EIDA

Maandag 21 aug.

G. – Ziezo Axel is weer tevreden. Het is nu kwart vóór 7 – tot voor een half uurtje hebben Tommy en ik met hem gewandeld en daarna heb ik hem in bed gelegd met rammelaar, poes en kuiken, maar hij verbeeldt zich dat hij pas om een uur of 8 hoeft te gaan slapen, hij heeft nooit zin om 7 uur. Om half 8 hoort hij zijn laatste voeding te krijgen, maar meestal moet die verlaat omdat hij de vorige voeding in plaats van om 4 uur – om half 5 of nóg later kreeg. Doordat wij pas om 3 uur, half 4 naar bed gaan, verslaap ik me ’s middags wel als hij ook doorslaapt. – Maar daar gaat hij weer aan ’t brullen, hij roept dan meestal eia-eia-eia met verwijtende stem. Maar ik ga toch maar niet naar hem toe want hij heeft toch niks, maar ’t is een naar gehoor, ik ben er nog niet aan gewend, zoals Dora Ter Haar, die het niet eens meer hoort als 2, 3 tegelijk schreeuwen! Misschien is het om de tand nummer 4; de derde links-midden-boven is net door en zijn buurman schemert er al doorheen. Toch wel mooi op tijd hè, al 3½ tand met 8½ maand! Straks moet ik het even inschrijven in zijn levensroman! – Hok heeft Axel maar gehaald en nu ligt hij vergenoegd op de divan. Zo’n eerste kind wordt toch wel verwend hè. Maar ’t is zo prettig hem een pleziertje te doen. Ik had nu uitgevonden dat als ik ’s middags met hem wandelde hij tevreden naar bed ging, maar vandaag is ’t mis. Gelukkig hoeven we niet uit. Als we ’s middags van ’t tennissen thuiskomen, brult hij haast altijd, maar soms begint hij pas als hij de auto de tuin binnen hoort rijden! Hij is listig genoeg. Deze week heb ik helemaal niet getennist en de volgende week zal ik het niet doen door p.f.. Anneke heeft juist met Mevr. v. Praag, de danslerares afgesproken dat we morgen komen en nu zullen Anneke en ik allebei moeten toekijken, jammer. Ik ben benieuwd of Jeanne nog meegaat, want morgen is ze net jarig. We hebben handgeschilderde kleedjes voor haar besteld, passend bij degene die ik haar gaf nadat Tek Bheng en ik er 3 als prijs hadden gewonnen bij het dansen. – Axeltje ligt weer in bed, zijn huilen is vast om zijn tand en ik heb hem nu Anneke’s bijtring gegeven – Hij ligt sinds gister in een groot bed, wit, 1 x 1.50, waar hij in rondtollen kan, waarvan hij een groot deel en graag gebruik maakt. Twee onderlakentjes van de wieg heb ik aan elkaar laten zetten en nu heb ik 3 precies passende grote lakens voor het bedje. Maar hij moet nog een nieuw zeil hebben, dit hospitaal-linnen is al helemaal tot stroef linnen geworden. – Van hospitaal gesproken, Irene is weer tante geworden, haar zuster Mevrouw Buck, kreeg een dochtertje, haar derde kind. Het is liefst 1½ maand later gekomen dan zij zelf dacht en 1 maand later dan Sparmann gezegd had. Het heeft ook erg lange nageltjes, maar weegt toch maar 7½ pond, dus normaal. –  Dinsdagmorgen half 2. Ik weet niet hoe die bruine vlekken opeens op dit papier gekomen zijn. Maandag schreef ik tot hier toen ik wegging om Axel eten te geven en de Tannen binnen kwamen wandelen. Jeanne en Tek Bheng bleven eten en we gingen ’s avonds naar de bioscoop, op Hok’s initiatief die de actiefste van het gezelschap was. – Vanmorgen gingen wij gedrieën, de jarige, Anneke en ik + Wyt naar de dans Mevrouw, Jeanne was ook p.f. en de Mevrouw was nog erg slap van ziekte, aldus kwam het mooi uit. Ze deed erg ingewikkeld, liet ons muziek horen en vroeg wat we daar in hoorden, met gevolg dat we niet wisten wat ze bedoelde en niets zeiden. Het geheel was toch erg gezellig. [2] En we stellen ons er veel van voor, voor de volgende maal, 1 september. – En dan over 6 dagen komt Em al. Ze is vandaag alweer voorbij Port Said, denk ik. Ik heb Dirk gevraagd me te schrijven wanneer ze in Colombo zal zijn. Ik schreef hem dat jullie het niet nodig vinden dat hij naar Belawan gaat. Maar hij heeft allang plaats besproken en antwoordde me nog niet. Hij wil ons zijn auto laten zodat wij er ’s nachts mee naar Batavia kunnen gaan. Ik hoop maar dat hij de benzinetank eerst vult, die auto rijdt 1 liter op 5 km, de onze 1 op 10, een reuze verschil op 200 km! – Jullie zult wel niet zo gauw iets van Em horen, van Port Said is altijd laat, weet je nog wel van ons. Wij schreven ook naar Port Said – ik hoop maar dat ze ’t gekregen heeft. Ze zal ’t er wel goed hebben aan boord. De boot leek me niet stikvol. De passagierslijst nam maar 1 kolom in. Juust Koning vertelde dat zijn zuster op diezelfde boot zit. Mag Em dat meisje? 

