EIDA

13-8-‘35

Geliefden – Wat fijn dat jullie het zo met het weer treffen, al regent het nu eindelijk ook eens een dagje – maar vervelend van Anneke’s rug, ik hoop dat die intussen weer beter is geworden. Enig dat Moeder nu Wytje verhaaltjes vertelt bij het eten. Hij is toch op een echt leuke leeftijd voor grootouders. We genoten van de aanblik van het kiekje van de grootouders met de kleinzoons, het geluk straalt van de gezichten! En wat is Thijs een nikker, geweldig. Won hij het bij het tennissen? -  Tommy heeft gisteravond een dochtertje gekregen, eentje maar en nog wel een echte teckel! Hij is glimmend pikzwart, zonder enigszins bruine vlekken en volgens Hok met Tommy’s korte oren. Zijn poten zullen ook wel hoger zijn dan van zijn Pa, wat zal het voor een mirakel worden!? De Pa is van de buren, een erg aardige verstandige hond, wie weet heeft de dochter niet de snuggerheid van de Pa. Tommy heeft er erg lang over gedaan dit keer en toch is ’t er maar [2] eentje. Voor ons wel een geluk, want wàar brengen we hem onderdak. – Het is half 12 en smoorheet – elke dag wordt het drukkender, Bataviase temperatuur, akelig is het; maar vrijdag of zaterdag gaan we “naar boven” we verheugen ons er erg op, al is het wel verkwistend om in een hotel te gaan, maar de B.P.M. helpt ons een handje! – Zus Mendes da Costa is plotseling getrouwd, hij kreeg opeens een oproep en toevallig hadden ze zich alvast laten voorhangen zodat het gisteren net de eerste dag was dat ze konden trouwen. Hok en Axel zijn op de receptie geweest, ik heb in zulke dingen geen zin meer. Namens A. + Th., Em en Dirk en ons kocht ik een theeservies, waar ze alles bij kan krijgen, voor ƒ 8,25, dus ieder ƒ 2,75, goedkoop hè. Ik hoop maar dat Anneke het niet te weinig vindt, maar aan een ontbijtservies zonder theekopjes heb je niets en die 2 serviezen samen, was me te duur. Laat ze ’t maar bij jòu storten Mam, op onze rekening, dan hebben we meteen weer wat afgedaan van onze schuld, de rest komt wel weer eens. Is ’t al weer afgelopen? Ze hebben er overigens niets over gezegd van het servies, ze helemaal door het hoofd gegaan zeker, maar Zus zal wel eens aan- [3] komen, daar hij 1½ maand eerder gaat, naar een plaatsje in de buurt van Pontianak. – De dames van ’t IEVA bestuur zijn zeer goed te spreken over het schoonzusje van Mevr. v. Vianen, ze maakt een prettige indruk – Axel heb ik in bed gestopt om even wat te slapen, in geen tijden deed hij dat ’s morgens, maar hij is zo vervelend dreinerig en “nee”- zeggerig dat me dit de beste oplossing leek. Hij gaat de laatste tijd zo moppig praten. Hij is dol verrukt van “baby Tommy”; gelukkig durft hij er niet aan te komen. Zondagmorgen waren we bij de Heyrmansen. Henkje vindt hij zoiets belangrijks dat Riek “Tante Henkje” heet, en hij er steeds heen wil als we langs de Engelbert v. Bevervoordeweg rijden, terwijl ze op de Nijlandweg wonen. Hij kent de weg in Bandoeng al aardig goed. – Henk heeft zo gemeen een tennisbal op zijn oog gekregen dat hij een week rust moest houden en erg slecht met het oog zag. Hij was zo down omdat hij bang was bijziend te zullen blijven, maar nu is ’t alweer aardig in orde. Hij draagt alleen nog een donkere bril en is weer gevoelig voor mopjes. Ter ere van zijn moeder aten we taart, maar om zijn gezondheid is het etentje tot donderdag uitgesteld. Ik moest net even mijn djongos over de kip [4] inlichten, die hij bakt. Hok is gelukkig tevreden over de resultaten van het eten van de laatste tijd. Soep maken doet hij uitstekend en de rest ook, alles is smakelijk – Ik doe er zelf natuurlijk ook méér aan, zondag heerlijk kalfsvlees gebraden, zelf maar gedaan, zelfs Van Anrooy kon er geen lelijk gezicht bij gezet hebben! – Wie is voor Van Anrooy overigens in de plaats? – Dit is weer jullie eerste brief in ’t Haagje en nu is ’t gauw Wyt’s verjaardag en van Loutje en van mij, en van Jeanne en van Jan Drost (29!) en Josephientje Beudeker (26!), hoe vind je de hoeveelheid – Dien verwacht de derde en Emy is onderweg naar Buitenzorg waar we hen waarschijnlijk de 26e opzoeken, daar dat onze laatste dag boven is en we dan toch in de buurt zijn en meteen geschikt Axel weer eens aan Mamma kunnen vertonen. Ze verlangt er allang weer naar, want bij Em’s trouwen zag ze hem het laatst; Houw zit in Makassar op dienstreis, Fanny alleen thuis met Mamma. – Axel begint nu alles te vragen, “waa’s dat”, “waa’s Henkje”, en steeds maar door – maar je moet beslist iets antwoorden, al houd je een heel verhaal waar hij niks van snapt, dan is hij toch tevreden. – Zo, ik ben weer wat opgekikkerd door aan jullie te schrijven, de tandarts heeft me vanmorgen m’n tandvlees zo gemeen pijn gedaan – ik heb net een hele kies verloren, d.w.z. de vulling die er 4/5 van besloeg, de tandarts zucht en steunt ervan! – De pijn in m’n zij is nooit meer teruggeweest sinds ik een korset draag – de dokter zei dat het geen spier was maar het nierbekken en door deze steun voorkom je een ontsteking. – Het pak is al gekomen! –  hoera, ik heb al met plezier op de douaneverklaring geloerd!

