1939-09-22

EIDA

Lieverdjes –

Net is jullie brief van 15 september gekomen, erg prettig – het uitblijven van de luchtpost heeft ook z’n voordelen, want nu verlangt iedereen er weer naar en worden de dagelijks omgeroepen berichten over de stand der vliegtuigen gretig aangehoord. Ik ben erg blij met deze brief vooral met de weer als vanouds dierbare toon. Ik ben zo blij, dat de bewuste brief ons niet blijvend van elkaar zal verwijderen, zoals ik al in de vorige brieven schreef was het niet bedoeld als aanklacht, maar alleen als hulp – Daarom wil ik je ook meteen zeggen, Mam, dat Em niets van de inhoud af weet, noch iemand anders; ook aan Hok liet ik hem niet lezen omdat ik deze echt voor jou alleen bestemde. – Wat genoeglijk dat Betteke[1] de kinderen ook bij jullie haalde – ja, die Annetje is ons ook direct zo goed bevallen, een schatje – omhels haar extra van me! Erikje kennen we niet. – Gelijk met jullie brieven, ook een van Hessel met een kiekje van zijn vrouw + dochtertje van 11 mnd met wier geboorte ik hem had gelukgewenst; verder een briefkaart van Nanda dat ze de 27e met de Johan de Witt vertrekt, hoewel ze eerst tot december in Holland zou blijven; verder een brief van Bepje dat ze een baby verwacht en dat een broer van To Goudsmit bij haar is ingekwartierd als luitenant van de luchtverdediging. Zo’n oorlog maakt de mensen meer actief en vindingrijk – we zullen weer eens moeten gaan piekeren hoe we zuiniger kunnen zijn met etenswaren en hoe we ze kunnen vervangen. – Met veel instemming hoorden we gisteravond uit het Phohi-dagblad (elke avond om kwart na 8, bij jullie 14.05 uur) de woorden van professor Goudriaan tot het Spoorwegenpersoneel. Hij heeft de overtuiging dat dit alles de Westerse beschaving niet zal te gronde richten. Maar dat wij voort moeten gaan met onze democratische beginselen. Erg goed gezegd. – In Londen wandelt iedereen de hele dag met z’n gasmasker, dus jullie hebben ze nu ook, passen ze goed en kun je elkaar verstaan wanneer je hem draagt? Je hebt zo’n gevoel dat je geluid niet naar buiten komt, vind ik. Ik heb er nl. eens een opgehad om te demonstreren voor de damescursus op de luchtbescherming. Ik ben gediplomeerd en ben “op de hoogte gebleken van doel en taak van de luchtbescherming”, wist je dat eigenlijk. Hier is overigens nog niets aan de hand. Wij luisteren veel naar de buitenlandse stations – de stem van de man uit Zeesen herken ik ogenblikkelijk, zo’n stem à la Göring met een hete aardappel in de mond! Steeds krijgen we weer hoop dat het Duitse volk deze leiders zal afschudden, wanneer we de Franse en Engelse stations en de Nirom berichten horen, trouwens de Tsjechen zullen wel een handje helpen. [2] Terwijl ik dit schrijf speelt de radio de ouverture van Egmond door Mengelberg – er is nogal wat fading maar met muziek heb je er weinig last van. – Vanmorgen won ik een lid voor de Vrouwenbelangen, m’n buurvrouw ter linkerzijde – nadat ik haar een maandblad had gezonden, kwam ze zich aanmelden toen ik langs haar huis wandelde – het komt niet vaak voor dat de mensen niet “bewerkt” hoeven! In tegendeel: zij en haar man waren vurige voorstanders, echt prettig – zij gaf me 6 namen op van vrouwen, die naar haar idee ervoor voelen moesten – Eén ervan woont vlakbij en haar man heeft al eens aan Hok verteld dat zij les van Vader heeft gehad – een mooi aanknopingspunt – ik vraag dan meteen haar eigen naam. – Lien Alting Mees-Rutgers heeft ook enige jaren van Vader les gehad, zei ze – ze is nu officieel onze bibliothecaresse, maar wil zich niet met de bestuurszaken bemoeien, ze wilde niet eens kennis komen maken met de andere bestuursleden. Enfin – ieder z’n zin – ze zegt “ik zal de leestrommel daverend goed maken en dan heb ik toch m’n plicht gedaan!” Inderdaad is het zo – Wij hebben een aardige nieuwe penningmeesteresse erbij gekregen – ik had allang het oog op haar, maar we moesten de oude eerst kwijt! Nadat de vorige 3, 4 maanden zich niet op enige vergadering vertoond had, na een ziekte van 1½ maand, wilde ze graag een opvolgster, zij blij en wij toen ik er één hád! – Ik laat nu de convocaten voor de vergadering stencilen, enorm handig. Ik kan dan eerst de adressen op de enveloppen schrijven terwijl de boel gestencild wordt en hoef de briefjes alleen nog maar te vouwen en in te schuiven waarmee de kinderen al 2 maal schitterend hielpen. – Ik werd opeens weer zo enthousiast na het gesprek met m’n buurvrouw, dat ik daarna een propaganda brief opstelde, die mooi samengeweven kan worden met degene, die ik van Tante Masje kreeg, afkomstig van Amersfoort. De maandbladen die Tante Masje mij aanried, komen nu in onze leestrommel. Zijn jullie eigenlijk nog geabonneerd op “Perspectieven van wordende cultuur”? Of niet meer? Lien had een dergelijk soort tijdschrift “Nieuw leven” van Wannée van de Vrije Gemeente van Den Haag – je weet waar Annie de Jongh is getrouwd. Weet je ook of het nog bestaat die Perspectieven? Ik wil het graag aan de Kunstkring doorgeven – bedankt voor de postzegel van Curaçao – deze had ik al – dus mooi om te bewaren want Hok wil dat Axel ermee ruilt – ik geef ze anders meestal weg – Fijn dat Mieke bij de Luchtbescherming werkt – dat zal haar goed doen – We zullen iets voor Lisa’s verjaardag bedenken. Zij heeft Axel’s autoped geërfd tot haar grote voldoening – Ze doet het zo keurig – Axel heeft nl. de fiets van de buurjongen overgenomen van z’n spaarbankgelden (hij had ƒ 41.- en deze kostte ƒ 12.50!). Het is een goede fiets – we zijn er [3] erg blij mee en Axel zit er de hele dag op – de meubelmaker maakte prachtige klossen op de trappers, want het is wel een jongensfiets, maar het grootste model. De kebon rijdt nu om half 11 weg met Axel’s fiets aan de hand en samen komen ze dan fietsende terug. Heen gaat hij nog met de auto mee en loopt de halve weg – erg goed – over een tijdje gaat Hok misschien ’s morgens met hem fietsen, wanneer we zuinig moeten zijn met benzine – vanmorgen zouden we allemaal samen gaan fietsen, het resultaat was evenwel dat Hok’s fiets bij de fietsenmaker moest blijven – Hok moest snel naar huis want hij is bezig aan zijn lezing voor de Rotary die hij de 28e al moet houden. Ik wandelde dus naar huis, een half uurtje, heel plezierig. – De duiven (9 stuks) hebben een nieuwe til gekregen, gekalkt van binnen en van buiten, erg netjes – maar ze vonden het zo vreemd en wilden er niet in zodat Hok ze na donker moest vangen en erin sluiten, morgen zullen ze dan wel gewend zijn. De oude til is nu voor de kip en de haan, hij wordt op flessen gezet, die met de hals in de grond gaan, een idee van Hok omdat er dan geen witte mieren in kunnen kruipen – Ze krijgen dan een loopplankje – Het is erg grappig al die dieren, vooral de haan brengt me steeds tot nadenken. Hij is een prachtdier voor het omwoelen van de aarde. Je moet je plantjes niet te dicht op elkaar zetten dan heeft hij plaats voor zijn graafwerk – hij zou ook geschikt zijn voor het omwoelen van de mijnenvelden zoals de varkens – wat een mooi idee van de Fransen – dat spaart heel wat mensenlevens. Zou de antivivisectie daar niet tegen ageren?! – Dus Vader brengt zijn laatste schooljaar nu op een andere school door vanwege de soldaten – wat zonde van de mooie muurschildering! enfin laten we de soldaten ook wat gunnen! – Ik maakte beeldige oranje gordijntjes in de kinderslaap- [4] kamer, precies passend bij de oranje streep in de vloermatten. De kinderspeelkamer is nu helemaal klaar en nu gaan de kinderen en ik elke dag na tafel de kamer weer opruimen, de djongos kan dan de volgende morgen meteen afstoffen en dweilen en niets weggooien wat de kinderen zouden willen bewaren. Ze vinden het nu al prettig om op te ruimen – Axel haalde de bezem en veegde alles wat weg mocht op een hoop – de huisjongen was verbaasd over de netheid van de kamer! Zo zal elke kamer een beurt krijgen – de enige nog mooie muren heeft onze slaapkamer! dáár heb ik pas de portretten opgehangen nadat we al een vaste schikking van de meubels hadden gemaakt en dáár gebruikten we alleen van die koperen spijkers die je in een houdertje schuin in de muur slaat, zoals jullie ook hebt – Netjes zijn die! Dag lieverdjes wees omhelsd

