EIDA

1 dec.’31

Lieve Schatjes –

Gezeten op een witte stoel in de tuin, met Tommy onder me, de blocnote op mijn schoot en jullie brieven naast me om te beantwoorden, voel ik me hoogst in m’n element, vooral nu de zon achter de wolken gaat! Jullie verheerlijkt zeker nu langzamerhand de Indische zon, nu je zoveel koude voelt in plaats van hete steken dwars door je hoofd! – Het is weer meer dan kras wat jullie een visite gehad hebt, je hebt niet te klagen over weinig belangstelling. Zelfs de Prager’s! Had je Mieltje ook gekiekt? – Hoe is de verdeling onder de leraren geweest, wie heeft de kleine Lampongse[1] gekregen en was die tevreden? – Wat naar dat Oom Johan ouder is geworden, maar als Schepers-Weltevreden onderweg is, zal hij wel weer opknappen. Op ’t ogenblik is overigens hun jongste kleinkind onderweg. Vandaag komt de verpleegster bij Tine, die niet in ’t Ziekenhuis gaat. Ik hoop maar dat de dochter (?) op tijd komt en werkelijk een “zij” is. Thijs gaat juist vandaag naar Batavia, dus maakt hij ’t misschien mee. Ik denk wel niet dat hun verlof 2 jaar wordt uitgesteld, op ’t ogenblik bezuinigen ze alleen maar op salarissen. Met juni gaat onze standplaatstoelage ƒ 25.- er ook af. Hoe is ’t  mogelijk dat Lineke van Gos en Stien al 5 is. En is Johan uit Leiden ook al aardiger geworden. – Mijn vulpen is ook op ’t politiebureau niet gevonden, je ziet het aan m’n handschrift! – Heb jullie dat afscheidkiekje aan boord met Jan Albert er op aan Oom Johan gegeven? [2] Dan moet je er zeker nog een hebben hè? – Fijn dat Vader’s eerste schooluren goed zijn bevallen en dat jullie er allemaal zo goed uitziet. Het is nu ondertussen vlak voor Kerstmis bij jullie, terwijl wij tegen Sinterklaas leven. Gister was ik de hele morgen met Baukje op stap. Ik had Mevrouw ter Haar willen meenemen, maar die kon niet en toen ik langs Baukje reed, had ze juist veel zin. We hebben alles bekeken in vele winkels en allerlei gekocht – Omdat Anneke’s a.s. huis op palen staat, wou ik een chocolade of marsepeinen boot voor ze kopen om aan een paal te meren. Maar ik vond een aardige van goud-lak, wat ze zo mooi vindt, dus krijgt ze dat maar. Lekkers is hier angstwekkend duur ƒ 2.- e.d. voor een niet eens groot stuk. Baukje foof me op een ijsje bij Bogarijen en ik zag Moeder en mij zo weer samen zitten. – Zondag zijn Hok en ik met Baukje’s man uitgeweest, Baukje kon niet mee, had doofstomme kinderen te spelen. Hok en ik wilden naar Lembang met Tommy en Kreiken wilde wel graag mee. Hij heeft ons daar langs een genoeglijk paadje geleid, maar Tommy is doodmoe bij aankomst en lag voor dood. Hij mag nu voorlopig niet meer mee uit, zelfs ’s morgens mag hij niet meewandelen om Hok weg te brengen, en ook niet in de auto om Hok te halen, want dat schokt. Zij heeft last van haar a.s. moederschap! – Zondagavond met A. en Th. naar Sous les Toits de Paris. Schitterend vond ik het qua spel en regie, ongelooflijk. Alleen de ontrouw van het meisje viel me zo tegen dat ik helemaal teleurgesteld opstapte. Hok was niet zó verrukt, maar A. en Th. ook wèl. – Ik ga morgen denk ik met A. naar de stad. Het is jammer dat we hen nu niet meer met Kerstmis en Oudjaar hier hebben en met Moeder’s verjaardag, maar het lijkt me enig voor ze om weer zoveel te zien. – We vieren Sinterklaas bij hen. Ze zijn niet erg enthousiast over Sinterklaas, maar dat zal nog wel komen. – Net ben ik 2 uur bij Anneke op visite geweest (dinsdagavond 8 uur). Onze mannen weg, echt genoeglijk!! Hok [3] is ter Gemeenteraad, Begroting vóórvergadering. Het begon om half 6, maar hij is er natuurlijk nog niet mee klaar. Anneke wou me te eten houden, maar daar ik niet wist hoe laat Hok thuiskwam, heb ik het maar niet gedaan. Misschien kan ze morgen hier komen. – Haar hoofd staat niet erg naar Sinterklaas, meer naar boeken en koffers en naar het verband tussen die 2! Enfin de banketletter is al besteld, de rest zal wel komen. Ik kom hopelijk nog in een dichtstemming, ik heb nog niet geprobeerd, maar alleen maar alles gekocht en dat inspireert, hoewel de winkels hier zo weinig origineel (op z’n zachtst uitgedrukt!) zijn dat een mens er geen inspiratie, alleen transpiratie van krijgt vrij naar Edison! (genie[2] = 1% inspiration, 99% perspiration!) – Grappig dat toen ik om over Tine’s baby schreef, deze al niet meer a.s. was, maar reeds reëel en nog wel zich als “man” openbaarde. Tine zal er dus nog eens aan moeten geloven als ze per se een dochter wil hebben, maar misschien zou ze eeuwig moeten proberen! Zeg, ik begin bepaald on-netjes te worden, maar Tine’s zoon, ook al een Jan Albert, moppig hè, die naam moet ook eigenlijk voortleven. – Die arme tante Jenne – maar wie tegenwoordig nog denkt een schoondochter te kunnen uitzoeken, verdient zó gestraft te worden. Het arme meisje van Nico. Hoe heet ze? Misschien is ze wát aardig en krijgt tante Jenne nog spijt van haar spijt! Laten we ‘t hopen. Hebben ze haar nog nooit ontvangen? Jullie hebt hun maar weer opgevrolijkt en de juiste woorden gevonden. Je ziet bij elk [4] mens breng jullie vreugde, hoera! Gaan ze ook gauw trouwen? We kregen net een vliegbrief van Mevrouw van Gilse met verzoek bloemen voor Henk te kopen of een cadeautje. Het gekke is dat we niks van Henk afweten op ’t ogenblik, ik weet niet of ze receptie houden of wat dan ook, alleen hoorden we van een huisgenoot van hem dat er donderdag feest is en dat wij zeker ook moesten komen. Ik zal Riek morgen opscharrelen, maar dan moeten we

’s morgens met de auto gaan, want ik ga nooit verder mee dan halverwege, helemaal tot Geologisch Lab. en terug is me te bar. –

Moeder heeft dus al een nieuwe zilveren broche, gelukkig.

Dag liefjes Eida.

Hoe was Moeder’s verjaardag. Prettige kerstdagen!!

HOK

G. Net terug van de commissievergadering, erg gemoedelijk geweest. Ze hebben me weer aan het notuleren gezet, zodat vanavond nog een hoop inkt vloeien zal. Met mijn werk schiet het heel goed op. Er wordt dan ook met dubbele kracht aan gewrocht. Deze maand moet het klaar. – Was Moeder’s verjaardag gezellig? Hier de laatste week mooi weer geweest. Donderdag is er bij Henk instuif. Het zal me benieuwen of zijn huisgenoten goed fuiven kunnen. Dag Hok.