EIDA

7 dec.’31

Lieverdjes

Wat ontzettend van Trude’s vader; een hartverlamming. Ze kreeg het telegram op Pierre’s verjaardag. Ze ziet afschuwelijk lijkwit. En ze verlangde altijd al zo naar Holland, ze zal Indië nu nog meer verafschuwen. De enige troost was dat ze in september nog 8 minuten met elkaar hebben gesproken en dat Heleentje weer thuis is. Het is erg naar. En nu dat vliegongeluk met 5 doden juist nu iedereen de Holland-Indië vlucht zo veilig vond. En als je naar Japan en China kijkt word je helemaal beroerd en als je dán nog een drama ziet van Greta Garbo in “Inspiration” dan moet je wel even aan je geliefde familieleden schrijven om weer bij te komen! – A. schreef ons net een briefje dat Chris weer terug is, tenminste heelhuids dat valt weer zoveel mee! Hok denkt dat het een smoesje is dat ze hun goud verloren hebben! Maar dat zal ál te slecht van hun gedacht zijn! – Vandaag is het diës van ex-P.S., de vlag blauw-wit-zwart mogen we wel halfstok hangen – Dien heeft het erg warm in Djeneponto, de stakker, maar haar echtgenoot vindt haar eten erg lekker, dat is weer een troost. Hun superieuren (zij is jonger dan Dien, laat zich kalm Mevrouw noemen!) bevallen wel goed. Er is een Mevrouw helemaal van een andere plaats gekomen om Dien te bekijken als curiositeit zó uit Holland. – We vierden reuze dol Sinterklaas, al hadden we niks van jullie, want jullie vers kwam op 6 december omdat de Patria een langzame boot is. Maar het is weer een enig gedicht, jullie waardig! [2] Hok en ik hadden samen 25 pakjes!, en A. en Th. hadden ook heel wat. Zodat we 7/4 uur over de pakjes alleen deden. Anneke had een oude theemuts van haar overtrokken met het goed van haar nieuwste avondjurk, zeer origineel. – Hok kreeg een beeldig vers bij een zak van marsepein met 100.000 erop. – Ik was vrijdag begonnen met dichten en zaterdagmiddag maakte ik m’n laatste, het 15e!! Allemaal van een aardige lengte, waarvan ik zelf het vers voor Thijs vrij naar Hélène Zwart het meest geslaagd vond:

Nog eens aan u, o Homan’s dis

Nog eens een Preanger pait

Nog eens wat Homan’s schellevis [had hij eens gegeten in de Juristenkring]

Dat gaat erin “geheit”

enz.