Eida.

Tommy heeft 3 jonkjes, 1 bruine en 2 zwarte, welke laatste volgens Hok teckels zijn. De bruine wordt vast mooi, maar nu zijn daar 2 liefhebsters voor! We moeten de zwarten maar bruin verven!

HOK

G. Het leven gaat hier zijn gewone gang. Wat zijn wij toch gelukkige mensen, dat wij zo ver van het centrum van onrust leven. Weliswaar is het leger paraat: nu en dan hoor je wel van oproepingen, maar het is en blijft zo veraf. Sinds de 22e zijn de prijzen van normale import artikelen met 5% verhoogd. Dus veel is dat nog niet. Gebrek aan voedsel zullen wij niet lijden. In 1914-1918 hebben we in dat opzicht ook niet veel gemerkt. – Wat er gebeuren gaat, kan niemand vertellen. Wellicht dat Engeland Rusland wat opstookt. Maar zeker schijnt het, dat nu Polen is geëlimineerd, Engeland en Frankrijk de strijd door zullen zetten. – Lisa eet nu als een groot mens, met linkerhand naast haar bord. Zij maakt mij er dan direct op attent wanneer ik mijn elleboog op tafel zet. Axel heeft al heel wat tientjes voor rekening – hij is een hele bolleboos.

Dag. De brief moet nu dicht. Groeten en sterkte

Hok.

 



[1] Betty Meyler-Cohen, dochter Izak Cohen, de broer Moeder.

Details

  • Plaats: Bandoeng, Van Hoytemaweg 4
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 4
  • Soort: Luchtpostpapier
  • Bijzonderheden: Dubbelzijdig beschreven
More in this category: « 1939-09-15 1939-10-01 »