EIDA

25-2-’40.

Geliefden –

M’n laatste brief aan jullie schreef ik uit Sitoe Goenoeng – Het was een zeer geslaagd uitstapje van Lisa en mij. We hadden een gezellige paar dagen ook bij Nanda. Donderdagmiddag, de 15e reed ik bij Em weg en klokslag half 6 stonden we in Nanda’s tuin. Nanda was niet eens nog aangekleed, ze is niet erg precies!, terwijl ik die tochten allemaal precies wegreed op de uren dat ik het mij had voorgenomen, zodat alles vlot verliep. We gingen naar Jeanne, die nu erg mooi buiten woont in een nieuw huis met schitterend uitzicht op de Salak, de mooie Buitenzorgse berg. Aan haar uiterlijk is niet veel veranderd, maar ze is wel iets gelukkiger dunkt me – Als ze nu rustiger kan worden, zal de zo verlangde baby ook weleens komen, zoals die nu bij Julie Chavannes in aantocht is (no. 2, Beatrijs is al 6 jaar) – we aten bij Emy en Jan. Emy was juist hevig bezig haar witte mieren te vergiftigen, die zich door vloer en boekenkast hadden heen gegeten – gelukkig was de boekenkast niet helemáál dóór. Lisa vond het prettig met de Drostjes – eerst was ze helemaal niet op haar gemak, maar op een gegeven moment moesten ze alledrie lachen en toen was het ijs gebroken. Ze speelden samen en daarna aten ze nasi goreng. Hansje is nu ook naar school en de kleine Marijke is al 3 jaar. Aan deze kinderen kon ik die van Dien berekenen, van wie ik al in een 3 kwart jaar niets hoorde op 2 brieven na. – Emy’s jongste dochter was een keurige baby, die behoorlijk groeide. Ze willen graag dat ik ze aan een vakantiehuisje help in deze buurt, het is niet eenvoudig want er is altijd veel vraag naar zoiets. Het was erg genoeglijk ze weer eens te spreken. – We reden over de Poentjak[1] terug met prachtig weer en open kap, maakten een kleine wandeling naar een bergmeertje op de top, aten Nanda’s broodjes aan de kant van de weg, en waren om half 12 thuis. Ik belde Riek op en Axel was gaan zwemmen – hij kwam ’s middags om 4 uur. Lisa en ik konden het waarnemen lekker te slapen in die tussentijd. Overigens had Lisa een groot stuk in de auto een tukje gedaan, wat ze altijd doet op lange tochten. – Het was wel jammer dat ze een dansles heeft moeten missen – de juffrouw zei dat ze haar echt gemist had. De volgende donderdag is een openbare les alleen voor ouders, d.w.z. moeders! Maar er is geen plaats voor publiek zoals indertijd bij Koopman, weet je nog, Mam – het was toch enig leuk – Ze geven ook eens in het jaar een uitvoering in de Schouwburg, dat zal [2] Lisa wel fijn vinden – Hok kwam ’s middags thuis met voor ons allemaal cadeautjes uit Djokja, ingekocht met To – wat hebben we in die dagen een mensen bezocht samen! – Hok was zeer tevreden over zijn tocht, alleen kon hij de djongos niet meer uitstaan – gelukkig was zijn voorschot net op, zodat we hem er fijn uittrapten. Ik heb nog wel een behoorlijke huisjongen van hem kunnen maken, maar hij was te onbetrouwbaar in alles, wat we hem niet hebben kunnen afleren. Geen woord van wat hij zei was niet gelogen! Ik wist dat wel, en thuis hinderde het niet, maar als je buiten zoals Hok, aan zo iemand bent overgeleverd, is het niet prettig – gelukkig had hij het zich niet aangetrokken. Hij was steeds in Pasangrahan’s, kleine hotelletjes, wat hij veel liever deed, dan logeren bij kampong hoofden, zoals de andere collega’s dat doen, waar je helemaal geen gemakken hebt, geen tafels, geen stoelen, geen wasgelegenheid; wat in de Pasangrahan heel goed is. – Hij wil best nóg eens, maar weet niet of het zal kunnen, daar hij nodiger is als paleontoloog. – We zijn dus beiden zeer tevreden over deze 2 weken. – Ik schreef je al dat Em’s uitzicht me 100% meeviel. Ze was al verbrand en fit. Ze had wel wat ingevallen wangen bij gebrek aan kiezen, maar verder merkte je er niets van zo gezien, alleen wanneer ze korstjes moest eten! We deden daar niet veel anders dan eten en drinken wat lopen en slapen. Ik heb wat gelachen om haar trots op Menno’s “schoonheid” – ik vind het een aardig joch, maar niks mooier dan een ander, vooral nu hij volkomen nog kaal is – Ik vind hem net trekken hebben van Wimpje Massink en Emma noemde Gerardje! – We hebben een ochtend prettig zitten praten op een weggetje boven het meer – we hadden Mevrouw Dragt met de kinderen thuisgelaten, zeer slim! – Terwijl we uit waren is Pim Cohen hier geweest – hij is nog niet verder met Mien – ze is al te twijfelachtig – ik ben benieuwd hoe dat zal aflopen. – We zagen gister in de bioscoop een ijsbreker met de Friesland en nog een ander over het IJsselmeer – geweldig wat een dik ijs, dat tenslotte de boten kraakten – het leek wel de Noordpool! En plaatjes van bevroren golven op de Rijn, geweldig mooi gezicht. – Enig dat Vader het handschrift van zijn moeder in handen kreeg – Wij aten [3] gisteravond ook Chinees eten, heel lekker – Hok houdt het altijd het langste vol omdat hij het zo jammer vindt wanneer er wat overblijft! We waren weer met de Simonsen, met wie ik op Chinees Nieuwjaar ook at na de Chinese kerk, de Klenteng te hebben bekeken. Die Fokkema die doctoraal deed moet zeker Menno zijn, want ik weet dat hij er voor studeerde – Fijn dat hij slaagde. Gezellig dat jullie Oom I. zo geregeld spreken. – Wij kregen ook een brief van Fanny waarin ze schreef over hun Oudejaarsviering bij Anneke en Thijs, dat was bijzonder geslaagd. Fanny schreef uit New York. Ze komen over een dag of 10 aan, op 5 maart. We gaan met ons allen naar Priok – ik denk dat we in Buitenzorg overnachten want E. kan ons toch niet hebben. We kunnen bij Nanda de kinderen doen en zelf bij Emy en Jan gaan. – Bep van Douwe’s baby moet deze maand komen. Ik denk niet dat er erwtjes[2] op de VVSL reünie waren, hoogstens Mia; Malie is nog altijd zo druk met haar gezondheid bezig. – Axel heeft nu een verrassing voor Moeder gemaakt, het zal je zeker bevallen, hij is een handige jongen. – Ik stuur Thijs wel die hele serie van liefdadigheidspostzegels; ik moet toch nu al gaan schrijven voor Anneke’s verjaardag! –

