1939-01-06

EIDA

6 jan.!’39.

Geliefden –

Daar zijn we alweer 5 dagen thuis van de heerlijke vakantie – Axel ging vanmorgen weer naar school en nu loopt de boel weer vrij gewoon, daar ik ook weer 4 bedienden heb na alle mutaties. Ik ben blij dat onze djongos althans op zijn plaats blijft, de rest hebben we allemaal nieuw na de vakantie. Ik heb nog geen enkele baboe langer dan een maand gehad na ons verlof, maar gelukkig lopen ze in overvloed rond – het lijkt wel of ze te rusteloos zijn lang in één dienst te blijven – zonder enige reden blijven ze weg. Hun mentaliteit doet ons weleens onaangenaam aan als je denkt dat de vorige tuinjongen 3 maal ƒ 1.- fooi kreeg, voor hùn Nieuwjaar en het onze en voor zijn huwelijk en ook nog een chocolade letter met Sinterklaas en verder een week vakantie met behoud van salaris en dat die dan na het innen van de laatste fooi zó maar wegblijft, dan sta je wel eens even te kijken – Maar toch hier moet je niet verwachten dat ze ook iets voor het gezin voelen waar ze werken; dat is en blijft een uitzondering! – Na deze ontboezeming een gezelliger praatje over de vakantie. Het was zo in-genoeglijk om zo’n tijdje achtereen dagelijks met Em te zijn, dat was ons in lang niet overkomen. Steeds was de duur maar 1 of 2 dagen. We hebben er veel gebruik van gemaakt om eens samen alleen bij te praten. Anneke  speelde dan met de kinderen of de kinderen zaten samen te knippen in een hoekje van Em’s grote slaapkamer, terwijl Axel met de mannen uit vissen was en Anneke beneden werkte. Em en ik zaten dan ieder met een handwerkje met de doos kersenbonbons, die ik had gekregen, tussen ons in te bomen, echt heerlijk. Marijke en Lisa was een prachtstel en ook Axel was erg op Marijke gesteld en sprak haar met tedere stem aan. We hadden over het geheel genomen niet veel zon, maar toch goed weer om te wandelen. De zon kwam op een middag, dat de mannen weer vertrokken om te vissen. Em en ik vonden het jammer ieder in onze kamer in bed te gaan en legden ons onder een pajong  op het gras. Een heerlijk klimaat is het daar, niet te koud en niet te warm. Ik was ’s avonds erg blij met m’n lange wollen broek en heb die zózeer leren waarderen, dat ik hier ’s morgens hem ook aandoe. Het is zo handig als je vlug moet zijn aangekleed en netjes genoeg om Hok naar kantoor te brengen. Ik ging er gistermorgen zelfs in op bezoek, ik ben nl. slank genoeg en zo kan ik het best hebben! – Hok kreeg de smaak van vissen ook beet, hij ging met steeds meer enthousiasme met Dirk mee en beiden vonden ze die bezigheid rustgevend. Het was jammer dat we net vóór Em’s trouwdag wég moesten, maar Hok moest de 2e weer op kantoor zijn. We zwommen in Sitoe Goenoeng maar éénmaal, d.w.z. ik alleen – ik sprong uit het roeibootje in het vieze water en voelde onder mijn voeten glibberig wier, en hoe dichter ik bij de kant kwam hoe ondieper het werd en hoe meer ik de modderige aarde nabij moest komen en er tenslotte in [2] moest stappen om de kant te bereiken – een ideale badgelegenheid kon je ’t niet noemen!! – Tijdens onze vakantie werden we opgeschrikt door zedenschandalen. Enige kennissen uit Bandoeng met naam en toenaam genoemd en de man, die mij voor de Gemeenteraad gevraagd had, indertijd, pleegde zelfmoord. Dirk kende haast alle Batavianen, en er waren verscheidenen die meegedaan hadden aan het Gymnasiumdiner en de Malines van Ginkel  nog wel de hoofdschuldige, althans door wie de steen aan het rollen werd gebracht. – Vreselijk. Een kennis van ons hier, een vrijgezel zei dat iedereen hem om finesses vroeg zodat hij blijkbaar opeens met verborgen gehouden kinderen of zo zou moeten aankomen om zich te zuiveren! Alle verstokte vrijgezellen worden er nu op aangekeken! – Nu moet ik even m’n oudste Zus welkom heten in het Vaderland, dat jullie prettige maanden met elkaar moogt beleven. Na Sabang hoorden we niets meer – hopelijk verliep alles naar wens en waren jullie met Oudjaar thuis. Is de aphfte  weer helemaal weg? – Wat lijkt ons jullie vernieuwd huis enig-leuk – ik zou er dolgraag eens een kijkje nemen – het is vast daverend! Moeder beschrijft prachtig de ijzige koude – we zien de melkboer met ijs-handen een melk-ijskegel afgeven! En heeft de kloof zich alweer gesloten? Half december waren de mensen er al van overtuigd dat het weer een kwakkelwinter zou worden – de kou heeft jullie wél overvallen! En waar zitten nu al die tijd die arme Duitse Joden? Zetten ze daar nu geen haast achter? – Ik kan me indenken dat het moeilijk is zonder divan te zijn, waar je zo fijn gauw van allerlei onder wég kon moffelen! Enig dat I. Israëls jullie muur versiert – jullie hebt dus de schets moeten kopen! Ik ben benieuwd wat je met alle kiekjes gaat doen van het “huisaltaar”. –  Fijn dat mijn verjaarsbrief op tijd kwam – ondanks de kou deden ze het dus toch in de normale tijd. De hanger van Em zal wel beeldig zijn – en onze film zal jullie nu ook al gezien hebben. – Fijn dat Dien zoveel voor ons meebrengt, veel dank voor alles wat je ons schenkt. We zijn erg benieuwd naar alles en hopen zeer dat Dien en Nico op Java komen. Heb ik dat verkeerd begrepen dat Dien de koffer met kleren per vliegtuig zal sturen uit Port Said – dat is toch niet te betalen en scheelt misschien 1 week – of wat bedoelde je met de “Zwaluw”. – We kregen net het postzegel album en Axel is meteen weer enthousiast – hopelijk duurt die energie langer dan voordien! Veel dank hiervoor. Het is een bijzonder mooie uitvoering en zo geschikt met plaatjes van alle zegels. Emma vindt het goed wanneer je mij een serie stuurt van de Indische weldadigheidszegels van haar laatste brieven – ze zegt dat je niet alles van haar aan Tante Leidie hoeft te geven – dus we houden ons aanbevolen! – Bedankte ik al voor de huwelijksopstellen – nu wilde ik nog graag dat propaganda-geschrift waarover ik las, opgesteld door een Mevrouw uit Amersfoort, ik vergat haar naam helaas, maar las dat er 300 geschriften van zouden worden verspreid onder niet-leden. Wij zoeken juist een propaganda-geschriftje – wellicht kunnen we [3] er wat uithalen. Wij hadden deze week al meteen een samenkomst met een hoofdbestuurslid. Het hoofdbestuur bevalt ons helemaal niet – we vinden dat ze de groei tegenhouden, alle nieuwe gedachten de kop indrukken en een verkeerde geest hebben tegenover de man, die onze vereniging daardoor niet au serieux nemen. Het resultaat zal vermoedelijk zijn, dat een groot deel van het H.B. aftreedt – wij willen liever dat we een maand of zo zonder bestuur zitten dan dat we steeds onhebbelijke brieven van het H.B. krijgen en geen stap verder komen. – Coletje wordt hier erg gewaardeerd omdat ze zo vol leven is en steeds met nieuwe ideeën aankomt en ook zo actief is. Met Oudejaar belde ze iemand van ons bestuur op met de mededeling dat ze het een winst voor zich achtte met onze vereniging in contact te zijn gekomen – dit waren o.a. haar Oudejaarsoverpeinzingen. Vind je niet enig. Ik schreef het meteen in mijn Maandverslag. Ik kreeg net je nieuwe krantje, alweer veel dank. – Nauwelijks thuis uit Sitoe Goenoeng moest ik veerschijnen in de feestcommissie voor de Vivos. Er moest nog één of ander gemaakt te worden om de jaarvergadering op de 31e op te luisteren. Er was al iemand aan het dichten geslagen, maar voor mijn gevoel nogal humorloos en toen had Hok prachtige ideeën en zo ben ik nu ook aan het dichten. Misschien kunnen we wat van die ander en van ons aan elkaar rijmen! – Hok is naar de Loge geweest en ik naar een verjaardag van Lettie Buck – Ze verwacht haar 4e en haar weeën zijn al begonnen, althans in lichte graad. Ik hoop in elk geval dat het na 12 uur zal komen! – Jullie brief van de 15e kregen we ook naar Sitoe Goenoeng opgestuurd – Dus Dien en Nico rekenen op óvervracht – Ik zie dat ik je wel erg veel opdrachten heb gegeven, maar zo’n paar keer in ’t jaar is misschien niet zo erg – in elk geval mijn grenzeloze dank voor alles. En de kinderplaat oók al onderweg – dat is heerlijk – Hangen de pluche-gordijnen nog? Fijn dat de kamer zoveel lichter is geworden. – Wat een geluk dat jullie Vaders beurs terugvonden, die arme Vadertje – wát een schrik. [4]

