EIDA

17-4-‘34

Geliefden –

Gister waren we 5 jaar getrouwd, ons eerste Lustrum, wat een tijd al hè. We vierden het heel huiselijk met ons drietjes, we aten lekker en gingen ’s avonds vroeg naar bed. Zaterdagavond hadden we ’t eigenlijk al gevierd naar bioscoop en Dago met de Buckjes – van dat uitgangetje hadden we overigens niet veel plezier daar we de volgende dag onze tenniswedstrijden moesten spelen en verloren, ’t was echt jammer, maar ’t was onze eerste wedstrijd dus zullen we maar zeggen volgende keer beter – Als we ’t gewonnen hadden, hadden we niet zoveel reden gehad om ons de volgende maal extra in te spannen! Morgenmiddag moeten we weer. –  Ik verbaas me erover dat er steeds weer mensen bij jullie komen, die de films nog niet zagen, nu weer Joos en Adrienne – de mensen hebben toch veel belangstelling voor jullie gezin – fijn dat jullie zulke mooie Paasdagen had, in Bandoeng moet het ook mooi weer geweest zijn en niet zoveel regen als in Tjipetir – Fijn dat het met T. Leidie gezellig was en dat jullie gepraat hebt over datgene wat de laatste tijd angstvallig werd vermeden. Inderdaad geloof ik graag dat Dirk onaangenaam tegen haar geweest is, maar ze heeft ook altijd gedaan of hij niet bestond en dat irriteert een man als Dirk juist het ergste. Volgens Dirk is Annetje het altijd met hem eens geweest en ze hadden afgesproken om haar niet weg te sturen omdat ze zoveel plezier had van de kleinkinderen, dat is toch bijzonder aardig van hun maar niet verstandig, Gelukkig dat T. Leidie ’t ook prettig vond bij jullie, dan heeft ze tenminste weer iemand, weer een houvast. –

Hoe was de koperen bruiloft van Jaap en Katy? Ik heb niet geschreven: merkwaardig hoe langer ik hier ben hoe minder neiging ik heb contact te houden met “kennissen” in Holland. – Axel is 2 dagen boos op zijn pappie geweest, maar nu is hij weer in de gratie – Hok heeft hem op straat een poos alleen laten staan brullen als [2] straf dat hij niet wou meewandelen en vanaf dat ogenblik keek Axel alleen maar naar mij! 2 goeie dagen dus voor mij! – Ik vind toch niet dat het voeren, op de po zetten en naar bed brengen vervelende dingen zijn voor degene die het ondergaat; ik geloof niet dat hij ’t me kwalijk neemt. Naar bed gaan vindt hij b.v. geen straf meestal en op de po zit hij ook graag althans als hij “moet”! ’s Morgens vroeg zet ik er hem direct op, maar als hij toevallig zijn hoopje al in de broek heeft gedaan, blijft hij niet zitten, maar staat op en doet de deksel op de po; maar anders staat hij pas op, als er werkelijk wat in zit en komt dan naar me toe rennen om me hoera te laten roepen! Wat enig bijdehand al hè. Zijn zindelijkheid laat nog veel te wensen over verder – hij doet het vlak voor m’n neus met liefde op de grond. Ik troost me maar met het feit dat hij nog geen anderhalf is. Hij begint ook al een lip te trekken en huilt zonder tranen van louter stoutigheid; als je erom lacht, lacht hij mee, zo’n schandaal, Met wandelen loopt hij ook bij voorkeur de verkeerde kant op maar als je dan doorloopt, komt hij je wel achterna. Het bezwaar is dat je niet door kunt lopen op een drukke weg en dan is het een hopeloos gezanik hem mee te krijgen, gaat midden op straat zitten om steentjes e.d. op te rapen, hoe kleiner hoe mooier! – De Koningin hebben we dus niet horen spreken – Morgen wordt Irene weer feestelijk in de IEVA gehaald. De meisjes zingen en voeren een Geisha lied op, gedeeltelijk hetzelfde als wat wij indertijd op het Gym deden van “Yokohama - Nagasaki” enz. De inhoud is alleen erg snert, wij hadden het toepasselijk op het Gym gemaakt en de dansen zijn zonder enige afwisseling. Maar enfin, dat is de regie van onze 2 Indische bestuursleden – Ik kom net terug van de generale maar heb maar niks gezegd, ze zijn toch zo gauw van streek (bingoeng, noemen wij dat!) – Wij hebben vrijdag bij [3] Letty en Emiel ons verdiept in onze horoscopen, ik blijk onder 2 tegenstrijdige tekens geboren te zijn: Virgo en Libra[1] – ’t is merkwaardig hoe goed alles bij mij uitkwam tot beschrijving van uiterlijk en gevoel van minderwaardigheid toe! Bij Hok daarentegen kwam alleen de kaalhoofdigheid uit, verder het karakter heel slecht, alleen driftig en dat is hij niet eens zo erg. Letty en Hok hebben veel gemeenschappelijks en Emiel en ik grappig hè. Letty heeft precies jouw ogen, Mam, jij bent zeker net als zij een Capricornus[2]. Bij haar komt die in 3 planeten voor, ze is dan ook koppig tot en met, erg leuk. – We kregen een pakje van Jeanne. Ik had het gebloemde pakje van Axel dat Em meebracht voor Wytje ook, bij haar laten liggen. Ze heeft het toen gauw nagemaakt en er 2 teruggestuurd. Aardig en ik heb ze juist erg nodig. Nu hij zo rond gaat lopen, kleed ik hem zo dun mogelijk want ’s morgens is het erg warm in de zon. – Hok heeft het druk met de Chinese Federatie – ze hadden statuten gemaakt waar niks van deugde, maar die toch zijn aangenomen. Hok had al een heel nieuw ding gemaakt, maar het oude is toch goedgekeurd. Waarschijnlijk krijgen ze er nooit rechtspersoonlijkheid op. Zaterdag- en zondagavond moest Hok ervoor vergaderen en vanavond eigenlijk weer maar hij is maar niet gegaan. – Hij heeft een nieuwe tennisclub opgescharreld omdat we met de competities de halve maand niet op onze banen kunnen spelen – ik weet nog niet of het doorgaat want het kost ons weer ƒ 7,-, misschien gaat Hok alleen. ’t Is op zondag en dinsdag dus vervelende dagen. – Ter ere van onze trouwdag kocht Hok ons allemaal wat, Axel een houten autootje, mij een potlood en ons samen een nieuw kookboek! – Voor Hok zal ik zijn tas nog in orde maken, ‘t garen is helemaal los. Dus we hebben nogal [4] bescheiden wensen op dit Lustrum, een goed teken. Komt doordat Hok (en wij ook) net jarig is geweest. – Irene laat jullie bijzonder groeten. Ze kwam vanmorgen even hier – ze had juist aan de kinderen gemaild en haalde op het feit dat jullie ook zo serieus daar enige uren voor vrij neemt. Volgens haar zijn jullie de liefste ouders, die er bestaan. Kan ik alweer niet tegenspreken! – Donderdag hebben we weer een vrije dag voor de Prins – ik feliciteerde Anneke voor haar verlovingsdag – Em stuurde een briefkaart voor onze trouwdag, van Anneke nog niets. – Leuk dat jullie ook alles zo viert, de 4e april b.v. enig. Het divankleed is dagelijks een lust voor ’t oog, buitengewoon mooi. – Ik vind het zo fijn dat jullie weer goed zijn met T. Leidie, was ze nu ook weer grappig zoals ze vroeger was, droog komiek? Fijn dat jullie haar niets onprettigs gezegd hebt, alle hulde! –

