EIDA

Geliefden –

Nog steeds met ons tweetjes! Wat ongeduldig eigenlijk, als pas vrijdag zijn dag is. We mogen blij zijn als hij (!) 1 dag te vroeg is. Volgens Pim Massink mogen we er nog 3 weken bijtellen – maar ik dank ervoor. Jullie oudste is ook te laat geboren overigens, is ’t niet. Maar de laatstgeboren Bandoengse baby’s zijn allemaal of even te vroeg of op tijd. Moge hij ook beseffen in Bandoeng te zijn. – Ik heb nu overigens wel alle tekenen van ’t naderende einde: in m’n ingewanden, nu overigens al meer dan een week, geen middel mag baten, zelfs niet dat van de dokter! Maar de dokter wou ook 2 vliegen in één klap slaan, in één poeder een mengsel voor blaas en darmen. ’t Was m’n blaas voor een paar dagen nl. te machtig, zodat de dokter een aller-beminnelijkst bitter poedertje voorschreef. M’n blaas is nu weer haast de oude, maar in deze tijd mag ook die wat uit de koers gaan! M’n voeten zijn werkelijk nu 2 maal zo dik en m’n buik keihard alsof ik een pas opgepompte voetbal heb ingeslikt, zoals de dokter dat noemde. De laatste twee keren kwam de dokter maar hier. Het is me nu te kras in een deleman daarheen te hobbelen! – Ik heb voor Hok enige nodige telefoonnummers opgeschreven, ik slaap op een zeiltje, de koffer is echter nog niet gepakt. Nu kunnen jullie je me levendig voorstellen, heb ik idee! Hok heeft vanmiddag getracht de hartkloppen te tellen v.d. baby en we constateerden een meisje, hij kwam nl. op 144. Overigens ging mijn hart net zo vlug bij nadere beschouwing! Maar Hok is een reuze dokter, verzorger en verpleger. En hij heeft nu heel wat aan [2] me te doen. Al een paar keer ontbeet ik op bed en een paar keer ’s avonds op de divan. Heerlijk als er dan zo fijn voor je gezorgd wordt, hij borg ook al een keer de was op. Maakt ’s avonds als ik erg “loop” arrowroot[1] voor me, die we eens van Mamma kregen, maar dachten nooit nodig te zullen hebben en zeker niet voor mij. Het is precies stijfsel en af en toe ziet hij kans een hele nacht m’n ingewanden dicht te plakken! – Ik heb nu 2 ochtenden wat doorgeslapen, terwijl de kokki waakt dat niemand herrie maakt, daar ik ’s nachts zeker 8 à 10 keer uit m’n bed moet draven!. – Verder is door dat geval m’n hele tong en mond pijnlijk en beslaan voortdurend, zelfs brood (oud) voelt aan als was het geheel stekelig. – Je ziet hoe interessant een mens zichzelf nu gaat vinden (ik mezelf nu ga vinden)! X-je is hard verplicht op te schieten om me aan m’n zelfstudie te onttrekken!! Want jullie hebt daar deze week niet aan mee kunnen helpen. Vanmorgen kwam pas een berichtje dat jullie brief in Weltevreden is aangehouden als verdacht. Hetzelfde liedje als met Tante Jacq’s truitje, we betalen dan 12 cent invoerrechten en 25 cent inklaringsrecht, daar maken ze nu zo’n drukte voor! Ze kennen ons adres nu blijkbaar en houden alles aan wat er niet uitziet als een absoluut platte brief! Ik was al bang dat hij was gestolen of weggeraakt, omdat de Johan v. Oldebarneveldt al vrijdagmorgen is binnengekomen. – Emy en Jan naar Celebes! Dat weten jullie natuurlijk al lang, gelijk met ons. Ik schreef ze naar boord en ben benieuwd of ze direct door moeten gaan of eerst wat in Batavia blijven. – Deetje Holle bracht een schattig eigen gemaakt jasje van blauw shantung met roze omgehaakt, erg leuk. Ze had me eerst naar m’n lievelingskleur gevraagd. Dat is