HOK

Zondag zou er een betrouwbaarheidswedstrijd gereden worden. Deze was uitgeschreven door de Java Motor Club. Horende, dat er onder de talrijke prijzen drie spotlights waren, welke ook voor mij nuttig zouden zijn bij de nachtelijke rit naar Batavia, schreef ik in…. Tot zover ging alles goed. De betrouwbaarheidsrit werd gereden en onze auto bleek zo “betrouwbaar” te zijn, dat hij niet eens de garage uit wilde. Ik had bij de laatste controle van de motor, zaterdag, iets gebroken, wat niet zo gauw te herstellen was. Ik deed heel veel moeite om het mankement te verhelpen; helaas de spotlight scheen met me te spotten en de auto ging niet van de spot. Nu zullen we zo’n ding maar kopen. Het was echt sneu, ik had er al zoveel moeite voor gedaan. – Het herstellen was niet zo gemakkelijk. De fabriek van onze auto is voor enige tijd geliquideerd, zodat onderdelen vrijwel niet te krijgen zijn. Wat ik voor veel geld in handen kreeg, bleek slecht te zijn. Gelukkig dat we op ons laboratorium een handige assistent hebben. En die flikte uit allerlei oude rommel het onderdeel bij elkaar. Nu loopt de auto weer! Beter dan ooit tevoren. 

Eida’s verjaarspak is er al. Hij staat al te wachten op de volgende week. Dirk zal dan ook van de partij zijn. Houw trouwt de 30e dezer, dat schreven wel al. – Axeltje kan al goed mammam zeggen. Daarvoor heeft Eida me moeten fuiven. Het ging erom wat hij het eerst zou zeggen: pappap of mammam. – Gisteren een prachtige zonsverduistering gehad. – We zijn alweer in de regentijd. Het is verschrikkelijk. De droge tijd is er nauwelijks. – Vanavond gaan we even naar Jeanne. Ik heb haar nog niet gelukgewenst met haar verjaardag. Tek Bheng solliciteert nu naar een soortgelijk baantje als Houw heeft. Er schijnen het volgende jaar verschillende te worden aangesteld. Ik hoop maar dat Tek Bheng tot de gelukkigen zal behoren. Dit zal voor Jeanne ook een oplossing zijn. – Emma zal nu zeker Port Said voorbij zijn! Dirk schrijft ons zeer veel, wat begrijpelijk is. – 

Dag Hok

EIDA

Dinsdagavond. Net heb ik met Axel en Tom de middagwandeling gedaan. We kwamen Anneke en Hertha met Wytje tegen. Laatste kwam naar ons toe rennen en het eerste wat hij deed was in de wagen kijken. Hij was erg verrukt van Axel en duwt hem graag voort. Hij wou er niet meer mee ophouden, ging liever met ons mee naar huis, in plaats van met zijn Ma! Ik moest hem gewoon wegsturen en toen is hij ons nog na blijven kijken en -wuiven, een leuk jong! Ik heb een [3] linnen prentenboek voor hem gekocht – ik hoop maar dat het hem zal interesseren – Ik heb nog niet veel idee wat leuk is voor zijn leeftijd, maar daar hier een auto en ajer djeroek  in voorkomt, leek het me wel geschikt. Anneke bewaart zijn pak tot Thijs er is. Over 6 dagen is ’t al mijn verjaardag. De tijd vliegt toch, ik hoop dat Em dat ook zal vinden. – Wat enig dat de Erwtjes  om de beurt dus bij jullie aankomen, en ’t is wel dubbel leuk dat ze enthousiast zijn over de diverse films. Mientje is altijd knap geweest. Ze had ook wel bewonderaars maar ze is zo ontzettend stil in gezelschap. Bij jullie ook? Of nu niet meer? Ik hoop dat ze me haar adres in Groningen ook schrijft. Ik ben nu echt van plan ze na mijn verjaardag wat vlugger te antwoorden. – De luchtpostbrieven krijgen we tegenwoordig altijd vrijdags, dus dat is makkelijk voor jullie als je ’t weet. Dan zijn ze in Soerabaja zaterdagmiddag. Als ’t vliegtuig zaterdag hier komt, krijgen  ze ’t maandag pas. Adresseer ze vooral nooit naar Dirk’s kantoor, want dan komen ze nóg een dag later. – Is Em dus ook niet ingeënt en heeft ze billivaccin geslikt? Dat lijkt me ook een prettige methode. – Ik kreeg al een verjaarsbrief van tante Jenne. Je hebt ons, dunkt me, nooit verteld dat zij al zoveel maanden reizende zijn. Is dat ter belastingontduiking? Een goed idee hè! Tante Jenne schrijft altijd zo enthousiast dat ze ’t zo heerlijk samen hebben. Ze kunnen dus blijkbaar goed samen op reis zijn. – Is Willy’s ex-vrouw  nog altijd spelende in orkesten? En zou ze ons niet eens schrijven? Hoe moet Willy’s vrouw dat doen, haar erkennen dat lijkt me moeilijk, de kinderen zijn nu toch zeker al van haar vervreemd! Wat een toestand toch, voor de kinderen ook. – Kostelijk dat Moeder Djoe haar christelijk standpunt heeft uitgelegd! – Is Jup nu al eens “op trouwen”? Wat doet hij. – Bert is ontslagen, heeft nog niks, hij is niet overdreven actief, eet morgen hier met Anneke ter ere van Wytje! 

Dag Eida

[Randje pag.  2]

Vader is in de war: Kitty Knottenbelt is geen Benthem Sypkens, maar een “Van Blom”. Liesbeth Benthem Sypkens daarentegen is met W. Schokking getrouwd en woont in Bandoeng. Kitty Benthem Sypkens woont in Holland! Kitty Knottenbelt ken je niet. Sinds zij weet dat Em hier komt, kent ze Dirk liever niet meer, hij is niet meer fatsoenlijk genoeg, o foei!!!!