EIDA

15/10

Geliefden – Weer een stadium verder: ik lig nu op de bank in de voorgalerij die jullie je kunt voorstellen. Vanmorgen enorm veel bezoek van veel kennissen met veel

2-jarige kinderen – en ik voel me desondanks uitstekend zonder enige bezwaren – ik word naar de bank gedragen, maar wie weet mag ik niet gauw ook lopen. Ik krijg een levertraanpreparaat, hetzelfde wat ik Axel geef. De dokter is van plan nog 6 weken voor me te zorgen “tot er geen vlekje meer in de doekjes is”!  zoals hij zegt. Dat alles hoort nog bij de bevalling. Is dat geen reuze man! We waarderen hem ook erg en ergeren ons des te meer over Sparmann, die flink rond heeft verteld toen ik die 3 dagen in het Ziekenhuis was vóórdat de baby was gekomen, dat het heel erg met me was en er niets aan me gedaan werd, zodat hij zelf klaar stond om in te grijpen. Tine heeft dit aan enige Vivos leden verteld, die niet bij Hok meer naar me dorsten te informeren, totdat Elly Linn alles weer heeft rechtgezet en heeft verteld hoe goed alles juist gegaan is, een rare geschiedenis – op alle manieren tracht hij Boon een hak te zetten! – Wat enig dat Moeder’s “grootmoeders weeën” op 8 oktober erger waren, werkelijk geweldig en Moeder nog steeds ervan overtuigd was dat het een meisje zou zijn. De 2 stuwingsdagen heeft de jongedame geweigerd te drinken, ze kon de tepels niet goed vasthouden maar nu doet ze ’t zo prachtig en zo gauw klaar, net als Axel indertijd – haar [2] wangetjes worden steeds boller – de voeding is wel weer te vet en nu moet ik veel vruchten eten uit jullie mandje (van jullie 4en dat schreef ik toch duidelijk genoeg?) heerlijk zijn ze. – Hok heeft het zo druk. Hij moet haast elke avond uit eten – gister was hij uit met de andere Ruysdaelse kraamheer, ook ingenieur en van Hok’s leeftijd; gezellig al die jonge mensen in onze straat – Hok zal jullie het kiekje wel sturen van “zijn gezin” –  erg geslaagd. Ze is precies Axel als baby – ze wordt aan alle kanten bewonderd om haar teint, vorm van hoofd, neus en wenk-brauwen. Twee dagen heeft Hok alle bezoek voor me afgelast, wat me erg goed deed, daar ik wat last van hoofdpijn had en juist de 3e dag al veel bezoek had – de eerste bezoeken daarna waren een fijne verrassing: Em en Dirk. Ik had ze geen ogenblik verwacht en was erg gelukkig – familie is toch wat anders! Ze brachten alle leuke dingen van jullie uit Tirol mee en nog zelfgemaakte sokjes en een slab van Mevr. Rempt en een broekje van Eida – Wat en beeldige clip – ik draag hem nu op mijn nachtpon! Bij die bretels hoort zeker een bruine broek hè, ik zal zien wanneer ik die kan maken; een beeldig zakdoekje ook en het pijpje. De Zwitserse vrouw die bij mij ligt, was er ook verrukt van hartelijk dank. – Het is half 5 – Hok, Axel en Tommy zijn wat gaan wandelen tot ik de brief af heb, want straks komen zijn collega’s Zijlmans en Ubaghs op kraambezoek, ’t zal me benieuwen – ik vind het erg aardig – elke dag krijg ik weer bloemen erbij, de eerste manden zijn al weggegooid. – Lena is nog steeds erg goed – m’n buurvrouwen zijn ook erg over haar te spreken. We hebben haar nu ook voor deze maand voor ’s middags tot 7 uur, dat is makkelijk voor de eerste tijd dat ik thuis ben – Veel gelukwensen met Thijs. Zielig

[Randje pag. 2]

van de tante in Leeuwarden –

Dag Eida. [3]

HOK

G. Ook dit keer minder schrift dan anders, daarentegen weer kieken. Een kennis was zo vriendelijke het tweetal + Eida te nemen, helaas verschoof het toestel tijdens het opnemen van Lisa alleen. Eida schreef reeds dat Lisa al zelf drinkt. Het gaat dus allemaal naar wens. Axeltje gaat nu zowel ’s morgens als ’s middags mee naar het ziekenhuis. Hij is al erg vervuld van Sisa of Pepi. Eida’s vriendinnen die vanochtend in grote getale kwamen – het kan nu geen kwaad, Eida ligt al buiten – waren enthousiast over Lisa. Inderdaad heeft ze een zeer regelmatig gezichtje, verder al veel haar, wenkbrauwen terwijl haar wimpers al beginnen te groeien. We zullen maar hopen dat deze even lang worden als die van Axel. Axel is veel zelfstandiger geworden; hij begrijpt al een boel meer en kan ook al een hoop zeggen. Merkwaardig is dat hij nu i.p.v. appel appele, verder lopele zegt. Blijkbaar heeft het werkwoord wandele hem van de wijs gebracht. Hij speelt erg lief met Hansje, die nu zijn vroegere naam mag behouden. Hansje is ook erg speels. De juf is nog altijd erg in de smaak. Merkwaardig dat Moeder ook de 8e sterkere Oma’s weeën had. Het kwam inderdaad uit. – Em en Dirk kwamen ons verrassen. Na het bezoekuur gingen we in Bogerijen wat koels drinken, daarna rijsttafel bij ons thuis en toen mochten ze op ons bed rusten. Om 4 uur gingen ze weer weg. Het was een zeer geslaagde dag. Het fonds voor vruchten is nog altijd niet uitgeput. Nu heeft Eida nog volop fruit zodat ik het restant later zal aanspreken, wanneer ze thuis is. – Merkwaardig die Sparmann. Zo-even zag ik hem bij de andere kraamvrouw van de Ruysdaelweg. Ik groette natuurlijk; hij was in no time verdwenen. Blijkbaar een slecht geweten. – Erg bedankt voor het Tiroler pijpje. Ik heb het al vele malen gebruikt. – Op kantoor een geweldige deining, met als resultaat dat we een hoofdingenieur, die redacteur is van ons tijdschrift, de bons gegevens hebben. Ik ben aangewezen als zijn opvolger. Het is een zeer onaangenaam geval, ik zal proberen de boel weer in goede banen te krijgen. Ik geniet gelukkig het vertrouwen van iedereen. – Als alles goed gaat, schrijf ik vrijdag niet.

Dag Hok.

15/10 ‘35