EIDA

2 dec. ‘34

Geliefden – Met ’t oog op het feit dat het altijd moeilijkheden met zich brengt om de dag vóór Sint nog brieven te schrijven te hebben, begin ik nu alvast zondagavond. Jullie moet op Axel’s verjaardag schrijven, geloof ik, of juist op Sint? Dat zou een nóg grotere strop zijn. Overigens zullen het dan nóg dichterlijker brieven zijn dan we al gewend zijn! – Alvast bedankt voor de gelukwensen en vreugdewensen voor de a.s. feestdagen. We doen alsmaar boodschappen – Sinterklaas komt bij de buren, die 17 kinderen op hem heeft gevraagd + Axel – ’t zal me benieuwen hoe hij zal reageren, maar hij zal wel met open mond staan kijken. – Dit jaar vieren we het dus weer samen – verleden jaar was Jeanne hier. Nu zouden we eigenlijk heel aardig moeten zijn en Hertha vragen, maar er zijn teveel bezwaren aan verbonden. Haar humor is alvast een andere en daarbij zouden we haar op kosten jagen en dan zouden wij zelf niet zo vrij zijn in onze gedichten. Ik stuur haar maar een pak – Gelukgewenst met ons bruidspaar, Em schreef een briefkaartje [2] over hun aangelegenheden zonder dit te vermelden, maar een kennis zei me hun namen in de Bataviase krant gelezen te hebben, hoe vind je zo’n type! – Ik weet nog niet waar we logeren, maar schreef erover aan Houw, misschien kunnen we bij zijn vriend want bij Loe Ping Kian moet gauw de baby komen. Van baby gesproken, Emy Drost verwacht no. 2 omstreeks Nieuwjaar al, maar de onze wil niet! – Fijn dat je ogengymnastiek doet, Mam en dat je vooruitgang merkt. Het lijkt me ideaal, die methode zal zeker veel aanhangers werven als ze succes hebben. – Ik schrijf ook maar groter met het oog op dat oog! O hemel, ik heb nog niet één gedicht gemaakt – ben steeds verdiept geweest in de “Erfgenamen”, ’t is inderdaad een prachtboek, hoe kan een mens 905 boeiende bladzijden schrijven, zeer bijzonder. – Nu hebben we weer 4 nieuwe boeken, maar ik begin maar na Axel’s verjaardag. – ’t Is ongelooflijk, wat jullie toch een blijvend succes hebt met de films, een zoen, orchideeën en prettig gestemde mensen, schitterend resultaat. [3] We zullen vast met Em’s trouwen filmen – dat komt wel voor elkaar. Er zal ook wel nog een kennis of vriend van Dirk zijn, die ook kan filmen. Em schrijft niet of Hok en Thijs ook moeten getuigen, wél dat Dirk in ’t zwart gaat. Hok kan niet eerder dan Oudejaarsdag, misschien kunnen Axel en ik eerder gaan, Em trouwt tenslotte maar ééns. – Ik heb vroeger een contract met Em gesloten dat ze me een cadeautje zou geven wanneer ze vóór haar veertigste trouwde – ze voelde zich nl. een echte vrijgezel toen! – Ik moet het nog ergens hebben – Dat kan ook mooi in ’t lied – Het beste met Mieke en oom Jaap. – Bep van Douwe schijnt ook steeds ziek te zijn, zou je eens naar haar willen informeren en wat bloemetjes sturen zo nodig van onze rekening (hoeveel is die?!) – Enig dat jullie de Uiver ook hoorden, wat Parmentier zei over elke bemanning die het even goed had kunnen doen, heeft hij in elke plaats gezegd in Semarang, hier, Medan, enz. Hij vond het zeker een vondst! Je kunt ook niet verwachten dat zo’n gewone man [4] maar opeens redenaarstalenten vertoont! – Toch fijn dat Tante Leidie nu zo prettig aan Em en Dirk schreef, misschien zal ze zich hierdoor over ’t geheel wat opgelucht voelen nu de verantwoordelijkheid voor de kinderen weer bij een echtpaar berust en zij er niet meer over hoeft te piekeren dat zij ze beter zou opvoeden. – Nee, wij willen geen samenwerking met de IEVVO, alleen een goede verstandhouding, zonder tegenwerking en daar begint het nu wat op te lijken. – We moeten over 2 maanden een nieuwe presidente hebben, op Irene rekenen we maar niet meer. Als er maar iemand is. – Zaterdag komt Hertha om te helpen met het IEVA archief uit te zoeken, ik breng haar dan ook even naar Mevr. Chavannes die al moeite doet voor een baan voor haar, en haar een tehuis aanbiedt voor ƒ 25.- per maand, aardig hè. – We kregen zo’n aardige brief van De Jongh o.a. voor Axel’s verjaardag, attent hè. Diens moeder valt geweldig af, maar de dokter weet niet wat ze heeft, als je T. Leidie spreekt, vraag haar dan eens naar haar. – Axel wou helemaal niet gaan slapen vandaag, om half 9 riep hij nog – ’t is zo grappig dat hij Hok en mij allebei mammie en eitje noemt, pappie vindt hij blijkbaar niet klinken. – 4 Dec. – We zitten beiden hard te dichten, het pak is gekomen, fijn, en weer zo’n kolos, ’t is enorm. Axel moet morgen van Sinterklaas persoonlijk een pakje in ontvangst nemen bij de Ortten – ik ben enorm benieuwd, er komen 20 kinderen. Voor z’n verjaardag: een zachte zandtaart met 2 kaarsjes!

[Randje pag. 4]

 Axel’s Sinterklaascadeautjes krijgt hij ook maar op zijn verjaardag, Hok krijgt ze eerst met een gedicht! Hij is dit jaar nog te klein. Hij krijgt een hobbelpaard en een vrachtauto door onszelf geverfd, reuze leuk, Hok maakte en paard met tanden, lippen, ogen, een neus en manen, met een witte vlek op voorhoofd en borst: een echte bles.

[5]

[Randje pag. 4 bovenaan]

De auto is ook erg geslaagd, rood met wit en zwart en blauwe wielen, enig.

Dag Eida. [6]

HOK

G. We zijn erg aan het dichten. Daar deze bezigheid mij erg slecht ligt, moet ik nu helaas erg kort zijn met deze brief. Bedankt voor het pak, dat gisteren gekomen is. Wij zijn erg benieuwd naar de inhoud van mijnheer Langwerpig.

Dag Hok.