“En dan nimmermeer”, komt na het 3e couplet als “deleman” nog op “Loge St Jan” gerijmd heeft. – Enige uren kostte het me al die verzen in ’t net (?) te schrijven en toen nog inpakken. Om half 7 was ik klaar, terwijl Hok met zijn 10 “verzen” [HOK nog altijd last van ritme] om 4 begon en om half 6 met alles en alles klaar was maar met Tommy ging autorijden omdat ik hem toch graag kwijt wou! – Er was ook een pakje voor Wytje. Ik had een pakje voor hem genaaid van wit Tobralco[1] met gebloemd rond kraagje, waarvan ik er ook één voor Deetje van Erp maakte, die op 5 december jarig was. Het zag er leuk uit, maar Wytje’s hoofd bleek onmogelijk groot en nu zal ik er nog een split in maken en morgen moet ik wel even naar Deetje gaan om te vragen of ze ’t haar zoon al heeft aangepast. Enfin, niks aan te doen! – Hok gaf mij een beeldige rode kimono met vele bloemen, staat me enorm; (hadden we samen maar uitgezocht vanwege de ogengesteldheid van mijn lieverdje), verder een nagelschaartje (mijn vorige heeft Hok eenvoudig gebroken op de nagel van zijn grote teen!!) en een nieuw horlogebandje en een grote fles 4711[2], zalig, [3] en nog een groot fotoalbum voor kiekjes van vóór ons trouwen, van jullie en van Dien. Verder een beeldige halsketting van suiker op chocola, een chocoladen schaartje en een kartonnen enorme vulpen gevuld met bonbons en nog een zakje bonbons om dat zakje van Moeder, van indertijd 26 september, te vervangen. Je ziet ’t was niet gering! Voor Hok had ik een badjas gekocht een beeld, donkerbruin met fraise en blauwpaars, heel fijn geblokt. In deze zelfde winkel had Hok zijn nieuwe pak laten maken en daar we die contant betaald hadden, mocht ik voor 10% dus ƒ 5.25 iets in de winkel uitzoeken. Wat kon ik dus beter doen dan een badjas kopen, nu hoefde ik nog geen ƒ 10.- bij te betalen! – Hok is overigens zo verrukt van die jas dat hij de dag na Sint mij al om kwart voor 6 wakker maakte om samen koffie te drinken hij in z’n kamerjas en ik in de nieuwe kimono. En telkens loopt hij de slaapkamer uit om dat ding maar aan te kunnen doen!, [HOK gelooft u het?] en ’s middags heeft hij helemaal geen zin meer om zich aan te kleden. Wat een succes hè! Verder kocht ik een leren riem, een kartonnen doos voor zijn overdrukjes, 4 Chinese aardewerken bakjes voor onder de theetafel, dat er geen mieren meer op kunnen, een zijden das met een zakdoek erbij, een schrijfblok met zijn naam, en cartes met naam, waarvan Anneke en ik dezelfde soort uitzochten en dan nog een vliegmachine van chocola of liever een luchtschip om mee met verlof te gaan! – We waren doodmoe na afloop van het lachen en om elf uur lagen we in bed. Van tevoren zongen we natuurlijk Sinterklaasliedjes uit jullie boekje, zo oergezellig. We zijn benieuwd hoe jullie het gehad hebt. – Ik zie daar dat jullie deze brief precies vlak voor Oudejaar [4] krijgt, een zalig uiteinde met je drietjes en een heerlijk Nieuwjaar! – Anneke en Thijs gaan net op Moeder’s verjaardag waarschijnlijk weg. We weten nog niet precies hoe en wat. Maar ze kunnen hier natuurlijk logeren, alleen voor hun drieën is de logeerkamer wel wat klein, ze kunnen natuurlijk ook wel in de onze. A.’s huis is alweer verhuurd, fijn voor Mevrouw van Vianen. – Baukje heeft ons voor een dag in de “Kerstvakantie”(van haar man dan!), te eten gevraagd. Erg leuk. Ik heb me maar bij m’n naam laten noemen door Egbert Kreiken, het was zo gek altijd “dag! en jij”. – Morgen is de oprichting van de “Vereniging van Huisvrouwen Bandoeng” ik heb ook een uitnodiging, ik ga vast. Erna Douwes Dekker, je weet Hok’s vriendin van de horoscoop, is secretaresse, maar misschien komt er wel eens ander, nu zij in februari trouwt. – Al die mensen die nu gaan trouwen. Eerst Königswald, zijn vrouw komt met deze boot aan en hij heeft al een nette krullenkop; zij houdt daar zeker van. – Nu jullie brief, een heerlijke lange van jullie alle 3. Hok zegt dat Tek Bheng al zijn hele leven Raymond heet. Het kon ook niemand anders zijn. Schrijf ons vooral over hem; Tineke Hijmans heeft nog geen logies gevraagd, ik dacht dat ze in Sumatra zat. Maar we hebben toch geen plaats voor 6 weken achtereen. Eind januari of begin februari krijgen we Henk’s meisje Riek Klippers. Ik heb haar aangeboden vanuit ons huis te trouwen en ze zei direct dolgraag. Het is zo zielig dat ze geen familie hier hebben. Ze trouwt waarschijnlijk niet in ’t wit, ook omdat er geen familie is. Wij zullen trachten ’t hun wat gezellig te maken. – We zijn erg geschrokken dat jullie je niet meer herinnert dat wij jullie ƒ 60.- gaven, in hoofdzaak om Martinus Nijhoff te betalen, wiens rekening Hok aan Moeder meegaf met het verzoek Nijhoff op te bellen en te zeggen dat de rekening niet helemaal in [5] orde was omdat wij de maileditie tegenwoordig, te beginnen met maart, per zeepost krijgen en niet meer per landmail zodat dat ƒ 14.- per jaar goedkoper is. Herinner je het je weer? Ik gaf aan Vader de ƒ 60.-, ik weet nog precies wáár. Vader zat op Anneke’s stoel naast de divan en ik op de divan en Vader telde zijn geld. Weet je ’t nu weer? Wij gaven expres meer dan nodig was voor de rekening, die ongeveer ƒ 46.- was, we weten niet meer precies. Maar Hok gelooft dat hij hem aan Vader gaf, niet aan Moeder, maar in mijn kasboek staat duidelijk ƒ 60.- op eind september met bijvoeging “meeg. aan V. en M. voor M. Nijhoff”. – Nu zul jullie het ook wel weer weten. – Wat schattig dat jullie onze notariskosten willen betalen, maar het is nooit in ons hoofd opgekomen dat júllie dat hadden moeten doen, laat staan dat het “niet aardig” van jullie was.  Maar het is eigenlijk al te goed van jullie, hoor! [HOK wij zullen het u heus niet kwalijk nemen, indien u ons geld zoudt sturen zonder opgaaf van redenen!!] – Hierbij enige negatieven van Moeder, de volgende week komt nog meer. Het beste met Mevrouw Borger. – Grappig dat Moeder in de Rademakers bioscoop is geweest en nog wel “Onteerd” gezien heeft, dat wij hier ook pas zagen – Het is echt goed voor de tram dat ze nu verlies lijden of weinig verdienen; als ze verwarming zouden aanbrengen zouden ze opeens weer veel meer mensen krijgen, denk je niet. – Zus Ortt is nooit “vlot” geweest, maar het ongedierte in Condorcet is vrij toppuntig. – We hopen zeer dat Emma succes heeft in het Westeinde als de directeur terugkomt. Groeten terug aan Jo. – Vader’s vergelijkingen met het themaboek Volcke[3] van jullie leven is reuze goed! Fijn dat de leraren allemaal blij waren met de kleden[4] – Dat Zus Riedel nu haar 4e verwacht hoewel Ru juist gedrukt gaat onder financiële zorgen, lijkt me niet prettig. – We zijn reuze [6] benieuwd naar jullie verhalen over Nico’s meisje. – Enig dat Vader zo verrukt is van zijn nieuwe pak en hele toilet, dat mag ik wel! – Ik heb me doodgelachen om Ladesteijn’s rode gordijnen, wat Emma zo gemakkelijk vond, welke regel bleek te slaan op aanwezigheid van Ladesteijn in ’t Papaverhof. En hoe was het feest van Jantje Enthoven? en met de inrichting van je kamer? Wat merkwaardig dat Bep v.d. Meer aan ’t toneel is en dat ze ’t zo goed doet. Ik geloof nooit dat Jan Erikje ’t laatst als 17-jarige gezoend heeft, hij is toch 8 jaar weggeweest? Ik heb leuke kiekjes gekregen van de 2e opvoering van ‘t Openluchtspel, alleen is ’t formaat 3x4 of zo, althans angstwekkend klein. – Jantje Westerveld is niet verloofd [HOK ik ben voor hem zoekende], alleen Harry van Raalten , die daar ook woont met een meisje van de bibliotheek van de opsporingsdienst. – We hebben Henk en Riek samen gekiekt, 1 lachend en 1 ernstig, de eerste is heel aardig, jullie krijgt er ook één. – De Whippet staat nog veilig in onze garage!, het is toch al te prettig die auto, en niemand wil hem toch hebben (ze danken!!) – Mamma is enorm goed, zelfs in autobussen en treinen voelt ze zich lekker, enorm plezierig. Dag lieverdjes, Eida.

