EIDA

14 mei 1935

Geliefden – Een fijn bericht dat Axel’s pak al onderweg is, het zal zeker een erg geslaagde inhoud zijn! Ik schreef geen wensen op tijd omdat ik eigenlijk te laat aan dit tussentijds pak dacht, maar als ik nog iets voor de baby beslist nodig heb, zal ik het voor mijn verjaardag vragen. O, wacht, nee, dan zijn jullie niet thuis, misschien verstuur je het dan al vóór begin juli – ik heb nu het vaste plan om eens gauw de babyboel na te kijken. Morgen komt een naaiman om de gordijnen af te maken, waar ik steeds maar niet aan toekwam; ik maakte eerst de slaapkamer klaar en nu moet het kantoortje uitgebreid aan de beurt komen, maar ik zat haast elke dag bij de tandarts of was uit voor de IEVA, zodat het deze week niets is opgeschoten, vooral ook doordat onze jongen al een poosje ziek is. Het is nu gelukkig dat we er een “hitje” bij hebben, want zij en Annah doen alles; laatstgenoemde bewonder ik altijd omdat ze enorm veel werk kan verzetten, ze organiseert de boel zo goed en kan ook goed “làten” werken [2] door de hit en ook de jongen zet ze aan ’t werk als die er is. – Net kochten we een fijne lamp voor het kantoortje, een witte glazen tol

[Tekeningetje klokvormige lamp aan ketting]

met bronzen ketting – het lijkt me zo fijn als nu eens de héle kamer goed verlicht is en niet alleen òf bovenin of beneden. Overigens heb ik geen cent meer om hem te betalen! Deze maand hebben ze ons wél te pakken genomen, de huur van ’t ene huis achteraf, van ’t andere vóóraf!, en het nieuwe bed en verleden maand de entree voor de Vrijmetselarij – en pas nog een enorme tandartsenrekening – Wat betreft de dokter, ik ben nu bij Linn, maar hij rekent ons niets omdat we vrienden zijn; daar-tegen moet ik nodig protesteren, want zó durf ik niet meer te komen! – Ik zit te weifelen of ik nog naar Batavia zal gaan samen met Anneke en een week bij Em blijven. Ik geloof dat het samen met Axel geen genoegen zal zijn. Hij amuseert zich alleen maar met zijn fietsje, met blokken speelt hij alleen maar in bed – verder plaagt hij Tommy en loopt weg als hij de kans krijgt – Vanmorgen liep hij een heel eind weg en ik haal hem niet zo makkelijk meer in. Ik heb hem toen aan een [3] lang touw vastgebonden. Maar na een tijdje weer losgelaten – omdat hij zo ongelukkig was. Hij heeft een mand vol speelgoed, maar gaat liever met zijn duim in zijn mond staan uitkijken als bewijs dat hij zich verveelt, of gaat de bedienden plagen. Vanmorgen was ik er diep wanhopig van. Misschien brengt een zandbak uitkomst en een hoog hek, zodat hij niet weg kan lopen. In Batavia heeft hij erge last van de warmte, en als er bij Em nu een kind van zijn leeftijd was, zou het best gaan – en ik weet niet wie voor hem moet zorgen als ik alleen zou gaan. Henk en Riek komen wel in Bandoeng, maar ze moeten hun huis inrichten – ik zou wel kunnen vragen of ze hier kwamen logeren, ik heb toch het kinderbedje van Menno dan nog staan en ook het grote logeerbed, misschien doen ze ’t wel, maar ’t is misschien wel veel van ze gevergd, maar met Henkje is hij vermoedelijk erg blij en veel gemakkelijker – je ziet wat een overpeinzingen! Het is wél een mooie gelegenheid, omdat we Anneke en Thijs toch aan boord wilden brengen, en mijn darmpjes niets liever dan warmte hebben. – Wat gelukkig dat Vader nog niet gepensioneerd wordt, erg prettig, een [4] gelukwens waard – inderdaad is het heel wat plezieriger dat jullie deze levensstaat kunt blijven voeren en wij daar alle drie + aanhang als verlofgangers van zullen kunnen meegenieten. – Jantje Westerveld constateerde juist ongevraagd dat Axel niet meer loenst, maar dat ogenkapje zal zeker geen kwaad kunnen; het zal de zenuwen nog meer versterken, als hij ’t maar leuk vindt! Want het heerschap zou je moeten vastbinden om hem iets aan of op te kunnen doen zonder dat hij toestemming geeft – Wat merkwaardig dat Vader school had op Juliana’s verjaardag, dan zijn wij hier in Indië meer Koningsgezind!! Er stond juist in de krant dat Marchant aftreden wil omdat hij katholiek werd, zou nu de spelling er tóch doorkomen. Er is een enorm comité van protest, waar o.a. prof. Huizinga ook in zit. Hier op “de Vrije School” (antroposofisch) zijn ze in de eerste klasse er al mee begonnen. Van de leidster van deze school hoorde ik gister een voordracht bij de Ortten aan huis, Hok wou niet mee – ik ben er erg enthousiast over, zoals de kinderen één worden met hun kennis, en er niet als vreemdelingen tegenover staan; hoe juist het kunstzinnige en muzikale wordt naar voren gehaald, en gepaste vrijmoedigheid geleerd. Die kinderen zullen er later niet tegenop zien om een menigte toe te spreken; allemaal prachtdingen!

Dag hoor, vele malen omhelsd.

Eida. 

[Randje pag. 4]

Gelukgewenst met het a.s. huwelijk van Jan Alingh. [5]

HOK

G. Ons kantoortje is nog de rommeligste kamer van het huis. Nog niet alle boeken liggen in de kast. Er is nog geen lampenkap. Deze komt gelukkig morgen. Het tapijt ligt ook nog niet op zijn plaats, terwijl het bureau ook nog verzet moet worden. We zullen deze week trachten de boel netjes te krijgen en de schilderijen op te hangen. Want ook dat is nog niet gebeurd! – Zondag gingen we naar Lembang. Axeltje mocht op een paardje. Hij wou er gewoon niet meer af. Resultaat 2 middagen geslapen als een os, de zondagmiddag tot half elf ’s nachts en maandag tot half acht. Maar hij is er niet stijf van geworden. Wij volwassenen zouden zo’n rit nog weken daarna voelen! Axeltje begint nu de straat op te rennen, het fijnst vindt hij het als hij nagelopen wordt. Gelukkig dat hier ook maar weinig verkeer is. Morgen krijgen we ons tegenbezoek van één der buren. Vanmiddag stond in de krant dat er weer mensen in vaste dienst genomen zullen worden, met ingang van 1 juli. Nu ze zullen me zeker nemen, want de hoogste chef, het hoofd van de Mijnbouw heeft net van een paleontoloog van de B.P.M. zoveel lof over me gehoord. Het is wel goed, dat je die hulp van een buitenstaander hebt, en nu is die chef zeer met me ingenomen. We zullen het maar afwachten. Beter treffen kunnen we haast niet. Het huis bevalt ons nog erg best. Het wordt nu wat koeler, omdat we de droge tijd naderen. Anneke komt al over een week of wat en over een maand dobbert ze al lang op de Indische Oceaan.

Dag Hok.