EIDA

17 okt. ’38.

Lieverdjes –

Lisa’s verjaardag is luisterrijk gevierd. – Hok moest naar kantoor zaterdag, dus begonnen we vroeg. We hadden de kamers met slingers versierd, evenals haar stoel. Ik was de hele vorige avond bezig geweest met pakjes te maken voor de kinderen, die op de “partij” zouden komen. Voor ieder een cadeautje en een zakje lekkers. Zodoende was ik er niet eens aan toegekomen om cadeautjes voor Lisa in te pakken. Dat moest dus ’s morgens nog gebeuren, wat Lisa heel gewoon vond omdat dat op mijn verjaardag ook gebeurd was. Zij moest van Axel in de eetkamer blijven en zelf zei ze: “gaan jullie maar in de andere kamer bloemetjes op de pakjes doen hoor!” Ze kreeg dus alles met korenbloempjes en margrietjes versierd en juichte uitbundig bij ieder pakje en zei steeds “dank je wel hoor”. Die slab van jullie vond ze ook prachtig, echt leuk dat je die voor haar maakte Mam. En die 3 is ontzettend leuk. Axel nam hem vanmorgen mee naar school. Alles van Lisa’s verjaardag heeft meer indruk op hém gemaakt dan op haár! Het poppenhuis vond zij ook mooi, maar hij speelt er steeds mee en laat de poppetjes allerlei bezigheden verrichten. Hij kleedt ze aan en uit en derg. Hij is nu van de postzegels af – ik hoop dat het maar tijdelijk is, want ik vond het zo’n mooie bezigheid. Ik heb hem nu de nieuwste zegel laten zien met de prachtige Douglas erop en die krijgt hij wanneer hij de andere opplakt, anders niet – Maar vanmiddag heeft hij het weer uitgesteld. Maar om op Lisa’s feest terug te komen. We gingen met 9 kinderen naar de Dierentuin – dit bedacht Jo Waal voor me opdat ik het gemakkelijker zou hebben dan wanneer ik de kinderen een paar uur met spelletjes e.d. moest amuseren. En het was een prachtige raad want we waren van half 10 tot 12 daàr en er was geen wanklank te horen. Tot het laatst amuseerden ze zich allemaal. Ik had speciaal m’n Kodakje meegenomen om jullie ook wat te kunnen laten zien, maar helaas deed die het na 3 opnamen niet meer. De opwindschroef is dol. Ik moet hem laten nakijken. En het was nog wel zo enig al die kinderen met mutsen en toeters. Zó wandelden we erheen in optocht. Eerst was het wachten op de familie Linn en in die tijd vermaakten de kinderen zich met het poppenhuis en de Flipjes e.d. Zou je misschien zo’n Flipposcoop  eens kunnen sturen, dat lijkt Axel goddelijk. – Lisa kreeg alles huishoudelijk speelgoed, veel pannetjes, bordjes, lepels, alles van aluminium. Ik zal het hele zaakje maar bewaren voor wanneer ze wat ouder is. Ze zal ze nu hoogstens gebruiken als zandvormpjes, vrees ik! Meestal krijgen kinderen dingen waarvoor ze nog te jong zijn; wij denken ze ouder dan ze zijn! – We lieten een theetafeltje voor Lisa maken met een stenen theeserviesje, omdat ze daar al een paar maal om gevraagd heeft, maar ook dát wordt door Axel gebruikt. Alleen de zandbak voorziet in een behoefte, wat betreft hen beiden! – De kokki had intussen een mooie taart gebakken en die versierde ik gauw even met glazuur, amandelen en gekonfijte vruchten. We vulden hem eerst met chocolade crème en amandelen. Midden op zette ik 3 kaarsjes, die ik uit het doosje gehouden [2] had, die je voor Anneke meegaf. Het bezwaar is dat ze enorm lekken. Er omheen schreef ik in chocola, lang leve Lisa, wat mooi paste tussen de 3 kaarsjes. ’s Middags aten de kinderen met 2 buurkinderen een boterham bij kaarslicht. Ter ere van het feest speelden we ’s middags in de tuin “Kruip door – sluip door”, “de 7-sprong” e.d. Na de kaarsjes, vertoonden we een paar films en daarna liep Hok nog met 5 kinderen met lampions een blok om. Het was dus een hele feestdag. – Zondagmorgen maakten we met de kinderen een bergwandeling op Tjioemboeloeit. Lisa deed lustig mee, alleen vond ze bergopwaarts “erg zwaar”. Vanmorgen speelde ze de hele morgen bij het jochie Frank , dat ook 3 jaar is. Maar ik vind het erg saai als ze de hele morgen weg is en ik ging telkens eens kijken – ’t is hier in de buurt. Morgen wil ze Lisa weér hebben. Haar zoontje is dan zoveel gemakkelijker, omdat hij anders altijd alleen met grote mensen is. Maar daarna doe ik het niet meer!! – Wat betreft de eigendommen van de heer Moll, die heeft hij plotseling laten halen. Precies de avond dat Hok en ik naar Homann moesten voor die Oostenrijkse paleontoloog, een week of 3 geleden, wilde hij plotseling een inpakker sturen omdat de volgende morgen zijn kinderjuffrouw om 9 uur met de trein terugging naar Palembang – gelukkig konden ze die avond niemand krijgen, maar lieten ze de volgende morgen om 8 uur alles weghalen. Een geluk dat ik alles al bij elkaar gezet had, wat niet van mij was. – Anneke en Emma hebben zich erg goed geamuseerd op het Gymfeest – althans Em schreef er mij over – Verleden week waren we erg genoeglijk de gast van de Vereniging van Ingenieurs en Geologen, waarvan Hok ontdekt had dat hij 20 jaar bestond en voorstelde dit feestelijk te vieren. We gingen pas om 9 uur – de muziek was goed, de bowl lekker en er waren zelfs ook goede danseurs. Ik bofte juist dat ik naast de beste zat, een nieuwe geoloog, die lang op Banka zat en veel van fuiven houdt en hier een beetje vreemd tussen zijn collega’s zit te kijken. Het was echt genoeglijk en voor een herhaling vatbaar, mijns inziens. – Ik telefoneerde net met de schrijfster Diet Kramer om een bezoek aan te vragen. We willen haar interesseren voor de Vrouwenbelangen en een lezing aan haar vragen. De journaliste Mary Pos wilden we ook graag hebben, maar die wil honorarium, zoiets onbescheidens is ons te erg. Dag hoor – wil je altijd de postzegels terugsturen? Gaarne! Heb je nog meer jubileumzegels? dan van 1½, 5 en 12 cent? En die “voor het kind”? Die wij indertijd kochten in ons verlof, enz. 