Hok doet niets dan werken, vandaag Mohammed’s hemelvaart, een vrije dag, niet veel van gemerkt! Dag E.

Nog even vertellen dat ik bij Deetje van Erp, Mevrouw Chavannes ontmoette, de jonge; ze heeft me direct gevraagd eens bij haar te komen. Ze heeft geloof ik, erge behoefte aan “vriendinnen” en heimwee, zielig. Het zal me benieuwen of ze weet hoe haar man en ik elkaar kennen. – Ik moet ook dinsdags aan Dien schrijven, ze heeft wel brieven nodig, de stakker. Dag. [7]

HOK

G. Ziehier een van mijn cadeautjes. Een prachtige carte vindt u niet. De letters zijn mij wat te klein. Sinterklaas erg genoeglijk geweest. Eidje heeft mij zeer verwend. Met de badjas is het niet zo erg gesteld, ik bedoel met mijn ijdelheid! Zo’n badjas is zeer prettig. Ik werk nu erg hard aan mijn publicatie. De voltooiing nadert met rasse schreden. Einde van deze maand is hij drukklaar.

Zalig uiteinde met warmte in het hart en kruidnagelwijn in het glas. Eida’s gedichten dansen van eigen ritme, dat bij haar altijd zo mooi is. [8]

Mijn gedichten zijn niet ritmisch maar reumatisch, zo slecht lopen ze. We wisten van dat ongeluk van Tek Bheng. Het stond hier ook in de krant. Het zal hem heel wat narigheid geven. Onze auto wil niemand hebben. Tenminste we geloven het, want moeite om hem te verkopen hebben we niet gedaan en zullen we ook niet doen.

Dag. Gelukkig ’32.

Hok.