EIDA

Zeer geliefden –

Vandaag zijn we al 3 jaar + 3 dagen getrouwd, is ‘t niet ongelooflijk! Zeer bedankt voor jullie gelukwens. Tenslotte vierden we het toch niet met de Schüllers omdat Jan het beter vond dat Annie niet naar Bandoeng reed. Maar ziet, de volgende avond komt een auto binnenrijden met wie: de Schüllers + zoon! Jackie was in Bandoeng uitgekwartierd geweest en die familie bij wie hij was, moest plotseling naar Holland voor ziekte – aldus wou Annie die mensen bedanken en stonden ze toch voor onze neus. Ze vroegen ons mee naar Ben Hur, diezelfde film die we voor vele jaren in Den Haag zagen maar waarbij enig lawaai was ingevoegd. ’t Was toch nog spannend vooral de wagenrennen, maar onze sprekende film als die goed is, is toch boeiender. Hok had hem nog nooit gezien en vond het aardig. Jackie sliep ondertussen in ons bed onder bewaking van ons dierbare tweetal viervoeters. We mogen de Schüllers enorm graag, dus was het een geslaagde avond. Maar om op onze trouwdag terug te komen: ons schemerlampje is niet verschenen, maar verder was alles geslaagd, al zeg ik het zelf! De hors d’oeuvre viel zeer in de smaak en ging ganselijk op, jullie werkte daar ook aan mee door de pasta’tjes, die ik op gebakken broodjes smeerde en waarop weer ei en op een andere soort piccalilly. Daarna aten we hersens met mooi opgemaakte puree (met de spuit!) en erwtjes en aardbeiencompote toe. Ik had een menuutje gemaakt met onze portretten erop, dezelfde die ik in de vorige brief plakte, natuurlijk met een dikke 3 tussen ons in. ’s Avonds zagen we de film [2] “Menschen hinter Gittern”, allerellendigst, maar een goed ding. Je krijgt daardoor wel een afschuw voor een gevangenis en van de mensen die voor een licht vergrijp zulke zware straffen kunnen geven – als ze maar iets doen moeten ze in een hok zonder enig licht, 3 dagen lang, beestachtig. De rechters moesten verplicht zijn daar zelf minstens enige dagen door te brengen, dan zouden ze wel de uiterste clementie betrachten. – Aldus ging onze trouwdag om en gingen we weer een nieuw jaar in. – De Hongaar, die bij de Schüllers was, die ook het kiekje heeft genomen dat jullie kregen – is nu geplaatst in ’t tehuis voor werkelozen. Ik schreef jullie dat ik het bezichtigde met Lous Gr. M., ik was er erg verrukt van – Hok haalde zijn Hongaarse collega die hem goed kent over, hem erover te schrijven en direct de volgende avond werd hij aangenomen. Vooral Annie is er heel blij om, nu ze al in haar 5e maand komt, en nu heeft die jongen ook nog een kans op een baan daar het comité al 6 mensen van het tehuis ergens plaatste. Dat is toch mooi hè. – Zondagmorgen reden we naar Lembang naar de geoloog van de Alg. Exploratie Mij. die daar weer op adem komt na Madoera. Hij is ± 50 jaar, uiterst jolig en goedmoedig, een echte Fries! Hij heet Munniks de Jong – hij moest Hok kaarten laten zien van het terrein en zo er tussen door converseerde hij tegen mij. Hij had Hok eigenlijk alleen bij zich genodigd en ook voor de lunch, maar Hok zei “ik ben getrouwd, mag mijn vrouw ook meekomen”. Schattig hè! Maar ik vroeg hem bij óns te rijsttafelen, die ook in de smaak viel. Het was erg genoeglijk en hij wil deze week nog eens aankomen als hij in Bandoeng komt logeren. – Gister bezocht ik eindelijk Mevr. Gunning eens – haar hele huis lag [3] juist overhoop, dus kon ik niet zien hoe de doek hing, waar jullie zo verrukt van waren. Ze noemt me nu bij mijn naam en we zaten gezellig in de tuin. Ik vond haar nu weer erg aardig, net als jullie haar vond. Je moet een mens eigenlijk in zijn eigen omgeving leren kennen. Haar man daarentegen vind ik nog steeds een drakepit , evenals de eerste keer dat ik hem ontmoette. Hij wou toch inspecteur worden in Indië? De Kreikens beweren dat hier al een inspecteur benoemd is. Wát moet Vader eigenlijk voor hem doen? – Ik bleef een uurtje, erg gezellig en toog daarna naar Mevr. Ter Haar die mij met mijn jurk wou helpen, de crêpe georgette, die een slecht model had, maar nu keurig is, gister gedemonstreerd bij de Groenev. Meyers die ons te bridgen vroegen. In maanden hadden we geen spelletje gedaan en vele uren zwoegden we, vooral ik, want ik ben zo hopeloos om altijd te vergeten de troeven te tellen, zelfs ook als ik zelf speel – Lous en ik speelden tegen de mannen en brachten het er netjes af, overigens hebben zij beiden veel routine, duidelijk merkbaar, ook Lous kan “vooruitdenken” wat mij nooit lukt. Maar we moeten er ons eens in oefenen. Het was ook alweer gezellig en ’t werd half 12, gelukkig dat Henkie  vandaag jarig is, en wij konden uitslapen – daarna vertrok Hok vanmorgen weer naar G.B. om die monsters te monsteren tot 1 uur – Ik wandelde in die tijd met m’n 2 vriendjes, samen aan één lijn, ieder aan een kant vastgemaakt, Tommy met aanhangwagen – Tommy kan dan niet vlug en Pascha móét vlugger, ’t is kostelijk. We keken hoe onze edele buurman tennist. Hij doet het werkelijk kranig. – We kregen een brief van Lie Soen Keng uit Mr. Cornelis  – hij is nu agent van Olveh [4] en schreef ons alleraardigst, een goeie agent lijkt hij. Hij voelt ook veel voor zijn vak, vindt dat hij ’t nog niet zo slecht getroffen heeft, gezien de tijden.

