EIDA

21-7-’36.

Lieverdjes – Wij kregen nog geen telegram dus wacht “het” nog wat in zijn donker hoekje. De eerste maal hebben ze meestal geen daverende haast, het is ook overigens de dag nog niet! – A. en Th. zijn zeker goed weggekomen en jullie hebt ze dus aan boord kunnen brengen, waar vandaan wij ze weer zullen afhalen. Zo is alles toch goed geregeld, hebben we ieder wat, jullie Em c.s. en wij Anneke weer terug! Ik zal het haar naar Sabang schrijven dat we zullen komen. ’t Is toch eigenlijk leuker dat wij er ons allemaal op kunnen verheugen. Tine Schepers zal een logeerbed voor ons opscharrelen, Axel kan dan dwars liggen aan het voeteneind. Hij verheugt zich al geweldig op de boot en ook op Wytje! Die naam herinnert hij zich nog best. – Jullie hebt nu gelukkig al gelezen dat het versjesboek in zo goede aarde is gevallen bij zoon en moeder – het is geweldig leuk – Henk en Riek zijn op ’t ogenblik hier, erg gezellig hen weer eens te spreken. Ze blijven 5 dagen, dus niet zo in één ren en komen dan voor een paar dagen nog even terug. Henkje loopt nu al heel goed, vertellen ze. Ze lieten hem bij een neef Van Gilse in de kou – hij vindt het daar prachtig en het kind dat de hele dag aan Riek’s rokken hangt, heeft niet [2] meer naar haar gevraagd toen ze weg was gereden. Dat is weer een geruststelling met het oog op onze reis wat betreft Lisaatje – Tine Schepers vindt het jammer dat wij háár Lisa niet geven in die tijd, maar ’t is wel zo fijn als ze in Bandoeng kan blijven, wat betreft klimaat en overbrengen van wagen, box en luiers – Zondag was Jan Schüller hier om afscheid te nemen met Jackie – Annie zit al in Semarang met haar jongste zoon. We hebben veel hoop dat het huwelijk weer goed zal worden – Jan is gelukkig opgewekt en slaat er zich keurig doorheen. Tenminste fijn dat ze ieder ter afleiding een kind hebben. Hij zal jullie onze groeten brengen – De veren van ons Whippetje zijn achteruitgaande in kracht helaas – Jan Schüller deed ons een middel aan de hand om ze voor een jaar of 2 te versterken, dat is dus voldoende. Zondag waren 2 dames + 3 kinderen hem al te zwaar – Jan Schüller bood ons zijn auto aan voor onze Java-tocht dus die hebben we altijd nog achter de hand. Het bezwaar is dat die gesloten is, maar “men” zegt dat dat juist plezierig is voor lange ritten. – We rijden nu weer altijd met open kap, ’t is weer koud en droge tijd, de lek boven ons bureau kunnen we laten voor wat hij is. – Axel is opeens erg bevriend met Beatrijs Chavannes, van weerszijden. Elke middag komt ze binnenstappen of Axel al op is en [3] willen ze graag samenspelen. Het is een erg gemak voor de moeders! Jammer dat zij met augustus weer naar het schooltje gaat. Axel zou ook dolgraag willen, maar ik vind het eigenlijk niet nodig. Hij amuseert zich thuis uitstekend en ik ga zo vaak eens uit met de auto en dan vindt hij ’t heerlijk mee te gaan. Er is altijd afwisseling genoeg; de tandarts rekent hij ook onder die pretjes! Hij vond het de laatste keer niets aardig dat hij geen gaten meer in zijn kiezen had! – Lisaatje is nog steeds een lekkere dot. Niemand kan de ogen van haar afhouden. Henk is ook gek op haar en zij vond het direct best op zijn schoot, ze is speciaal eenkennig voor dames. Vanmorgen was Tine hier met haar logee en die waren ook zo verrukt van het fijne poppetje. Ze is daverend braaf in tegenstelling met haar broeder, die overigens ook slechtheden van Beatrijsje leert. Vanmorgen kwam hij thuis en noemde iedereen “stoute kikker”, een rare kwast – Deze brief werd net gestoord door de binnenvallende Thungs, gezellige mensen. We hebben enorm gelachen – ’t is nu al over tienen geworden en we zitten allemaal gauw onze brieven af te maken – Dag hoor omhelsd,

Eida [4]

HOK

G. Henk en Riek logeren bij ons. Net stappen Thung en Nanda binnen zodat het een reuze pan gaf. Lisa kan al zo’n beetje langs de rand van de box wandelen.  Met het werk gaat het best. Anneke en Thijs zijn al weg. En Em’s baby hopelijk reeds gearriveerd wanneer deze brief daar is.

Over enige tijd weer eens wat werk voor een petroleummaatschappij zodat we weer wat kunnen sparen.

Dag Hok.