Omhelsd, Eida. [3]

HOK

G. Eida is nu gelukkig weer beter en Lisa heeft zaterdag haar kinderpartijtje gehad. Zij genoot er erg van en was erg blij, dat alles voor haar versierd was. Alles was een nieuwtje, hetgeen te begrijpen is, daar zij niets gewend is. Eida’s brief zal wel een uitgebreid verslag van het kinderfeestje bevatten. Axel genoot ook zeer en verlangt er erg naar zelf jarig te zijn. Hij heeft al heel wat op zijn verlanglijst; ook van Sinterklaas verwacht hij veel. De zandbak is het glansnummer. Nog erg bedankt daarvoor. ’s Zondags zijn we gaan wandelen op Tjioemboeloeit, om de kinderen ook eens te laten stappen. We moesten ook wat zuinig zijn na al de fuiven in de laatste tijd. – Donderdagavond gingen we naar het nieuw verbouwde Homann om het 20-jarig bestaan van onze Vakvereniging te vieren. Als hoge uitzondering [4] waren de Mijnbouw dames erbij. Het feestje is wel geslaagd, sommigen zijn tenminste tot over drieën gebleven. Maar meestal hebben we met onze collega’s weinig contact. – Ruttens kritiek wordt door ons tijdschrift overgenomen. Ik ben benieuwd of men het mij kwalijk zal nemen.  

Dag Hok.