EIDA

25/9 ‘34

Geliefden – Wat beroerd dat Anneke Malaria Tropica heeft gekregen. We hoorden het pas gister van Thijs – Ik heb ze aangeraden een juffrouw voor een paar weken te nemen. Tenslotte heeft Em ook haar gezin en is ze niet loslopend, zonder werk. Anneke zal er wel een tijd slap van blijven dus hulp zou wel erg plezierig zijn. Ik had haar net een lange brief geschreven om te feliciteren met Menno en had hem al dicht toen Thijs’ bericht kwam, erg vervelend al is het een veelvoorkomende ziekte, bijna al Hok’s collega’s hebben het gehad of nog. – Toen Hok het kiekje van Annie Biegel tevoorschijn haalde, hield hij ’t ook voor Moeder. Ik keek ook niet achterop maar zag wel dat het Moeder niet kon zijn, tenzij met een vreemde belichting, maar daar ik me Annie Biegel niet herinnerde puzzelde het me; maar ’t is wel sterk dat ze zo op Moeder lijkt, misschien ook op mij, kan ik zelf niet zien. – Daarnet ging ik met Axel op het driewielertje en Tommy eraan gebonden naar de bus. Het was doodvermoeiend daar Tommy draaide en helemaal niet hielp en Axel geen stuur kan houden. Tenslotte is Axel maar afgestapt en heeft zelf de fiets getrokken samen met Tommy, hoogst amusant, we waren een half uur later pas weer thuis! Axel wordt steeds slimmer. Als Tommy voor zijn voeten liep, ging hij aan de andere kant van de fiets lopen en zat dus niet voor een knoop! Hij helpt me ook graag met opruimen en oprapen, maar zijn woordenschat is nog niet erg vergroot, tabé[1] is nu zijn stopwoord, op alles toepasselijk. – We hebben voor het eerst iets nieuws moeten aanschaffen van ’t glaswerk. Ik kocht beeldige nieuwe glazen, lila met een voetje voor een kwartje, dat is toch ook niet duur, zoiets als jullie indertijd [2] in ’t wit had en dan zonder ribbels. Heb jullie die eigenlijk nog? Ja, nu breekt er zeker niks nu jullie maar samen zijn zonder wilde kinderen! Aan Wytje en Menno zul je nog wat beleven! Menno zal dan net zo oud zijn als Axel nu, enorm druk maar genoeglijk! – Ik schreef Annie B.S. ook met haar verjaardag, in geen 2 jaar een woord van me laten horen. – We kregen de kaartjes van Mientje ter Spill, stom dat ik vandaag pas begin te mailen, maar tegenwoordig studeer ik veel piano! Sinds 4 dagen, iedere dag!, dat noem ik al veel, maar ik ben van plan het dóór te zetten – Fijn voor Jaap en Katy dat ze wachtgeld hebben zolang ze willen. Is Jaap dus ook in Batavia zo gewild als op Terschelling? – Groet Oma Da en Opa Egbert weer eens van me. Hen schreef ik ook weer in lang niet. Ik heb trouwens van m’n verjaardag nog heel wat liggen en nu is ’t alweer maildag. En vanmiddag moeten we nog naar een tentoonstelling en vanavond moet Hok uit. – We hebben het erg gezellig gehad met Dirk. Hij stond plotseling voor onze neus toen we juist naar de trein wilden. Hij was ’s morgens al gekomen. Hij vond het vrijer in Preanger te logeren, at alleen ’s avonds bij ons. Eén morgen zaten Dirk en ik samen in Bogerijen allerlei familieverhalen op te hangen. Daar Em zelden schrijft, is het fijn dat we [3] zo door Dirk contact hebben en iets weten van haar doen en laten. Hij komt in oktober weer. We waren samen naar een film die zo melig eindigde dat we van plan waren naar bed te gaan maar toch zijn we eerst nog Chinese garnalen gaan eten in ’t Indisch restaurant, waar Dirk en ik ook nog even dansten. – Onze tuin is al keurig geworden, het is nu een enorm ding met veel bloemen en planten. Daarnet kreeg ik Irisplanten,Vader’s lievelingsbloem!, die ik in de hoefijzer om het voorperk wil zetten, de zonnebloemen zijn uitgebloeid. Dirk nam een grote mee voor zaad voor Em en tevens zo’n koperen Dinant belletje dat we haar voor haar verjaardag schenken, we hadden er nl. 2. Hok heeft er een beeldige klepel in laten maken en nu is de klank als van een fijn klokje. – Axel vindt het heerlijk als zijn tanden gepoetst worden. Hok heeft er gister met verbazing naar gekeken, alleen het spoelwater slikt hij door! – De Schotse strik heb ik al eens om m’n hoofd gehad met tennissen, beeldig is hij met dat blauw en fraise. – De jurk draag ik heus veel al denk jullie dat ik er minder enthousiast over ben. In de rok zit niet veel model, is maar een recht lap en daarom valt hij niet zo makkelijk goed, maar met enig genaai heb ik hem toch keurig passend ge- [4] kregen. – Hoe is ’t nu met jou Mam ben je nog bij Van Leggeloo? – Wat een komedie van jullie “te huur” bordje – het lijkt me ook niet zo eenvoudig  te verhuizen nu jullie al zoveel bijzonderheden in ’t huis lieten aanbrengen. Nu zijn jullie na de schrik aan de hele omgeving weer dubbel dierbaar! Hoe is ’t met Tante Lyda – wat sneu voor haar – ik antwoordde nog niet op de gewone bootbrief die uit Chernex[2] kwam – kun je in Glion[3] veel wandelen of moet je altijd eerst met een tandradbaan? Dat vertelde nl. een kennis hier. – Jullie hebt het daar toch maar fijn gehad, schitterende omgeving, voor wintersport ook ideaal. Je schijnt er ook een bobbaan te hebben – Je hebt weer keurige kiekjes gemaakt. – De zoon van Henk en Riek werd gister 1 jaar en die van Anneke morgen – ik ben benieuwd of eerst genoemden nog bij jullie zullen komen, je staat op hun programma voor het eind van het verlof, dat zal nov.-dec. zijn. – Weet jullie ook of Betsy Thung nog in Holland zit. Ik las weer een stukje van haar in het maandblad van Staarburg[4] aan Mej. de Groot – ze doet net of ze de Chinezen vertegenwoordigt – Dag hoor – we doen veel aan visites, met de nieuwe stoel- en wandbekleding gaat het ook extra goed! – Ik won zaterdag weer mijn eerste tennis enkelspel wedstrijd tegen een jong meisje! Hok won zijn partij ook en met sprekende cijfers.

