1932-10-03

EIDA

30 okt.’32

Lieverdjes –

Net kom ik van Sparmann, die me dit keer erg goed beviel. Hij heeft me verhalen verteld over zijn Chinese patiënten waarover hij niets dan lof heeft. Maar, o nee, daarvoor was ik niet naar hem toegegaan! Maar een bepaalde reden was er toch ook niet. Aldus kon hij constateren dat m’n urine (excusez le mot!) heel goed is en m’n inwendige toestand evenzo. Onze spruit ligt nu weer gewoon met de kop omlaag, terwijl hij de vorige maand andersom lag, hetgeen er voor een keizersnee natuurlijk niet toe doet. Maar het grappige is dat “iboe hadji” zei dat ze hem omgekeerd had en het heeft er toch alle schijn van dat het door háár gekomen is. Hoe dan ook, alles is fraai en uitstekend, behalve dan mijn figuur! Maar Mevr. v. Vianen vindt dat ik netjes draag, vanachter zie je er niets van, dus een zoon! Of juist niet? Ik geloof wel een zoon, maar durf niet meer zo vast aan voorgevoelens te geloven, sinds Annie Schüller een zoon kreeg, terwijl ze aan niets anders dan aan een dochter heeft gedacht. –  Annie zou misschien vandaag haar zoon uit Borromeus komen halen, die ze daar nog wat gelaten heeft, toen hij bij haar zo huilerig was. Hij heeft nu andere voeding dat zal misschien helpen en Borst, de dokter, heeft evenals ik gezegd dat ze direct met het kind naar huis moest gaan, hoewel hij haar eerst wat bij een vriendin liet logeren, hetgeen me ook afschuwelijk lijkt. –

Ondertussen zijn zondag de Kreikens naar Semarang vertrokken, hun auto gelijk een kermiswagen opgetuigd, enige vogelkooien en koffers en 2 hondjes en zijzelf + een djongos! Ze hebben Hok op het hart gedrukt om direct te schrijven als [2] we Baukje ook maar even hier wensten – Egbert heeft enige eenzaamheid graag voor me over! Je ziet dat we onze vrienden toch zullen houden al is het op een afstand. Baukje had aan Tineke Hijmans om inlichtingen gevraagd over bedienden, langganan e.d., maar ze heeft geen woord van zich laten horen. Ik zal haar toch eens schrijven – ze zal misschien niet meer bij die familie zijn, hetgeen ik me overigens niet kan voorstellen. 

Vrijdagmiddag, op die beruchte 30 september, hadden we Vivos thee, zeer slecht bezocht slechts door Irene en een ander, verder niks en Bep had nog wel zulke lekkere “Hausjes” gemaakt. Er vlak vóór ging ik even naar het grafje, Hok was met de auto naar de tennisbaan, dus kon ik van een demmo  genieten. Er gebeurde verder niets die dag, wel bijzonder. 

Zaterdag bezochten we Lenie Smits die overspannen zenuwen had door de 2 schokken vlak achter elkaar van de dood van haar vader en haar broer. Ze zag er echt slecht uit, afschuwelijk zielig dat dat haar juist beide trof. Ik hoop maar dat ze er gauw weer bovenop komt. – Daarna naar een allergeestigste film met Jenny Jugo : “Ich bleib’ bei dir bis Morgen früh”, een onnette titel zoals het tegenwoordige publiek dat wenst, van een buitengewoon aardige film met allerdolste situaties, we hebben fijn gelachen.

Zondagmorgen reden we een eind om en dronken limoen in Tjimindi, dat jullie ook wel kent, tussen Tjimahi en Bandoeng. – Het is meer dan zalig om weer wat saampjes thuis te zijn, geen logees! Vanmorgen is fijn de klamboe van het logeerbed in het sop gezet en gisteravond zaten we samen tot het eten in de tuin te lezen, Hok onder de bureaulamp zo op de vensterbank gezet, en ik met het leeslampje, heerlijk. Ik ben eerst naar Soendanese cursus gegaan, d.w.z. naar de school waar die altijd werd gehouden, maar alles was dicht, het is zeker afgelopen! Ik heb er niets van gemerkt omdat ik de laatste keren door logees niet kon gaan! [3] 

Morgenmiddag is er vergadering van het IEVVO bestuur over de Statuten, waar ik moet worden voorgesteld, niks leuk met een dik buikje, maar Irene vindt het een eer! Zij is altijd zo politiek!! M’n lezing voor de Vivos is alsmaar uitgesteld, nu tot na de vakantie: ik heb er nu weer een week niets aan gedaan en ben alles vergeten; wat enorm zal het zijn als dit nu ook voorbij is en ik me volkomen aan de baby en mijzelf zal kunnen wijden.

