EIDA
29-11-’32.
Geliefden –
Daarnet waren we een uurtje bij de Gunnings – Hok bracht hem het boek, waar hij zijn naam ook in noemde voor de Latijnse namen, zoals jullie trouwens wel gelezen zult hebben – We waren erg gezellig bij hen. Hij valt ook erg mee, was heel vrolijk en hij converseerde druk, later alleen met Hok, toen zij en ik het over de Vivos hadden. Mevr. Gunning zal een Kerstavond voor de Vivos vullen, ’t lijkt me erg aardig; juist op Moeders verjaardag zal ’t feest zijn – Ze hoopte dat ik er dan weer bij zou zijn – ik ben benieuwd. In dergelijke zaken heeft een mens nu eenmaal niets in te brengen – je moet maar afwachten wanneer het je gegeven wordt, je kind ter wereld te mogen brengen! –
Net kwam er een briefje van Mevr. v. Vianen, die dankte voor mijn gelukwens en bloemen op haar verjaardag en verder verzocht haar ogenblikkelijk te waarschuwen als de baby er was, al was het middenin de nacht – dit laatste nog met nadruk! Ik zou het gezicht van haar man wel eens willen zien als Hok om 2 uur of 3 met de boodschap kwam dat hij een zoon had! – ‘k Heb nu overigens overal pijn – ik kan ’t jullie lekker schrijven omdat je dit toch pas over 3 weken krijgt. Misschien komt deze juist op Moeders verjaardag – dan erg omhelsd – Er komt nog een speciale verjaarsbrief, maar nu, vanavond wil dat niet lukken, enfin, tijd genoeg. Ik hoop erg dat je ’t handwerk kunt waarderen en dat het er ook op tijd mag zijn. Maak er maar een kussen in van de kapok met donkerbruin katoen of zo, want met donker eronder staat het het mooist. Het spijt me dat je er zelf nog enig werk aan zult hebben, maar zo’n kussen is toch vlug gemaakt. – Door toeval heeft Anneke de vorige week geen brief [2] van me gehad, doordat ik hem vergat te bussen en daar het nog nooit is voorgekomen, heeft ze natuurlijk gedacht dat de baby opeens was gekomen, maar ze krijgt ook maar een telegrammetje als ’t zover is, want anders leest ze ’t op z’n vroegst na 4 dagen, op z’n langst na 11 dagen, daar er tegenwoordig maar 1 boot per week gaat. – Vanmorgen maakte ik nog even een pyjamajasje van dunne stof voor als het ’s nachts warm mocht zijn – ik heb er niet zo’n overvloed van en die dingen kun je altijd gebruiken, al heb ik er dan geen broek bij – ik heb dan toch een goerita aan – maar ik heb net stof voor één pyjamapijp! En ik heb geen lust meer goed te gaan kopen. En je ziet in bed het jasje toch alleen maar! Foei hè, Mam!
Woensdagavond. Hok is naar de stad om zijn haar te laten knippen - het gietregent al de hele dag en ik had geen zin mee te gaan – Voor het eerst van ons leven doen we niet zelf aan Sinterklaas. Ik chauffeer nu niet meer, dus kan ’s morgens ook geen inkopen gaan doen, al weet ik wel allerlei voor Hok natuurlijk. Maar omgekeerd: hij weet (ook natuurlijk!) niks voor mij en ik heb nu ook geen zin winkels in te gaan om te kijken en hem dan aanwijzingen te geven [HOK Eida heeft in de loop van het jaar alles gekregen wat eigenlijk voor Sint Nicolaas bestemd was]. Ik weet ook niks wat ik zou wensen, alleen moderne sieraden en hij beweert die niet voor mij te kunnen uitzoeken en op ’t ogenblik kan me dat alles ook geen steek schelen. Ik weet wel dat als ik weer ganselijk beter ben, ik naar modesnufjes zal verlangen, maar ik heb nu geen zin ze te gaan uitzoeken. En lekkers komt er dus van jullie – we zullen dus alleen een Hollandse Sinterklaas vieren, als ik er dan tenminste voor in de stemming ben – alles is te onzeker: uur, tijd en plaats, zodat we ’t dit jaar maar zo moeten doen. Jullie zult ons tenminste redden van een absolute leegte! Het pak is er nog niet, dus zoveel te vroeg, is het helemaal niet –
Dien schrijft me er vooral aan te denken, ná de bevalling [3] de eerste tijd zo weinig mogelijk te doen, daar zij zelf zich als een “afgekloven rat” voelde en nú pas op haar vakantie in deze maand in de bergen wat bijgekomen is. ’t Is natuurlijk wel een heel verschil tussen die smoorhitte daar en de koelte hier – ik zal hier wel gauwer opknappen. En anders vraag ik nog Baukje te komen – ’t zou voor haar niet eens zo’n opoffering zijn, weer eens in de koelte te kunnen wezen. Maar voorlopig zie ik er niet tegenop. Hokje neemt de eerste dagen dat ik weer thuis ben vrij en dan doen we fijn alles samen. –
Vandaag is de jongste Schepers Weltevreden 1 jaar, ik had gehoopt dat onze zoon deze dag ook zou uitkiezen.
