EIDA

Maandagavond

Geliefden – Vandaag is Juliana jarig, wel gefeliciteerd – een vrije dag voor ons. – We wandelden met Axel, deden verder niet veel. Axel is sinds eergisteren verkouden – hij voelt zich niet erg lekker, huilde daarnet nadat hij al een half uurtje in bed lag, omdat hij weer nat was. Ik snap niet hoe hij ooit zindelijk moet worden ’s nachts; overdag gaat wel, maar alleen als ik er op tijd bij ben want hij waarschuwt nog niet. Hij begint nu ook Pappa en Mamma te zeggen, maar het hoofdthema blijft bij alles nog steeds “Eitje” dat hij ook tegen Hok zegt. Eens zei hij “Eitje pappa”! Hij kan nu al goed klimmen, de 3 treden kan hij al vlug bestijgen al is het nog steeds op 4 voeten. Vanmorgen speelde hij met de bal in de tuin, hem steeds weggooiend, hij krijgt nu al jongensallures. – Henk en Riek komen 8 mei in Marseille aan, wat vlug al, we schreven hen ook met deze luchtpost naar Groningen. Mevr. van Gilse is verhuisd naar Mr. van Houtenstraat 27. Ze gaan eerst naar Utrecht waar Ma van Gilse hen ook mee gaat ontvangen. Die sensatie zullen jullie dus over 1 jaar meemaken. ’t Is fijn dat A. en Th. nu besloten hebben. Enig van die kinderbedjes van Lotty, dat is tenminste tijdig! – Morgen krijg ik een nieuwe djongos, de man van Annah.[2] Eigenlijk vind ik het vreselijk, maar het is toch wel goed dat alles weer eens anders zal gebeuren. – Met onze tennismatches schiet het niet hard op daar het ’s middags veel regent. Woensdag moeten we weer. Gelukkig zal mijn p.f. dan net over zijn. – Dinsdagmorgen. ’t Is nu kwart na 12. Tot nu toe was ik bezig om allerhande rommel op te ruimen, met het oog op de nieuwe jongen die dadelijk om 1 uur zal komen. Er is altijd zoveel dat niet op zijn plaats ligt. Een ouder Vivos lid, met 6 kinderen zei laatst dat de hoofdtaak van de huisvrouw was “opruimen in alle opzichten”,  en zij is al haast net zolang getrouwd als jullie, nee tussen jullie en ons in, 20 jaar. Ik vind dat een wijs woord, maar ’t is een bodemloos vat, je komt er nooit mee klaar! – Vanavond zingt een ander Vivos lid voor de Kunstkring, Becca van Creveld, ze concerteert met een pianist en fluitist, leuk voor haar. Maar juist is er ook de vergadering van de Vereniging van Huisvrouwen, waarvan alle bestuursleden moeten aftreden. Ik weet nog niet wat we doen. – We hadden de eerste IEVA vergadering onder Irene. Het scheelt even met vroeger wat er behandeld wordt, maar Irene heeft het niet meer zo gemakkelijk als vroeger toen zij zelf alleen van alles wist en zo de anderen makkelijk mee kon krijgen. We willen nu verhuizen, alleen Irene vindt dit huis ideaal, wij verder geen van allen – ik kan ook goed tegen haar op en ze is wel verstandig om een [3] ander gelijk te geven als die gelijk heeft! – Ze heeft wat nieuws bedacht, een reclamefonds waarmee ze Mevr. de Cock van Leeuwen heeft opgeknapt. Ze komt altijd wel met iets onverwachts aan, want van tevoren vertelt ze daarvan ook niets aan ’t dagelijks bestuur. Ik ben benieuwd hoe alles zal gaan. Emiel en ik schreven een stukje in de krant, zonder ’t haar van tevoren te laten lezen, omdat het haast had, maar ze was er niet over te spreken en gaf Emiel een standje. Tegen mij zei ze dat ze er toch niets op kon aanmerken, ’t is een type. – Hok en ik zijn er nu echt op bezoek geweest, helaas was het weer niet geslaagd omdat Irene aldoor zelf praatte over IEVA en Huisvrouwen zodat Hok insliep. Ze is ook erg onrustig, middenin in elk gesprek zegt ze plotseling wat over een heel ander onderwerp. – Ze schijnt dus toch in haar verlof niet voldoende uitgerust te zijn. Ze verzocht me geen brief te verzenden aan jullie zonder haar groeten, dus bij deze! Morgenavond heeft Hok gemeenteraad en ik krijg de IEVVO presidenten hier + Irene en dan komt een collega Neumann van Padang hier eten met een dame die bij hem woont (zoiets als zijn Ma). Ik nodigde eigenlijk alleen hém uit, maar hij zei: met haàr toch? Hij schijnt het niet eens prettig te vinden alleen uit te gaan. – Fijn dat jullie een nieuwe radio hebt, hij ziet er zeker nog weer verfijnder uit als de vorige? Jullie moet je er weer bij laten kieken net al voor een paar jaar. – Anneke en Thijs zijn dan net op de verlovingsdag thuis, enig. Anneke gebruikt me als adviesbureau voor Bandoengse zaken! [4] Ik moest een kosthuis zoeken voor een kennis en kamers bekijken op Dago voor de Ten Doesschate’s. De appel valt niet ver van de stam! – Geweldig dat de luchtpost er een week over gaat doen – Dinsdagavond: we hebben alweer de hele middag getennist, ’t is niet van de lucht. De nieuwe jongen is heel kalm en beleefd, echt netjes, precies als tegen Annah zal ik tegen hem wel nooit boos hoeven te spreken. Fijn zulke mensen in huis! – Morgen heeft Hok gemeenteraad maar als hij het over zijn hart kan verkrijgen niet te gaan, gaan we naar de Schubert film “Leise fliehen (“flehen” staat hier overal, is dat oud Duits) meine Lieder”. ’t Zal wel enig zijn met die Schubert muziek. De conferentie IEVVO-IEVA gaat niet door voorlopig. – Ik schrijf steeds brieven aan Anneke en aan Em niks, evenmin als zij aan mij. Een briefkaartje op onze trouwdag was het levensteken van de maand april! (april doet niet wat ik wil!!), maar eigenlijk had ik hun ook weer moeten schrijven toen het 1 jaar geleden was van Annetje, maar ik had steeds geen gelegenheid me voor zo’n brief te concentreren. Voor Dicky’s verjaardag dan maar. Emiel en Letty bewonderden onze grammofoon daarnet. – Axel heeft vanavond maar 1 koekje gegeten. Verder niks, maar toch lekt zijn neus al niet meer, dus is hij weer beter. – De nieuwe jongen mag Tommy niet aanraken van zijn geloof! Hok moet een smaragd onderzoeken naar echtheid – hij kan ook maar alles hè!

