EIDA
14-3-‘34
Geliefden – Axel is net ingedommeld op de kinderstoel waar hij na het bad en het eten altijd iets presteren moet, maar dit keer sliep hij te vroeg in zodat het resultaat nihil was. Zijn zindelijkheid is nog ver te zoeken! – Er is deze week zoveel gebeurd dat ik het al haast niet meer weet! Vrijdagavond was er Kunstkringconcert met een pianist – ik had juist Generale Repetitie voor de Vivos en zo toog Hok erheen met Letty en Emiel Buck. Ze waren vlugger klaar dan wij, en kwamen bij ons kijken. Je snapt wat een kritiek we toen opliepen! Ze hebben alleen de boerenbruiloft gezien, de Kinderen van deze Tijd hadden we al gedaan. Ik droeg als bruigom Hok’s hoge hoed, waardoor ik erg smal en dun leek, terwijl de bruid met de wijde rok en de kap (Achterhoeks, waarover jullie het best kunnen oordelen!), die onze Scheperse voorouders vermoedelijk droegen!, juist fors leek. Ik was wel de allerkleinste van de troep zodat ik meer de lachlust dan de bewondering opwekte! Op de uitvoering had ik een kleinere hoed en een snorretje waardoor het wat beter leek, maar de bruid danste stijf en de bruigom los zodat ook dát misschien niet strookte met de werkelijkheid hoewel de meeste boerinnen toch juist stijf zijn. Hoe het ook zij het publiek amuseerde zich buitengewoon en wij zelf hadden veel pret. Om half 11 waren we klaar met de Generale en togen met ons vieren ter Indisch restaurant, hoogst genoeglijk met ± naakte dansende juffrouwen. – Eerst hadden we ’s middags nog met Axel de familie Rienks opgezocht op Dago – [2] waarvan de vrouw, Vivos lid uit Buitenzorg, bij ons zou overnachten na het feest. Ze bleken Houw goed te kennen en hij was padvinder (en apotheker). De volgende avond bracht hij zijn vrouw en bleef wat bij Hok eten toen wij vertrokken. Daarna gingen ze samen naar de bioscoop en kwamen ’s nachts bij ons kijken of we klaar waren maar werden weggebonjourd. Om kwart na 1 gingen wij na afloop hén weer zoeken en vonden ze weer in ’t Indisch restaurant waar we tot half 3 bleven! Zij logeerde toen niet bij ons want haar man nam haar mee. De volgende morgen was heel Vivos (33 mensen) weer op een uitspanning halverwege Lembang, alwaar de stemming weer zeer geslaagd was. Onze nieuwe kennissen bleven weer rijsttafelen, hetgeen een gezellig besluit was van de Vivos reünie. – Maar nu de avond zelf – één van de eersten die ik ontmoette was de zuster van Riek Heyrmans, wier man getuige was bij ’t huwelijk van Henk en Riek. Zij is presidente v.d. afdeling Batavia. Er waren overigens maar 4 Batavianen, 4 Buitenzorgers en 1 Soerabajaan, terwijl er 1 uit Sumatra was en 20 Bandoengers. Wij waren dus verre in de meerderheid – De “Kinderen van deze Tijd” ging enorm goed, toen het gordijn dichtging, vergaten ze enige minuten te applaudisseren, een goed teken en iedereen, die ik sprak, was opgetogen. Ik had een kort sportief jurkje aan en leek volgens “men” 14! – Er was veel te eten en te drinken. We hadden allemaal slaatjes gemaakt, (ik of liever Annah zalmsla) er was sterke bowl en witte wijn, wat misschien ook tot de stemming bijdroeg. Na de vertoning zongen we kampliederen!
’t Was erg geslaagd. Volgend jaar is het in Buitenzorg. Dan kan ik mooi bij Fanny logeren. – Jeanne vroeg ons te logeren met Pasen en Houw vroeg ook wat we doen. We zouden ook met de tennismatches mee kunnen doen, maar ik kan me [3] voorstellen dat Hok liever uit wil. Ik vind het ook fijn, maar waarheen gezien Axel. – Nu zondag gaan we naar Maswati tennissen, zwemmen e.d., erg leuk ook. Ik zag Robbert-Jan, de jongste niet, sinds zijn 3e maand! – Hoe was Vader’s verjaardag? We zijn benieuwd welke dag het pakje gekomen is en of de inhoud kreten van verrukking ontlokte! Kan niet anders! – Je schrijft over een succes van Em met bridgen – ik kan je zeggen dat wij in geen 2 maanden enig bericht van haar kregen. Als het nog gaat, schrijf ik haar vandaag nog of anders morgen. ’t Is een type, je moet haar prikkelen of opwinden, zoals Anneke deed, om iets van haar te horen! Ik zal eens iets bedenken waardoor ze wel in haar pen móet klimmen! – Irene is vandaag in Port Said – Alex is niet verhuisd en alles is nog hetzelfde gebleven omdat Alex denkt dat Irene een eventueel nieuw huis liever zélf zoekt en inricht. De kinderkamer is wél opgeruimd, want dáár woont Irene’s 3e zuster, die 4 dagen na Irene’s aankomst met verlof gaat. Op de IEVA wordt een feestje ter harer ere in elkaar gezet, de meisjes zullen allerlei opvoeren – ik houd me volkomen afzijdig en laat alles aan Juffrouw Bletterman over – ik zal toch wel eens gaan keuren opdat we ons niet voor de weer-Europese-ogen en oren van Irene hoeven te schamen! Ze willen een quatre-mains spelen, tango dansen e.d.. Mevr. van der Bijl, die naailes