EIDA

13 IX ‘34

Geliefden – Jullie verrukte brieven over Em’s verloving kwamen dit keer pas zaterdagavond in plaats van vrijdagmiddag zoals anders. Het wordt nu echt regentijd en de terreinen modderig – We lezen steeds in de krant de bewondering van het buitenland voor onze vliegdienst – en terecht! Het wordt nu wel afschuwelijk overdreven met al die huldigingen van Parmentier c.s. Die hebben er ook schoon genoeg van en keken aardig zuur op het diner in de Soos “ter hunner ere” maar niet “voor hun genoegen”! Wij hebben dit niet zelf geconstateerd maar hoorden het. – Wij hebben alleen ’s morgens “geuiverd” toen het toestel aankwam. Tienduizend mensen op Andir en wij ertussen, we hadden er niet aan gedacht om kaarten voor de tribune te vragen, een strop want de beminnelijke Uiver permitteerde zich 1½ uur te laat te komen en wij stonden in de modder. Toevallig hadden we het toestel de vorige avond op de film gezien met Parmentier als inleider vóór de Melbourne race. Maar ’t was toch enig het in werkelijkheid te zien. Hok filmde hem ook weer, temidden van 6 kleine jagers, een enorm [2] toestel. De bemanning kwam zeer nonchalant tevoorschijn in hemdsmouwen, terwijl de legercommandant en de rest ze officieel begroetten! De toespraken konden we volgen door de loudspeaker op het terrein, dat was enig. Moll bleek een Bandoenger te zijn en werd bijzonder hartelijk apart toegesproken – Ze kregen tientallen lauwerkransen waarvan ze alleen die van hun collega’s van de IJsvogel gewaardeerd hebben, wat ik me uitstekend kan indenken! Die weten tenminste wát hun prestatie was, de leken, het plebs, schreeuwt maar mee! De IEVA briefkaarten van de bemanning zijn goed verkocht. We hadden er 500, vermoedelijk gaan ze allemaal nog op, ook morgen bij het vertrek. De mensen zijn er wild op, je snapt niet waarom, je kunt wel ál die piloten van de KLM langzamerhand in je kamer gaan hangen! Wij sturen ook een gift voor de ontvangst hier maar meer om de nationale trots dan om deze kerels. – Axel wordt steeds groter. Hij slaapt nu ook al helemaal in ’t donker, en vindt dat prachtig, niets geen bezwaar tegen. Hij weegt nu ruim 24 pond en kan al over de vensterbank kijken hoe het regent. Vanmiddag kon hij eerst z’n draai niet vinden, vond niks leuk, totdat hij alle blokken op de stoelleuning [3] achterelkaar aan treintje liet spelen. Dat vindt hij nog steeds het mooist. Hij zet ook graag een wagentje op het houten autootje en duwt dit voort met 1 vinger. Het geheel lijkt net een pantserauto met mitrailleur – gelukkig dat hij dat er nog niet in zal zien. – Daarnet zei Hok hem de getallen voor van 1 tot 10 – hij zei alles na op dezelfde toon met een andere inhoud. Veel klinkers waren goed – we zullen hem dan maar geen plaatjes laten kijken voorlopig – hij heeft wel interesse voor de krant maar alleen om die als voetmat voor de deur te leggen, keurig uitgespreid. – Verbeeld je de IEVVO presidente, mede Vivoslid, is weer bij me geweest. Ze vindt nog steeds dat wij geen recht op bestaan hebben omdat we indertijd als IEVVO niet IEVA hadden mogen worden. ’t Idee! En de rechter heeft ons nog wel in ’t gelijk gesteld. Ze wil een samenwerking maar ons bestuur voelt er gelukkig ook niet voor. Ze gaat al die oude ruziestukken weer doorlezen – zij liever dan ik. Ik kan me daar nog steeds over opwinden! – Zondag hadden we voortzetting van de Chinese tenniswedstrijden – Hok heeft reuze goed gespeeld maar kwam tegen de allersterkste. Hij verloor dus en wij de mixed ook omdat mijn partner Frits Tan direct de moed verloor hoewel ’t niet nodig was. Hij heeft geen fighting spirit en ik juist wel, dus klopte de combinatie niet. Hok heeft beloofd het volgend jaar met mij te spelen, maar ik hoop [4] eigenlijk dat ik dan niet zal kunnen tennissen! Wel erg voorbarig overigens! – Enig dat jullie ook bloemen hadden voor Em + Dirk, de lege divan is inderdaad sneu, maar over een paar jaar zit Loutje er misschien op, jullie kleinzoon! Gaan jullie nu voor al die kindertjes ook pakken sturen? Op die manier wordt het werkelijk “hou me vast of ik pak”. Nee hè, Sint, Em’s en Dirk’s verjaardag is al voldoende. Voor Axel zouden jullie de volgende maal ook in ons Sintpak een apart pak voor hém kunnen doen. Dan kan hij het toch zelf uitpakken. – Hok is begonnen met Axel samen te baden onder de koude douche ’s zondags – Vanmorgen na het tennissen deed ik het met hem en nu vindt hij ’t steeds fijner, gaat er al zelf onder staan, half en loopt dan hard weg. Hij weet van geen ophouden en vindt het jammer als hij wordt afgedroogd – reuze pret, wie weet of hij zwemmen nu ook gaat waarderen. – Ik speel deze week voor ’t laatst viool en piano met Erna Jansen, dan komt haar man uit Pontianak en dan gaan ze naar Holland. – Ik weeg nu 115! – Leuk dat je de bruidslintjes stuurde – ik heb Anneke nog steeds niet geantwoord over ’t gedicht voor Em – ik schrijf zo weinig tegenwoordig, sinds we 4 boeken per maand moeten lezen o.a. Erfgenamen van Körmendi 824 blz!!! Aan studeren kom ik ook al niet toe en dan is er nog de IEVA correspondentie – druk hèèè – Dag Geliefden.