Dag, Eida [5]

HOK

25 september ‘34

G. Wat gelukkig dat Leggeloo Moeder volkomen gezond heeft bevonden, zoals Vader schrijft. De slapte zal met rust en versterkend voedsel wel gauw overgaan. Een hoop liggen; jammer dat het weer herfst is en u dus niet op het balkon kunt. – Ik kan me heel best voorstellen, dat u er niet toe komt om te gaan verhuizen. Men went zich zo aan zijn huis, vooral wanneer u er zo lang in hebt gewoond. Wij zullen hier waarschijnlijk in ons huis blijven tot we eruit gebarsten zijn. De reparaties aan huis en opruiming in onze tuin is gelukkig achter de rug. De aannemer dacht dat alles al klaar was; hij had alles overgelaten aan zijn opzichter en deze weer aan zijn koelies. Bij de eerste de beste regenbui, een week geleden, zakte overal de grond in, het was niet voldoende aangestampt. Nu is de aannemer zelf komen kijken, waarschijnlijk omdat hij het huis hiernaast heeft kunnen verhuren en de huur daarvan als maandelijkse afbetaling van de kosten der reparaties van ons huis kan houden. – De rode jurk van Eidje vind ik erg mooi; heb ik het niet al geschreven? Een pracht kleur en een pracht tekening. De kiekjes van het chalet heb ik bewonderd. Wat een duidelijke foto’s. En wat een omgeving om ervan te watertanden. – Even zaken doen. Moeder, zoudt u voor mij Mart. Nijhoff ƒ 9.65 willen betalen, girono. 4165 Den Haag, Lange Voorhout 9, ter voldoening van nota nr. 1070, juli ’34. Erg bedankt. – Wat zielig voor Anneke, dat ze Malaria Tropica heeft. Gelukkig hebben ze nu geweldig goede geneesmiddelen ertegen. Maar het blijft een lamme ziekte. – Axeltje wordt met de dag grootmenselijker. Hij ontdekt steeds meer dingen.

Dag Hok.