Em is gewoon “weg” van de naam Thony voor een jongen; naar mijn idee kan die even goed voor een meisje dienen (zie Mevr. Hupkes!!) – Em is zo bijzonder goed – je ziet nog haast geen buikje en haar gezicht is uitstekend van kleur en haar maag ook in beste staat, hoewel ze niet zoveel eet of òmdat, waarschijnlijk. – Fijn dat Vader orchideeën voor Moeder kocht – Onze duiven zijn weer teruggevlogen naar hun oude til, maar nu hebben we ze weer, Max en Liesje, en ze zitten zorgvuldig met de deur dicht – we hopen dat het ze daar zal bevallen! Dag lieverdjes – Omhels m’n Zus en familie.

Eida

AXEL

 

LEXA

 

lieve

 

wytse v/d laan

menno v/d/ laan

tieneke v/d/laan

 

[5]

HOK

G. Ik moet u nog van harte gelukwensen met het nieuwe jaar. Door de drukte van de logeerpartij is er niets van gekomen. We hebben een heerlijke tijd in Sitoe Goenoeng gehad. Het weer werkte wel niet mee, en bovendien krioelt het van bloedzuigers in de bossen. Op het meer was het prettig. Ik heb dan ook niet veel anders gedaan dan vissen. Het was erg leuk. – Thijs en Anneke zijn nu binnen. Groet u hen voor me en wens Thijs een verdere goede reis.

Dag Hok.

 

Details

  • Plaats: Bandoeng, Van Hoytemaweg 4
  • Auteur(s): Eida, Hok
  • Pagina's: 5
  • Soort: Luchtpostpapier
  • Bijzonderheden: Dubbelzijdig beschreven
More in this category: 1939-01-10 »