EIDA

6 sept.’32

Geliefden –

Het hoeklampje in de voorkamer is van perkament – We kochten het klaar; het nieuwe leeslampje past er beeldig bij. Dit maken we vast aan de boekenkast, schuiven een grote stoel achteruit en kunnen zo lekker lezen. Het is te schel om aan het boek zelf vast te maken. Annie Schüller heeft de “Komedianten” juist uitgelezen. Ik ben er nog niet aan begonnen, heb nog zoveel andere dingen. Ik lees nu alleen boeken over China. Je moet weten, mijn causerietje is uitgesteld tot deze week vrijdag. Het is wel jammer dat jullie niet kunnen luisteren. Het zou grappig zijn als Anneke het deed. Hoe vind je dat Anneke plastische danslessen gaat geven en nog wel bij Erna in huis, die mag ze daar dan ook wel wat voor geven. – Vandaag waren jullie verleden jaar nog hier, zelfs pas halverwege, jullie kleinzoon was al 2 weken en nu is je tweede in aantocht. Ik heb opeens ook het vaste idee dat het een jongen wordt, omdat ik ineens zo dik ben geworden. – Zondag waren we op Maswati en Annie liep op haar laatste benen, die 2 x zo dik waren als normaal. Zij wisten nog niets van onze baby en toen ik uit de auto stapte zei Annie, dat ik zo dik was geworden, zonder verder ergens aan te denken – ik heb het toen natuurlijk verteld. We hebben fijn de hele dag bij hen in de tuin gezeten maar moesten ’s avonds met hun auto terug omdat onze accu leegliep, als we met lichten reden. De volgende morgen kwam Annie ineens in onze auto aanzetten. Ze had weeën gekregen en mag van de dokter nu niet meer weg, hoewel het niet aanhoudt. Ze zit nu nog steeds bij ons en weet niet wat ze moet verwachten; misschien duurt het [2] nog wel een poos. Morgen gaat haar dokter op reis en dan krijgt ze een ander, misschien nog wel zo goed, want die is Vrouwenarts – Annie en ik gaan nu samen naar de kapper. Ik laat m’n krullen er lekker afhalen – het is wel treurig, dat ik er maar net een half jaar plezier van heb gehad, maar m’n haar groeit angstwekkend vlug. Het is zeker nodig dat ik m’n hersens weer eens goed ga gebruiken want daar groeien je nagels en haren hard van als je dat niet doet.

Dinsdagmiddag: ik ben weer als vroeger met korte steile lokken, vanachter is nog wat golf en als ik het was komt er misschien nog wat meer. Maar het is meer dan treurig, want ik zie eruit als een kale kip! En nu moet ik morgen aan het IEVVO-bestuur worden voorgesteld, werkelijk niet op m’n fraaist met een omvang van geweld en een gladde kop! In elk geval zullen we maar zeggen dat ik hen des temeer mee zal vallen als ze me over 4 maanden weer aanschouwen! Morgen treed ik dus voor ’t eerst op als IEVVO-commissaresse-archivaresse, ik ben benieuwd naar de andere bestuursleden, ken er trouwens al 4.

Morgen worden de Statuten behandeld – in Batavia hebben ze nl. een boekdeel met die dingen gevuld en wij houden meer van kort maar krachtig.

Het is nu al 8 uur. We zijn net even de stad in geweest voor een nieuwe ketting voor Tommy; toen wij nl. op Koninginnedag bij Tek Bheng op visite waren en Tommy alleen was in de auto – heeft hij zich losgerukt en zijn leren ketting kalm in tweeën, wat een schobbejak hè.

Annie’s pijnen zetten niet door – misschien gaat ze morgen weer weg.

M’n groene jagershoedje is gister door Annie afgekeurd, past niet meer bij m’n figuur. Nu ga ik weer de grote witte dragen van Gerzon, al is de bol niet plat genoeg voor de tegenwoordige mode! [3]

Na m’n verjaardag, is Baukje niet meer hier geweest. Nu Egbert al 1½ week weg is, gaat ze ’s middags en ’s avonds niet meer uit, om haar huisgenoot gezelligheid te geven.’s Morgens schijnt ze ook andere dingen te doen te hebben – ik ga aldoor naar haar, maar ze komt nooit hier. Ik wil nu eens afwachten. Gistermorgen zou ze komen, maar er gebeurt niks.

Vanmorgen kwam Annie Hetzel plotseling aangefietst en m’n logé hielp converseren, hetgeen altijd erg lastig is met haar, waarom weet ik eigenlijk niet. Ik wil haar steeds in de Vivos hebben, maar ze ziet me, geloof ik, bepaald voor zeer intellectueel aan, vooral nu ik vertelde dat ik door de radio zou spreken! Maar wat had ik kunnen presteren als Hok er niet geweest was!