Eida. [5]

HOK

G. Eind van deze week nemen we tien dagen vakantie. We trekken naar een bungalowbedrijf in de buurt van Soekaboemi: “Boerderij Cramer”. Axeltje zal het wel reuze vinden met al die koeien en kalveren. Hij was in Poerwokerto er al zo gek op. Het plaatsje ligt ongeveer even hoog als Lembang, zodat we het er wel koud zullen hebben. Axel moet daar maar ook zwemmen leren; er is ook een zwembad bij. Het zal ons ƒ 20.- per dag kosten. Tommy heeft een jonkje, een teckel. We hopen dit teckeltje aan Houw kwijt te raken, hij wil er toch een hebben met een stamboom. Die stamboom kunnen we voor hem maken. We hebben alles verwacht, maar dit niet. Stelt u voor en teckel met Tommy’s steile oren, en rechte poten, verder een kraagje. En tot overmaat van ramp een juffrouw! – Tirol moet wel een reuze land zijn! Van Aller heb ik weleens wat gehoord, maar nooit iets van hem gelezen. – Na de buikkrampen van enige weken geleden heb ik geen bezwaren meer gehad. Het is naar mijn menig niet anders dan een verstopping geweest. Wat jammer dat Anneke zich wat minder voelt. Ik hoop dat het niets erg is. –  Onze film is reuze geworden, we zullen hem zo spoedig mogelijk wegsturen. Axel was ook bij de Weltpremière aanwezig, hij heeft zich reuze geamuseerd. Hij blijkt erg gesteld te zijn op Tommy. Nu Tommy steeds bij haar baby is, komt hij haar van tijd tot tijd troosten. Ik ben alleen bang dat hij het teckeltje een beetje erg ruw hanteert. En iedereen vertelt hij van de pepi van Tommy. Axel kan geen f en de b moeilijk uitspreken. Hij zegt er de p voor in de plaats. Dat is iets van de Maleiers. Hij zegt b.v. piets in plaats van fiets, pisjes in plaats van vissen, kang-kang = katjang, hoe vindt u dat?

Dag Hok.

[EIDA Tegenwoordig zegt hij al zeer voorzichtig “wiesjes”].