EIDA

26 sept. ’38

– Ik schreef net een verjaarsbrief aan Em.

Dierbaren –

De vrijdag ging voorbij en ik kon jullie niet schrijven omdat ik die dag helemaal door Vivos was in beslag genomen. Het was nl. bij mij aan huis en ik moest rekenen op ± 30 mensen, daar de Vivos zo gegroeid is. ’s Morgens begon ik al de kamer door elkaar te gooien. De schrijftafel moest helemaal in de hoek onder de ramen en de divan tegen de muur naast de boekenkast omdat dat de enige lange muur is in die 2 kamers. Gelukkig gingen er 4 mensen op de divan – Er was o.a. een nieuwe introducee, een Mevrouw Oei, zelf Mr. en Hollandse en dan was Nanda er. Volgens Hok kunnen we een aparte Vereniging stichten van Vrouwen G.M.C. (getrouwd met Chinezen!) – Van Van der Pijl kreeg ik stoelen en van Bep Einthoven 10  - ik wilde nl. iedereen ook nog op een gemakkelijke stoel laten zitten, wat tenslotte nog voor een paar misliep en natuurlijk juist voor mijzelf! Maar enfin, daárvoor ben je ook gastvrouw – Het eerste Vivos lid dat binnenstapte was zó verrukt van Tommy’s Hansje dat ze vroeg of ze ’t mee mocht nemen en houden als haar man het goed vond. Medi[1] was een paar dagen tevoren naar Tjimahi gebracht naar erge dierenvrienden, zodat Tommy tevreden mag zijn, dat haar kinderen nog steeds gespaard zijn gebleven voor de kampong! en dat is een geluk als je denkt dat wanneer de jonkjes op de weg liepen, 6 jeugdige Inlandertjes niet er làngs naar school dorsten, maar snel op hun stappen terugkeerden. – Axel wandelt ’s morgens ± 10 minuten alleen naar school, een aardig eindje maar hij kijkt goed uit zijn ogen. Vanmorgen reed Wim Waal hem achterop, die zijn dochtertje naar school bracht en hem wilde meenemen. Maar hij zei, nee liever niet want mijn Mammie zegt dat ik moet lopen! Vind je niet enig. Ik zeg nl. altijd dat het zo goed is om wat te lopen voordat hij de hele morgen in huis zit. Morgen zal Hok de zandbak bestellen. Ze zal er dolblij mee zijn. – Vanmorgen waste ze de kleren van de pop maar ze wilde ze niet te drogen hangen, maar frommelde ze in elkaar in jullie poppenbedje en legde de naakte pop erop! ’t Is zo’n typ. Gistermiddag had ik haar gezegd dat ze vandaag de kleertjes mocht wassen. En prompt dacht ze eraan vanmorgen! – Deze week was ik nogal eens op stap voor de Vrouwenbelangen – onder het bestuur hebben we alle leden verdeeld en doen nu huisbezoek – gelukkig bofte ik dat ik belangstelling vond en aardig wat loten verkocht voor de loterij en cadeautjes kreeg om te verloten. Maar nu moeten we ook veel gaan presteren, gelukkig is onze presidente zeer actief in het bedenken van allerlei en heeft ze goede connecties met de krant, die altijd het eerst de berichten weet en die ons op de hoogte wil houden [2] van de belangrijke vrouwen, die hier in Bandoeng komen. – Voor de Vivos moest Hok als vóórproever dienen omdat ik plotseling in m’n hoofd kreeg om een aardbeiensorbet te willen geven, terwijl daar ijs in moet en ik geen ijskast heb – dankzij Hok kwam er ook drank in, wat de Vivos leden goed konden waarderen!! Wat een enige kiekjes stuurden jullie, beiden schrijvend aan ons zeker – Wat een ellendige toestand in Europa. Vandaag schreef iemand uit Berlijn dat dat ultimatum of die scherpe eisen van Hitler aan Tsjecho-Slowakije alleen bluf was geweest – dat hij toch nooit zou durven, wanneer de anderen voet bij stuk hielden – Hok zegt dat dit de safeste vrede blijkt, de bewapende vrede, die elkaar angst inboezemt. Bij ons laat de Buchmanbeweging[2]  ook veel van zich horen – ik geloof ook zeker dat de wereld radicaal moet veranderen en dat wij de jeugd daartoe moeten opvoeden. – Iedereen hoopt dat het vrede zal blijven en ik geloof in álle landen, ook in Duitsland. – We hebben de beeldschone beeldjes gekregen! en zijn enorm verrukt, wat elegant en prachtig van vorm, we zijn er geweldig blij mee. – We hebben alles van de boekenkast verbannen behalve de metalen kelk-lamp en de grote zwarte pot voor bloemen en daar staat het hertje tussen in en komt prachtig uit. Op de andere boekenkast staat het jonge lammetje – enig mooi. We krijgen van Moll ƒ 50.- en nu kopen we fijn weer zo’n mooie witte pul en wat we nog meer zien dat mooi is. – Ja wat is het verlof van Dien armoedig bij dat van ons. Ook al doordat ze haar moeder haast nooit alleen zal spreken, al kan Mevr. Burgersdijk ook wel meer dan een gewoon mens – enig dat Dien bij je was. En een erg lief idee dat je ze wilt fuiven op iets moois. Maar zou je niet liever een mooi toneelstuk uitzoeken? Operettes zien wij in Indië op de film. Maar goed toneel is hier onbekend. Misschien iets waar Gijs Tersteeg in speelt. Inderdaad is zij mijn dierbaarste vriendin, al heb ik ook meerdere dierbaren als de Zussen en Nanda. Laatstgenoemde was hier zondagavond van 9 tot 2 uur! Het is een buitengewone vrouw met haar heldere kijk op de mens en zijn eigenschappen – ze is zozeer de moeite waard dat je je moeheid vergeet en ik zelfs niet gaap! – Dat witte broekje dat je stuurde, is inderdaad minder praktisch dan de roze omdat de pijpen te nauw zijn en de broek onder de jurk uitkomt. Wel zijn de broekjes eigenlijk ièts te lang voor haar maar ik zou de boord eraf kunnen halen of nee dat zal misschien niet kunnen, wat denk je. – Dat blauwe pakje vind ik erg leuk voor Axel – als hij het draagt, zal ik er nog eens over schrijven. Dag omhelsd.