Anneke heeft zich uitgesloofd en ons eens allerlei geschreven over Thijs’ werk; geen woord had ik er nog van gehoord. Ze stuurde meteen 2 kiekjes van Wyt, allerschattigst, wat wordt hij al groot, hè. Verder schreef Riek ons dat Henk wondroos heeft en doodstil moet liggen met zijn been, dat ze een geschikte dokter vonden en dat ze een klamboekamer hebben. Saai dat Henk ziek is, als ’t maar niet erger wordt. – Jullie hebt toch al een vergroting van Thijs. Hangen Anneke en hij nu in de kamer. Het lijkt me ontzettend al die levensgrote mensen, moeten wij ons daar nu ook nog bijvoegen!! 

Leuk dat Anneke ook een tafelkleed en loper krijgt, dat is echt iets dat je huis gezellig maakt.

Bedankt voor Emma’s 2 regels bijschrift en doe maar altijd de groeten aan Jo terug, permanent toegestaan. We hopen gauw te horen dat Moeder’s been weer in orde is.

Het regent hier bijna nog elke dag, hoewel ’t allang droge tijd moest zijn. En nu wil die Meneer Veraart jullie regen aan òns overdoen, niet nodig zou ‘k zeggen! – 

Wat dat symbool van de onbekende soldaat betreft, heb je volkomen gelijk. 

Enig voor Hans en Jetty en Zus en Ru nu al 4 kinderen, enorm!

HOK

Wat een gezellige verjaardag heeft Vader gehad. Natuurlijk kunt u Faust gerust ruilen. Nijhoff zal het wel goed vinden. Wat mijn kiekkunst betreft, dat is een pijnlijke kwestie. Het toestel is goed, de filmen zijn goed, ra, ra, wie is dan de schuld aan de wazige kiekjes. Bescheidenheid verbiedt mij het antwoord te geven. Vandaag weer eens gepetroleumd. Twee uur per dag. Dat vind ik welletjes. Nu dag Hok.

Ik schrijf nog iets meer dan Emma!

EIDA

2 afscheidskiekjes van boord voor Em of als ze niet wil voor Tante Trien.

[Randje pag. 1]

HOK

ZHK verjaardag ‘32 [1]

[1] Bedoeld wordt de verjaardag van Hare Koninklijke Hoogheid (H.K.H.) prinses Juliana, 30 april 1932.