geeft, doet extra haar best op een middagjurk (zwart met blauw) met lange mouw (dat rijmt!) opdat Irene hem zal bewonderen – dus de boel begint nú al om haar te draaien – De IEVVO komt ook in actie, meer en meer, gaat ook een huishoudschool openen, ik zal de presidente daar eens over aanspreken, zij is Ida Kolmees, Vivos lid. – De eerste week van april is hier Blindenweek met als slot een feestavond in Preanger. Misschien doen we dáár de boerenbruiloft nog eens. Daarover vergaderden we gisteravond – een ander zal de bruigom zijn en ik misschien de bruid, als de tegenwoor- [4] dige bruid haar plaats althans wil afstaan. Toevallig sprak ik haar vanmorgen en ze zei dat ze niet wilde. “Men” vindt haar te stijf en dat weet ze, maar ze wil de hoofdpersoon zijn, heeft ze gezegd. Is dat niet origineel (= oeregoïstisch) om daar voor uit te komen? Je ontmoet steeds nieuwe mensentypes! – Zondagavond kwam Hertha Ripke even aan en toen we met haar omreden, liep Jan Westerveld toevallig te wandelen; ze bleven beiden weer eten. Ze schijnt overigens absoluut geen indruk op hem te maken. Hij houdt meer van meisjes, die wel “van een mopje houden”, zoals hij dat uitdrukt – Hij kwam net hier om ons mee te nemen naar de bioscoop, maar daar Hok zijn lippen bewerkte met zijn tong , bedacht ik dat het maildag was. We stelden het dus uit tot de volgende week. We moeten ook nog met de Oei’s bridgen en naar de bioscoop met de Buitenzorgers, dus voorlopig genoeg. Ik ga vanavond trouwens dolgraag eens vroeg naar bed. – We aten vandaag tuinbonen, waarop Letty ons foof, voor de eerste maal in zijn leven at Hok ze en in Indië ik. Er zit lang zoveel smaak niet aan als in Holland, maar erg lekker eens een andere groente. – Axel heeft nu al 2 hoektanden, ’t is toch merkwaardig hoe weinig last hij ervan heeft. ’s Morgens speelt hij ook een poosje in de kamer, hij kruipt nog wel, maar gaat telkens toch weer opstaan. Hij loopt graag als er binnen 10 pas afstand een meubel staat dat hij kan grijpen. Het lopen vindt hij al lang zo moeilijk niet meer als in ’t begin, maar hij vindt dat hij niet meer in de box hoort. Toch zal ik hem er tot zijn 2e jaar nog geregeld in zetten. Wytje klom overigens met 2 jaar al over de leuning! – Zaterdagavond hebben we heel even Colijn’s stem door de radio gehoord, ’t is wel een fijne vent hè. – Dat ex-meisje van Tom moest eens bij jullie komen praten, misschien kwam het dan nog goed. Maar zo’n schoonmoeder als Dora, is een levenslange ellende misschien! – Ik stuurde Baukje een pakje naar boord, maar kreeg geen antwoord tot nu toe – dag jongetjes – Eida [5]
HOK
G. Uit Eida’s brief leest u hoe ondegelijk we deze week geweest zijn. Alles draaide om de Vivos. Het was weer zeer geslaagd, zegt men. Die Vereniging van loslopende dames schijnt dus wel in een behoefte te voorzien, ondanks dat de bijbehorende wederhelft vrijwel allen iets tegen die Vereniging hebben. Moeder zal zich hierover wel verwonderen, maar het is nu eenmaal zo. De man ziet niet graag dat zijn vrouw haar pretjes zonder hem zoekt. Wij mannen worden er als gewenste gasten beschouwd, en teneinde te voorkomen dat men als ongewenst beschouwd wordt, moet men er maar niet als gast komen. Ze zijn van plan om de boerenbruiloft in het openbaar te herhalen als opluistering van een liefdadigheidsavond voor de blinden. Ik betwijfel of zulk een nummer wel het nodige succes zal halen, maar laten we hopen van wel. – Axeltje loopt nu al veel beter en begint erg lastig te worden. Hij wil altijd datgene, wat niet mag of niet voor hem bestemd is. Alles wat blinkt, moet hij hebben. Vaak [EIDA ?] wil hij niet eten, als Eida hem helpt. Ik moet hem dan perse voeren, en daar mag niet in toegegeven worden. Maar het is wel erg leuk hem allerlei kattenkwaad te zien uithalen. De theetafel is Luilekkerland. Hij moet op zijn teentjes staan om te zien wat er te vinden is. Tommy is erg leuk om aan haar haren of staart te trekken, of aan zijn poten te rukken. Gelukkig is Tommy erg leuk met Axel. We zorgen er wel voor dat Tommy niet likt. – De rekening van Nijhoff is in orde. Gaarne betalen. En dan nog een rekening van G.A. van Halem. Export und Verlagstuck-handlung. Bremen. 10 Mk 10 Pf voor voldoening van Rechnung no. 1, d.d. 1-2-’34. Helaas is zijn gironummer er niet bij vermeld. Wellicht kunt u het nog bij de oude giro’s vinden. Bij voorbaat mijn dank. – Wij zullen u de volgende maand ƒ 100.- sturen voor afbetaling van onze schulden. – Zondag gaan we misschien naar Jan Schüller. Ze waren hier een week geleden. Axeltje zal het wel leuk vinden een speelkameraadje te hebben. Als het maar niet op ruzie uitloopt. – Hoe was de film. U zult nu zeker genoeg film hebben voor 1 uur. Entree heffen voor ons filmpotje!
Dag Hok.