Dien schrijft eens per maand, ik ook, jammer.

Eida

Ik wist wel dat Hannie Kooper verloofd was, leuk dat Emmy Biegel een baby verwacht, en Lientje Hupkes en Jan zonder baan, hoe moet dat. [5]

HOK

13 nov.

G. Vrijdag hadden we ter ere van de komst van de Uiver een halve dag vrij. Wat hebben ze er een drukte van gemaakt! Het is ook een kolossale prestatie, maar de bemanning heeft er schoon genoeg van. Het is geen lolletje om in het middelpunt der belangstelling te staan. Elke dag staan de kranten vol van wat Parmentier c.s. al niet gefoven heeft. Hij schijnt stapels brieven te moeten beantwoorden en er een speciale stenojuffie voor te hebben aangenomen. En dat werk moet hij in de dagen, die hij voor rust heeft, doen.

Axeltje zal nu wel gauw zich duidelijker verstaanbaar kunnen maken. Hij zal eerstdaags weer voor een film moeten optreden. Mangga prefereert hij vrijwel boven alle andere vruchten, en zoute bolletjes boven kaakjes. Als je hem vraagt of hij nog geen bolletjes heeft gehad schudt hij van neen, al heeft hij beide handjes en zijn mondje vol. – Het is nu weer regentijd, en we zijn beiden in het begin van een verkoudheid. Erg vervelend. – Ik ben benieuwd wanneer Em en Dirk nu zullen gaan trouwen. We zullen zeker van de partij zijn. – Er zijn weer allerlei plannen om de personeelsbezetting van de Mijnbouw in te krimpen. Men zegt er dat ze nu wat hoofdingenieurs aan de dijk zullen zetten. Drie zullen er moeten verdwijnen. Ik hoop maar niet dat ze uit de lagere regionen de gegadigdenvoor afvloeiing rekruteren. De brief is wat erg slordig, mijn verkouden hoofd moet u er maar de schuld van geven. –

Dag Hok.