Morgenvroeg komt Lous Groeneveld M. hier, je ziet hoe beminnelijk men me ineens gedenkt! Vrijdagavond waren Hok en ik een uurtje bij hen. Maar we spreken elkaar té zelden om al te geanimeerd te converseren. Met Lous alleen, vind ik het gezelliger. Wim schijnt trouwens ook al ruim 40 te zijn, is dat waar?

Wat hadden jullie het daar fijn in Wolfheze, fijn dat daar geen autoweg langs liep en er niet eens een grammofoon of radio was. Dat is toch wel iets heel bijzonders voor tegenwoordig. Dus dáár komen de echte stilteliefhebbers. Ik ben benieuwd hoe lang jullie gebleven zijn; en hoe Vader en Emma het in Amersfoort hadden. Anneke schreef me net enthousiast over Breêroô’s gedicht, enorm geestig. Ik heb het aan Jan en Tine gestuurd, die zullen ’t vast ook kunnen appreciëren.

Anneke stuurde erg leuke kiekjes uit Singkawang  - wat hadden [4] ze het daar fijn aan zee. Die baan van Thijs is toch zo gek niet! Wat Anneke’s hoofdpijnen betreft is het natuurlijk (?) een pure fantasie van onze dierbare Mamma! Je bent werkelijk knap in het aanvoelen van je kindren’s gevoelens, maar je moet niet te ver gaan en ons allerlei toeschuiven wat niet bestaat! Zie zo, nu weet je het – even afzoenen ●●! Maar we zijn tenminste blij dat je heel wat beter bent dan Mevr. Schüller!, die een aanslag op Jan fantaseerde naar aanleiding van een hak in zijn been!

Houw is inderdaad ontslagen, maar wordt nu een deftige heer!, liefst plaatsvervangend lector aan de Universiteit (Medische) in Batavia, waar hij ook college moet geven. Hoe vind je zoiets! Net iets voor hem, ik geloof niet dat hij ooit werkeloos zal zijn! Hij is nu weer eens in de Chinese Vereniging getreden, waarvan hij nu al het werk doet, hij is wel actief hè!

Hok heeft een nieuwe tennisclub, achter Hotel Preanger, 3 maal in de week. Het zou wel leuk zijn, als hij het daar prettig vindt, dan kunnen we onze buurman de rug toekeren. Ik kan hier ook altijd bij en ’s morgens kan ik in een damesclub.

We hebben Lautje te logeren gehad – Tommy en hij waren beide enorm uitgelaten, [doorgestreepte tekst] (nee, de kiekjes heb jullie al! dit voor Moeder die juist wat doorgestreept is gaat ontcijferen!)

Nu Annie hier is, zijn we niet naar “Kongress tanzt”[1] gegaan, waar Vader verrukt van was. Annie beweert dat iedereen, die het gezien heeft, ontevreden is.

Hok is bezig m’n lezing na te kijken, hij krast er aardig in. Gister kreeg ik hem terug van Irene, wier man hem eerst horen moest, maar die hem goed vond! Zeer vereerd hè!

Tek Bheng is plotseling weer uit het Ziekenhuis vertrokken omdat het nog 2, 3 maanden kan duren en ’t hem ƒ 22.- per dag kost omdat hij ook diathermie moet hebben. Hij ligt nu bij zijn broer in Andir, die met die Inlandse getrouwd is, hoe hij daar goed verpleegd [5] moet worden, is me een raadsel – ik mag er nu niet alleen heen, geen stijl! – Maar ik wil beslist weten hoe hij daar ligt – hij moest maar bij ons komen, alleen is mijn toestand wat minder geschikt voor verplegen!

Die groene jurk van mij op het kiekje met Tineke, is aan één stuk, geen losse overgooier. Hij wordt nu opnieuw gemouwd en “gebefd”[2] omdat dat wit langzamerhand ook groen is geworden door het doorlopen – dat groen verkochten ze hier voor kleurecht.

Dag, ik moet nu aan Dien wat schrijven. Eida

We vechten om het leeslampje!

HOK

G. Hoe vindt u Eida’s moed voor de radio? Knap hè. Tek Bheng is nu onder behandeling van een Inlands kruidkundige, die hem genezing garandeert binnen een paar weken. Het is alles met medeweten van de behandelende geneesheer gebeurd, die nu ook nog alle dag bij Tek Bheng komt. Er is dus deskundige controle. Dat hoorde ik vanochtend van zijn broer, die ook mijningenieur is.

Ik ben lid geworden van de nieuwe tennisclub. Daar heb je tenminste mensen om tegen en mee te spelen. Met de petroleum gaat het nog altijd door. Ons banksaldo stijgt met de maand. Maar we geven ook wel uit, meer zelfs dan ons salaris, wat eigenlijk niet erg verstandig is.

Dag Hok.

EIDA

Maar dat komt door de ondersteuningen. – We zullen toch wat gaan bekrimpen – de nieuwe baboe is keurig begonnen door aan gas ƒ 2.- goedkoper te zijn dan de vorige.

Vrijdagmorgen: wat een enorm leuke kiekjes!! Over de rest in de volgende brief.