de laatste aanwinst. Anneke [3] heeft haar keepje weer meegenomen, omdat ik al 2 manteltjes en 1 keepje heb en ze ’t nu Nelletje, geloof ik, wil offreren. – Ik kreeg een briefkaart van Dien uit München en een van Carry Witteveen uit Noorwegen. Ik vind het echt jammer maar van 3 clubgenoten met m’n verjaardag gehoord te hebben. Zo vergaat me ook de lust aan hen te schrijven. – De Pimmen aten hier gisteravond erg gezellig, ze waren erg verbrand van hun vakantie en vol vreugde over hun heerlijke dagen. Pimmetje kan nooit wachten tot Pim-hij iets verteld had, ondertussen begon ze dan tegen mij. Zo deed ze me echt aan Tante Leidie denken! Ze was erg gezellig en toen ik brood ging snijden, ging ze mee en erbij zitten en ons gesprek ging natuurlijk hoofdzakelijk over onze “positie”. Ze heeft een klein buikje met een beeldige ceintuur er omheen gedrapeerd, erg in de mode, is ’t niet, om wat met je buik naar voren te lopen, of is dat alweer ouderwets!? Haar figuur is nog steeds beeldig. Ze is erg verrukt van haar a.s. tweede en wou nogmaals onze babykamer bezichtigen, die nu al (!) haast klaar is. Een tafelkleedje en badje, kommen e.d. ontbreken nog, kan Hok mooi kopen als ik lig. – Pim-hij is helaas, in hoge mate ongalant voor zijn vrouw: hij doet net of hij niets blij met haar is, hoe is ’t mogelijk: zo vrolijk en verliefd als ze kijkt. Ik heb idee dat ze hem nooit eens op z’n kop geeft! Netteke is een grappig kind, al zag ik haar maar een kwartiertje. Het zal anders geen knap meisje worden, als ze niet erg verandert, maar Pimmetje trekt het zich blijkbaar niet aan! – Dinsdagmorgen. Hoera, ik ben weer normaal, heb de was opgeborgen, hetgeen het beste bewijs. Daarnet was Annie Thijsse met haar jongste zoon (± 1 jaar) hier. Ze vertelde dat haar [4] man Hok al als lid van de Technische Hogeschool-proffen tennisclub had opgegeven en dat men er niets tegen had. Zalig! 2 minuten van ons af, ik verheug me er ook op en Hok moet noodzakelijk weer eens aan sport doen. Marietje J.B. belde op, of ik nog kwam voordat het “te laat” is. Voorlopig heb ik morgen gezegd - maar Hok en ik hopen steeds dat het “morgen” zal gebeuren! – Heb jullie kaartjes gekregen van Bep van Douwe. Heb ik je geschreven dat haar verloving tóch doorging en 31 aug. publiek is gemaakt, de club was er zeer over ontsteld dat het net in de vakantie gebeurde, en dat Mia doctoranda in de biologie is, onze eerste afgestudeerde. –

HOK

Zoals u wel zult hebben opgemaakt, zijn wij beiden in blijde verwachting. Nog weinig dagen maar en we zullen een ik-je horen schreeuwen. Het zal ons niets verwonderen, dat hij laat, maar toch op tijd zal komen. Die eigenschap zal hij zeker niet hebben laten voorbijgaan. Hij? is het aan het illustere voorbeeld van zijn twee babyvoorgangers ook verplicht niet te lang op zich te laten wachten; die twee zouden hem? later er zeker een aanmerking op maken. Mijn collega Harloff straalt van vadertrots, ofschoon hij het kind nog wat lelijk vindt. – Eida is vandaag zeer normaal. Ze kleedt zich alleen wat moeilijk aan. Voorts alle symptomen van de laatste eindjes. Ze leest nu heel druk in een detectiveroman. – De volgende week is er weer gemeenteraadsvergadering. – Wat mooi dat de Grieken als ze mekaar iets goeds toewensen willen, ze zeggen eu prattein en niet eu paschein. Heel typerend voor hun levenshouding.

Dag Hok