Dag jongens, –  Eida

[Randje pag. 1]

 Groet vooral de Kunsten van ons.

[5]

HOK

G. Henk Heyrmans is nog dobberende op de Slamat[1]; we hebben hun grammofoon reeds thuis, en Axel geniet ervan. Zijn avondeten smaakt hem beter onder de tonen Czardasfürstin of Dreimädlerhaus, dan onder die, welke de tweevingervaardigheid van zijn pipa aan de piano ontlokt. Axel kent nu al een Eitjie-pa en een Eitjie-ma. Eitjie is alles wat leuk en begerenswaardig is. Hij snoept ook al uit theekopjes ofschoon de suikerkorrels hem niet bijster bevallen. Verder zegt hij al heel duidelijk tabe nja en tabe njo[2]. Merkwaardig dat Maleis zo gemakkelijk te leren is voor kinderen. Blijkbaar ligt het hieraan dat Maleis een klinkertaal is. Verder is hij al reuze eigenzinnig en plagerig. Maar zelf geplaagd worden, vooral als hij nog wat slaperig is, is hem teveel. – Hoe zouden we hier rond kunnen komen indien we net zoveel in het handje kregen als Betteke Cohen: ƒ 136.- dat is zoveel als de huur van ons huis + gas + elektra + water + langganan! – Wat vroeg om nu reeds een chalet te huren in Tirol voor de aanstaande vakantie van Anneke en Thijs. Wat zal het leuk zijn! – Het huis hiernaast heeft al een dak en het ziet er heel aardig uit. Over een maand zullen we wel nieuwe buren hebben. Overigens gaat onze hooggeleerde buurman Vos Reinaert met 30 juni met pensioen. We hopen dan gezelligere buren te krijgen – straks gaan we naar de Kunstkring om Rebecca Creveld te horen “filomelen”[3]. Zij heeft een goede stem.

Dag Hok