Hok heeft een speciale brief van een bekend geoloog van de Alg. Expl. Mij gekregen met zijn bijzondere dank voor de buitengewone nauwkeurige bewerking van de kernen uit Madoera. Enig hè. Hij zegt dat wel geen boorput ooit zo’n bewerking te beurt gevallen zal zijn. Ondertussen heeft Hok niets meer voor ze te doen en met zijn duimen in zijn vest is hij vol trots ƒ 500.- aan het verdienen met naar de maan te zitten kijken, zoals gisteravond in de tuin. Wie kan dat! Ondertussen ziet hij visoenen van een nieuwe Ford, maar daar een auto überhaupt al een enorme luxe voor ons is, zal ik het niet toestaan! 

HOK 

Het gaat ons dus nog steeds voor de wind. Met Eidje gaat het opperbest, zelfs Sparmann was erg tevreden en met mij niet minder. Zelfs Wing Easton, een kopstuk in de Nederlandse geologenwereld was tevreden over me. Letterlijk schrijft hij “Een dergelijke zorgvuldige behandeling zal nog wel aan geen enkele Indische boorput te beurt zijn gevallen en de Alg. Expl. Mij kan zich gelukwensen, dat zij onder uw controle werd gesteld.” Om in een gouden lijstje te vatten en voor je uit te laten dragen. Voor mij zijn ze erg gauw tevreden. Enfin, ik onderwerp me aan het oordeel van zo’n autoriteit en doe nu niet anders dan tennissen en naar de maan kijken. Dat alles brengt mij per maand een ƒ 500 in het laatje en de nieuwe auto staat al bijna op stal. – De boring staat nu stop, [4] maar voor zover ik uit de brieven der directie begrepen heb, zullen ze nu een tweede boring zetten en het zou mij verwonderen indien ze mij niet weer als adviseur namen, tenminste als ze er een nemen en dat lijkt mij niet onwaarschijnlijk. Mijn boekje heeft het nu al tot de tweede correctie gebracht. Het zal dus wel gauw verschijnen. Ook daarover ben ik niet ontevreden, misschien anderen wel!

Heb ik niet al geschreven, dat zelfs onze Chinese wethouder zeer tevreden was over Eida’s radiolezing. Het doet je altijd goed, zei hij, wanneer niet-Chinezen over het Chinese familiesysteem spreken. Dan voel je dat er toch wel veel goeds in zit. Nu vergeet die man dat Eida zorgvuldig het goede steeds op de voorgrond heeft geplaatst, het minder goede steeds vergoelijkt en het slechte verzwegen heeft. Zij was plus Chinois que moi! 

Het is heerlijk om ook eens niet veel om handen te hebben en uit de olie te komen. Het werd ten leste erg vervelend.

Tante Leidie schreef ons uit Soerabaja een paar regels. Ons logeerbed wordt opgeruimd en komt niet meer tevoorschijn. Het is nu welletjes geweest, hoewel toch niet altijd ontbloot van gezelligheid. 

Houw zal ons waarschijnlijk een filmopnametoestel cadeau doen. Het zou erg leuk zijn, de baby krijgt al vroeg de taak van filmster. Het zal alleen wat duur in het gebruik zijn. Wat zullen we dan aan het filmen slaan.

Hoe is het nu met Moeder? Ik zou me maar niets aantrekken van de buien van Tante Leidie. Bij ons zou zij verstandig doen er niet over te praten.

Dag Hok.

EIDA

Net liep Lientje Hupkes me achterop, ik ging even met haar naar binnen. Jan was net in blauw pak gestoken, keurig als altijd. Hij golft tegenwoordig, wat hij erg leuk vindt. Lientje betwist hem elk woord, haspelt echt, vervelend, geen ideaal stel. 

