeie aanwijst hoor je zijn gedecideerd “ja”, dat hij vele malen per dag uit. Hok heeft hem aardig “getemd” hij is veel gehoorzamer, je moet hem blijkbaar erg streng aanpakken omdat hij een sterk willetje heeft. – Nauwelijks was ik thuis of Riek mocht hem niet meer voeren – het is zó toch een hartelijke ont- [4] vangst van zo’n kind, je voelt je direct weer onmisbaar! Hij was erg lief voor Henkje, stond al zijn speelgoed af – Ik was dus niet thuis op zijn 2½ verjaardag. Maar het pak bewaarden ze zolang en direct bij mijn thuiskomst werd het geopend – Verbazende leuke dingen hebben jullie weer gestuurd – het kegelspel maakt grote opgang en de pakjes staan zo leuk – wat een enig ding dat “trainingspak” – voor ’s morgens vroeg in te wandelen is het ideaal. Hij vindt het zelf ook prachtig, evenals de gele blouse, die erg leuk staat op een blauw broekje. Met de kledingstukken voor Axel ben ik altijd het meest blij, die geven weer nieuwe ideeën – Inderdaad een handig jakje voor op oudere truien voor de kleine baby – wat een schattig ding, eigenlijk moet het wel haast voor een meisje zijn; maar toch zou het me meer verwonderen als het een meisje werd dan wanneer er een jongen kwam – de plaat lieten we al inlijsten – wat een vrolijke kleuren, we hebben hem Axel nog niet goed laten zien, uit angst voor duimen. Hij laat jullie erg bedanken en zijn ouders ook voor de lekkere koekjes. Hij zal jullie nu ook wel gauw kennen, maar hij snapt nog niet

[Randje pag. 4]

het verschil tussen Oma en Oom, maar vanmorgen zei hij me “Omie” na toen ik Oma zei en Opa dat is Pappa – Dag lieverdjes,

Eida. [5]

HOK

Bandoeng, 12 juni ‘35

G. Morgen gaat het eerste vliegtuig van de dubbele K.L.M. dienst, zodat u deze brief al maandag ontvangen zult. We zullen maar voort blijven schrijven met het woensdagvliegtuig. – Axeltje heeft helemaal geen verdriet gehad van de dagen dat we in Batavia waren. Riek was ook erg lief voor hem. Hij vroeg mij telkens wel wat over Eida en hij wist ook heel goed dat Eidje met de trein mee was en in welke richting ze gegaan was. Toen we aan het station waren om haar af te halen, keek hij dan ook telkens uit in de goede richting. – Henk en Riek gaan van de herfst naar Palembang. Ze vinden het niets plezierig. – Gelukkig dat Eidje niet per keizersnede verlost hoeft te worden. Sparmann schijnt een goede chirurg te zijn maar geen verloskundige. We hadden indertijd al zo’n idee, dat hij door veel praten een hoop verborg, en ook de 1e bevalling van Eida moeilijker voorstelde, dan zij in werkelijkheid was. Wat er toen precies gebeurd is, zullen we wel nooit te weten komen. – We zullen maar hopen, dat we nu minder gezeur zullen hebben. Zowel Remmelts als Boon van Ochsee zijn goede gynaecologen. Er wordt in het algemeen zeer veel goeds over hen gesproken. We hebben volkomen vertrouwen in deze twee. Boon v. O. zal nu verder Eida behandelen. Sp. heeft bij ons afgedaan. Deze raadt de keizersnede aan, blijkbaar omdat hij hem goed meester is; maar tracht daartegenover het grotere risico te verdoezelen. De andere doktoren zeggen dat dat risico volkomen overbodig is. – Erg bedankt voor het halve verjaarspak. We openden hem toen Eida weer thuiskwam. Axel is reuze blij met zijn kegels. We gebruiken ze om een weggetje op ons plat af te bakenen, waarlangs hij rijden moet op de fiets, om zijn behendigheid te tonen.

Dag Hok.