EIDA

1 juni

Lieverdjes –

Fijn dat Moeder weer “present” is en weer beter – de maand van ons vertrek is aangebroken – ik heb besloten met de kinderen de 11e van hier te gaan, ben dan eerst 2 dagen in Batavia, daarna 2 dagen in Buitenzorg en dan brengt Houw ons dinsdagmiddag naar Batavia terug, waar hij en Fanny ook mee zullen doen aan ons afscheids “feest”! Mamma en Houw waren zondag hier – Fanny was niet lekker en kon niet meekomen. Mamma was erg teleurgesteld dat we maar 1 nacht zouden komen en zo hebben we er maar 2 van gemaakt. Ze wordt deze maand de 20e 62 jaar en dat is al erg voor haar dat wij er dan niet zijn. Houw wil er een groot feest van maken en ongeveer 50 mensen vragen – ’t is maar goed dat wij als verlofgangers niet op geld kijken! Houw is altijd zo royaal, een bof voor Mamma. Hij denkt ook dat zij zich bij ons de 2e dag al zal vervelen en dan moet zij hier 8 maanden blijven; maar komt tijd, komt raad. – Het is jammer dat ik Em nu niet uitgebreid kan spreken – ik had zeker verwacht dat ze een huis zouden hebben – maar bij Lies Andriessen is het natuurlijk ook fijn. Ik vroeg Em zaterdag voor me vrij te houden – vrijdagmorgen ga ik dan van hier, ’s middags een paar bezoekjes in Batavia, eten bij Lies, avond bij Anneke en Thijs enz.! Zo zal dat gaan. [2] Jeanne heeft 3 schattige pakjes gestuurd voor Axel, één voor ’s morgens, één nettere en één warmere met lange mouwen. Ze zitten zo keurig, echt fijn. Van die blauwe peau de pêche “vissenjurk” van mij, maakte ze een broekje voor Axel met bretels – daar moet ik in Holland een net bloesje in kopen. Axel hield gister modeshow door het huis – alle bedienden moesten hun bewondering uiten – ondertussen paste ik Lisa alle warme kleren van Marijke – die jurkjes passen haar allemaal zo goed, schattig. De broekjes kan ik ook goed gebruiken, verder nog wat truitjes – komisch zal het voor jullie zijn wanneer je Lisa en mij ziet verschijnen in Marijke’s en Em’s pakjes!, en wij zelf denken dan dat we er splinternieuw uitzien! – Natuurlijk komen wij eerst bij jullie logeren – ik zou het vreselijk vinden als dat niet zou kunnen, ik zou me beslist achteraf gezet voelen na de beschrijvingen en verhalen hoe heerlijk Anneke en Em het bij jullie gehad hebben – nee zeg, dat gaat niet door!! – We hebben één afscheidsbezoek achter de rug, van de ± 60! Opschieten kun je dat moeilijk noemen! – Mevrouw Boomstra, presidente IEVA kan me maar niet loslaten! Ze laat me nog leraressen keuren voor de nieuwe cursus! Gelukkig is de juffrouw niet gekomen – Nanda heeft ons één aanbevolen uit Djokja en nu willen ze haar maar niet zo aannemen, hoewel mijn advies is neem maar liever één waarvan je weet dat ze haar best zal doen en betrouwbaar is, dan van die halve mensen te nemen die je hier hebt. [3] Hok had de naam van Jan Hupkes ook al in het Ingenieursblad gelezen – gelukkig dat hij weer wat heeft – ze wonen blijkbaar toch in Batavia – Hoe zou Jan ook heen en weer kunnen reizen, 7 uur per dag in de trein! – Sterk dat Moeder de 5-daagse zou hebben kunnen krijgen van mijn brief, die Axel niet aanraakte, terwijl ik het niet kreeg, letterlijk: ver gezocht! – Zijn Lykle en Lotty er al weer? Na 3 jaar zeker? Wat een bof. – Ik kreeg opeens een bevlieging om voor het kantoor een overgordijn te maken van ons vroegere van de Berlageweg. Het blijkt nog een heel werk en zo tussen de bedrijven door, zit ik achter de naaimachine. Singer zal hem goed schoonmaken en invetten, dan kan hij op kantoor blijven staan op Hok’s kamer. – Tegenwoordig laat ik ’s morgens de baboe met de kinderen wandelen, daarvoor heb ik geen tijd meer. Vanmorgen nam een vriendin Axel mee – ik was al naar de stad om boodschappen te doen en hij zou uit spelen gaan. Ik deed vanmorgen veel van half 9 tot 12 uur! Bestelde 3 paar schoenen – in Batavia heb je wel meer keus, maar daar heb ik te weinig tijd. Ik liet een paar rode schoentjes maken, een wens van me!, en op instigatie van Em, een paar met lage hakken! Die heb ik in geen jaren gedragen! [4] Tommy doet heel vreemd. Ze heeft beslist een miskraam gehad buiten. Ze is enorm zenuwachtig geweest een tijdje, maar er kwam niets en nu is ’t zo goed als voorbij. Het komt wel goed uit, want het zou niet leuk zijn haar met een klein jonkje achter te laten. Lisa heeft weer een tijd slechte ontlasting gehad, wat werkelijk kwam door een kies, die moest komen. Die is nu door en nu eet ze weer vrij behoorlijk. – Ik geef de hoop op dat ik m’n kiekjes opgeplakt zou krijgen voor we weggaan. Aan boord kan ik het wel verder doen. Henk en Riek zijn nu vertrokken, we hebben ze nog veel gezien. Ze aten nog 2 avonden bij ons. Zondag heeft Mamma in de keuken geholpen – het gevolg dat Henk dolgraag een handje kwam helpen opmaken. Hok’s buik was deze week juist van streek en zo was het ook beter dat Henk en Riek de boel opaten! – Hok kan de Chavannes nog opzoeken in Den Haag, ik zal ze wel niet meer zien. – We krijgen nog een hutkoffer van Houw voor de kinderen – Voor onze warme kleren hebben we al haast 3 koffers nodig! We hebben Hok’s jekker ook al, die samen met “mijn” bontjas, is al haast 1 koffer is! – Die vriendin van Riek heeft nog steeds het contract niet getekend – ze zijn bang omdat erin staat dat de huurder moet zorgen voor de reparaties. Ik zal gauw even schrijven. Dag omhelsd,

Eida. [5]

HOK

G. – Volgende week moeten onze koffers uit huis! Dat schiet op! Deze komende dagen zullen we erg bezet zijn. Onderwijl leg ik de laatste hand aan een geschrift, dat ik mijn opvolger bij de Redactie zal achterlaten, bij wijze van beginkapitaal. Het is gelukkig bijna klaar. – Moeder hoeft zich niet ongerust te maken dat wij niet bij haar zullen komen logeren. We zullen wel zien, wanneer het u te druk wordt. Komt tijd, komt raad, vindt u niet. Eida is al erg in de weer. Ik nog niet, omdat ik niet voor kleding van anderen te zorgen heb. Gelukkig kunnen mijn boeken grotendeels op kantoor worden opgeborgen, alsook dat we geen vendu hoeven te houden. Dat zou de drukte maar nog vergroten. De laatste week zal ik het kalm hebben, want Eida zal dan al weg zijn, zodat er dus geen afscheidsvisites meer af te leggen zijn. Dit is de voorlaatste brief die u krijgt.

Dag Hok.