Katy kwam vanmorgen aanzetten met dat sympathieke drietal van haar. Ze was, als steeds, gedrukt. Jaap is onderweg naar Nieuw Guinea. Die is steeds op stap met de Minister van Onderwijs, wel enig voor hem. Katy vertelde dat ze al de [5] kisten van de Tielrooy’s heeft moeten uitpakken, daar ze in de Dempo  dreven, 13 stuks waaronder 1000 boeken. De Tielrooy’s waren zelf net onbereikbaar ver weg op hun reis over China en Japan en toen konden Jaap en Katy dat zaakje opknappen. Haar hele tuin had ze geplaveid met boeken. – Meneer en Mevr. Kunst schijnen ook lang niet elke week te schrijven en Katy zelf vergeet vaak dat het dinsdag is. Hoe ’t mogelijk is, snap ik niet!

Annie de Jongh schreef me een brief. Ze dorst Moeder niet meer op te bellen, schreef ze. Als ze ’t even gedaan had, had ze toch kunnen weten dat ik in dezelfde positie ben, als zij toen ze schreef (ondertussen is de baby zeker al gekomen hè? Ze dacht de 20e september.) Verbeeld je dat Hein nu al 2 maal encefalitis heeft gehad en er van beter werd, hoe is ’t mogelijk hè Ze woont in ’t huis van haar ouders, die voor 2 jaar in Amersfoort zitten. Meneer is nu al Kolonel, dus een hoge Ome! Hebben jullie ook wat gemerkt van de huldiging van Generaal Snijders. Was Mevr. Meyer-Groen. er ook bij, trots op haar schoonzoon!! Wat moet je je oud voelen met een schoonzoon van 85! Denk je dat eens in!

De “Komedianten trokken voorbij”  heb ik uit tot mijn spijt. Ik heb zelden zo’n mooi boek gelezen. Vooral de humor apprecieer ik enorm, is hij een Jood?!! Het is toch pas een jonge jongen, Katy zei 33 jaar. Ze zag ’t vanmorgen op tafel liggen en heeft het nu meegenomen. Ik heb nu bepaald behoefte zijn andere boeken ook te gaan lezen, Katy belet me nu [6] om er telkens nog eens in te lezen, de karakters zijn ook enorm.

Het is een goeie raad, Mam, die je mij gaf, om mijn voeten te masseren. Ik had juist een goedje in huis, waar Jan Schüller erg mee dweept, Absorbine  en nu doe ik het daarmee. Ik geloof dat ik eigenlijk niets bepaalds aan mijn voeten mankeer, maar dat zo’n massage er juist aan ontbreekt. Die dokter Lankamp is erg prettig ingesteld op gewone middeltjes, geloof ik. Hij zegt ook dat je fosforzure kalk door melkzure heen moet eten omdat het eerste opgewekt maakt. Zulke dingen weet Sparmann niet. Ik zou hem nooit als gewoon huisdokter nemen. 

Tante Leidie heeft jullie gedicht voor Oom Johan en Tante Trien meegenomen van Tine Schepers, waar ze even was. Tine stuurt de kindercode voor de bevalling om te telegraferen, maar die laten ze hier aan de telegrafie toch niet door.

Wat is er met Gonne Schutter, Bert wist alleen dat ze een kuur deed voor haar nek. Maar hoe en wat wist hij niet.

Het vliegtuig vertrekt hier altijd van Andir, dat is het vliegveld van Bandoeng.

Fijn dat Vader’s leerlingen van de vakantie zijn toegelaten – 

Anneke schrijft net dat ze kans hebben op Makassar – wel enig als dat een promotie van Thijs betekent. In elk geval is het weer een veel grotere plaats, haast een stad! Ik ben erg benieuwd! Dag Eida.

Die vóór mij op de Goenoeng Wajang kiek is Egbert, De Jongh heeft die grote hoed op.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Berlageweg 3
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 6
  • Soort: Brief, gelinieerd papier
  • Bijzonderheden: Pag. 4 op briefpapier Hok
More in this category: « 1932-09-30 1932-10-10 »