Donderdag 7 uur n.m. Frits Went kwam hier vanmorgen plotseling binnengereden in Houw’s auto met zijn zoontje, dat hij naar Pasteur gebracht had voor injecties tegen hondsdolheid. Het jochie is in zijn hand gebeten en ze weten niet door welke hond en dus nemen ze maar het zekere voor het onzekere. Hij moet nu 20 dagen in Bandoeng blijven logeren bij de familie Sprenger in z’n eentje, de stakker. Het spijt ons dat wij hem niet kunnen nemen, maar dat is nu natuurlijk uitgesloten. Frits bracht enige kiekjes van Houw’s verloving. Ter kennismaking met Fanny sturen we ze jullie op zicht. Is Mamma niet fors geworden! Alles van haar vis-sport, die ze nog steeds schijnt te beoefenen. Frits en Kathrien zijn ook zeer ingenomen met Houw’s keus en net als Hok vinden zij haar meer Indisch dan Chinees aandoen. Houw krijgt mèt een nieuw meisje ook een nieuwe baan als nijverheidsconsulent in Buitenzorg, dit lijkt ons echt precies een baan voor hem geknipt –hij moet dan in de chemische praktijk, bij ’t maken van limonade, zeep [4] e.d. voorlichting geven, precies wat hij prettig vindt. Dus zo komt hij prachtig terecht!
Vanmorgen heb ik de hele morgen hard zitten naaien. Dat is het enige dat ik de hele lange morgen graag doe, op ’t ogenblik, gek hè – terwijl de meeste mensen in zo’n tijd een hekel aan een naaimachine hebben. Dat is nu het voordeel van een elektrische! Ik verlengde 5 combinations voor Hok, dan heeft hij voorlopig weer wat; want nu komt al m’n aandacht voor de baby! – Laatstgenoemde is overigens ontzettende wild de laatste dagen, m’n blaas en ingewanden ontziet hij niet, zodat ik soms van m’n stoel moet opvliegen! Volgens Sparmann wordt het een lang flink kind – hij zegt niet te kunnen vertellen of ’t een jongen of een meisje zal zijn. Ook aan de harttonen is het niet te horen – maar hij moest geloven wat de Javanen zeggen dan zal ’t een jongen worden. Hok hoopt nu op een meisje om iedereen voor schut te zien staan met hun voorspellingen! Maar ik geloof vast aan een jongen.
Gisteravond was er Vivos – maar ik ben niet gegaan, er zijn maar weinig mensen geweest. Mevr. Wisgrill, wier man jullie kent als Wiwos-khoelie, sprak over persoonlijkheidsontwikkeling. Zij moet zoveel debat-/vraaglust opgewekt hebben dat het volgende week moet worden voortgezet. Verder hebben ze de merkwaardigste besluiten genomen o.a. om anoniem een postwissel te sturen voor de werkelozen, waarover Mevr. de Jongh ons verleden week sprak – en verder om geen lekkers meer te eten op Vivos vergaderingen, alles omdat er zoveel werkeloosheid heerst. Wat ik geweldige nonsens vind – dan zouden wij dus ook thuis droog brood moeten eten; en wat hebben de werkelozen daaraan!
Ze hebben hier beeldschone bakjes gefabriceerd om onder de kasten e.d. te zetten tegen mieren – een fijne boodschap voor Vader! Want ik bestelde er 8 voor onder ons buffet – stel je
[Randje pag. 3, boven] voor, geen mier meer in de vruchten! –
Het filmtoestel gaat voorlopig niet door – stel je er niks van voor.
Mam, vind jij het niet logisch dat in deze tijd de gehuwde vrouwen er het eerst uitgaan en ook de huwende –mij lijkt dat heel juist, al zijn er natuurlijk uitzonderingen. – Ja, die Famke kennen we hier ook, ze willen haar beweging hier ook beginnen, een vreselijk mens! – Ik heb in ’t Ziekenhuis een 2-persoonskamer
[Randje pag. 3 zijkant] besproken.
Het is toch zo bijzonder niet dat Iboe Hadji het kind gedraaid heeft – Ze zijn hier erg knap in masseren, hebben lenige handen.
Stuur vooral een kiek van m’n gekortwiekte Moeder, staat vast enorm! Neem je meteen permanent? Em wordt zeer bedankt voor het maken van “Moeder-op-z’n-kortst”, zeer geslaagd.
Dag Eida. [5]
HOK
1 december ‘32
G. Vandaag kwam Frits Went bij ons de hierbij ingesloten kiek brengen. Deze kiek sturen wij u op zicht voor de kennismaking met onze aanstaande schoonzuster. Went gaat over 3 weken naar Amerika, waar hij benoemd is tot onderzoeker bij één der beroemdste genetici. Prachtig voor hem. Het treft zo ongelukkig dat Kathrien nu blaasontsteking heeft en Hansje, hun oudste, door een onbekende hond gebeten is, zodat hij nu 20 dagen hier moet zijn onder behandeling van Instituut Pasteur. Hij bracht ook het nieuwtje dat binnenkort Houw’s benoeming als nijverheidsconsulent af zal komen.Een prachtige bof voor Houw; leuk voor hem, vooral waar de baantjes nu heus niet voor het opscheppen zijn.– De baby van Eida (!!) moet gauw komen, we merken het aan alles. We hopen maar dat ie vanavond komt, en dat alles goed verloopt. De babykamer is allang gereed voor de ontvangst van de bewoner, en Tommy is al gedresseerd dat hij niet likt. We zijn benieuwd of Tommy in de eerste dagen ook jaloers zal zijn. Ik denk van niet omdat hij erg dol is op kinderen. –
Het tafelkleedje welk u in Eida’s verjaarspak meezond is prachtig. Het past zeer goed bij onze meubels. Dus weest u gerustgesteld over de ontvangst die het te beurt viel.
Het is nu bekendgemaakt dat 2 hoofdambtenaren van de Mijnbouw gepensioneerd zullen worden. Tot hen behoort jammer genoeg Oppenoorth niet. Nu moet nog de beslissing vallen of hij bij de Opsporingsdienst zal blijven of niet! Wij hopen en verwachten van niet.
Dag Hok