Irene is ook nogal verrukt van het tegenwoordige Duitsland. Volgens háár zijn alleen de Joden, die na ’24 binnengekomen zijn uit Galicië verdreven – de anderen zijn er nog o.a. enige oude vrienden van haar, die blij zijn dat Hitler zo is opgetreden. – O zeg Mam, ik verstuurde ƒ 100.- aan onze penningmeesteresse, Papaverhof – tot mijn spijt verloor ik het keurige briefje met de afrekening, echt vervelend, als je nog eens er tijd voor zoudt hebben, dolgraag. – Onze lampenkap is opgegeten door een sprinkhaan, die boven de eettafel, ik heb nu goudbruin genomen, de lichtste tint. – Hok heeft serieuze plannen voor een huis, ’t beroerde is dat we niet weten hoe lang we hier blijven, anders is het een mooie geldbelegging.

Dag Eida

[Randje pag. 2]

Mam, ik beloofde Dora Ter Haar te vragen naar de kosten van Centrale verwarming en van kachels, je schreef indertijd toch over dat nieuwe van 1 kachel die ’t hele huis verwarmde. Wat heb jullie eigenlijk?

[5]

HOK

17 april.

G. Het divankleed is nog altijd het sieraad der voorkamer. Het is een lust om ernaar te kijken en vooral om er op te liggen. Vooral als we moede zijn van het tennissen. Wat we tegenwoordig veel doen. – Onze zondagcompetitiewedstrijd is een schandelijk debacle geweest. We hadden de vorige nacht ook niet zo laat naar bed moeten gaan, waardoor we erg slap waren en geen uithoudingsvermogen bezaten. Dat overkomt ons nooit weer. –  Axeltje wordt langzamerhand een echte jongen. Hij kan al een pruilend mondje trekken, verder stoepjes opklimmen, zwenken e.d. Ik ben een paar dagen uit de gratie geweest; hij wou zelfs de lekkerste brokjes niet van me aannemen; van Eidje naam hij hetzelfde brokje wel aan. Ik had hem een hele tijd op het veldje laten brullen, omdat hij niet met me mee wou. Ik ben toen maar alleen doorgelopen. – Je kunt zo’n jongen toch niet steeds zijn zin doen, dat zou funest zijn. – Jeanne stuurde ons vandaag een pakje waarin een kruippakje van Axel, dat we op Tjipetir hadden achtergelaten. Voor het gemak had ze het maar nagemaakt, en ons het duplicaat meegestuurd. Aardig van haar. – Henk´s grammofoon, het huwelijkscadeau dat wij met ons allen gaven, komt bij ons in bewaring. We hebben al bericht dat hij op komst is. – Het huis hiernaast is al een heel eind opgeschoten. We verlangen er eigenlijk wel naar een eigen huis te bezitten, ruim genoeg voor ons en ons toekomstig nakroost. De plannen zijn echter nog niet verder uitgewerkt. – Ons eerste huwelijkslustrum hebben we erg gezellig gevierd. Eidje had wat lekkere schoteltjes klaargemaakt.

Dag Hok.