Eida. [3]

HOK

G.

Erg bedankt voor de toezending van een lam en een hert. We vinden ze erg mooi en ze passen zeer goed bij onze zwarte meubels. Het is een reuze aanwinst. Axel had vandaag weer plotseling kiespijn; hij was op ’t punt om naar bed te gaan. Gelukkig dat de tandarts nog te bereiken was. Het bleek een blootliggende zenuw te zijn, die nu weg moet worden genomen. Lisa had zo’n medelijden met hem, dat ze met hem mee wilde naar de tandarts. – Tommy’s jonkjes zijn nu alle weg. Rustig voor ons en voor Tommy. De kinderen hebben er niet erg om getreurd, daar ze nu een konijntje zullen krijgen.

Wat een toestand in Europa! We vragen ons af, of een oorlog nog afwendbaar is. Wellicht zal het van Duitsland bluf blijken te zijn. Maar de berichten zijn alarmerend genoeg, vooral waar van Engelse en Franse zijde geen verdere concessies te verwachten zijn. Dat alles heeft het verdrag van Versailles op zijn geweten. En ik hoop maar, dat ze nu [4] de toen begane fouten alle liquideren, want anders blijft er steeds een bron voor onrust bestaan. De Volkenbondspolitiek schijnt wel helemaal te hebben afgedaan! – De Utrechtse prof. Rutten heeft een zeer gedegen kritiek geleverd op de afbraakpolitiek die men in de laatste fase t.a.v. onze Dienst heeft gevoerd. Hij noemt de toestand zoals die nu is ontstellend en bedroevend. We hopen dat zijn kritiek, die gedragen wordt door zijn autoriteit, resultaat opleveren zal. Maar zolang als wij onze slappe Chef (Holleman) hebben, zal er wel niet veel veranderd worden. Die man is te ijdel, om te zien dat het zo niet verder kan. Daarvoor is hij pas gedecoreerd!

Dag Hok.