Vanmorgen belde Juffrouw van Leeuwen van Boomkamp, airhostess van de KLM me op. Ze sprak vandaag voor de radio. Ik had haar naar Batavia geschreven of ze voor ons ook wilde spreken maar nauwelijks was mijn brief weg of het bleek dat de Vereniging van Huisvrouwen me voor was geweest en zelfs op dezelfde avond, die wij er voor bestemd hadden, een voordracht van haar over “de Vrouw in de Luchtvaart” bekend maakte. – Wij hebben nu onze avond verzet en gaan naar haar bij de Huisvrouwen luisteren. – Sinds 3 dagen hebben we een nieuwe huisjongen – hij beviel direct al goed – ik merk opeens dat ik nu weer tijd heb voor m’n tuin die ik de maand februari niet dagelijks betrad toen Hok met de huisjongen al de 2e was vertrokken. Ik deed 3 weken zonder één en nu is het weer erg prettig er één te hebben – Vanmorgen zondag werkte ik weer in de tuin terwijl de kinderen naar de Dierentuin waren en Hok de auto behandelde. [4] Ik schreef Tante Masje met haar verjaardag – ik vroeg haar ook een toneelstuk voor ons te zoeken voor onze propaganda avond. We zitten erom te springen en hopen erg dat ze er één zal vinden.

We hebben onze zitkamer weer veranderd en nu is hij naar ons beider zin – het is erg genoeglijk om de boel te veranderen – steeds bedacht ik weer wat anders. Maar het is prettig dat we nu tot een goed einde zijn gekomen. – Ook de kasten heb ik anders ingedeeld, ook het buffet en Hok’s plan voor een radiokastje neemt vastere vormen aan. Er zal daar tegelijk plaats zijn voor dranken. – We hoorden net weer het Phohi dagblad – inderdaad lijkt het er somber uit te zien in de wereld, maar als de nood het hoogst is, is de redding nabij, komt zeker uit. Wat was het belangrijke dat volgens de Brits-Israël beweging op 16 januari gebeurd is? – Kun je ook informeren of de berichten van de beweging ook in Indië uitkomen en waar?

Dag omhelsd

Eida

[5]

HOK

25/2

G. Sinds een week ben ik weer terug van een reis naar de Zuidkust van Madioen. Het is een prachtige streek, die me nu en dan deed denken aan de Riviera. Helaas, is zij zeer moeilijk te bereiken, zodat er van toeristenverkeer geen sprake is. Het strand is er minstens even mooi als aan de Noordzee, maar hier loopt er vrijwel geen kip op. De laatste avond logeerde ik in Djokja en zocht Jan en To op. Zij maakten het beiden goed. De djongos heeft goed gekookt, maar nu hebben we een andere. De oude bleek volkomen onbetrouwbaar te zijn en ik kon zijn gezicht op het laatst niet meer zien. We hebben hem eruit gegooid. Veel was er niet meer aan te verbeteren. – Thuisgekomen bleek ieder in goede welstand te verkeren. Eida had het huis voor haar vertrek naar Em opnieuw geordend, zodat onze meubels nu anders gerangschikt zijn. Het geheel is best geslaagd, hetgeen niet [6] zonder moeite ging, omdat ons huis nu eenmaal heel onhandig ingedeeld is. Dus hulde aan Eida. Houw en Fanny komen de volgende maand terug. Ik ben erg benieuwd naar hun wederwaardigheden. Ze zijn ruim een jaar weggeweest. In de tijd dat ik op reis was, heeft geen radio mijn gemoedsrust gestoord. Het is net of je in een andere wereld bent. De mensen op de kleine binnenplaatsen zijn ook anders. Het tempo van hun leven is veel langzamer, zij zijn veel gemoedelijker en bovendien zeer hulpvaardig. – Met de malaria liep het zo’n vaart niet. Men is druk bezig de streek gezond te maken. Zo heb ik alleen in het bos wat malariamuskieten op me gehad, maar verder niet. Profylaxe is natuurlijk altijd nodig, men heeft in die streek dan ook zeer solide klamboes.

Dag Hok.